Iedereen treedt aan, zet zijn tas, rugzak, plastiek zak, handtas, op de stoel naast de tekentafel. Daarna hangen ze de jas aan de kapstok. “Goeie avond”. Het is stil. De leerlingen gaan naar de kast waarin de kunstwerken worden bewaard, halen het nodige materiaal eruit en zetten zich aan de tafel. Uitpakken en beginnen.
Het is late namiddag. Nathalie, de lerares, verwelkomt de leerlingen met een kort woordje. Het blijft stil.
De leerlingen beginnen te werken. Niet allemaal. Dan komt Nathalie in actie. Ze herneemt het onderwerp van de vorige sessie, als een soort continuïteit. Ze verwijst naar een boek, of een idee waarop leerlingen kunnen bouwen.
Nathalie spreekt vervolgens met anderen, die hun huidig onderwerp verder uitwerken. De gespreksonderwerpen zijn heel verschillend. Het gaat van het vetpotlood tot de reflectie op een glas of over bepaalde objecten ineen schilderij, over een specifieke kleur. Heel divers.
Wij zitten in een grote ruimte vol tekentafels. Deze bevindt zich in het gebouw van de Ecole des Arts in Anderlecht. In “L’atelier multidisciplinaire” komen de beginners in aanraking met verschillenden technieken voor beeldende kunst. Het kunnen ook ervaren leerlingen zijn op zoek naar andere disciplines die ze willen proberen. Het potlood, de kleur, het materiaal komt aan bod.
De autonomie. Op het einde van het jaar moeten de beginnende leerlingen autonoom kunnen werken. De autonomie is de vrijheid van de kunstenaar. Nathalie: “De eerste twee weken leren de leerlingen de basis door te werken op grote formaten. Ze ontdekken wat ze graag doen. Autonoom zijn op het einde van het jaar betekent dat ze projecten, met karakter,kunnen presenteren. Ze moeten het beste materiaal kiezen en zich comfortabel voelen met de opbouw. Ze leren ook om met hun kunstwerken en materiaal zorgvuldig om te gaan.”
Het is een gepersonaliseerde begeleiding. Eén leerling is niet zo geïnteresseerd in het resultaat. Ze weet niet waar te beginnen dus moet ze een onderwerp leren bepalen. Een andere leerling leert de grens overschrijden en zoekt door te werken met verschillende stukken. En op een bepaald moment komt alles samen om waarachtig een kunstwerk te worden. Nathalie kan over de benadering van elke leerling vertellen. Nathalie: “Ze zullen zichzelf ontdekken.”
Twee sessies per week. De opleiding is een cyclus van negen jaar. Elke jaar beslist een jury over de projecten. De leerling kan, maar moet niet, zijn werk presenteren en verdedigen. Alle leerlingen werken naar de opbouw van de eindejaar tentoonstelling. Dat behoort tot het leerproces.
Rond kwart voor negen staan Diane, Sandrine, Evelyne, Maria, Johan en Pierre op en beginnen op te ruimen. Een ritueel met een kort woordjeaan Nathalie. De chaos der kunst afsluiten. Tot de volgende keer.
Expositie Acadisten in het Oud Hospitaal te Oudenaarde
De Acadisten zijn een informele vriendengroep met een gemeenschappelijke passie voor Kunst. Wat ruim vijf jaar geleden op de Koninklijke Academie Beeldende Kunst van Oudenaarde begon met een bemoedigend knikje, een vriendelijke aansporing en een enthousiaste belangstelling voor het werk van een “medestudent”, groeide uit tot een hechte vriendschap buiten de muren van de Academie.
Samen kijken naar kunst en tentoonstellingen bezoeken in binnen- en buitenland zorgt voor artistieke ontdekkingen, nieuwe inzichten, ideeën en esthetische ervaringen.
Hoewel de Acadisten samen optrekken, behouden ze elk hun eigen stijl door de aard van de verschillende disciplines: schilderen, tekenen, beeldhouwen, keramiek, grafisch werk, textiel, fotografie en nature art. Wat bindt is de belangstelling voor kunst en bovenal de passie voor het maken van eigen werk, zowel realistisch, experimenteel als fantasierijk.
Met deze eerste groepstentoonstelling willen de Acadisten laten zien dat creativiteit nooit stopt en willen ze graag hun enthousiasme met de bezoekers delen.
INFO
expositie Oud Hospitaal Oudenaarde St Walburgstraat 17-18-19 maart 24-25-26 maart open van 11u tot 18u
Kunstenaar Johan Clarysse troont me mee naar zijn atelier. Vol verwachting en met enige schroom klim ik de trappen op naar een ruimte waar zachte blauwen en aardetinten elkaar op het canvas omarmen. Het atelier baadt in een winterzonlicht, een licht dat de soms ‘donkere’ zwaarmoedige gedachten die zweven rond zijn werk verjaagt. De kunstenaar laat mijn blik dwalen over een groot deel van zijn oeuvre. Zoveel indrukken, zoveel bespiegelingen dringen zich aan me op. Zonder vragen te stellen krijg ik antwoord op prangende vragen die ik voor de kunstenaar klaar had. Terug ‘down to earth’ kan het werkelijke interview beginnen.
Kunstpoort Ik lees dat je voor je naar de academie trok een opleiding filosofie en agogiek genoot. Zijn je werken filosofische bespiegelingen? Zit je opleiding er voor iets tussen dat je begon te schilderen? En wat je schildert?
Johan Clarysse Via taal de werkelijkheid benaderen gaf me geen voldoening. Daarom volgde ik tijdens mijn studies aan de universiteit lessen aan de academie. De taal van het beeld graaft dieper, is genuanceerder. ‘Verf is huid én gedachte. Via het tastbare wordt iets ontastbaars opgeroepen.’ (Parijse notities Johan Clarysse, deel 1,2 en 3)
Kunstpoort Is het mogelijk dat een auteur door middel van een zorgvuldig gekozen taalgebruik kunst beschrijft of omschrijft? Laat het geschilderde beeld niet meer over aan de verbeelding? Niets is zoals het eruit ziet. Ervaar je het als een pluspunt als iemand over je werk schrijft?
Johan Clarysse De essentie van schilderijen is moeilijk te vatten in een tekst, niet in een alledaagse noch in een wetenschappelijke taal. Tegenwoordig schrijft een auteur in eerder filosofische termen over kunst. Kunstrecensies zetten de deur op een kier. Het is aan de lezer/kijker om die deur open te stoten en te verdwalen in een werk. Beschouwingen over kunst triggeren om zich te verdiepen in die kunst. Voorwaarde: een werk moet de kracht in zich hebben om erover te schrijven. Als een recensent dan over een schilderij van mij schrijft dan kan ik het alleen maar toejuichen. Een quote van Willem Elias, filosoof, docent en publicist, is me wat dat betreft altijd bijgebleven: ‘Hoe interessanter de kijker, hoe interessanter het werk.’
