Melita, een artistieke ontmoeting

Er was eens… een klein dorp aan de zee in Kroatië met rotsen en bomen. Onder de bomen staan mobilhomes en tenten. Op de camping wandelen mensen die gelijken op de personnages uit de film Wally. Om tegen de overheersende sfeer van luiheid te vechten, rijden wij op onze elektrische paarden naar de oude kern van het dorp. Daar pronkt de kerk. Wanneer we de ingang benaderen fluistert een. mooi pianodeuntje door de deur. De hoofdingang is op slot. Net als een prins in een sprookje zoeken we een achterpoortje om binnen te raken.

Geslaagd! Voor het altaar zit een blonde prinses achter een piano. Wij luisteren gecharmeerd. het is een repetitie. Er wordt herhaald, opgenomen, besproken. Het zachte daglicht door de ramen geeft een rustgevend gevoel. De affiche kondigt aan dat er de volgende avond een concert zal plaatsvinden. We zullen er zijn.

Die bewuste avond is er geen lege stoel meer te vinden in de kerk. De twee solisten verschijnen en starten onmiddellijk, er wordt niet gesproken. Het begint met Debussy. De noten vullen de kerk. Het diverse publiek zit heel stil. Het publiek wordt wakker bij iedere beëindiging van een muziekstuk. Het slot met een polonaise nodigt uit om te dansen of ten minste met een goed humeur de kerk te verlaten. Dat laatste wordt versterkt door een zachte zomernacht met de maan, stralend over de kerktuin en ingang.

En dan komt het moment om de prinses pianiste te ontmoeten, er volgt een warm gesprek, een uitwisseling van persoonsgegevens en de belofte een artikel te schrijven dat u nu aan het lezen bent. De vragen komen later en dan heb jij geen andere keuze dan deze via mail te stellen. Dat, lieve lezer, kunt u nu ervaren.

Kunstpoort Hoe lang speel jij met Edi Siliak, de violist?
Melita Salek Een aantal jaren, we speelden meerdere concerten in het buitenland als trio (viool, cello, piano). Sinds een paar jaren spelen wij in duo, viool-piano.

Kunstpoort Wanneer begon jij te denken aan een carrière in de muziekwereld?
Melita Salek Die gedachte kwam op de middelbare school. Ik heb die beslissing nooit betreurd. Mijn studie was zwaar maar het bracht me veel plezier.

Kunstpoort Is het de gewoonte om een carrière als concertpianist en als academica te combineren?
Melita Salek Ja. het loopt vaak zo, omdat het moeilijk is om te leven van concerten.

Kunstpoort Waarom heb jij in Parijs gestudeerd en wat heeft het jou gebracht?
Melita Salek Ik ben naar Parijs gegaan vanwege mijn professor Eugen Indijc. Ik heb met hem op interpretatie en uitvoering gewerkt. Het was een toffe ervaring en de opportuniteit om volop te genieten van de Parijse Joie de vivre.

Kunstpoort Krijg je opportuniteiten om buiten Kroatië te spelen?
Melita Salek Ja, ik heb in vele landen gespeeld zoals Amerika, Australië, Brazilië, overal in Europa, Oostenrijk, Duitsland, Poland, Italië, Slovenië, Tsjechië, Hongarije, Slowakije, Servië… 

Kunstpoort Hoe kan je het plezier dat je voelt tijdens het concert beschrijven?
Melita Salek Wanneer ik voor een publiek speel ga ik voluit. Ik probeer mijn gevoelens en emoties tot uiting te brengen. Tijdens het concert denk ik enkel aan de muziek. Ik hou van de blijdschap die het brengt.

Kunstpoort Heb je een droom als concertpianiste?
Melita Salek Eén van mijn dromen is met een orkest te spelen.

Kunstpoort Hoe beleef je de rol van muzieklerares?
Melita Salek Ik hou van onderwijzen. Pianolerares zijn op de universiteit, studenten onderwijzen, hen opleiden om professionele muzikanten te worden… het geef me allemaal veel plezier en voldoening. Ik hou ervan om mijn pedagogische- en praktijkervaring te delen. Ik onderwijs niet alleen maar ben ook directeur van de “School of performing Arts”. Die functie is mijn hoofdactiviteit en neemt veel energie en tijd in beslag. Het is niet gemakkelijk om al die activiteiten te combineren maar uiteindelijk brengt het me enthousiasme, vreugde en succes.

