94 jaar en een passie voor theater

94 jaar en nog altijd een passie voor theater
interview met Gabrïel D’Haene

DSCF3007 reworked 2

Wie zich eens lekker wil ontspannen na een drukke werkdag of week kan terecht in het theater ’t Schat van De Scheldezonen Heusden.
‘t Schat – Magerstraat 78 – 9070 Heusden
Wij lieten de bittere kou buiten en hadden in het theatercafé een warme ontmoeting met de 94jarige theaterdirecteur en eigenaar van ’t Schat. Gabrïel D’Haene runt nog altijd het theater bijgestaan door een uitgebreide equipe. De 94jarige directeur is een warme persoonlijkheid en stond ons met veel animo te woord. Massa’s anekdotes passeerden de revue. We werden ingeleid in de geheimen van de theaterwereld.

DSCF3013 reworked
KR Waar is jouw liefde voor het theater begonnen en heb je zelf nog geacteerd?
GH Tijdens de oorlog heb ik nog in het mannentheater gespeeld. Dit wil zeggen dat alle rollen zelfs de damesrollen geacteerd werden door mannen. Een vrouwentheater bestond er ook. We speelden in een afgedankte kapel maar we kwamen in conflict met de onderpastoor en besloten in 1950 met een vriendengroepje onze eigen weg te gaan. De liefde voor het theater bracht ook de liefde voor mijn vrouw met zich mee. Door het theater leerde ik mijn vrouw kennen.
Ik acteerde dolgraag, zelfs toen ik griep had, stond ik op het podium klaargestoomd met een spuitje van de dokter. Van het bed naar het podium en van het podium naar mijn bed, dat lukte nog net.

Meer gegevens over het ontstaan van ’t Schat en De Scheldezonen kan je lezen op de website onder Historiek. http://www.tschat.be/algemene-info/historiek

KR Er is heel wat veranderd sedert de beginjaren 1950. Het begon dus als een vriendengroepje en nu zijn De Scheldezonen een begrip in Heusden en ver daar buiten met een eigen theater. Heb je heimwee naar vroeger?
DSCF1107 reworkedGD Tegenwoordig is alles veel ernstiger. Vroeger kon je al eens afwijken van je tekst en werd er veel meer geïmproviseerd alhoewel er een souffleur was. Zelf heb ik ook nog de rol van souffleur op me genomen. Soms was het toneel echt levensecht. We speelden het stuk ‘Kinderen van ons volk’ van Antoon Coolen (1897-1961) in de Tramstraat. Op het toneel waren er 2 rollen voor vechtersbazen. De acteurs gingen zodanig op in hun rol dat we ze moesten uit elkaar halen of er gebeurde een ongeluk.

KR De Scheldezonen brengen hun toneelstukken in een prachtig volwaardig theaterzaaltje met rode pluche zetels en verlichtings grid. De bezoekers zitten extra dicht bij de voorstelling wat toch wel een voordeel is. Wie zorgde voor de inrichting?
GD De ruwbouw van de zaal lieten we aan professionals over voor de rest zorgden we zelf inclusief de keuken. Ook de architect hadden we gratis.
Eén DSCF1114 reworkedmuur toont nog de sporen van afbraak, die laten we intact, het is onze ‘klaagmuur’. Mijn oudste zoon heeft de zetels op de kop kunnen tikken via een advertentie. Die waren in Marke te koop en bleken afkomstig te zijn van de KVS van Brussel. Ze waren en zijn nog steeds in perfecte staat. We verkochten onze oude zetels aan een hogere prijs dan de aankoop van de ‘nieuwe’ KVS zetels.

KR Theater zit in het bloed bij de familie Dhaene. Wie werkt er tegenwoordig mee. Is de opvolging verzekerd?
GD Mijn zoon Frank D’Haene is secretaris, en neemt soms ook regie en productie voor zijn rekening.
Een andere zoon acteert alsook een kleinzoon. Mijn schoondochter Claudine De Keukelaere speelt nu mee in de tragikomedie Crème au beurre. Ik heb drie zonen, twee zijn actief in het theater, de derde zoon komt naar het theater kijken.

DSCF3024 reworked

KR Wat is volgens jou het hoogtepunt in jou ganse theatercarrière?
GD Het hoogtepunt was volgens mij de opvoering van het stuk Edith en Simone in 2002. Edith & Simone is een aaneenschakeling van scènes uit het leven van Edith Piaf, aan elkaar gepraat door Simone. Het was zo een succes dat we het hebben hernomen in 2003. Het betekende voor de actrice Carine Declercq het begin van een zangcarrière.