Kunstpoort Zijn er bepaalde gebeurtenissen in je leven die je werk/schilderkunst getekend hebben, een evolutie teweeg brachten of een kleine revolutie?
Johan Clarysse Een bezoek aan de concentratiekampen van Dachau deed me grijpen naar de figuratieve kunst. Ik zat vast in een abstracte beeldtaal. Bacon had het bij het rechte eind wanneer hij zei: ‘Ik schilder geen abstract werk want abstracte schilderijen kunnen niet wreed zijn.’ Vanaf toen begon ik naast figuratieve en geometrische elementen, woordbeelden te plaatsen in mijn werk zoals in mijn reeks Lentebeelden, geïnspireerd op Japanse erotische prenten.
werk uit de reeks Lentebeelden
Kunstpoort Wat is de bron van je inspiratie? Wanneer komt die, onder welke omstandigheden? En ga je dan onmiddellijk aan het werk of laat je gewoon die indrukken eerst bezinken?
Johan Clarysse Ik neem notities, verzamel foto’s in een beeldarchief, dat kunnen foto’s van het internet zijn, eigen foto’s, filmstills… Ik vertrek soms ook van een tekening die ik maakte. Aangezien ik rond thema’s werk, in reeksen, is er niet enkel sprake van inspiratie in het hier en nu. Een schilderij moet je opbouwen, is gelaagd, is een proces in de tijd. Een tekening daarentegen kan wel in een impuls geboren worden. Inspiratie haalde ik uit suggesties van mijn leraars, bijvoorbeeld: ‘een goed schilderij is een overwinning op zijn eigen onderwerp’ of ‘breng eenheid in je variaties en variaties in je eenheid’. Dat probeer ik nog altijd toe te passen. In een schilderij moet je ondanks de variatie het handschrift van de kunstenaar herkennen. De kunstgeschiedenis is voor mij een vat vol inspiratie: Goya, Piero della francesca, (ooit volgde ik een route met locaties die hij frequenteerde) Gerhard Richter, dichter bij ons Spilliaert die een meester is in sfeerscheppen… beïnvloeden onbewust mijn werk. Een residentie in Parijs was door de vele bezoeken aan het Louvre belangrijk voor mijn kunst. Ik verdiepte me er in de 18de en 19de -eeuwse kunst. Het hondje en de twee personen op de achtergrond van mijn schilderij Les charmes discrets du pouvoir, the balcony, 2016 is een knipoog naar Le Balcon van Manet (1868-69). Tenslotte draagt iedere kunstenaar een eigen rugzak met zich mee. Ervaringen zoals het sterven van mijn vader, liefdes, interesses, (ik ben een filmfreak) houden zich schuil in mijn werk.
Les charmes discrets du pouvoir, the balcony, 2016
Kunstpoort Wat brengen je schilderijen teweeg bij het publiek, troost, emotie, bewondering…
Johan Clarysse Kunst zie ik als een nooit ophoudende dialoog met onze eindigheid. Kunst doorprikt de illusie van het volmaakte, heeft oog voor de niet rationele duistere kanten van ons bestaan. Schilderijen kan je door verschillende brillen bekijken, hoe meer brillen, hoe interessanter. Eerst heb je de zintuiglijke, receptieve bril die bij de kijker een onmiddellijke respons losmaakt, die voor ontroering zorgt maar evengoed afkeer of onverschilligheid kan uitlokken. Kunst kan je ook aanschouwen met een plastische bril, de bril van een kunstenaar waardoor een spanningsveld tussen uitvoering en inhoud ontstaat. Hoe gaat de schilder om met verf, textuur, kleur, compositie, ritme? Hoe organiseert hij zijn verf op het tweedimensionale vlak dat een schilderij is? Ook niet kunstenaars kunnen deze manier van kijken ontwikkelen. Verder zijn er nog de filosofische en kunsthistorische bril. Deze diverse brillen samen maken een werk alleen maar rijker.
Kunstpoort Het woord ‘suspicious’ komt vaak voor in titels van werken en thema’s van expo’s. Kan je wat meer uitleg geven over het gebruik van dit woord, het waarom?
Johan Clarysse ‘Suspicious’ heeft meerdere betekenissen voor mij. Ik begrijp het als suggestief, dubbelzinnig, meerduidig, vreemd, ambetant, ongemakkelijk… Mijn werk is sowieso gelaagd. Ik plaats de artistieke taal tegenover de wetenschappelijke of alledaagse taal die eenduidigheid nastreeft.
Suspicious movement IV, 2022
Kunstpoort Je laatste werk is onder andere volgens mij sacraal geïnspireerd, een piëta, een kruisafneming… dat zie ik er toch in, of sla ik de bal helemaal mis? Of mag iedereen je schilderkunst vrij interpreteren?
Johan Clarysse Deze schilderijen refereren naar theater- en hedendaagse dansvoorstellingen die geïnspireerd zijn op de werken van Caravaggio. En deze mag je inderdaad vrij interpreteren.
Somebody who could be me II, 2022
Kunstpoort Vroeger voegde je tekst toe op of aan je werk zie onder andere ‘suspicious landscapes’. De tekst had niet altijd betrekking op de inhoud. Nu zie ik grafische vormen toegevoegd aan een portret van Sigmund Freud, aan het schilderij Dance for forgiveness. Dance for forgiveness is feeëriek, behaagt het publiek niet alleen door zijn kleur maar ook door de grafische bolletjes/ovalen. Op de eerste plaats verleiden die vormen het publiek, ze zijn visueel aantrekkelijk maar hebben ze ook een functie? En welke?
Johan Clarysse In mijn schilderijen ontdek je een letterlijke en figuurlijke gelaagdheid. Beeld, lijntekeningen en taal zijn ambigu, verhinderen een eenduidige interpretatie. Voor mijn komende expo schilderde ik portretten van beeldende kunstenaars, schrijvers, wetenschappers… die me fascineren. De grafische elementen ontstonden in mijn hoofd tijdens het schilderproces. Bij het schilderen van het portret van Courbet zag ik het toen provocerende schilderij L’origine du monde voor ogen. De eigenaar, een Turkse diplomaat Khalil-Bey, onttrok het schilderij aan het oog van het publiek door een groen gordijntje – de kleur van de islam- er voor te hangen. Uitsluitend voor genodigden opende hij het gordijn. Het gordijn, getekend op het portret van Courbet, uit een kunsthistorische context gejat, wekt bevreemding op. De vloeiende, zachte penseelstreken van het portret contrasterend met de grafische lijnen van het gordijn verlenen het schilderij een speelse dubbelzinnigheid en zorgen in mijn ogen voor frictie en spanning.
