Voor iedereen is er een dans

 
Iedere zomer wordt het Azaleapark te Sint-Amandsberg voor één weekend omgetoverd in een feeërieke openluchtdanszaal. Wij lieten ons onderdompelen in de danswereld op zaterdag 22 augustus 2015. Er heerste een gezellige, aangename drukte, een zomerse losse sfeer met blije dansende mensen.

De drie danspodia

Podium in de tent

Op het podium in de tent maakten we kennis met lach-yoga, een middel om je stressvrij te maken, de controle en het denken los te laten en een speelse houding aan te nemen. Een denkbeeldige douche bleek hier een middel om stress weg te spoelen, een plakwashandje om de lach op je te plakken. Sommige ogenblikken grensde de lichaamstaal aan mime.

 

Het tweede podium, de centrale dansvloer

bracht ons in een zuiderse latino sfeer.  We pikten enkele dansers uit voor een babbel over het belang en het waarom van dansen.

Lie Versmaelen en Frederick Roegiers zijn een jong stel dat graag samen danst. Lie is een jonge grafisch ontwerpster. Als peuter beleefde zij reeds veel plezier aan dansen. Zowel Hiphop als Latino boeit haar. Met haar partner Frederick zocht ze een gezamenlijke activiteit.  Het werd dansen. Het matcht perfect met die andere passie van Frederick die deejee is. Veel plezier beleven ze samen met  het koppeldansen.
Stephane Fontaine was voorbestemd om te dansen.
Ma was een ballerina. Het stond in de sterren geschreven dat ook hij van dansen zijn passie zou maken. Nochtans is hij computerprogrammeur maar alle vrije tijd gaat uit naar dansen en nog een dansen. Het begon allemaal in de gekende dansschool van Rose De Leyn te Brugge. Nu volgt hij lessen bij Danswijzer, P.U.R.E. Dance Academy en B.O.S.S. Dance Complex. Tussendoor doet hij ook nog aan yoga, Pilates en oefeningen met de fitnessbal en rekker. Zo pas heeft hij een stage achter de rug en dat voelt hij aan lijf en leden. Het is vooral nodig om bezig te blijven vandaar die stage. Stephane legt me wat basisdanspassen uit want ik ben een leek in het dansen. Nu weet ik wat een -Pas de bourrée- is. Stephane vindt het een pluspunt eerst klassiek ballet te leren dansen om daarna met succes te kunnen overstappen naar andere dansvormen. Klassieke dans, Hiphop, Hedendaagse dans, Jazz, House alles boeit hem maar zijn grootste passie is dansen op Lyriek, gezongen tekst. Zou hij graag van dansen zijn beroep maken vraag ik hem? Graag zou hij zelf workshops geven bijvoorbeeld in Danspunt maar dat is nog toekomstmuziek.

In de schaduw op de derde dansvloer in ’t Bos

werd een initiatie in Afrikaans dansen gegeven, swingende bewegingen maakten het lichaam van de vele enthousiaste dansers los op de opzwepende traditionele ritmes van de djembe.  De jeugd, mama’s, papa’s en kleuters, ze vonden het allemaal leuk.

Interview

met Sven Schoukens en Elza Bogaerts van Danshuis De Ingang, één van de initiatiefnemers van dansen in ’t park

http://www.de-ingang.be/InformCMS/preview/index.php
Wiedauwkaai 52J, 9000 Gent
info@de-ingang.be

Hoe lang bestaat -dansen in ‘t park- al en wie zijn de organisatoren?

Sven
Dansen in ’t park bestaat reeds een achttal jaren, misschien zelfs negen. Samen met Anamma, Wisper, Palariteit en Platform K zorgen we voor de organisatie.

Kom je zelf uit de danswereld?

Sven Helemaal niet. ik ben fotograaf van opleiding. Het is puur toeval. Het begon allemaal toen ik vrijwilligerswerk deed in kunstencentrum De Fantast in de Burgstraat te Gent. Het Hoste-Sabbattini Theater had hier ooit zijn stek. Toen het kunstencentrum dicht moest, ben ik onmiddellijk Danshuis De Ingang gestart. Danshuis De Ingang bleek een schot in de roos vooral omdat er toen slechts een klein aanbod aan dansscholen was in Gent.
Elza
ik danste reeds als kind. Dansen deed ik als amateurkunstenaar, niet professioneel. Toevallig werkte ik ook als vrijwilliger in het kunstencentrum De Fantast en ik ben mee in het verhaal van Danshuis De Ingang gestapt.

Waar zijn jullie gehuisvest?