KR Een indrukwekkende lijst theaterstukken passeerden reeds de revue van 1950 tot op heden. Van klassiek tot hedendaags, komedie, tragedie, alles kan blijkbaar bij ’t Schat. DSCF3017 reworkedWie kiest de stukken, kies je in functie van het publiek?
GD De regisseur alleen bepaalt welk stuk er gespeeld wordt. Voor het toneelarchief zie link http://www.tschat.be/archief

KR Hoeveel personen telt jullie equipe? Heb je vaste spelers, decorbouwers en regisseurs?
GD We kunnen putten uit een 25tal vaste spelers en ook een aantal regisseurs. De technische ploeg voor klank, licht, decor, grime, kledij bestaat uit een 15tal personen. De regisseur geeft meestal instructies voor het decor. Wie niet nodig is voor een bepaalde productie maakt zich nuttig in het theatercafé. We hebben een aantal vaste spelers en regisseurs zoals Tom Schockaert die regisseur en acteur is. Vaak nodigen we ook een gastregisseur uit en gastacteurs. Julien Pauwels, bekend als ex Gentse Belleman heeft vroeger ook een aantal regies voor zijn rekening genomen.
DSCF3026 reworked

KR Na al die jaren zijn er al heel wat decors op- en afgebouwd. Worden die bewaard? Hebben jullie speciale kostuums en kledij in voorraad?
GD Het NTG leent ons soms een decorstuk uit. We hebben ook een aantal stukken, accessoires, rekwisieten, kledij, pruiken enz. in stock. Een merkwaardig kledingstuk in ons depot is een toga van een voorzitter van de arbeidsrechtbank, die kregen we nadat de rechter met pensioen is gegaan. Ik vroeg hem die toga zomaar langs mijn neus weg en 2 jaar later schonk hij ons die. Wat bleek? In die toga was een etiketje genaaid met naam Marcel Verhofstadt. Dit plechtig gewaad was lang geleden gedragen door de vader van politicus Guy Verhofstadt!

KR Hebben jullie een trouw publiek en vanwaar zijn de meeste afkomstig?
GD We hebben echt wel een vast publiek aangezien we een 500tal abonnees hebben. Er zijn zelfs toneelliefhebbers die 2maal naar eenzelfde stuk komen kijken, die ontdekken telkens iets nieuws. De helft zijn toneelliefhebbers van rond Heusden, de rest komt van buiten Heusden. Soms komen andere spelers en regisseurs om onze aanpak te bekijken en spelers te leren kennen. Ook bij toneelgezelschappen gebeurt er scouting zoals bij het voetbal.

KR Hoe zie je de toekomst van De Scheldezonen? Is het financieel vol te houden?
GD We hebben een aantal sponsors, de zaal is onze eigendom. Ook krijgen we subsidie van de provincie en de gemeente. De subsidie van de gemeente hangt af van een soort puntensysteem. We hebben onze 500 abonnees en vooral het theatercafé helpt mee om onze kas te spijzen. Financieel is het geen probleem. Met zoon Frank en een ganse vaste ploeg die zich engageert is de toekomst verzekert.

DSCF1103 reworked

KR Wat is je ultieme wens voor De Scheldezonen?
GD Ik zou graag hebben dat het stuk Boeing-boeing – van Marc Camoletti- bij ons opgevoerd in November 1970 onder regie van Paul Gyselinck eens hernomen wordt. Een tip voor regisseurs die dit interview lezen. Noot van de redactie.

KR Nog een laatste vraag. Waarom zou je het theaterpubliek aanraden naar ’t Schat te komen.
GD ’t Schat brengt goed toneel, heeft een schitterende zaal met knusse zetels. Voor en na de opvoering wordt je warm onthaald in een gezellig theatercafé met prachtige theaterfoto’s aan de wand. Alles ademt hier theater uit.

Eric, de fotograaf en mezelf kunnen hier alleen maar mee instemmen, we baadden een ganse avond lang in de aangename toneelsfeer in ’t Schat. Hier volgt een bondige recensie van het stuk dat we bijwoonden na het interview.

Crème au beurre
een avondje hartverwarmend,
grappig theater

Crème au beurre is een toneelstuk van actrice en toneelschrijfster Katelijne Damen
rolverdeling
Mireille                Hilde Gyselinck
Nadine                 Claudine De Keukelaere
Claude                 Marc Hendrickx
regie                     Tom Schockaert
de technische ploeg

DSCF3028 reworked

Twee vrouwen, Mireille en Nadine, twee handen op één buik, strijken naar goede gewoonte neer in hun vertrouwde danscafé. Een oord speciaal voor singles. Ze zijn op zoek. Naar tederheid? Naar liefde? Plots verschijnt een man Claude op het toneel. Willen ze hem? Of niet? Of allebei? Wat zijn de gevolgen voor hun hechte vriendschap?