Suspicious minds (Gustav), 2022
Kunstpoort Je werk pendelt tussen het voltooide en het onaffe. Vaak zie je het werkproces, de zoektocht nog op je schilderijen. Je laat de aanzettekening gewoon staan, je moffelt die niet weg. Wat is de bedoeling? Wat beoog je hiermee?
Johan Clarysse Een aanzet, een onderschildering blijft zichtbaar. Zo wint mijn werk aan picturaliteit en gelaagdheid. De haas, die een belangrijke rol speelt in de wereld van Joseph Beuys, schetste ik op het schilderij. Later maakte de haas een sprongetje, kwam en face met Joseph Beuys. Zo won het schilderij aan kracht en lijkt de haas in dialoog te gaan met de kunstenaar.
Suspicious minds (Joseph), 2023
Kunstpoort Je maakt schilderijen als een wereldbeschouwer. Je schildert de mens in zijn omgeving met zijn emoties, gezichtsuitdrukkingen die verraden wat erin hem omgaat. Ben je een schilder die de wereld op afstand bekijkt, weergeeft en schildert of een kunstenaar die empathisch is en een gamma aan emoties en verlangen schildert?
Johan Clarysse Het is een en/en verhaal. Ik bekijk de wereld op afstand en schilder met gecontroleerde empathie. Het lijden van de mens houdt me bezig, ik hou van kunst geankerd in het leven, de mooie en duistere kanten van de mens. Door onder meer gebruik te maken van tekst en symbolen creëer ik afstand, verhinder ik dat empathie omslaat in overdreven sentiment.
Kunstpoort Tekeningen laten de kunstenaar ‘pur sang’ zien, daarom hou ik ook zo van je tekeningen. Zijn dit studies voor je schilderijen? Beschouw je ze als een vorm van inlevingsoefening voor je schilderkunst? Hebben ze eenzelfde thema als je schilderijen? Ben je als je tekent gefocust op het thema van je schilderkunst?
Johan Clarysse De tekeningen staan op zich, ze zijn niet bedoeld als voorstudie. Sommige monden uit in een schilderij. Net als in mijn schilderijen gaan ze over onze condition humaine, de ambiguïteit van onze menselijke verlangens, drijfveren, emoties.
Afternoon walking, 2014
Kunstpoort Heb je ooit zelfportretten geschilderd?
Johan Clarysse Ja, niet het klassieke zelfportret maar met ingrepen. Ik stelde ze niet tentoon. Ooit verkocht ik wel een zelfportret.
Kunstpoort Je hebt een heel speciaal kleurenpalet, geen felle, noch zuivere kleuren. Wil je met dit ingehouden kleurgebruik een intimistische sfeer scheppen? Denk je na over je kleurgebruik of groeit je kleurenpalet spontaan?
Johan Clarysse Ik gebruik mijn kleuren intuïtief. Felle kleuren zoals ik die aanwendde in mijn vroegere abstract werk zouden de ingetogen sfeer verstoren, uitbundige kleuren sluiten niet aan bij mijn thema’s. Ik ben een tonalist, gebruik diverse nuances in eenzelfde palet. De aardekleur die mijn abstract werk van begin de jaren negentig ondersteunde, is wel een constante.
Kunstpoort Met welke kunstenaar: schilder, beeldhouwer, muzikant, choreograaf, schrijver… voel je een verwantschap?
Johan Clarysse Ik kan daar niet één naam uitpikken. Kunstgeschiedenis, literatuur, filosofie, muziek… het boeit en inspireert mij allemaal. Tegelijk ben je als kunstenaar ook een kind van je tijd. Stromingen, groepen, manifesten… zijn niet meer aan de orde in deze postmoderne tijd. We leven in het tijdperk van de post avantgarde. Zeker wat schilderkunst betreft is in de eerste helft van de vorige eeuw bijna alles uitgeprobeerd. Tegenwoordig heeft elke kunstenaar zijn eigen menu. Vandaag de dag zijn kunstenaars meer individuen die in het beste geval hun eigen mythologie, iconografie of universum creëren. In vroegere tijden kon kunst nog subversief zijn, zich afzetten tegen de burgerlijke waarden en normen. Vandaag de dag is dit veel minder het geval. Kunst heeft nu nog weinig politieke impact. Teleurstellend hoe de kunst vermarkt is en object van speculatie werd, op het perverse af.
Kunstpoort Je werken vind ik tijdloos wat techniek en inhoud betreft. Zou je het fijn vinden als men over pakweg 200 jaar nog over je kunst spreekt? Schilder je voor de eeuwigheid of zegt dat je niet veel?
Johan Clarysse Ik ben daar niet mee bezig. Ik ben geen grensverlegger, heb een fascinatie voor de grote meesters. Ik schilder klassiek en eigentijds. Ik breng graag frictie in mijn schilderijen door bijvoorbeeld de ongebruikelijke combinatie van tekst, symbolen of grafische voorstellingen met het figuratieve beeld.
Suspicious minds (George), 2022
Kunstpoort Wat heeft schilderkunst tegenwoordig nog te betekenen? Het belang van schilderkunst vervaagde door de opkomst van de fotografie. Het digitale tijdperk, een overvloed aan beelden, conceptuele kunst… duwen het schilderij in een hoek. Toch overleeft de schilderkunst en is vooral de figuratieve schilderkunst zoals jij die creëert in opmars. Wat is voor jou de reden hiervan?
Johan Clarysse Schilderkunst is menig maal dood verklaard maar herrijst altijd opnieuw als een feniks uit de as. Waarom? Het is een oermedium. De kunstwereld dacht over het beroemdste en meest kenmerkend suprematistische schilderij het Zwart vierkant van de Russische avant-gardistische schilder Kazimir Malevitsj, dit is het einde. Het Zwart vierkant is de vormgeving van de absolute nul. Maar de kunstenaar vindt de schilderkunst telkens opnieuw uit, geeft schilderkunst een nieuwe moderne invulling.
Kunstpoort Wat drijft je om te blijven schilderen?
Johan Clarysse Schilderen is voor mij een daad van zelfbevestiging: ik schilder, dus ik besta. Het heeft iets driftmatigs, op het dwangmatige af. Het is voor mij ook een manier om -al schilderend- meer greep te krijgen op de werkelijkheid rondom mij en in mezelf. De schrijver en essayist Julian Barnes maakt, misschien iets te kort door de bocht, een interessant onderscheid tussen twee types kunstenaars. Het type Picasso en Lucian Freud, het meer extravagante type, ze trekken de aandacht op zichzelf en hun stijl. Het zijn zij die eerst moeten vernietigen om iets nieuws te creëren. Dat zie je ook in hun ietwat verwoestende houding tegenover vrouwen. Daartegenover plaatst hij het type Bonnard, Matisse, Vuillard, de ‘stillere’ kunstenaars die er nood aan hebben de wereld voor te stellen op een interessante manier, die de wereld niet heruitvinden maar wel beter begrijpen door hem te schilderen, dag na dag. Ik vermoed eerder tot die tweede groep te behoren.
