Kunstwandelparcours Gent Linkeroever 5 tot 20 februari 2022
Liefde en kunst vormen een mooi paar dat bewijst het kunstwandelparcours op Gent Linkeroever. 57 lokale handelaars, bedrijven, horeca… slaan de handen in elkaar en organiseren vol liefde een gepassioneerd kunstparcours om u tegen te zeggen. Marieke Selhorst van Het Objectief zorgde voor de coördinatie en leidde alles in goede banen. Foto’s, schilderijen, collages, teksten… allen gecreëerd in teken van de liefde laten je dromen over al wat en wie je lief is.
Foto van de liefdevolle opening op 5 februari door Marieke Selhorst van Het Objectief en Jos Lips van café de loge in koffie eethuis Huset
Om zijn lezers warm te maken en op weg te zetten spotte Kunstpoort enkele kunstwerken op hun locatie.
Fotografe Inge Stam nam de foto in Tamri, een klein stadje in Marokko in de buurt van Agadir. Het was op een maandag, op een ‘soukdag’, een dag waarop iedereen uit huis is. Op de hoek van een hoofdstraat viel haar oog op een merkwaardig huis met schilderachtige rood/roze/oranje kleuren. Het verkeerslawaai verdween op de achtergrond, dit beeld bracht haar tot rust. De rode bloem op de voorgrond brengt haar terug naar dat moment van innerlijke vrede en laat beseffen dat liefde overal om ons heen is.
De foto’s van Francis Vanhee zijn meer dan een druk op de knop. Ze zijn het resultaat van fotografie en schilderkunst. Zijn beelden overstijgen het alledaagse en zijn onconventioneel. “Vanhee fotografeert zijn subjecten in al hun rauwe naaktheid en dirigeert hen in bochten die de limiet van de menselijke vorm op proef stelt. Zijn beelden zijn intiem, met momenten ongemakkelijk en confronterend. Ze getuigen van een volledige overgave aan de kunstenaar”. Tekst Eva Nowe, boek Francis Vanhee NOW ALL YOUR FRIENDS ARE GONE
Eddi Dewinter is een duivel doet al. Hij fotografeert, schildert, maakt installaties, tekent cartoons en maakt heerlijke assemblages. Vaak zijn het pittige werken met heel veel humor maar ook teder, sensitief en poëtisch.
Eddi over zijn werk voor vitrines d’amour print collage BETWEEN THE LINES: ‘All the poems I wrote to you had the fragility of butterfly wings but you didn’t even try to get the beauty of my words.’
Moon skin – Eddi Dewinter
print collage MOON SKIN: ‘Between the white milk mists, while I was sleeping, the moon tattooed with tender fingers the rune characters of your name under my deep blue skin.’
We zijn allen sprokkelaars op het immense strand van ‘liefde’ en soms is ons hart een sluimerende vulkaan, borrelend van verlangen, of zoals Neeltje Maria Min het zo ontroerend mooi verwoordt: ‘Voor wie ik liefheb wil ik heten.’
Bij Sylvia Konior kleurt de liefde duidelijk felrood. De vrolijke foto maakt je warm van binnen. Ook al giet het water en is de lucht vaal grijs, het zelfportret van Sylvia Konior tovert bij iedereen ongetwijfeld een glimlach op de lippen. Sylvia Konior is DE fotografe van zelfportretten. Zij is het model maar haar echte onderwerp is de vrouw in al haar facetten.
Jelle Van den heede is een multidisciplinaire kunstenares. Ze maakt collages, illustraties, grafiek en fotografeert. Voor Vitrines d’amour 2022 kiest ze een collage. De titel zet ons op het spoor: Forbidden fruit IIIIII. Decoratieve ornamenten die het beeld alle eer aandoen zorgen voor een rustige esthetiek.
Wanneer je de verstilde schilderijen van Christina Mignolet aanschouwt, is het alsof je een wondere droomwereld binnenwandelt. Zachte blauwige tinten maken haar werk sprookjesachtig. Opgelet de tere transparante verflagen brengen je op het verkeerde pad. Haar thema’s zijn pijn, verdriet, eenzaamheid, onschuld. De titels van de hier getoonde werken ‘Mea Culpa’ en ‘Silence of a lamb’ proberen je meer te vertellen.
Het werk van de jonge kunstenaar Lucas Delaere viel me op tijdens de kunsthappenings van ‘Lichtervelde schouwt’, een kunstevent voor alle kunstenaars die wonen in Lichtervelde of met Lichterveldse roots. Zijn persoonlijke stijl, een merkwaardig gebruik van olieverf op MDF paneel en de mannelijke figuren op een zuiver witte achtergrond maakten me nieuwsgierig naar de persoon achter deze schilderijen. In een letterlijk en figuurlijk ronde tafel gesprek vernam ik meer over zijn nog jonge loopbaan als kunstenaar, zijn ambities, zijn werkwijze en vooral hoe we zijn werk best benaderen.
Kunstpoort Ik ken uitsluitend schilderijen en collages van je, geen andere beeldende kunst. Is dit een gevolg van je studierichting? Heb je een kunstrichting gevolgd en welke? Hoe lang ben je al met kunst bezig? Lucas Delaere Tekenen zit me in de vingers, als kleuter tekende ik veel en graag. Ik volgde Kunstsecundair onderwijs, KSO, later schilderkunst aan het KASK. Voor mijn eerste jaar slaagde ik niet. De ene leerkracht apprecieerde mijn werk de andere niet. Dit bracht een afkeer voor verf en schilderkunst met zich mee. Ik stopte mijn kunststudies. Drie jaar lang raakte ik geen verfborstel aan. Het KASK legde de nadruk op het esthetische, het kundige maar mijn werk hoeft niet mooi te zijn. Uit een soort wrok begon ik opnieuw te schilderen. Met een aantal werken onder de arm zocht ik filosoof, schrijver, kunsthistoricus Hans Theys op. Stillevens, portretten… de werken die ik hem presenteerde waren enorm divers. Hij raadde me aan op zoek te gaan naar een duidelijke lijn, een bepaald aspect naar voor te schuiven. Mijn werk was te versnipperd. Zijn raad nam ik ter harte en heeft me enorm veel geholpen waarvoor ik hem dankbaar ben.