Met dit stuk van Katelijne Damen kan je alle kanten uit. Je kan de nadruk leggen op emotie, sentiment, tragiek of kiezen voor het komische. De regisseur Tom Schockaert koos resoluut voor de lach. De twee actrices en acteur lieten alle remmen los en zetten puike acteerprestaties neer.
De inhoud werd aangepast naar het dialect van Heusden en de actualiteit. Zo wordt een allusie gemaakt op politicus Maggie De Block. Voor iemand van buiten Heusden vormt het dialect zeker geen hinder om het stuk te volgen. Het decor is een knappe vondst. Danscafé bezoekers worden discreet en sober als schaduwen op het rode doek geprojecteerd. Het podium baadt in een lekker danscafé sfeertje.

DSCF3033 reworked
Het was genieten van het eerste moment tot het laatste.
Een geschikt avondje toneelamusement voor een zeer breed publiek.

Ook het volgende stuk in ’t Schat is een komedie
Een schone familie – 22 April 2016 tot 7 mei
van J.-P. Bacri en Agnes Jaoui
Regie: Patrick Snoeck

Voor meer info
http://www.tschat.be/
t Schat – Magerstraat 78 – 9070 Heusden

Tekst Kathleen Ramboer
Fotografie Eric Rottée

 

 

smART to SiNG: Geen Hello van Adele, Hello World van Belle.

DSCF2881 3

Een zondagochtend

“Hello world”, “This is me”, “Life should be”, “Fun for everyone”.

Het is 10 uur zondagochtend, het uur van de mis. We staan niet in de kerk maar in de Westrand, de Dilbeekse kerk van de cultuur. Na een doolhof van hellingen en trappen verschijnt de grote zaal. Het is niet een typische concertzaal.begin reworked

Negentig mensen verzamelen zich rond de twee koorleidsters. Het is de tweede sessie van een proces met als ultiem doel het podium te delen met Belle Perez.

De groep bestaat uit ervaren- en beginnende-zangers en zangeressen, zij die onder de douche of in de auto zingen.

Bij de tweede sessie kent iedereen zijn plaats, de verdeling volgens het stemniveau is al gebeurd. Krista werkt met de hoge stemmen aan de linkerkant, Nathalie met de lage aan de rechterkant. De twee vrouwen beginnen met het zingen van de nieuwe liedjes. Iedere deelnemer kan zich op die manier voorstellen hoe het liedje moet gezongen worden. Los!

Na elk liedje maken Krista en Nathalie opmerkingen over de manier van zingen. Die opmerkingen gaan van het niveau van de stem tot hoe de tekst moet worden uitgesproken.

hoogte van de stemmen

Opmerkelijk is dat veel opmerkingen gaan over de energie die men bij het zingen moet uitstralen. Nathalie legt hier een zeer sterke nadruk op. De deelnemers moeten zich bevrijden van elke psychologische remming. Of van de schrik om fout te zingen. Na de opmerkingen wordt er gretig geschreven.

Zingen in een taal die men niet begrijpt. Liedjes in het Spaans: El mundo bailando, El ritmo caliente.

DSCF1500 reworked final

Pauze! Het komt goed uit, er zat wel wat nervositeit in de groep.
Want onmiddellijk beginnen ze te discussiëren.  

DSCF0150 reworked final

 

DSCF2874 reworked final

 

Het tweede deel na de pauze is korter. Nathalie voelt een beetje onzekerheid bij de deelnemers en ze geeft een overzicht wat er zal gebeuren gedurende de volgende sessies. Er worden twee à drie liedjes gezongen zodat de mensen tegen de volgende sessie, binnen een maand, kunnen oefenen.

Een maand later. De derde sessie.
Heb jij veel geoefend?

Steven heeft wel geoefend maar niet zo erg veel. In de auto hoofdzakelijk. Rita oefent overal. Zelfs op kantoor. De collega’s moeten ook naar de liedjes luisteren, ze worden het misschien een beetje beu. Er zijn ook anderen die niet geoefend hebben. Ze willen dit tegen de volgende keer inhalen. Jean, Franstalig, kan niet op elke sessie aanwezig zijn. Hij moet dus wel oefenen tussendoor.

begin second part

Ze beginnen met de liedjes die ze geleerd hebben tijdens de tweede sessie, Hello World. Nathalie voelt niet genoeg energie vanuit de groep. Er moet er veel meer zijn. Dat is het indrukwekkende van een koor. U wordt omvergeblazen door de adem van de groep.