Gegevens:
Facebook: https://www.facebook.com/melita.lasek
Instagram: https://www.instagram.com/melita.ls/?hl=de
Facebook: https://www.facebook.com/edi.siljak.3
Youtube: https://www.youtube.com/results?search_query=melita+lasek+satterwhite

Tekst en Foto’s Eric Rottée

Shakespeare en Ik


Shakespeare en ik

Woordkunstenaar Jacob Perceval heeft een monoloog geschreven en brengt die in gezelschap van beeldend kunstenaars en muzikanten in de passende omgeving van Kasteel Borluut.

De monoloog wordt ook zaterdag en zondag om 15u opgevoerd. 

Het thema ‘Shakespeare en ik’ wordt door sterke kunstenaars geïnterpreteerd binnen hun eigen oeuvre en met hun eigen onderzoeksmethode.

Dit event is zorgvuldig georganiseerd door een jong kunstenaarskollektief uit Gent ‘Creato ex anima’.

https://www.instagram.com/creatoexanima/

https://www.facebook.com/profile.php?id=100009131499352

https://www.facebook.com/Vereeck

https://www.facebook.com/claudia.rothstein.10/

ook info op de kunstpoortpagina
https://kunstpoort.com/tentoonstellingen/

Videograaf; Bert VANNOTEN

Folkmuziek: Je hoort er onmiddellijk bij

Lise schreef: “We vragen wel om de sessie niet te storen als je langs gaat”. Ik betreed de zaal van de workshop diatonische accordeon voor gevorderden. De lerares, Hilde Bauweraerts, ziet mij en roept uit “een fotograf, wij kunnen een groepfoto maken!”. Er worden dus twee groepfoto’s gemaakt, één binnen, één buiten. Ik als fotograaf was geen storende factor, ik werd in de groep opgenomen.

Het is de laatste sessie van de stage voor traditionele folkmuziek. “Maandenlang heb ik niet meer gespeeld. Toen de startdatum van de stage naderde, heb ik opnieuw geoefend. Het was opnieuw ademen.” “We hebben heel veel gedaan in zo’n een korte tijd…Ik zou graag muzikant worden”. Twee getuigenissen van tevreden deelnemers met ambities.

De leraren zijn niet minder tevreden, enthousiast, zoals onder andere Floere Van Hende: “heel muzikale jongeren, een eer om ze te begeleiden, jongeren met veel zin om muziek te maken.. muziekspelletjes, om ervan te genieten, samen te zijn en te dansen, alleen maar hele leuke jongeren.” Wanneer de docenten over de manier van spelen vertellen, nemen de deelnemers verwoed nota.

Bij elke stage horen er toonmomenten. Elke pauze of vrij moment wordt gebruikt om te tonen wat de leerlingen geleerd hebben en om plezier te hebben. De ontmoetingsplaats met drank en gebak is dé plek! Daar spelen ze vaak onder begeleiding van de leraren. Een moment van erkenning voor de inspanning van de dag of de week.

Op het einde van de week is er een folkbal, wat kunnen de deelnemers nog meer wensen? Een toonmoment is er ook nog voor de deelnemers aan de dansstage, het danspubliek kijkt in stilte, als toeschouwers in een cirkel. Daarna het is aan hen om een mixer te dansen. “waarom ben jij hier vanavond”. Christine: “Ik hou zoveel van dansen en ik hoef niemand op voorhand te kennen.” Je hoort er onmiddellijk bij.

De avond wordt lang…

Kan men zeggen dat de deelnemers gedurende de stage op vakantie zijn? Is er een concept van verlof, dat in feite geen verlof is, maar een inspanning vereist en leergierige deelnemers heeft?