Kunstpoort De mens, de mannelijke figuur staat centraal met meestal een bijna onherkenbaar gezicht. Heads – Disciples De toeschouwer zal ongetwijfeld naar een betekenis zoeken, zich vragen stellen. Wil je hier een gevoel, een gemoedsgesteltenis uitdrukken of is het je louter om het picturale te doen? Lucas Delaere Ik wil vooral aftasten waar de grenzen van de verf liggen. De meeste thema’s en onderwerpen zijn al geschilderd. Liever spits ik me toe op materie, materiaal, op een bepaalde werkwijze. De manier waarop een schilderij tot stand komt, dat moet de mensen boeien. De inhoud komt bij mij op de tweede plaats. Ik opteer voor de beleving van een schilderij. Vergelijk het met op restaurant gaan. Ook dat is een beleving, niet enkel het eten is van belang, ook wat eraan vooraf ging, de chef-kok die experimenteert, het interieur, het servies… In het dagelijkse leven werk ik als opvoeder bij kinderen met gedragsproblemen. Mijn job reflecteert zich wellicht in mijn schilderkunst.
Disciples
Kunstpoort Heb je er problemen mee als een kunstkenner diepgaande, psychologische beschouwingen bij je werk heeft, een inhoud aan je werk toeschrijft die je helemaal niet bedoelde? Of vind je dat net een pluspunt? Lucas Delaere De kunstkijker associeert mijn schilderijen Heads – Disciples vaak met gruwel, enkele toeschouwers denken zelfs aan brandwonden. Dit zegt meer over de kijker dan over mijn werk. Door de snelheid waarbij beelden digitaal aan ons oog voorbijflitsen via sociale media en andere kanalen komen werken zoals die van mij op scherm agressiever over dan bij een fysiek minder vluchtige waarneming. Ik ben blij als één iemand stil staat bij één schilderij, tijd maakt voor beleving.
Kunstpoort Voor je schilderkunst Heads – Disciples gebruik je een unieke techniek, hoogstwaarschijnlijk een eigen procedé. Kan je een tipje van de sluier oplichten, wat uitleg geven, hoe bekom je dit ‘wazig en dripping’ effect? Lucas Delaere Mijn draagvlak is een MDF paneel. Het is zoveel goedkoper dan canvas en achteraf kan ik mijn werk kadreren door stukken af te zagen. Het paneel leg ik plat op de grond. Ik begin met 2 lagen witte verf, daarna komt een flinterdunne gesso/kalklaag. Deze is van cruciaal belang, de laag mag niet te dik of te dun zijn. Voor mij zijn, zoals Luc Tuymans ooit zei, de 2 eerste uren de hel. Schilderen is een schaakspel met mezelf als tegenspeler: conflicten oplossen, reageren op een onverwachte verfreactie, timing is belangrijk… Mijn techniek bestaat uit schilderen en wegvegen. Toeval speelt een grote rol, een geaderd effect van de olieverf, daar moet je op inspelen. Ik noem dit gecontroleerde anarchie. Dat is pas boeiend maar brengt veel mislukkingen met zich mee.
Kunstpoort Hoe start je een schilderij? Wat dient als inspiratiebron voor je schilderijen, van waaruit vertrek je: een foto, een tekening naar model, een filmstill… maak je eerst een schets of een tekening op doek? Werk je snel? Of heel bedachtzaam? In lagen? Lucas Delaere Ik werk met printscreens. Om te starten teken ik met potlood heel licht een figuur op het paneel. Kunstpoort Voor Heads – Disciples zijn dit uitsluitend mannelijke figuren, waarom? Lucas Delaere Vrouwen zijn vaak te volmaakt afgebeeld, een mannelijk figuur kan je gemakkelijker vervormen, als het ware kapot maken al mag je daar ook niet te ver ingaan. Het geheel moet de indruk geven te kloppen. Kunstpoort Ik merk dat je de anatomie kent en doorgrondt. Lucas Delaere Dit is een gevolg van mijn kunstsecundaire studies, die waren heel intens. Kunstpoort: Lucas Delaere toont me enkele knappe tekeningen naar levend model. Lucas Delaere Ik raad kunstenaars aan zoveel mogelijk werk te bewaren, vernietig niet in massa vroeg werk. Kunstpoort Waarom? Lucas Delaere In een vroegwerk kan je al het DNA van een kunstenaar ontdekken, de handtekening, Dat is pas interessant. Kunstpoort De kunstenaar toont me een oud werk, een portret, mijlen ver afliggend van zijn huidige stijl. Inderdaad ik stel vast dat het wegvegen, het destructieve toen al aanwezig waren.
een ouder werk geconfronteerd met een recenter schilderij
Kunstpoort Je collages/mixed media White Lies vertonen het gelaat van een vrouw, ook hier onherkenbaar. Wil je een universeel werk maken? Niet aan een bepaalde persoon gerelateerd? Of is het je om het experiment te doen? Lucas Delaere Ik hou ervan dat je op mijn eindresultaat geen lagen ziet, niet de volgorde van het kleven, het werk moet ‘plat’ zijn. Vrouwelijke portretten in magazines lenen zich gemakkelijker daartoe, ze hebben een eenheid van kleur, van gelaatsuitdrukking, van uitstraling. Ik kleef de snippers op hout met een gesso laag, experimenteer daarna met witte verf. Mijn collages toon ik nog niet aan een groot publiek omdat ik volop een aantal mogelijkheden aan het aftasten ben. Ik wil triggeren zodat de toeschouwer aan een gezicht blijft hangen.
White Lies
Kunstpoort Experimenteer je ook nog met ander materiaal? Lucas Delaere Ik sluit niet uit dat ik in de toekomst naar andere media grijp, film bijvoorbeeld. Belangrijk is het je comfortzone te verlaten. Een zijsprong kan vernieuwend zijn voor mijn schilderkunst. Het water moet een beetje onder je neus staan. Zoals bij het schaken is het belangrijk jezelf uit te dagen. Eens bezocht ik een tentoonstelling van Lucian Freud, een kunstenaar die ik apprecieer. Er waren 95 schilderijen, 95 gelijkaardige werken, het vergt moeite om dan gefocust te blijven. Het publiek kent je werk, plaatst je in een hokje, verwacht een uniformiteit, veel van hetzelfde. Maar het moet ook voor mij boeiend blijven! Zelfkritiek blijft prioritair. Een beroepskunstenaar begrijp ik wel als hij eenzelfde stijl aanhoudt, een trend volgt. En toch ik ondervind zelf hoe gelukkiger je bent, hoe vlotter alles verloopt, hoe minder interessant je oeuvre blijkt.