“Vroeger”, zegt Lydwine, “stond alleen de tekst in het boek”. Maar de mensen met kennis van muzieknoten kunnen beter volgen als er noten staan. Dus nu staat de notenbalk met de noten er ook op.

DSCF2866 reworked final

 

A capella met Nathalie en Krista. Dan het koor.  

Soms moet een bepaalde passage herhaald worden. Hier één met de nodige energie erbij:

enregistrement 13

En in het Frans. “Tu es mon autre”, “Je crois en toi”. Het laatste stuk in het Engels. Niet gemakkelijk. Er hoeft niet per se een rode draad tussen de liedjes te zijn, behalve dat ze meestal over de liefde voor de andere gaan.

DSCF2893 reworked final

Pauze. Wij gaan daarna begeleid door het koor, het doolhof weer binnen. Waar is de uitgang?

Het belangrijkste in dit proces is de deadline op 26 februari. Intussen wordt er fors geoefend en verdiepen de zangers en zangeressen zich steeds meer en meer in de liedjes.

smART to SiNG in de Westrand op de 26 februari

DSCF0496 reworked final

Tekst en Foto’s Eric Rottée
Eindredactie Ivan Bernage

 

Interview met kunstschilder Thomas Roose

Een wereld van beelden

DSC_0023

De schilderijen van Thomas Roose ontdekte ik per toeval. In 2011 op een rustige zondag bezocht ik zijn eerste tentoonstellingin de kapel van Campo Santo te Sint-Amandsberg Gent. Onmiddellijk voelde ik affiniteit met deze schilderijen. Ik was benieuwd wat de kunstenaar me te vertellen had. Zijn schilderijen zijn niet alleen mooie plaatjes maar hebben ook een verhaal. Het interview met Thomas Roose, vier jaar later, leerde me zijn drijfveren en visie kennen. Interessant om die neer te pennen in een reportage voor KUNSTPOORT.

KR Een klassieke vraag: Hoe het allemaal begon?
TR Het begon met het tekenen van stripverhalen en dit vanaf mijn achttiende tien jaar lang. Het was verschrikkelijk arbeidsintensief. Hoewel ik er echt in geloofde vond ik geen uitgever om die te publiceren. Tegenwoordig zijn de Belgische uitgevers meer geïnteresseerd in buitenlandse striptekenaars. België heeft een te klein afzetgebied. Na de strips volgden er gezelschapsspelen LOST CONTINENT en SWAMP LORD. Die werden gespeeld in mijn vriendenkring. Onze wegen gingen uiteen, de gezelschapspelen werden aan de kant geschoven en… ik besloot te gaan schilderen. Dit besliste ik na een verblijf in Zuid-Frankrijk in een huis zwanger van schilderijen.
Mijn eerste schilderij dat ik verkocht bracht 250,- euro op, dit betekende de start van mijn schilderscarrière.

KR Tot op heden stelde je weinig tentoon in galerijen, je zocht zelf plaatsen om tentoon te stellen zoals de kapel Campo Santo, Coffee and Vinyl te Antwerpen… Laat je de galerijen bewust links liggen?
TR Inderdaad. Galerijen lijken me soms graftombes. Ik hou meer van een fijn ontmoetingsmoment. Meestal is er een afstand tussen galerijhouder en publiek enerzijds en kunstenaar en publiek anderzijds. Een galerijhouder heeft een soort machtspositie waar ik niet van hou en ik organiseer het liefst alles zelf.

KR Naast je leven als kunstenaar heb je ook nog een beroepsleven. Vormt dit geen hinderpaal?
TR Ik werk als coördinator  bij vzw UilenSpiegel, een vereniging voor mensen met psychische kwetsbaarheid. Het is wel te combineren omdat ik ‘slechts’ 19 uren werk.
Het liefst schilder ik ook ’s avonds en ’s nachts. Met wat muziek lukt me dat het best.

KR Heb je het daglicht niet nodig voor je werk en beïnvloedt muziek je werk?

thesedaysIIblog
These days

TR Mijn atelier is uitgerust met TL buizen dat is geen probleem. Muziek beïnvloedt zeker mijn manier en snelheid van schilderen.

 

KR Ik merk dat er veel nuances grijs in je werk voorkomen zoals in ‘These days’ dat hier aan de muur hangt. Een gevolg van dit nachtelijk bezig zijn?
TR Misschien. Dit zomers tafereel wilde ik laten contrasteren met een Vlaamse grijze lucht vol tristesse. Zo ontstaat vervreemding.