Meer info over de toekomstige activiteiten van Muziekmozaïk kan jij vinden op https://muziekmozaiek.be/folk/

Eric Rottée Tekst en foto’s

Naar een didactiek van de Folk

Orale overlevering

Een terras in het midden van de stad. Vooraan zit een groep jongeren. Ze zien eruit als studenten. Pizza en noedels uit kartonnen verpakking worden gegeten. Een beetje verder zit een groep van middelbare leeftijd en ouder. Het terras behoort tot een stadsbrouwerij van het Gentse Gruut.
Vanavond wordt een boek voorgesteld. De titel:  “Naar een didactiek van de Folk” klinkt serieus. Plotseling komt dat eureka gevoel.

Een ontdekkingstocht

Er bestaat geen toeval. Al deze workshops, al de opleidingen die Kunstscholen organiseren, worden gegeven door mensen die heel vaak een sterke opleiding hebben genoten, als muzikant, als docent. Na snel googelen, ontdekken we dat de twee auteurs van het boek, Filip Verneert en Thomas De Baets, doctor in de muziekopleiding zijn en een doctoraat schreven rond onderwerpen zoals improvisatie, “collaborative creativity”. Marieke van Ransbeek, gastauteur, een zangeres, heeft een Nordic Master For Folk Music behaald. Dit staat te lezen in haar interview in de nieuwste uitgave van het tijdschrift Folk.

Niet iedereen genoot een educatieve schoolopleiding. Er zijn ook leraren die in de academies op jonge leeftijd muziek hebben gestudeerd en daarna tal van workshops hebben gevolgd. Ze zullen zeker geïnteresseerd zijn in het boek, over het bijzondere van de folkmuziek en de manier om die te onderwijzen.

Thomas De Baets, Auteur, Filip Verneert, Auteur, en Simon Van Damme, Luca School

De lezing

Het wordt geen typische lezing. De auteurs denken dat de tekst misschien te droog is en niet “entertainend” genoeg. Het is wel geen boek dat puur gebaseerd is op onderzoek, het blijft toch een werk vanuit de universitaire wereld. 
Dan wordt door de twee auteurs uitgelegd hoe het boek tot stand is gekomen. Er is met kennissen, vaak vrienden, contact opgenomen. Wat opvalt is dat deze wereld van de  folkmuziek een soort netwerk is. Heel vaak komt dit netwerk voort uit ontmoetingen rond concerten of workshops. Ook in de academische wereld wordt geprobeerd bruggen te bouwen tussen bijvoorbeeld de klassieke en de jazzafdelingen op de LUCA School Of Arts zoals Simon van Damme, directeur bij de LUCA School of Arts zei. 
Tot nu toe werd de didactiek hoofdzakelijk door een orale overlevering gekarakteriseerd. Door de experten te betrekken wordt geprobeerd een specifieke benadering van de folkmuziek op te bouwen.

Eveline Girardon

De Muziek en de muzikanten

Tussen de redevoeringen traden er muzikanten op. Eveline Girardon, die speciaal uit Lyon gekomen is voor de lancering van het boek en die aan het boek meegewerkt heeft, zingt een oud liedje van vrouwen die zijderupsen verwerken. Ze hadden de toelating om te zingen. Zo ontstaan liedjes en worden op die manier mondeling overgeleverd. Er is ook Elisabeth Fraeyman met Hendrik Wynants. Elisabeth is, vanuit Muziekmozaïek, coördinator voor Ethno Flanders. Wacht! Elisabeth heeft een master in Muziek Pedagogie, eerder studeerde ze in Malmö en ze geeft ook les. Samen met Hendrik vormt ze een duo, genaamd Tandem. De ontdekkingstocht is rond.

Het boek :https://muziekmozaiek.be/folk/publicaties/
De volgende evenementen: https://muziekmozaiek.be/folk/nieuws/



Eric Rottée, tekst en foto’s

Stage voor traditionele volksmuziek: we zijn vertrokken…

Punt, aan de lijn … duidelijke woorden van Ilse. In feite komen we aan. Eerst de kleine, nog groene heuvels. Het is een zonnige late namiddag, het pajottenland strekt zich uit, de zon is een beetje lui vandaag. Melkachtige hemel.De eerste vrije parkingplaats, juist voor de kerk, is voor ons. De eerste mooie klanken komen van een gitaar en een diatonisch accordeon. Dit laatste instrument brengt je in een droomwereld.