Kunstpoort https://www.lucasdelaere.com/-exposure-t De reeks Exposure Too Late Van waar de naam? In mijn fantasie denk ik aan het Assepoesterverhaal, Het is fijn te fantaseren bij deze schilderijen. Ze hebben een zeker glamour gehalte. Zelf heb ik een glossy tijdschrift voor ogen. Zijn dit beelden uit een tijdschrift? Ze hebben een hedendaags gehalte. Ben je niet bang dat deze werken niet au sérieux worden genomen of te veel als trendy beschouwd worden, hoewel dit niets met hun intrinsieke kwaliteit te maken heeft. Lucas Delaere Het is de eerste maal dat ik die vergelijking met Assepoester hoor, het is een interpretatie die kan tellen. Glossy magazines tonen filmsterren, diva’s, volmaakte make-up, fashion kledij, het perfecte plaatje. Ik illustreer een moment waarop het model of de figurant uit haar rol valt, het misloopt, het beeld omvertuimelt, dit kan door een opwaaiende rok, een ongemakkelijke houding, een valpartij, het verliezen van een schoen… Het zijn herkenbare werken, klaar voor perceptie. Naar trends werken is niet mijn ding. Deze reeks kan nog beter, ik ben er nog lang niet. Ik hou van zelfreflectie.
Exposure Too Late – copyright Lucas Delaere
Kunstpoort Je hebt een dagelijkse job. Ben je intens met je kunst bezig? Is het je droom fulltime met je schilderkunst bezig te zijn of hoeft dit niet voor je? Ben je tevreden zoals het nu is? Lucas Delaere Zoals het nu is voelt het goed. Wat je meemaakt of onderneemt kruipt ongetwijfeld in je oeuvre. Wie weet maakt mijn werk een totale ommekeer mee moest ik mijn job als opvoeder opgeven?
Kunstpoort Heb je bewondering voor een hedendaagse kunstenaar, om het even welke discipline hij of zij beoefent? Lucas Delaere Antony Micaleff Van Gerhard Richter ook van Luc Tuymans beweert de kunstwereld dat zij de schilderkunst gereanimeerd hebben. Volgens mij zit de Brit Antony Micaleff op dezelfde lijn. Hij borstelt vleselijke portretten met dikke lagen verf. Ik ben benieuwd naar wat nog komen zal. Levkhesin Deze Russisch/Duitse kunstenaar bewonder ik vooral om de manier waarop hij de materie verwerkt. Hoe komen zijn werken tot stand, welk materiaal gebruikt hij, dat intrigeert me.
Kunstpoort Je stelde al in groep tentoon met ronkende namen zoals Ulricke Bolenz, Karin Hanssen, Lucas Devriendt, Chantal Pollier, Hans Vandekerckhove… Heeft dit je carrière een boost gegeven, een zekere naam bekendheid meegebracht? Is er een andere expo uit voortgevloeid? Lucas Delaere Het is boeiend in groep tentoon te stellen met gevestigde waarden. Ik ben de curatoren dankbaar voor dergelijke keuze. Het geeft je zelfvertrouwen een boost, ondersteunt waar je al een tijd mee bezig bent en betekent erkenning. Tentoonstellen met naambekenden brengt wel druk met zich mee en kan een springplank betekenen naar een mooie toekomst als kunstenaar.
Kunstpoort Heb je toekomstplannen tentoonstellingen? Komt er weldra een solo tentoonstelling? Ben je actief op zoek naar de mogelijkheid om tentoon te stellen of laat je het gewoon op je afkomen? Lucas Delaere Zelf ben ik niet actief op zoek naar tentoonstellingsmogelijkheden. Ik ben een geluksvogel, uit de ene expo vloeit een andere. Door deze moeilijke corona tijd kiezen galeriehouders voor meer zekerheid en vallen minder gerenommeerde kunstenaars uit de boot. Als de coronaregels het toelaten stel ik van 16 januari tot en met 27 maart 2022 met Faces It tentoon in De Koolputten te Waasmunster https://www.dekoolputten.be/kunstforum-in-waasmunster/
KUNSTPOORT bevraagt digitaal de kunstenaars die ooit aan bod kwamen in haar reportages, naar hun leven en werk in deze surreële tijden. Elke kunstenaar krijgt eenzelfde vragenlijst voorgelegd. De respons wordt gepubliceerd in chronologische volgorde.
Kunstenaar Jelle Van Den Heede ontdekte de natuur als therapie. Ook Dr Guislain was hier een adept van.
KUNSTPOORT Welke creatie staat er voor het ogenblik op stapel? Titel? Media? JELLE VAN DEN HEEDE Deze collage heeft als titel ‘Grensgevallen’. (12 x 16,5 cm) Ik probeer momenteel te werken aan nieuwe collages voor een expo in Museum Dr Guislain die normaal eind april zou starten maar door de Corona crisis een tijdje werd uitgesteld. https://www.museumdrguislain.be/
KUNSTPOORT Is je nieuw werk gerelateerd aan de Corona crisis? JELLE VAN DEN HEEDE Nee maar er is wel een link naar mensen in afzondering, mensen die in bepaalde hokjes gezet worden. In het Guislain mochten we een kijkje nemen in het archief. Wat me opviel was dat er heel veel testmaterialen waren. Dit is vaak heel esthetisch materiaal met mooie kleuren en abstracte vormen, bijna kunstwerkjes op zich die je zo in je huis zou willen hangen. Ze waren bedoeld om mensen te testen op allerlei ‘afwijkend gedrag’ met de bedoeling ze te categoriseren in vakjes met vaak rigide etiketten. Dit onderliggende idee vond ik heel contrasterend met de esthetiek die deze materialen op het eerste zicht uitstralen. Dat vakjesdenken is nog steeds heel alomtegenwoordig in de huidige maatschappij en gaat volgens mij ten koste van het individu, het unieke en mooie van elke mens. Onder andere rond dit thema probeer ik nieuw werk te maken tevens rond het idee van ‘natuur als therapie’, wat Dr. Guislain zelf hoog in het vaandel droeg. Dat laatste is momenteel wel zéér actueel. Sinds de corona crisis ga ik zelf vaak wandelen en mijn hoofd leegmaken in de natuur.
KUNSTPOORT Ben je intensiever met kunst bezig dan voor covid-19? JELLE VAN DEN HEEDE Minder dan ik zou willen, mijn kindje is thuis en het lukt nu veel moeilijker om in de bubbel van het creatieve onder te duiken.