Kunstpoort Wat brengt de toekomst volgens je? Schilder je op dezelfde manier verder? Dezelfde thema’s, de mens met zijn duistere kantjes, zijn drijfveren… Of heb je zin om andere disciplines uit te testen? Zoek je naar een vernieuwing, evolutie in je techniek, of zeg je wat komt, komt?
Johan Clarysse De tekeningen met collages die ik nu creëer betekenen een verruiming van mijn schilderkunst. 3D sluit ik niet uit. En wie weet grijp ik ooit opnieuw naar het abstracte? Een kunstenaar zoekt naar de beste manier om zich uit te drukken, om te vertellen wat in hem leeft.
Kunstpoort Heb je tentoonstellingen in het vooruitzicht, zijn er andere plannen?
Johan Clarysse Kortbij is er de tentoonstelling ‘Suspicious minds’ bij galerie S. & H. De Buck. De tentoonstelling is tweeledig. Enerzijds stel ik er portretten tentoon van kunstenaars, wetenschappers, schrijvers, filosofen… die me fascineren, anderzijds schilderijen die een dynamiek en beweging uitstralen: taferelen van straattheater, dans… In april volgt een expo in o-68 Art Gallery in Arnhem, in dialoog met het fotografische werk van Wanda Tuerlinckx. In mei volgt de voorstelling van mijn nieuwe monografie ‘This obscure object’, uitgegeven bij MER/Borgerhoff&Lamberigts. In het najaar volgen nog twee individuele tentoonstellingen: in galerie Pinsart te Brugge en galerie GNG in Parijs.
Woordkunstenaar Jacob Perceval heeft een monoloog geschreven en brengt die in gezelschap van beeldend kunstenaars en muzikanten in de passende omgeving van Kasteel Borluut.
De monoloog wordt ook zaterdag en zondag om 15u opgevoerd.
Het thema ‘Shakespeare en ik’ wordt door sterke kunstenaars geïnterpreteerd binnen hun eigen oeuvre en met hun eigen onderzoeksmethode.
Dit event is zorgvuldig georganiseerd door een jong kunstenaarskollektief uit Gent ‘Creato ex anima’.
Groepsexpo Breekbaar / Breakable fragile St. Elooiskerk – Kortrijk
BREEKBAAR, de titel dekt de lading. In deze groepstentoonstelling staat emotie voorop. De setting, een kerk, sluit perfect aan bij het thema. Wie niet religieus is, zal toch het sacrale herkennen en erkennen.
Bij het betreden van de kerk word je onmiddellijk geconfronteerd met het werk van Giovani Vanhoenacker. Zijn installatie met kerkmeubilair speelt de rol van eyecatcher en is hier ‘thuis’.
Het kunstwerk verraadt de scenograaf in Gio Vanhoenacker. Gio bouwde een mooi palmares op bij de Kopergietery, Lazarus, Compagnie Cecilia, Muziektheater Lod, Tutti Fratelli, NtgGent… In 2019 mocht hij aan de slag bij de Opera van Genève en Theater der Jungen Welt van Leipzig. In het theater verbeeldt hij een verhaal, in zijn atelier te Marke laat de kunstenaar een eigen visie spreken. De 2 stoelen verbeelden de door een middenbeuk gescheiden mannen- en vrouwenkant. De boog geconstrueerd met stoelzittingen doet me denken aan de regenboog. Een regenboog staat symbool voor de brug tussen hemel en aarde. Dit kunstwerk symboliseert voor mij een andere brug, de verbinding tussen diverse werelden zoals die van de man en vrouw, een vraag naar communicatie. https://www.giovanivanhoenacker.be/ https://www.instagram.com/giovanivanhoenacker/ gio8002@gmail.com
De ongelooflijke kleurenpracht in de werken van Martine Deleu verklaren haar enthousiasme en betrokkenheid tot de natuur. Vele schetsen en persoonlijke foto’s leiden tot een uiteindelijke creatie. Ze schildert reisimpressies, landschappen, bomen, parken, .. in een lyrisch realisme. Vaak evolueert haar schilderkunst naar een abstractie waarin de natuur op de achtergrond verdwijnt en de beleving vooropstaat. De uitbundige werken van Martine Deleu contrasteren fel met de sacrale sfeer in de kerk. Het is net deze tegenstelling die de kijker aanzet tot nadenken over de fragiliteit van de natuur, de teloorgang van de diversiteit.
De werken van Martine Vandevelde zijn geen lieflijke, vrolijke, behaagzieke werken. Het is aangrijpende kunst die je doet nadenken over het leven. Het sterk persoonlijke werk laat je niet los. Je neemt het mee naar huis. Martine Vandevelde schildert op het canvas met veel emotie en kunde. Zowel haar schilderijen als ruimtelijke werk (veelal gebruikt ze wax) illustreren haar sociale bewogenheid. De kunstenares snijdt moeilijke en breekbare thema’s aan zoals psychisch en fysisch lijden, fantoompijnen, de multiculturele samenleving, het leven tijdens de pandemie. De kerk St. Elooi tilt haar werk de hoogte in. Zo gaan de schilderijen ‘Fantoompijnen’ in dialoog met het kruisbeeld, symbool voor het lijden van Christus. Interessant zijn de werkboeken die je kan inkijken. ‘My secret books’ verhalen een persoonlijke zoektocht, verbeelden haar inspiratiebronnen: kunstenaars zoals Berlinde De Bruyckere, Jenny Saville, Louise Bourgeois, Klaus Verscheure.
Jan Declercq, organisator van deze expo, noemt zich terecht ‘de Beeldenmaker’. Hij is van alle markten thuis: hij fungeert als organisator van tentoonstellingen, fotograaf en beeldend kunstenaar, een ‘duivel doet al’. Ben ik verkeerd als ik denk dat vooral het vrouwelijk figuur hem inspireert en fascineert? Een ‘engelenbeeld’, esthetisch vrouwelijke torso’s, soms letterlijk en figuurlijk met een ‘hoek’ af en bevreemdende foto’s van modellen bevolken de rechterzijde van de kerk. Toevallig of niet, ze sieren de ‘mannenkant’. Zijn tijdloze torso’s en foto’s zijn een zoektocht naar het wezen van de erotiek, het mysterieuze in de vrouw.
Paarden, ruiters, golfers en vrouwen zijn de onderwerpen die Huguette H. Declercq boeien. Haar paarden en ruiters schildert ze levendig, met een heerlijke dynamiek in een bruin coloriet met witte en oranje rode accenten die het geheel een levendige toets geven. Kunsthistoricus A.-A.I.B. waardeert vooral de tijdloze elegantie in haar werk. Huguette H. Declercq, 70 jaar kunstenaar, beheerst door de jaren heen, diverse grafische technieken. Kleinere werken, in deze kerk tentoongesteld, tonen haar vakmanschap.