Sven
We hebben 6 dansstudio’s aan de Wiedauwkaai, in een oude textielfabriek. De fabriek is een uitstekende keuze. Het gebouw is stevig en de ruimtes zijn groot zonder ondersteunende pilaren, dit is van cruciaal belang voor een danszaal.

Waarom volgt er iemand dansles?

Elza
Dansen is een sport maar minder belastend dan sommige andere sporten. Het is niet enkel sport maar ook expressie. Het sociale aspect mag je ook niet vergeten.

Worden sommige van jullie leerlingen soms professionele dansers?

Elza
Soms wel. Zo is er bijvoorbeeld Dieter Vandeputte, ondertussen gekend door het TV programma So you think you can Dance? Hij heeft nu een eigen dansschool.
Wij werken graag professioneel. Onze lesgevers geven hun professionele instelling door en zorgen voor dat tikkeltje meer. Ook artistiek komen de leerlingen hier aan hun trekken. Onze lessen zorgen niet alleen voor inhoud maar ook voor vuur.
Lesgeefster Nicole Kohler werkt met enkele leerlingen een jaar lang samen aan een intense voorbereiding op een auditie in een school of van een dansgezelschap.
Nicole Kohler is één van onze toplesgeefsters. Nicole Kohler, geboren in Zwitserland, werd op haar 17de uit meer dan honderd kandidaten geselecteerd voor de Mudra school van Maurice Béjart. Haar droom werd werkelijkheid. Ze stond op het podium met sterdansers Jorge Donn, Michael Barichnikov en Maïa Plissetkaïa.  In 1991 besloot ze haar eigen weg te gaan. De liefde bracht haar naar Gent en nu geeft ze bij ons oa klassiek ballet.
Zo is er ook  de Indiase Bhumika Parekh die de leerlingen van september tot december laat kennismaken met de swingende, energieke Bollywoord dansstijl en zijn culturele achtergrond. Ze is geboren en getogen in Mumbai, de stad waar Bollywood gevestigd is en volgde er een ballet- en jazzopleiding. Dit hielp haar om haar eigen Bollywood-stijl verder uit te diepen.

De voorstelling Breeze

20u30 tijd voor de voorstelling Breeze op het centrale podium.
Ik citeer de programmatekst, beter kan ik het niet verwoorden.
Dingen gebeuren, ze laten een spoor achter, zuchtjes, opgave en overgave. Tot ze transformeren in een bries van aanvaarding. Choreografie: Nicole Kohler Dans: Nick De Roo, Eva Leemans, Karlien De Savoye, Dieter Vandeputte Davy Desloovere (leerlingen Danshuis De Ingang)

De voorstelling was verrassend en professioneel. De dansers waren duidelijk op elkaar ingespeeld, de moderne muziek versterkte de bewegingen, de dansers dansten met passie en overgave. Het publiek keek geboeid toe. Dansen in openlucht zorgde bij Breeze voor een extra dimensie.

 

 

 

 

 

Interview met één van de dansers
Karlien De Savoye

Is dit de eerste maal dat je Breeze danst?

Het is een nieuw stuk en een première. Het is telkens bang afwachten hoe het publiek het stuk onthaalt.

Wordt er geïmproviseerd en heb je een eigen inbreng?

De dansbewegingen liggen vast, ook de volgorde enkel ritme en richting veranderen. Zo is de voorstelling telkens nieuw. Het is vooral een kwestie van elkaar aanvoelen. Met Eva dans ik reeds 2 jaar samen en zo gaat het een stuk gemakkelijker. Dansen vergt fysisch enorm veel van je, niet alleen fysisch maar ook mentaal, soms ga je erover. Ik dans reeds van toen ik zeer klein was en nu werk ik mee aan projecten op professionele basis. Zo werkte ik mee aan het Straattheatercircus te Aalst aan de  stadschoreografie ‘Bodies in Urban Spaces’  sculptuur van mensenlichamen van de Oostenrijkse choreograaf Willi Dornereen .

Wat is je droom?

ik stel me zelf geen doel. ik volg zo veel mogelijk workshops en stages en dans tot 20 uur per week. Voorlopig heb ik nog geen noemenswaardige letsels opgelopen. We zien wel wat de toekomst me brengt.

Dit interview was een mooie afsluiter van ons ‘Dansen in ’t park”
We leerden heel wat bij over danspassen, de ideale dansvloer, choreografen, dansscholen… Maar wat me vooral zal bijblijven is dat de dans een middel is tot sociaal contact, bijdraagt tot uitwisseling van culturen en ons verlost van de dagelijkse stress. Dansen vergt fysische inspanning maar voedt uiteindelijk ook de geest.

 

tekst Kathleen Ramboer
foto’s Eric Rottée