KUNSTPOORT Is het maken van kunst een noodzaak, een manier om deze periode te verwerken? JELLE VAN DEN HEEDE Het is voor mij altijd een noodzaak om op één of andere manier creatief bezig te zijn. Dit is zowat het enige wat me een langdurig en gelukzalig gevoel van voldoening geeft. Dat is nu niet méér als anders een noodzaak. Hoewel het is in deze periode een luxe om gewoon thuis te kunnen creëren. Met iets anders bezig zijn helpt natuurlijk om de gedachten te verzetten want de Corona crisis eist overal de aandacht op.
KUNSTPOORT Heb je toekomstplannen of staan die nu on hold? JELLE VAN DEN HEEDE De expo in het Guislain staat even on hold maar uitstel is geen afstel.
Ik had nog een duo expo met Bram Antheunis op de agenda staan eind maart maar ook die is uitgesteld.
Er zijn nog geen officiële nieuwe data voor beide expo’s maar wie me op social media volgt, wordt vanzelfsprekend op de hoogte gehouden.
Verder doe ik sinds kort ook mee aan een project dat is ontstaan uit de Corona crisis; ‘Kunst in gedwongen afzondering //museum dr guislain’. Een mooi initiatief van Coupee Collage Collective en Museum Dr. Guislain. De bedoeling is om met mensen in gesloten instellingen, die normaal al redelijk afgezonderd zijn en nu door de gedwongen quarantaine nog meer, in dialoog te gaan via collages en dit allemaal via de post. Ik heb alvast heel veel postzegels gehamsterd!
Meer info over dit project vind je op coupee.org of via de hashtag #kunstinafzondering
KUNSTPOORT bevraagt digitaal de kunstenaars die ooit aan bod kwamen in haar reportages, naar hun leven en werk in deze surreële tijden. Elke kunstenaar krijgt eenzelfde vragenlijst voorgelegd. De respons wordt gepubliceerd in chronologische volgorde.
Collage kunstenaar Bram Antheunis beleeft deze crisis intens en ging met coupee collage collective een project aan met het museum dr Guislain.
KUNSTPOORT Welke creatie staat er voor het ogenblik op stapel? Titel? Media?
BRAM ANTHEUNIS Enerzijds maak ik zelf dingen in eigen naam, anderzijds ben ik mede oprichter van coupee collage collective.
Ik heb net een nieuw werk afgewerkt, ‘Quarantined memories’. Als collage kunstenaar werk ik graag met gevonden oude familiefoto’s en met het gegeven van bewaren, catalogeren en interpreteren van herinneringen. Dit werk bestaat uit meer dan 300 stukjes van 75 jaar oude familiefoto’s. Elke foto vat een herinnering, die ik in kleine medicinale flesjes gestopt heb. Door deze op elkaar te stapelen en ze dan onder een antieke stolp te plaatsen, creëert het een sfeer waarin elke gedachte individueel gevangen zit maar toch met elkaar verbonden blijft; heel sterk gelinkt aan de quarantaine situatie waar we ons met z’n allen in bevinden op dit moment.
Met coupee collage collective gingen we net omwille van deze beklemmende vaststelling een project aan met het museum dr Guislain. Deze lockdown komt namelijk als een dubbele quarantaine terecht bij mensen die zich reeds in isolatie bevonden voor de corona crisis: patiënten in gesloten afdelingen van de psychiatrie of de jeugdhulp. Door het uitvallen van zorgpersoneel is hun brug naar de buitenwereld nog fragieler geworden. Daarom hebben we een twintigtal kunstenaar gezocht én gevonden die we elk aan een dergelijke instelling koppelen. Gedurende de maand april zal elke kunstenaar een mail art project opstarten met de aan hem gerelateerde organisatie en dit onder de noemer #kunstinafzondering
KUNSTPOORT Is je nieuw werk gerelateerd aan de Corona crisis? BRAM ANTHEUNIS Zoals hierboven beschreven is zowel mijn persoonlijke recent werk als de nieuwe projecten met coupee collage collective sterk gerelateerd aan de corona crisis.
KUNSTPOORT Ben je intensiever met kunst bezig dan voor covid-19? BRAM ANTHEUNIS Nee, niet echt. Op zich ben ik doorlopend bezig met het creëren of uitdenken van projecten. Deze nieuwe, bevreemdende situatie zorgt op dit moment eerder voor een verlammend effect dan voor extra energie. Het is niet alleen in de eerste plaats zoeken naar nieuwe structuren en gewoontes maar ook naar andere manieren om de tijd te verdelen tussen job, kinderen, projecten en passies.
Maar vooruitlopend op de volgende vraag: het is op een natuurlijke wijze aanwezig in alles waarin ik rondloop en een even natuurlijk gevoel om hier mee aan de slag te gaan.
KUNSTPOORT Is het maken van kunst een noodzaak, een manier om deze periode te verwerken? BRAM ANTHEUNIS Zoals hier boven geschreven is het, niet alleen in deze periode, een drang, een natuurlijk aspect van mijn zijn, om continue bezig te blijven in en met het creatieve.
KUNSTPOORT Heb je toekomstplannen of staan die nu on hold? BRAM ANTHEUNIS De periode maart, april en mei 2020 was voor mijn artistiek gezien een cruciale periode. Er stonden een zestal exposities op de agenda, zowel solo, in groep als projectmatig, die ik één van één diende te cancelen of uit te stellen. Dit schept nieuwe opportuniteiten (zoals de hierboven beschreven projecten). We bekijken hoe we de oorspronkelijke projecten in de toekomst kunnen hernemen.
Een interview met Marieke Selhorst
over de KUNSTBOX en zo veel meer
Marieke Selhorst van Het Objectief is een allround women. Ze runt niet alleen de zaak Het Objectief; een creatieve ruimte waar ze materiaal en ondersteuning biedt aan beeldvormers maar daarnaast organiseert ze tal van activiteiten, tentoonstellingen, workshops… Met haar meest recente project de KUNSTBOX wil ze kunst toegankelijk maken voor iedereen.
Over het hoe en waarom van KUNSTBOX en zo veel meer had ik een interessant gesprek met Marieke Selhorst.
Kunstpoort Hoe is het idee KUNSTBOX gerijpt?