Last but not least. Achteraan in de kerk kan je ook kennismaken met de keramiek en tekeningen van Charlotte Herman. Bij het vervaardigen van keramiek maakt Charlotte Herman gebruik van krachtige natuurelementen: aarde, water en vuur. Onze hedendaagse woelige samenleving verlangt naar de pure natuur, rust en schoonheid. Deze tijdsgeest verklaart de revival van de keramiek. Charlotte Herman brengt met haar werk natuur en schoonheid in deze kerk, een schoonheid die de toeschouwer ongetwijfeld weet te waarderen.
Groepsexpo Breekbaar / Breakable fragile St. Elooiskerk, Overleiestraat – Kortrijk ZAT – ZON : 15 & 16 oktober ZAT – ZON : 22 & 23 oktober ZAT – ZON : 29 & 30 oktober Telkens van 10u tot 18u
Interview met initiatiefnemer/kunstenaar Jos Vanoverberghe
Het dorpje Kwaremont in de Vlaamse Ardennen behoort tot het collectief geheugen van elke wielrenner- en fietsfanaat. Met zijn glooiende hellingen, lieflijke panorama’s en landschappelijk schoon is Kwaremont ook een paradijs voor wie de benen wil strekken. De drie eerste weekends van september kan je tijdens je wandeling ook cultuur opsnuiven. De kunstroute Kwa-art, 2,5 en 7,5 km, brengt kunst op 10 locaties in en rond Kwaremont. Kunstenaar Jos Vanoverberghe, één van de initiatief nemers, zelf al 23 jaar exposant in het dorp, vertelt Kunstpoort graag over het ontstaan, aanpak en organisatie van dit kunstparcours.
Kunstpoort Na 2 moeilijke coronajaren swingen de kunstinitiatieven de pan uit. Wat is jullie drijfveer om na vele jaren Kwa-art opnieuw in het leven te roepen? Jos Vanoverberghe Een 20tal jaar geleden had Kwaremont de allure van een klein Latem. Cultuurliefhebbers vonden gemakkelijk de weg naar de 16 galerijen die Kwaremont toen rijk was. Ooit oefenden de Vlaamse Ardennen een enorme aantrekkingskracht uit op kunstenaars. Kwaremont was een plek waar professionele kunstenaars zoals Gies Cosyns, Michiel Leenknegt, Jan Deweer… woonden, creatief waren, tot nieuwe inzichten kwamen, durf en lef vertoonden. Toen was Kwaremont nog een bruisend dorp. In 2007 wilde de Kwaremontse kunstkring met Kwa-art1 Kwaremont opnieuw als kunstdorp profileren. Kwa-art1 was kleinschalig, Kwa-art 2022 willen we professioneler aanpakken.
Kunstpoort Welke locaties kozen jullie? Werden de kunstenaars aangesproken in functie van de locatie? Jos Vanoverberghe Er zijn zowel binnen- als buiten locaties. De locaties spreken voor zich: de kerk, Oude pastorij, galeries, bedrijven… Bestaande galeries zijn geïntegreerd in de route. Diverse tentoonstellingsruimtes leggen een link naar het rijke kunstverleden van Kwaremont en zijn een meerwaarde voor de kunstroute. Zo kunnen het publiek en vooral de bewoners van Kwaremont en omstreken een kijkje nemen in de nu desolate leegstaande Oude pastorij. De kunstenaars zijn een generatie mix, de disciplines divers. We putten uit een arsenaal van kunstenaars die een reputatie opbouwden in Kwaremont door hun vroegere tentoonstellingen in de omgeving. Kwa-art is ook de ideale gelegenheid om een retrospectieve te wijden aan het werk van Gies Cosyns (schilderkunst), Michiel Leenknegt (glaskunst) en Jan Deweer (aquarel), drie kunstenaars die leefden en werkten in Kwaremont en omgeving. Ook kunstenaars die geen affiniteit hebben met de Vlaamse Ardennen contacteerden we. De deelnemers beslissen zelf wat ze tentoonstellen en hoe. De nadruk ligt niet op het commerciële maar wel op beleving en ontdekking. Wellicht pakken we het een volgende maal anders aan.
Kunstpoort Hoe verloopt de opbouw? Is er gezamenlijk overleg met de kunstenaars, een technische ploeg om de kunstenaar met raad en daad bij te staan of zorgt iedere kunstenaar voor zijn eigen zichtbaarheid? Jos Vanoverberghe De meeste kunstenaars zorgen zelf voor de opbouw. Logistieke steun en/of vervoer voorzien we indien nodig.
Kunstpoort Kon je vlot medewerkers, partners … engageren? Gingen jullie op zoek naar sponsors om de kosten van het evenement te drukken? Jos Vanoverberghe We streven ernaar dat het evenement zichzelf kan bedruipen. We vragen een kleine vergoeding aan de kunstenaars. Horeca en galerijen sponseren het project en de gemeente levert logistieke steun. De locaties zijn gratis te bezoeken. We vragen wel een bijdrage voor de cataloog met info over deelnemers, locaties en de wandelroute.
Kunstpoort Zijn jullie bang voor vandalisme, beschadiging en wat doe je ertegen? Jos Vanoverberghe De kans op vandalisme is klein. We zijn geen grootstad en de meeste werken zijn installaties op privéterreinen waar meestal iemand aanwezig is. Aan de politie vragen we een extra oogje in het zeil te houden.
Kunstpoort Hoe maak je het kunstenparcours bekend bij het grote publiek? Jos Vanoverberghe Verplaatsbare promo is voorzien onder de vorm van spandoekaanhangers. Beachvlaggen sieren de locaties. We gebruiken alle mogelijke media om Kwa-art in de kijker te plaatsen: sociale media, lokale en gespecialiseerde pers, geschreven en woord, 4 borden aan de invalswegen, infobord met route op het dorpsplein, uitnodigingen … De taken zijn verdeeld onder de organisatoren. Zo verzorgt Bert Noterman de public relations.
Kunstpoort Organiseren jullie een officiële opening? Jos Vanoverberghe Vernissage, officiële opening met persmoment en receptie is voorzien in de kerk op zaterdag 3 september 2022 om 18u.
Kunstpoort Loopt de bevolking, de gemeente, handelaars warm voor de kunstroute? Jos Vanoverberghe Het enthousiasme is enorm, de gemeente reageert unaniem positief. We ervaren geen enkele tegenstand en durven al luidop dromen van een biënnale.
Kunstpoort Kwa-art brengt de kunst ongetwijfeld terug naar Kwaremont.
