AUTEURS AAN HET WOORD
Voor kunstenaars is deze bizarre coronatijd ongetwijfeld een bron van emoties. Hoe verwerken schrijvers de lockdown. Schrijven ze meer dan anders of net niet? KUNSTPOORT vroeg het hen.
Nerkiz Sahins nieuwe gedichten bundel “Er was mij niets gevraagd” is onlangs uitgegeven. Het pad is vrij voor nieuwe uitdagingen zoals haar volgende bundel in het Turks, de taal van haar geboorteland.

KUNSTPOORT Ben je met een bepaald project, boek, gedicht… bezig?  Titel?
NERKIZ SAHIN Mijn nieuwe gedichten bundel “Er was mij niets gevraagd” is onlangs uitgegeven, dus het pad is vrij voor nieuwe uitdagingen. Ik was al een tijdje bezig met mijn volgende Turkse bundel. Ik schrijf in twee talen. Namelijk de taal waar ik in geboren ben, het Turks en de taal waar ik in opgegroeid ben het Nederlands. Beide liggen mij nauw aan het hart en ik wil ze ook geen van beide opgeven bij het schrijven. In het Nederlands liggen al enkele kinderverhaaltjes op stapel. Maar die zijn niet voor nu meteen. Een titel heb ik nog niet. Bij mij is een titel helaas bijna altijd het laatste die er bij komt kijken. Dus nu zal het bij mijn nieuwe werkzaamheden hetzelfde zijn. Heel veel van de kinderverhaaltjes zijn bijna klaar. Ondertussen ben ik begonnen met de tekeningetjes. De vertel momenten op het schooltje waar ik regelmatig kwam hebben we moeten uitstellen omwille van de heersende Corona problematiek. Dus aftoetsen bij de kinderen zal er voorlopig niet meer inzitten.

KUNSTPOORT Is je nieuw werk gerelateerd aan de Corona crisis?
NERKIZ SAHIN Rond Corona ben ik natuurlijk ook beginnen werken naast mijn ander werk. Namelijk een bundel die gepubliceerd zal worden na Corona. Dit kwam na een oproep op Facebook waar men vroeg om samen te schrijven over Corona. Kort erna zat ik in het redactieteam. Ik hou op dit moment een soort logboek bij die in het bundel zal opgenomen worden. Het geheel wordt een gedichtenbundel met werk van mensen die dit ingezonden hebben ten tijde van Corona en veel meer. Daarnaast blijf ik verder schrijven met onze groep van “Poëzie verbindt”. De eerste weken waren onze gedichten erg gekleurd door Corona. Ik moet toegeven dat we er nu een beetje van afgestapt zijn. Om de paar weken geef ik een opdracht met enkele woorden waar de groep mee aan de slag gaat. Soms zijn de gedichten die binnenkomen toch nog Corona gerelateerd. Maar dat mag ook. Mensen zijn vrij om te schrijven wat ze willen. De paar woorden die ze meekrijgen zijn eerder een kapstok waar ze mee aan de slag kunnen en vormen geen beletsel om over een bepaald onderwerp te schrijven wat hen bezighoudt op dat moment.

KUNSTPOORT Schrijf je intensiever dan voor covid-19?
NERKIZ SAHIN Net omdat er meer tijd is kan het misschien intensiever genoemd worden. Maar eigenlijk is het niet zo dat er nu meer inspiratie is dan anders. Er waren al zoveel plannen en voorbereidingen die nu verder uitgewerkt kunnen worden. Wat op zich heel fijn is natuurlijk, niettegenstaande de aanleiding minder leuk is. Er komen ook steeds nieuwe uitdagingen bij zoals bv. het concept waar ik ook aan deelneem, waarbij de nabestaanden een gedicht kunnen bestellen voor de uitvaart van hun naaste die ze nu niet de afscheidsdienst kunnen geven zoals ze dat anders zouden doen. Een persoonlijk gedicht kan een beetje goedmaken wat Corona heeft afgenomen.

KUNSTPOORT Is schrijven een noodzaak, een manier om deze periode te verwerken?
NERKIZ SAHIN Schrijven is voor mij altijd al een noodzaak geweest. Een soort therapie die ik heel mijn leven op waarde heb weten schatten. Als kind liet ik mij gaan in mijn schrijfsels en kon mij daar het beste in uitleven. Later werd het een medicijn tegen pijn en onmacht. Nu is het een goede vriend, een luisterend oor bij wijze van spreken. Telkens er moeilijke momenten zijn grijp ik naar mijn pen of verf en borstels. Ook nu is het niet verwonderlijk dat ik mijn gevoelens het beste alweer daar kwijt kan.

KUNSTPOORT Wat lees je voor het ogenblik?
NERKIZ SAHIN Het epos van sjeik Bedreddin in het Nederlands. Ik had deze jaren terug in het Turks gelezen. Vorig jaar heb ik ‘m in het Nederlands aangeschaft en nu er tijd is, lees ik daar telkens een paar bladzijden uit.

KUNSTPOORT Kan je nog om iets vrolijk zijn in deze tijd?
NERKIZ SAHIN Eigenlijk is er heel veel om dankbaar voor te zijn. Juist in zulke tijden moeten we vooral kijken naar de dingen die wel goed zijn. Het lentegevoel was enorm aanwezig. Het nieuwe leven. De natuur geneest zichzelf voortdurend. De aarde draait nog steeds… Naast het elkaar fysiek niet kunnen zien, aanraken en op bezoek gaan, leven we in een tijdperk waar we een vingertik ver van elkaar zijn. Allemaal dingen waar we toch blij om kunnen zijn. Stel dat het niet zo was! We zijn bij wijze van spreken elke dag bij elkaar thuis in de woonkamer door social media enz. Dat heeft zelfs gemaakt dat ik een paar keer mijn telefoon heb moeten uitzetten omdat het te druk werd.

KUNSTPOORT Heb je toekomstplannen of staan die nu on hold?
NERKIZ SAHIN Of wijzelf stilstaan of niet de toekomst zal zichzelf wel uitwijzen denk ik. Mijn werk als sociaal tolk staat nu on hold dat wel, maar in de plaats is er zoveel bijgekomen. Op het werk zelf zoeken ze naar manieren om afstandstolken met beeld te realiseren. Telefoontolken was iets dat al jaren bestaat, maar nu zijn ze bezig met video toestanden. Het zal wennen zijn eens het zover komt dat wel. Maar mensen zijn flexibel, dat hebben we al lang bewezen. In tussentijd werk ik gestaag door aan mijn volgende bundel. Te ver vooruit denken gaat op dit moment niet. Alle voordracht momenten en signeersessies voor mijn bundel “Er was mij niets gevraagd” hebben we moeten annuleren. Hopelijk kunnen we de draad weer oppakken en nieuwe plannen maken eens dit alles achter de rug is. Maar voorlopig leven we gewoon bij de dag.

info

https://nerkizsahin.wordpress.com/
https://www.facebook.com/nerkiz.sahin

cover nieuwe gedichtenbundel Nerkiz Sahin
‘Er was mij niets gevraagd’
copyright beeld cover EPO