Marieke Selhorst In maart 2016 opende Het Objectief zijn deuren. Begin 2019 verhuisde Het Objectief naar een nieuwe locatie. In mijn vorige ruimte exposeerden tal van beeldende kunstenaars, verschillende disciplines passeerden er de revue. De expo’s konden op veel belangstelling rekenen. Het viel me wel op dat ik een publiek over de vloer kreeg dat enorm geïnteresseerd was in kunst maar het budget niet had art aan te kopen. Ik besloot het grotendeels jong publiek niet alleen met kunst te laten kennismaken maar ook de mogelijkheid te bieden waardevolle kunst aan te kopen.
@het objectief
Kunstpoort Graag een woordje uitleg over KUNSTBOX. Marieke Selhorst KUNSTBOX is een box met een kwalitatieve inkjet afdruk van beeldend werk, genummerd en met handtekening, te koop aan een democratische prijs. De oplage is beperkt: 20 exemplaren. Een certificaat maakt de box compleet. Het aanbod wisselt zesmaandelijks.
Kunstpoort Een goed concept met een naam die de lading dekt. Heb je lang naar die naam moeten zoeken? Marieke Selhorst Ik zocht een naam kort en krachtig. De verpakking bracht me op het idee.
Kunstpoort Hoe kies je de kunstenaars? Marieke Selhorst Het zijn kunstenaars die Het Objectief een warm hart toedragen en hier regelmatig over de vloer komen. Ik noem ze mijn huiskunstenaars. Ze vielen mij onmiddellijk op door hun talent, hun werk en hun gedrevenheid; drie capaciteiten die naar mijn mening ervoor zorgen dat je succes boekt. Met KUNSTBOX krijgt iedereen de kans om van bij de start het talent mee te ontdekken en te steunen. Als we wachten tot de kunstenaars publiekelijk erkend zijn, is hun kunst voor de meesten onder ons niet meer betaalbaar. In het slechtste geval heeft ook de kunstenaar er dan weinig aan.
Kunstpoort Het Objectief heeft een uitgebreid assortiment kunst printpapier. Het printpapier speelt een cruciale rol in de uitstraling van een werk. Kies je dit zelf of gebeurt dit in overleg met de kunstenaar? Marieke Selhorst Soms krijg ik carte blanche, geef ik advies of de kunstenaar beslist autonoom.
Kunstpoort De keuze is divers. Het zijn stuk voor stuk originele, eigenzinnige werken, vaak met een knipoog en gevoel voor humor. Hoe kies je de kunstwerken? Marieke Selhorst Ik kies voor toegankelijke, laagdrempelige, niet zwaarmoedige kunst. Het visueel aspect zoals kleur speelt een grote rol. Alle werken, tentoongesteld hier in Het Objectief, krijgen stuk voor stuk positieve reacties van een breed publiek. Zelf vind ik het zalig me met deze kunstwerken in Het Objectief te omringen.
Kunstpoort Wat is de kracht van KUNSTBOX? Marieke Selhorst Bij een aankoop maak ik vele mensen blij. De kunstenaar verliest zijn origineel werk niet, toont aan een breed publiek zijn kunst en dit op een originele, onconventionele manier. De koper krijgt een waardevol werk geprint in een beperkte oplage voorzien van een handtekening aan een democratische prijs. Door de handtekening van de kunstenaar houdt het werk zijn waarde. Het formaat is handig A3 en A4. De kwalitatieve drukken zijn niet alleen te koop in Het Objectief maar ook online. De KUNSTBOX is onder andere door de verpakking uitermate geschikt als cadeau, natuurlijk ook leuk om jezelf te verwennen.
Kunstpoort Hoe promoot je de KUNSTBOX? Marieke Selhorst Via de sociale media, fotografe Lieve Blancquaert is fan en promoot KUNSTBOX op haar facebook pagina. KUNSTBOX wordt de tip van de redactie in de nieuwsbrief van Charlie magazine, een magazine met nadruk op authenticiteit, fuck fake is hun motto.
Verder voorzie ik 2X per jaar bij een wissel van de kunstwerken, een sneak preview. Dit is een exclusieve avond op uitnodiging.
Kunstpoort Van waar die passie voor fotografie en kunst? Marieke Selhorst De interesse voor kunst is een familietrekje. Mijn pa Piet Selhorst is fotograaf, mijn zus Ilse tekent en schildert en mijn broer Guust werkt als architect. Zelf volgde ik de opleiding Fotokunst aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Gent. Tijdens mijn studies fotografie rijpte het idee voor Het Objectief. Het Objectief kadert binnen de deeleconomie. Ruimte, goed materiaal en ondersteuning moeten binnen het bereik van iedere kunstenaar liggen. Na 10 jaar verliet ik een nine to five job, een veilige haven voor een nieuw project waar ik ten volle mijn vaardigheden kan benutten: organiseren, ondersteunen, fotograferen.. Het ondernemerschap zit me in het bloed.
Kunstpoort Koop je zelf ook Kunst? En welke? Marieke Selhorst Bij aankoop speelt de stijl van een werk voor mij geen rol. Authenticiteit is wat telt. Ik wil in een kunstwerk de kunstenaar herkennen. Het werk moet ruimte laten voor een eigen verhaal en interpretatie. Bovendien is het boeiend als een werk je een andere blik biedt op gewone dingen. Ik koop niet alleen kunst maar ondersteun vooral kunst. Ik bied een draag vlak aan de kunstenaar om met zijn werk naar buiten te komen. Het prijskaartje van de tentoonstelling GENT VAN MORGEN die ik organiseerde tijdens de Gentse Feesten was volledig voor mijn rekening.
zie de reportage over de expo op KUNSTPOORT https://kunstpoort.com/2019/07/20/expo-gent-van-morgen/
Kunstpoort Hoe wil je Het Objectief verder zien evolueren? Wat is je ambitie voor de toekomst? Marieke Selhorst Mijn ambitie reikt verder dan een creatieve ruimte voor beeldmakers. In de toekomst wil ik evolueren naar een breed ondersteuningspunt voor beeldende kunst. Creatieve mensen hebben lumineuze inventieve ideeën maar soms moeite met de realisatie. Graag wil ik begeleiden bij de uitvoering, de organisatie en een netwerk helpen uitbouwen. Een partnership aangaan met andere organisaties hoort ook tot de mogelijkheden.
Een tentoonstelling over de digitalisering van onze maatschappij.