INFO
Kwa-Art 2022 3 eerste weekends van september van 14:00 tot 18:00 Kwaremont
1 Kerk Marc Galle schilderkunst Gie Kee schilderkunst Jos Vanoverberghe sculpturen hout
2 Oude pastorij Jan Leenknegt glaskunst Hilde leenknegt glaskunst Elisabeth Leenknegt juwelen Eric Vercruysse beeldhouwkunst Retro Michiel Leenknegt glaskunst
3 G.O.C. Retro Gies Cosyns schilderkunst
4 Hof ter Kwaremont Free Pectoor multidisciplinaire kunst Céline Geeraert multidisciplinaire kunst Carlos Caluwier sculpturen metaal-poly
5 Galerij Theaxus tapijten
6 Restauratie Lieven Devos Ben Van den Berghe sculpturen hout Retro Jan Deweer aquarel
Free Pectoor is een bevlogen kunstenaar en curator. Voor de derde maal op een rij organiseert hij een expo in het neo-neoclassicistisch Kasteel Borluut en omliggende Borluutpark. 16 kunstenaars participeren aan de expo: EXPOSURE. KUNSTPOORT vroeg Free Pectoor naar het hoe en waarom. What’s in a name?
Kunstpoort Wat is je drijfveer om de taak van curator op je te nemen? Free Pectoor In 2010-2011 heb ik een online cursus gevolgd over curatorschap via Parsons The New School for Design – New York en heb in 2012 een master behaald. Mijn eerste test-project was in 2015 met ONEwork tijdens de Gentse Feesten, in de toenmalige BLANCO ruimte aan de Paddenhoek te Gent. Met de steun van NUCLEO heb ik een oproep gelanceerd naar alle residenten om één werk te tonen. Voor mij was dat een eerste totale verrassing om een harmonische artistieke presentatie te laten zien waar ieder werk afzonderlijk mooi tot zijn recht kwam. Verbinding en diversiteit was ‘key’.
Kunstpoort EXPOSURE is het derde project dat je organiseert in Kasteel Borluut. . 2020: INSIDE/OUT, kunstenaars gingen in dialoog met Jan Van Eyck naar aanleiding van het Van Eyck jaar te Gent. De link naar Van Eyck is Elisabeth Borluut. Kasteel Borluut dankt zijn naam aan de 13de-eeuwse Heerlijkheid van Borluut, de familie van Elisabeth Borluut. Haar man Judocus Vijd gaf de opdracht het Lam Gods te schilderen. . 2021: les invité(e)s, er was de knipoog naar La Grande Bouffe. Elke individuele kunstenaar kende niet noodzakelijk het werk van de anderen. Verbinden, anticiperen, diversiteit, disciplines… stonden centraal onder het motto: Verwacht het onverwachte of verwacht helemaal niets. . 2022: Nu organiseer je EXPOSURE Is er een centraal thema? Free Pectoor Er is geen gemene deler. Elke kunstenaar die zichzelf respecteert, heeft nood aan het verkennen van de muren buiten zijn atelier, met andere woorden s’exposer, zich in al zijn kwetsbaarheid blootgeven aan de buitenwereld. Een kunstenaar heeft behoefte aan interactie. Ik beoog een kruisbestuiving enerzijds onder de kunstenaars onderling en anderzijds tussen kunstenaar en curator.
Kunstpoort De expo is gratis vandaar vrij laagdrempelig. Is dit een must voor jullie? Free Pectoor Na de 2 vorige expo’s was er de vraag van Dekenij Borluut en stad Gent om opnieuw iets te organiseren in de openbare ruimte. De dekenij en stad Gent stellen in het kasteel ruimtes ter beschikking als atelier aan enkele kunstenaars. Zonder de goodwill van hen, onder andere het ter beschikking stellen van het kasteel en park, is EXPOSURE niet mogelijk. Graag willen we als kunstenaar iets concreet teruggeven aan de gemeenschap.
Kunstpoort Hoe selecteerden jullie de kunstenaars? Free Pectoor Samen met de kunstenaars, Céline Geeraert en Kim Vandaele maakten we een long list. Die brachten we terug tot een short list. Uit deze short list maakte ik een persoonlijke keuze. Praktisch alle kunstenaars die hier resideren nemen ook deel aan de expo. We kozen voor diversiteit in aanpak en uitvoering.
Kunstpoort De locatie is niet bepaald een White Cube. Was het moeilijk om voor iedereen de geschikte ruimte in het kasteel te vinden? Free Pectoor Het Kasteel Borluut oogt frivool, is heel decoratief en moeilijk om er werken te implementeren. De locatie biedt wel een meerwaarde voor EXPOSURE. Het publiek maakt niet alleen kennis met hedendaagse kunst maar ook met historisch cultureel erfgoed. Het is een uitdaging om een coherent geheel te brengen. We hebben een fantastische respons van de kunstenaars. Thanh Long Lam, Kim Vandaele, Celine Geeraert, David Bruneel, Kevin Vanwonterghem, Katrin Bosmans en mezelf maken speciaal werk aangepast aan de ruimte. Gezamenlijk overleg is noodzakelijk, wie stelt wat waar tentoon, zowel binnen als buiten. En route kan dat nog wijzigen. Er is enorm respect voor elkaar en een engagement om te komen tot de ultieme presentatie.
Kunstpoort Hoe zie je de opbouw van de tentoonstelling? Free Pectoor De kunstenaars hebben de mogelijkheid op voorhand hun werk, installaties of wat dan ook, uit te testen. Voor de opbouw zelf voorzie ik een viertal dagen. We hangen of plaatsen de werken niet kris kras door elkaar. Ieder kunstenaar kan een eigen ruimte invullen. Wel zijn we verplicht rekening te houden met enkele beperkingen. Zo mogen er geen gaten geboord worden. Voor alles vinden we wel een oplossing. Het succes van een expo is gedeeltelijk afhankelijk van een adequate opstelling, het is meer dan ophangen en wegwezen. De toeschouwer krijgt de kans naar een werk toe te stappen en afzonderlijk te beleven.
Kunstpoort EXPOSURE is een symbiose van 2 werelden: hedendaagse kunst en historisch cultureel erfgoed. 16 beeldende kunstenaars veroveren Kasteel Borluut. Het is aan de toeschouwer zich te laten verrassen.