KR Ook architectuur komt als thema aan bod in je schilderijen. De schilderijen ‘Breuerhaus’, gespot op je site www.thomasroose.be  intrigeren me. Kan je hier wat meer over vertellen?
TR Breuer was een meubelmaker en architect tijdens de Bauhaus periode en geestelijk verwant met de Nederlandse meubelmaker Gerrit Rietveld. Ik wilde een landschap schilderen met een huis erin. Het werd het Breuerhaus, in feite een tijdloos landschapshuis waar het licht mee kan spelen. Uitermate geschikt voor een schilderij aangezien ik van lichteffecten hou.

__Breuerhaus_abend1200x480
Breuerhaus
vis
Vis

KR Je werkt blijkbaar altijd met foto’s. Wat is de reden?
TR Vooral het tijdsgebrek is de reden. Zo heb ik meer tijd om te experimenteren. Ik hou ook enorm van het zoeken naar de juiste foto. Op voorhand heb ik een klassiek iconisch beeld voor ogen zoals een man met de handen op de rug. Ik zoek beelden die in ieders geheugen zitten zoals HET ultieme iconisch beeld Christus. Meestal maak ik een collage van verschillende foto’s. Ik gebruik de foto’s maar kopieer ze niet. De foto’s ondergaan een transformatie. Een discussie zoals bij het schilderij van Luc Tuymans gevoerd is (een portret van  Jean-Marie Dedecker gebaseerd op een foto van fotografe Katrijn Van Giel) dringt zich bij mijn werken niet op. Ik zoek altijd naar vervreemding, emotie. Wanneer ik een vis schilder zwemt die niet in het water maar hij wordt tegen bijvoorbeeld een okergele achtergrond geschilderd alsof het schilderij niet af is en op voltooiing wacht. Zo kan de toeschouwer een eigen verhaal bedenken. Vroeger had een schilderij met een vis als titel ‘Vis’, later verzon ik bij een schilderij met een vis de titel ‘La Protesta’. Aan het publiek om de titel te interpreteren. Dat vind ik boeiend.

La Protesta
La Protesta

KR Ik merk op dat je recente werken vooral voorzien zijn van Spaanse titels, is er een reden?
TR Ik ben vooral een Anglofiel maar zowel de Engelse als de Nederlandse taal is weinig poëtisch en minder geschikt als welluidende titel. Spaans is een mooie vloeiende taal en geeft een andere dimensie aan mijn schilderijen. ‘El Hombre con gallo’ verwijst naar een boek van Miguel Angel Asturias.

KR Graag ga ik ook in op je techniek. Wat me opvalt is dat er geen borstelstreken te zien zijn nochtans werk je met acrylverf. Je werk is glad. Schilder je in verschillende lagen?
TR Ik ben een autodidact en zoek zelf naar oplossingen voor het effect dat ik voor ogen heb. De spons is voor mij het ultieme middel om kleuren scherp afgelijnd naast elkaar te zetten. Met acrylverf schilderen werkt de snelheid in de hand. Ik werk steeds met hetzelfde merk Amsterdam en zoals je opmerkte schilder ik in lagen.

KR Is schilderen eenzaam?
TR Ik hou van de eenzaamheid daarom hou ik ook van lezen en vissen. Ik geniet van het eenzaam schilderen in mijn atelier.

KR Naar welke kunstenaars kijk je bewonderend op?
TR Onder de oude meesters vind ik Velázquez schitterend. Verder hou ik ook van Borremans, Hockney, Edward Hopper. Ik heb wel mijn eigen stijl en wil niet schilderen op de wijze van…

KR Wil je dat het publiek een ‘Thomas Roose’ onmiddellijk herkent?
TR Dergelijke herkenning is voor mij het ultieme compliment.

Alice
Alice

Na deze laatste woorden is het tijd om 3 verdiepingen hoger een kijkje te nemen in het atelier waar de bevreemdende schilderijen op een eigenaardige manier vorm krijgen. Thomas Roose legt namelijk zijn doek op de grond om te schilderen. Een schildersezel komt er niet aan te pas. ‘Alice’, de hond op het recentste schilderij, één geworden met een grijzige picturale achtergrond, kijkt me melancholisch aan. Ik ben klaar om er een wonderlijk verhaal aan toe te voegen.

Voor meer info
www.thomasroose.be
en http://www.saatchiart.com/thomasroose

 

 

 

foto en tekst: Kathleen Ramboer