Wie tijdens de Gentse Feesten wil ontsnappen aan het feestgedruis en graag een graantje cultuur meepikt kan terecht in de stadsbrouwerij Gruut. Daar wordt je binnen en buiten geconfronteerd met prangende beelden over de digitalisering van onze maatschappij en impact op de samenleving.
Deze expo is een initiatief van Marieke Selhorst zaakvoerder van werkplaats Het Objectief. Met de expo voor ogen lanceerde Het Objectief een open call aan Gentse kunstenaars om werk rond dit thema in te sturen. Met dit initiatief wil Het Objectief een offline platform bieden aan kunstenaars en meer mensen met kunst in aanraking brengen wat tijdens de Gentse Feesten zeker moet lukken. Het is tevens een prima gelegenheid om nieuwe materialen en duurzame dragers uit te testen.
Guillaume Van Moerkercke (tekening), Jelle Van Den Heede (collage), Francis Vanhee (mixed media), Hendrik Braet (foto), Sylvia Konior (foto), Gert De Backer (collage) en Joris Deleersnyder (foto).
Reflecties
KUNSTPOORT woonde de opening bij.
Vooral de originele ophanging viel me op. Deze tilt sommige werken, letterlijk en figuurlijk, op een hoger niveau.
Sylvia Konior
Sylvia is als jonge fotografe van mening dat de oudere bevolking vaak vergeten wordt in de media. Als vroegere inwoner van Gent ervaart ze dat opvallend weinig rekening gehouden wordt met een oudere generatie, niet op vlak van mobiliteit en niet op technologisch/elektronisch vlak. Sylvia Konior creëerde een bevreemdende foto van een oma die naast de obligate klassieke wandelstok ook een video-bril als attribuut weet te appreciëren. https://www.konior.be/nl/
Francis Vanhee Atelier Vanhee
Francis Vanhee treedt hier buiten de paden van zijn job als concertfotograaf. Toch is de muziek niet ver weg. Zijn fotografisch beeld gaat gepaard met een soundtrack van The Bony King Of Nowhere – Bram Van Parijs – Mirages (ZONEZEROZEROZERONINE). Francis Vanhee hekelt de drang om telkens opnieuw selfies te maken. De ophanging versterkt de kracht van het werk. De foto, lijkt mij een hedendaagse piëta, ontsnapt op deze locatie aan selfies. Verankerd, hoog op een ruwe verweerde muur, wordt de kijker de mogelijkheid ontnomen een perfecte selfie te maken. https://www.facebook.com/francis.vanhee1
Jelle Van Den Heede
Illustratrice Jelle Van Den Heede creëerde poëtische, esthetisch prachtige collages met een subtiele gelaagdheid. De strijd tussen het verlangen naar stilte en de verlokkingen van de drukke digitale wereld is voelbaar. Spijtig dat weerspiegelingen van glas een totaal ervaring verhindert. https://www.facebook.com/jelle.vandenheede
Hendrik Braet
Hendrik Braet registreert en documentarieert. Digitalisering veronderstelt een perfecte wereld maar deze is ook menselijk door bepaalde ‘foutjes’. Met de beelden van Hendrik Braet wordt duidelijk dat achter het documentaire een poëtische werkelijkheid schuilgaat. https://www.facebook.com/hendrik.braet https://www.hendrikbraet.be/
Joris Deleersnyder
Joris Deleersnyder bevraagt onze bijna religieuze verering van technologie. Volgens Joris Deleersnyder hebben we tegenwoordig bijna zo veel vertrouwen in technologie als vroeger in God. De fotograaf onderzoekt met de nodige knipoog hoe een priester met technologie de kerk voor een jongere generaties aantrekkelijk kan maken. Een vleugje kritiek van de fotograaf: op sociale media kan je met Jezus geen connectie maken. https://www.facebook.com/JorisDeleersnyder https://www.jorisdeleersnyder.be/
Guillaume Van Moerkercke
Eerst zie je de verrekijker, pas als de blik de hoogte in gaat ontdek je de gemultipliceerde tekening van Guillaume Van Moerkercke. Een verrassende accrochage en kritische kijk op verregaande digitalisering, selfiecultuur en voyeurisme van de sociale media. https://www.facebook.com/guillaume.van.moerkercke
Gert De Backer De Muiterij
Gert De Backer toont hier compositorisch sterke collages in een aparte stijl. De oranje kleur doet me denken aan Bauhaus publicaties en ook wel aan The Sixties. Zijn visie? Big Brother is looking you. Onze privacy komt meer en meer in het gedrang door vergevorderde technologie. Voelen we ons nog comfortabel bij het (on)vrijwillig delen van persoonlijke gegevens aan overheden en bedrijven? Waar ligt de grens? https://www.facebook.com/gert.debacker.1 https://demuiterij.be/
De kunstenaars geven zeker geen antwoord op de vraag hoe GENT VAN MORGEN eruit zal zien. Wel hebben ze allen een duidelijke visie op digitalisering en verbeelden die met verve. Een knipoog is nooit veraf. De diversiteit in techniek en aanpak is een pluspunt van deze verfrissende tentoonstelling.
Jo Michiels, beeldend kunstenaar met een aparte inspiratiebron
In 2017 werd ik een eerste maal geconfronteerd met beeldend werk van Jo Michiels. Jo Michiels onderscheidt zich van andere kunstenaars omwille van zijn aparte werkwijze en inspiratiebron. Zie link kunstpoort https://kunstpoort.com/2017/07/03/tangere/
Hij timmert verder aan deze weg en met succes, het werk oogt subtieler dan voorheen.
Jo Michiels rondde in 2015 zijn opleiding Schilderkunst af aan de Academie van Gent. Tegenwoordig maakt hij abstracte tekeningen, collages en schilderijen. Het vertrekpunt voor zijn werk zijn retro-pornografische foto’s uit de jaren 60 en 70. Hij schildert de foto’s niet na. Noch een verhaal noch duidelijke emoties zijn terug te vinden. De nadruk ligt op compositie. Hij laat zich inspireren door de beweging van de gefotografeerde lichamen en de specifieke kleuren uit die periode, vandaar de eigenzinnige kleurcombinaties, geometrische vormen en organische lijnen. In zijn recent werk integreert hij lichamen uit pornografisch beeldmateriaal, de huid wordt letterlijk zichtbaar op de ondergrond als onderdeel van een abstract landschap. Nadien bouwt hij het beeld laag over laag op in een onorthodoxe mix van olieverf, acrylverf, acrylspray, houtskool, kleurpotloden, (was)stiften.