INFO
Locatie Kasteel Borluut Kleine Gentstraat 46 9051 Sint-Denijs-Westrem
Kunstenaars Katrin Bosmans, Brantt, Ronny Broeckx, David Bruneel, Colette Cleeren, Alex De Bruycker, Elke Desutter, Sonja Geens, Céline Geeraert, Katrien Heijse, Niels Ketelers, Thanh Long Lam, Free Pectoor, Kim Vandaele, Ruben Vandeghinste, Kevin Vanwonterghem
Vernissage 3 juni 2022 vanaf 19 uur
Openingsuren za 4 juni – zo 5 juni: 10u tot 18 u vr 10 juni – zaterdag 11 juni – zondag 12 juni: 10u tot 18u
FERME DEHON, een nieuwe toonplaats voor kunst, staat weldra in de kijker met een eerste tentoonstelling. Geneviève Van Bastelaere heeft met FERME DEHON de ambitie een plaats te veroveren in het geheugen van de kunstliefhebber, op een lijst van unieke plaatsen waar goede kunst schittert. De locatie is zeker veelbelovend: Ferme Dehon is een vierkantshoeve middenin de groene oase van Frasnes-lez-Buissenal, Pays des collines, Henegouwen. Kunstpoort genoot van een preview. Bij het betreden van de toon ruimte, de gerestaureerde schuren, krijg ik kippenvel. De stilte voel je, de tentoongestelde werken spreken. Een sacraal gevoel overvalt me. Professioneler kan een locatie niet zijn, een droom voor en van elke kunstenaar.
Kunstpoort Een exporuimte, een creatief huis of mag ik zeggen een galerie, is dit dé droom die je nu eindelijk waar maakt? Geneviève Van Bastelaere Ferme Dehon is geen galerie, ik noem het een toon plek. Mijn laatste tentoonstelling dateert van 20 jaar geleden. Ik zocht een atelier en een goede ruimte om eigen werk aan het publiek voor te stellen. Een galerie of toonplaats aanbieden vereist voeling met de kunstwereld. Als docent sculpturale keramiek DKO aan de academie van Gent heb ik heel wat ervaring met het opbouwen van een expo. Werk van soms meer dan 50 studenten moesten een plaatsje veroveren op een expo. Dat is geen sinecure, toch is het me telkens gelukt een mooi coherent geheel te tonen. Less is more: 1 werk per student vond ik voldoende. De manier van presenteren is enorm belangrijk. Voor mijn studenten was dit een goede leerschool. Carmen Dionyse, kunstenares keramische sculpturen, hielp ik ook met de opstelling van haar werk.
Kunstpoort Van wanneer dateert het idee “Ik bied een tentoonstellingsruimte aan”? Hoe kwam je in deze streek terecht? Hoe heb je deze vierkantshoeve gevonden? Was je er meteen verliefd op? Geneviève Van Bastelaere Een zoektocht van 10 jaar, van de kust tot aan de taalgrens, ging eraan vooraf. Bij een eerste blik op de hoeve was ik niet overtuigd. De hoeve bleef wel door mijn hoofd spoken, ondertussen kwam de verkoop bij de notaris maar niet op gang. Na een derde bezoek veranderde ik van mening en ging ik de uitdaging aan. Ferme Dehon is de authentieke benaming van de boerderij, in de streek ook onder deze naam gekend. Een benaming voor onze exporuimte hoefden we niet verder te zoeken.
Kunstpoort Heb je tegenslag gehad tijdens de renovatie? Heb je nooit gedacht: Was ik er maar nooit aan begonnen! Ben je een doorzetter? Geneviève Van Bastelaere De verbouwingswerken duren al 10 jaar en zullen nog wel een tijdje doorgaan, er is altijd wel iets te doen. Tegenslagen waren een constante. Inderdaad soms dacht ik in een opwelling: ik stop ermee.
Kunstpoort Is dit een streek die open staat voor kunst? Zijn er nog tentoonstellingsruimtes in de omgeving of ben je een unicum? Is er een artistiek landschap? Zijn er nog kunstplekken in de buurt? Tip je ook op natuurliefhebbers/wandelaars/fietsers? Geneviève Van Bastelaere Een veertig tal km verderop heb je het MACS Museum voor Hedendaagse Kunsten op de site van Le Grand-Hornu. Deze streek hier is een pareltje voor wandelaars en fietsers. Er zijn talrijke wandelroutes uitgestippeld. Een combinatie kunst/natuur is perfect mogelijk. Inwoners van Frasnes-lez-Buissenal en omstreken, mijn netwerk van de academie… ontvingen een tweetalige uitnodiging met het frans voorop. De voertaal is hier tenslotte frans, ik respecteer dat hoewel hier heel wat Vlamingen komen wonen.
Kunstpoort Als ex docent beschik je over een groot netwerk onder de kunstenaars. Je sprak enkele oud-leerlingen aan voor de eerste expo; een moeilijke beslissing? Met wat hield je rekening, discipline, bekendheid of juist niet? Geneviève Van Bastelaere Vele studenten verlaten de academie en stoppen gewoonweg verder kunst te creëren. Deze vier ex-studenten werken en evolueren verder, brengen goede kunst. Ik koos voor diverse disciplines.
. Anne Van Wayenberg, installaties/objecten, mixed media
werk op de voorgrond Anne Van Wayenberg
Anne Van Wayenberg
Mijn persoonlijk werk, bas-reliëfs/sculpturen, mixed media . Geneviève Van Bastelaere
Geneviève Van Bastelaere
Geneviève Van Bastelaere
. Isabella Billiet, schilderkunst
Isabella Billiet
Isabella Billiet
. Pia Cabuy, cross over: schilderkunst, tekenkunst, mixed media
Pia Cabuy
Pia Cabuy
. Werner Minnebo, assemblages/installaties
Werner Minnebo
Werner Minnebo
De kunstwerken sluiten bij elkaar aan, er is een gezonde dosis match. Hoewel we over enorme ruimtes beschikken, heb ik de kwantiteit beperkt. Kunstwerken moet je ademruimte geven.
Kunstpoort Welk soort kunst wil je graag in de toekomst brengen? Geneviève Van Bastelaere Het is de bedoeling de ruimte te verhuren voor kwalitatieve kunst. Zelf maak ik een selectie tussen de aanvragen. Persoonlijk de werken ‘graag zien’ is geen ‘conditio sine qua non’. Een eerste vereiste is kwalitatief sterk werk. Graag help ik bij de opstelling. Ik mik op een overtuigd terugkerend kunstpubliek, een publiek dat weet: Ferme Dehon brengt altijd kwalitatief goede expo’s. Enkel tijdens de zomermaanden verhuur ik de toon ruimte.
Kunstpoort Heeft deze omgeving invloed op je werk? Met andere woorden maak je een ander soort werk? Geneviève Van Bastelaere Niet echt, de omgeving heeft wel invloed op mijn gemoed. Verder verwerk ik natuurlijke producten uit de omgeving in mijn werk, zoals bv. algen.
Kunstpoort Heb je heimwee naar Gent, waar je vroeger woonde? Geneviève Van Bastelaere Een stad, dat is drukte, daar kan je naartoe gaan, maar als je in een stad woont kan je niet weg van die drukte.