De tekeningen, collages en schilderijen zijn een zichtbare zoektocht naar compositie waarbij aarzelende en vastberaden acties elkaar afwisselen. Zijn beeldend werk is steeds een getuigenis van een eigen ontstaansproces. Afgelijnde vlakken, grillige vormen en lijnen verraden het overschilderen, afdrukken en wegvegen.
De tentoonstelling ‘Bodily Drawings’
Jo Michiels toont in zijn tentoonstelling Zebrastraat te Gent zie link https://kunstpoort.com/tentoonstellingen/ werken uit de reeks ‘Bodily Drawings’. Deze creaties zijn ontstaan gedurende de maand augustus 2018 tijdens een residentie in Hongarije @D’Clinic Studios en in zijn atelier najaar 2018 / voorjaar 2019.
In deze tekeningen, mixed-media op papier, wordt het lichaam gedeconstrueerd en nadien terug opgebouwd op een directe en intuïtieve manier. Het resultaat zijn abstracte tekeningen met een zichtbare voelbare referentie naar lichamen en lichamelijkheid.
Jo Michiels maakt kunst vanuit een behoefte aan een soort aanraking, de aanraking van het papier en huid op het papier. Huidhonger, volgens Van Dale: behoefte aan aanraking van de huid.
“Over de randen van mijn handen / Tasten mijn handen / Naar mijn andere handen / Onophoudelijk”
Paul van Ostaijen
Info
Locatie Kunstplatform Zebrastraat 32
9000 Gent
kunstenaar maand maart
Open maand maart van 9u tot 17u
donderdag van 18u tot 24u
zaterdag en zondag van 14u tot 18u
51 handelszaken en 55 kunstenaars brengen in de Vitrines d’Amour van Gent Linkeroever een ode aan de liefde.
55 artiesten vonden een match met 51 handelszaken om de commerciële hoogdag van romantiek, Valentijn, te visualiseren in hun etalage. Het resultaat is Vitrines d’Amour, een gratis kunst-wandelroute waarin de liefde centraal staat. Vitrines d’Amour is een organisatie van sfeergebied Gent Linkeroever en beleeft nu zijn tweede editie van 1 tot 14 februari 2019.
Met deze gratis kunst-wandelroute wil Gent Linkeroever het clichébeeld van Valentijn doorbreken, kunst promoten en ondernemers, bewoners en bezoekers van de buurt Gent Linkeroever verbinden. Het kunstaanbod is zeer divers. Installaties, assemblages, foto, collage, woord, film, illustraties… bezingen de liefde in al haar facetten en toonaarden.
KUNSTPOORT stelt graag uit het rijke aanbod enkele kunstenaars en handelaars aan je voor.
Mia Reynaert – Apotheek Anaïs Roos – Burgstraat 120
Mia erfde van haar pa massa’s schattige pillendoosjes. Een vriendin schoenfanaat offreerde haar ontelbare leuke kinderschoentjes. Ze wist dat Mia ontzettend creatief is en graag recycleert. Deze doosjes en schoentjes vormen het uitgangspunt voor haar installatie. Deze matcht wonderwel met de locatie, de apotheek van Anaïs Roos. Ze waarschuwt voor de mogelijke gevolgen van die grote Liefde en/of passie.
Tekst bij haar installatie: Een kinderschoen is gauw gevuld. Liever niet door toeval.
De Durex display naast de installatie biedt naast het pilletje nog een oplossing.
Eddie De Winter – De Dansende Kameel – Burgstraat 15
De speelse assemblages van Eddie De Winter sluiten wonderwel aan bij de leuke naam van het reisbureau De Dansende Kameel. De kunstwerken met kleine figuurtjes onder een stolp verraden de cartoonist in Eddie. Ze geven een knipoog aan de Britse streetart kunstenaar Slinkachu.
assemblage Till death do us part Graag zien tot de dood ons scheidt… het bestaat gelukkig nog wel ook al loopt er soms een kleine rode draad tussen liefde en haat.
Rood is het digitaal beeld van Free Pectoor, rood is de kleur van passie en liefde.
Deze opname maakte Free met zijn smartphone tijdens het optreden van Isolde Lasoen en band in de Zebrastraat een Kunstenplatform te Gent. Muziek vormt hier de rode draad. En is Passion ook niet dé lyrische song van Rod Stewart? Er is meer, Passion is tevens de drive van modehuis Nathalie Vleeschouwer? De cirkel is rond. Van een match gesproken. www.nucleo.be/artist/index/nl/104
Els van Fase 2 koos zelf een werk van Jo Michiels uit de reeks Anteros. Anteros, de ogenminnaar is een citaat van de Portugese dichter Pessoa. Els, enorm creatief met vilt, ging de confrontatie aan met het schilderij en maakte een interpretatie in vilt. Die 2 werken zijn binnenshuis te zien.
Twee collages van de reeks ‘Bodyscape’ kan je bewonderen in de vitrine. Jo Michiels maakt abstracte schilderijen, tekeningen en collages met referenties naar lichamen en lichamelijkheid. Zijn vertrekpunt zijn retro pornografische foto’s. Dit zorgt voor een eigenzinnig kleurenpalet. ‘Bodyscape’ is de titel van een reeks schilderijen en collages waarbij huid letterlijk zichtbaar wordt op het canvas, als onderdeel van een abstract landschap. www.jomichiels.com
Yon Sim – De kaft
Zwarte Zusterstraat 12
Ongehoord romantische bladwijzers van Yon Sim, gecreëerd voor vitrines d’Amour, zijn exclusief te verkrijgen in Boekhandel De Kaft. Dit is er eentje.
Jonathan Sommereyns – Het Zwarte Gat – Annonciadenstraat 16
De leuke momentopname van Jonathan Sommereyns is straatfotografie op zijn best. Het rode kleurvlak zuigt je in de foto naar het beeld van de jonge lovers. De toepasselijke vrouwentongen en de rode muur van Het Zwarte Gat maken het plaatje compleet. Een schitterend geheel! www.sommereyns.com
Ruth Van de steene – Chocolatier Hilde Devolder – Burgstraat 43
De vitrine van Chocolatier Hilde Devolder baadt in een warme Valentijnsfeer. Rode hartjes, hartjes in chocolade en fijnzinnige gedichten van Ruth Van de Steen geven je een zoet gevoel. https://ruthvandesteene.com
Kathleen Ramboer – het binnenhuis – Burgstraat 29
Stoffeeratelier en interieurvormgeving het binnenhuis vormt een unieke match met de foto’s van bedlinnen van Kathleen Ramboer.