INFO
FERME DEHON Rue de Bourliquet 22 7911 Frasnes-Lez-Buissenal
Eerste tentoonstelling met
Anne Van Wayenberg Geneviève Van Bastelaere Isabella Billiet Pia Cabuy Werner Minnebo
Opening
zaterdag 28 mei 2022 – 14u tot 19u
Expo
zondag 29 mei 2022 – 14u tot 19u zaterdag 4 juni, zondag 5 juni, maandag 6 juni 2022 – 14u tot 19u
Tanja Leys opent nieuwe kunstgalerie in Vlierzele…
Tale Art Gallery brengt kunst naar Sint-Lievens-Houtem. De 51-jarige Tanja Leys, opent op 1 mei haar kunstgalerie in Vlierzele. Tanja is ingenieur van opleiding en heeft in september van vorig jaar besloten om haar carrière in de internationale sales in te ruilen voor haar passie, kunst en design. “Mijn droom om een galerie te starten is vooral gegroeid vanuit een verlangen om verbondenheid en beleving te creëren,”. Verbondenheid met mensen, maar ook tussen kunstenaars en een beleving bieden aan elke bezoeker, kunst die je een eigen invulling kan geven. Mijn bijkomende ambitie is om in Sint-Lievens-Houtem meer aandacht te creëren voor kunst en zeker ook ‘kunstkriebels’ doen groeien bij kinderen.
De galerie wil niet alleen kunst visualiseren en verspreiden, het ultieme doel is verbinden, verbinden van verwante geesten, kunstenaars, kunstliefhebbers, stijlen, zielen, interesses, religies, smaken, culturen… noem maar op. TaLe Art Gallery staat open voor communicatie, gedachtewisseling en discussie. Tanja Leys gaat voor Art with a Conscience.
De galerie tipt op toegankelijke, originele kunst met een vleugje mysterie, kunst die inspireert, kunst die de toeschouwer laat glimlachen, kunst die je een eigen invulling kan geven. Het belevingsproces heeft voorrang. Tanja Leys opteert voor sfeer gekoppeld aan een kruisbestuiving tussen artistieke disciplines. TaLe Art Gallery brengt beeldende kunst, muziek en poëzie onder één dak. De galerie creëert een groot artistiek ontdekkingspodium door het organiseren van avond- en aperitiefconcerten (jazz-, klassieke- en/of luistermuziek) in een stijlvol kader van beeldende kunst.
Op deze manier wil TaLe Art Gallery ook lokaal kunstbeleving laten proeven. TaLe Art Gallery neemt de kijker mee in het verhaal van kunstwerk en kunstenaar, wil ontroeren, zet aan tot nadenken. De opening van de nieuwe kunstgalerie wordt gespreid over twee dagen op vrijdag 29 en zaterdag 30 april. Deze recepties zijn enkel op uitnodiging. De opening voor het grote publiek met vernissage is voorzien vanaf vrijdag 1 mei 2022. Dinsdag en woensdag van 10.00 tot 19.00 uur (enkel op afspraak), op donderdag 14.00 tot 19.00 uur, op vrijdag en zaterdag van 14.00 tot 18.00 uur en zondag van 10.00 tot 17.00 uur. Enkel op maandag is de galerie gesloten.
Ze zijn oorspronkelijk met 6 kunstenaars, waaronder 4 in deze expo. Ze wilden een naam voor hun kunstenaarscollectief/groepje Ieder van hen kreeg een week de tijd om te brainstormen naar een naam. Na een week was het de bedoeling dat ieder van hen 3 titels zou voorstellen. Raar maar waar de titel : Vrouwen in alle staten sprong er uit en het kindje was geboren.
Ons kunstwerk ‘De loopgraaf’ met papavers in glas en korenbloemen in keramiek werd geinstalleerd in 2018. Bij de 100-jarige herdenkingsplechtigheid kregen we te horen van de Oudstrijdersbond dat Engelse soldaten herinnerd werden door papavers, de Franse door korenbloemen en de Belgische… door madelieven. We hebben dus een vervolg gebreid aan ons herinneringsmonument in het verlengde van de loopgraaf, met madelieven gedraaid in teer porselein en brieven/dagboek in glas met hierop uittreksels van brieven die soldaten naar het thuisfront stuurden. De gemeente heeft gezorgd voor een mooie omlijsting in glas en metaal. Keramiek: Annemie Heylen, Glas: Joke Van Broeckhoven. Willy Ceulemans maakte de achtergrondfoto.
Liliane Versluys -beeldhouwwerk en schilderen
Op haar 37e volgde ze een opleiding beeldhouwen, onder leiding van Yves Duchêne. Het was –haar broer Luc die haar aanspoorde om naar de Academie te gaan. Aanvankelijk was ze tegen, Liliane wilde immers niet in haar broers vaarwater terecht komen. “Hij is de slimme kunstenaar, ik de artistieke slimme.” “De mensen zijn enthousiast over het ruwe karakter van mijn beelden, het schetsmatige.” Liliane Versluys wil vriendelijke, troostende en aangename dingen scheppen, weg van de perfectie. Ze benadrukt ook het belang van humor en relativering in haar beelden.
Mijn kunst is er duidelijk gekomen door een passie, maar ook mijn juridisch werk doe ik vol overtuiging.” Maar er is toch ook een verschil. “Mijn advocatuur is heel dienstbaar, ik verhuur eigenlijk mijn hersenpan. Dat doe ik niet als ik hier ben in mijn atelier.
Kristel Van LENT Glaskunst
Glas inspireert me, het geeft mij de mogelijkheid om mijn gevoelens en die van anderen te uiten in een eigen beeldtaal. Mijn werken gaan over pijn, verdriet, verlangen, angst, agressie, liefde, kwetsbaarheid, kracht, geborgenheid en eenzaamheid. Het glas geeft vorm aan mijn innerlijke gevoelens en mijn leefwereld, als vrouw, echtgenoot, moeder, vriendin,… . Ik wil de tijdelijke gedachten en gevoelens van het leven vastleggen van geboorte tot dood, van droom tot werkelijkheid. Zo kan ik mijn Zijn delen met anderen.
Roos Fobelets- Schilderkunst
Na vijf jaar hogere graad schilderen en nog eens vijf jaar hogere graad tekenen aan de Hagelandse Academie voor Beeldende Kunst (afdeling Werchter) ben ik aquarelcursussen gaan volgen bij Christine Claesen, Piet Van Aken en Cao Bei-an. Later heb ik nog een workshop acryl gevolgd bij Marie-Josée Geeraerts.
Ik schilder niet wat ik zie wel wat ik voel zoekend naar vrij zijn verbonden zijn met wat echt telt
wil een gevecht aangaan op doek experimenterend met kleurencombinaties en gebruik van mixed media (zand, jute..) spontaan en speels in een sfeer die de toeschouwer kan prikkelen om dan die toeschouwer de kans te geven het werk naar eigen behoefte te interpreteren
kunstpoort 