Deze tekst geeft duiding bij de beelden. Liefde speelt zich af tussen lakens: roze, blauwe, witte… Op de sensor tovert een streepje middag zonlicht het tafereel zachtjes om tot een ‘l’Amour l’après midi’. www.kathleenramboer.be instagram.com/kramboer https://www.facebook.com/kathleenramboer/
Marika Giacinti – Het Moment – Burgstraat 20
Ook de illustratoren mogen we niet vergeten. Geniet van Het Moment, locatie van de vernissage, en de tekeningen van Marika Giacinti. De illustratrice verzorgt er de huisstijl op een originele en hedendaagse manier. De Vitrines d’Amour van Het Moment is een gelaagd werk: een Valentijn collage plus een tekening op de ruit er overheen. https://cargocollective.com/marika_giacinti
Er hangt duidelijk romantiek in de straten van sfeergebied Gent Linkeroever.
Trotseer de winterprik en laat je verwarmen door de kunst in de Vitrines d’Amour.
Een finissage verzorgt een laatste date.
De route loopt van 1 tot 14 februari, Valentijnsdag.
Een handig boekje met uitgestippelde wandelroute en deelnemende kunstenaars plus handelszaken is gratis te verkrijgen bij de deelnemers.
Op Valentijnsavond neemt Gent Linkeroever afscheid met een laatste date, een hartverwarmend drankje in de binnentuin van Het Objectief Oude Houtlei
Welkom vanaf 19u. Om 21u is Vitrines d’Amour afgelopen maar wie weet wat de avond nog brengt?
Een tentoonstelling schilderijen en collages van Jo Michiels in de kapel van Campo Santo Sint-Amandsberg, Gent
De titel
Een intrigerende titel. Tangere betekent laat me los. Tangere verwijst naar een passage uit de Bijbel waarin Maria Magdalena de herrezen Christus ziet. ‘Noli me tangere’, ofte ‘raak me niet aan’, zegt Christus, maar in de oorspronkelijke betekenis werd dit meer bedoeld als ‘laat me los’. Tangere een woord met taalkundige gelaagdheid, een gelaagdheid ook aanwezig in het werk van Jo Michiels.
In gesprek met de kunstenaar Jo Michiels
Kunstpoort
Tangere, de titel verwijst naar het religieuze. Is deze titel bewust gekozen in associatie met de kapel Campo Santo?
Jo michiels
Het is een gelukkig toeval. Eerst dacht ik aan ‘Huidhonger’ maar dat ruikt te veel naar kannibalisme. Het verlangen naar het lichamelijke, de zin voor aanraken, de tactiliteit dat wilde ik in mijn titel verwoorden. Zo kwam ik bij Tangere terecht.
Kunstpoort
Je vertrekpunt zijn pornofoto’s uit de jaren 60 en 70. Was dit altijd je manier van werken?
Jo Michiels
De laatste vijf jaar zijn mijn inspiratiebronnen vooral foto’s. De collagetechniek is wel nieuw voor mij en exploreerde ik pas het voorbije jaar. Gedurende de komende maand augustus ben ik residentieel kunstenaar op het eiland Isola Comacina in het Como meer in Italië. De Vlaamse gemeenschap maakt dit mogelijk. Het is de bedoeling daar verder met collages te werken en ook aan onderzoek te doen.
De tentoonstelling
Bij het binnenkomen vallen me onmiddellijk de vrolijke muren en de originele accrochage op. De werken hangen ingebed tussen dikke zwarte lijnen. Deze lijnen zijn niet zomaar aangebracht ze accorderen met de loodlijsten van de imposante glas in loodramen van de kapel. De canvassen springen naar voor.
De vrolijke abstracte kleurvlakken bedriegen, ze ogen aantrekkelijk maar er is meer dan dat. Er is een link naar pornografische foto’s uit de jaren 60 en 70. Wie denkt porno te zullen zien vergist zich. Wat de kunstenaar interesseert is niet het verhalende maar het energetische aspect. Jo Michiels laat zich inspireren door de beweging van de gefotografeerde lichamen en het kleurengamma van de foto’s. Deze beweging zorgt uiteindelijk voor organische lijnen op het canvas. De kleurvlakken verraden een boeiend werkproces. Schilderen, overschilderen, drukken, wegvegen… de canvassen doorstaan een niet alledaags ontstaansproces. De gelaagde schilderijen verraden een mix aan technieken. Olieverf, acrylverf, acrylspray… alles is mogelijk. Als kijker ben je nooit uitgekeken, er valt altijd iets nieuws te ontdekken. Toch komen de schilderijen niet chaotisch over, integendeel. Vlakken en lijnen worden zorgvuldig tegenover elkaar afgewogen. Hier is een kunstenaar aan het werk met een feilloos gevoel voor compositie. Nergens is een schilderij overbewerkt. Hier werd op tijd halt geroepen.
Soms hangt een collage vlakbij een schilderij. De collages zijn vaak uit recup materiaal van zijn schilderijen ontstaan. Als kijker voel je de twee met elkaar in gesprek gaan.
Er is een wisselwerking. Figuratieve elementen afkomstig van de foto’s sluipen de collages binnen, toch wordt nergens de abstractie bedreigd. Jo Michiels bekent dat hij door zijn collages veel losser is beginnen werken.
Jo Michiels denkt eraan ooit terug te beginnen tekenen, wie weet modeltekenen. Wordt dit de aanzet naar ander werk? De toekomst is aan de kunstenaar!
Wij blijven hem zeker volgen.
Werk van Jo Michiels is te ontdekken via Kunst in huis, Gent. Je kan er zijn werk een poosje lenen. Wordt je er verliefd op en wil je het niet terug geven dan heb je de mogelijkheid het te kopen. www.kunstinhuis.be
https://kunstinhuis.be/kunstenaar/249787
Info tentoonstelling Tangere Campo Santo
Sint-Amanduskapel
Visitatiestraat 13
9040 Sint-Amandsberg (Gent)
tentoonstelling van 24 juni tot 9 juli 2017
zaterdag: van 14u tot 19u
zondag: van 10u tot 18u
op afspraak: 0487 28 30 72
kunstpoort 