Onder de tent voor de kerk zitten twee vrouwen. Ze oefenen samen, het is nodig want de harmonie tussen de twee moet nog komen. 

Een paar stappen, de zonnestralen leiden tot aan de ingang van de kerk, die op haar beurt in haar donkerheid en de twee geopende deuren de bezoekers verslindt. En dan de stem, de stem die het schip van de kerk volledig vult. Tonen zoeken naar balans … betoverend. Het stopt na een korte tijd, de perfectie is er al, de bezoeker blijft doorlopen en zal terug komen binnen een paar uur.

“Heb jij een afspraak?” “Ja, met Lise.” “Ik zal haar bellen.” 
Er heerst kalmte in het kantoor. 
“Lise?” “Ja”. 
Van het kantoor dalen we af naar de ontmoetingsplaats. 
Elisabeth: “Een drankje?” 
Welkom op de stage voor traditionele volksmuziek.

Er wordt uit volle borst gezongen en gelachen. De stage-sessies zijn afgelopen. Het eten wordt dadelijk geserveerd. Toch zijn de stagiairs, een goede mengeling van mannen en vrouwen, niet moe. Een gitarist en een tiental stagiairs nemen de gelegenheid te baat om verschillende liedjes op het terras van de ‘stagebar’ te zingen. Altijd en overal oefenen.

Oefenen kan je ook op de campingplaats. 
“Waarom maak jij foto’s?” 
“Wij maken een reportage over de stage”. 
“Ach het is een goede intentie dan”. 
“Ja dat kan je zo bekijken.”
“Je mag foto’s maken.” …. goedkeuring met een brede glimlach. Oefenen, oefenen..

Langzaam gaat de zon onder. De schaduwen overmeesteren het decor. De stagiairs glippen tussen de rijen banken van de kerk door. Ze dragen maskers. Het is goed dat het virus niet verplicht ook de oren te bedekken. Nu is het tijd om van het concert te genieten. Elke avond is er één.

Vanavond. “Ik ben juist gaan kijken – hier achter – naar de twee muzikanten. Als de muziek zo goed zal klinken zoals ze er uitzien, dan wordt de avond perfect.” zegt Herman. #meetoo? Nee, het is opvallend hoe evenwichtig de groep is verdeeld onder mannen en vrouwen. Volksmuziek kent geen gender.

Wij zijn vertrokken. Eerst naar Galicia, dan naar de Balkan.

De laatste reis, die naar de Balkan,  is somber. Je wandelt in de bergen en het is mistig. 
Terug naar Galicia. Een romantisch, donker lied. En de stem, … die stem in de kerk, vloeit over de lichamen van de toeschouwers wanneer de muziek stopt. 
Terug naar de balkan met een lied voor een huwelijk, leuk! Leuke volgorde. Tussen de liedjes leggen de twee muzikanten uit wat de betekenis van het lied zou moeten zijn. In het Engels is het niet altijd duidelijk. Hun inspanningen om het in het Engels uit te leggen komen goed aan. “Alume” …. de stem, de stem, de stem. 
“We love sending postcards”. “Postcards with a link to the music”. 
Nostalgische Antia en Sabela, de eerste op viool, de tweede op accordeon.

Terug naar de ontmoetingsplaats. Wat doet de man met zijn viool voor de ingang van het toilet? Hij oefent, hij oefent. Het plezier is voor zijn partner. Ze glimlacht, het is mooi, zelfs als het geluid van glazen en gesprekken op de achtergrond te horen is. Naar muziek luisteren kan je soms van de buitenwereld afsnijden.

Het is niet zoals vroeger, minder mensen, maskers bijna overal. De geest van de stage blijft en de hoop dat volgend jaar nog beter wordt maakt het afscheid lichter. Wij vertrekken nu, met spijt in het hart.

Nu een beetje concreter:

Onze video reportage over de stage door Bert Vannoten
Onze vroegere reportage in 2016
De website van Muziekmozaik. 
De website van de twee (muziekantinnen)muzikanten Caamaño&Ameixeiras
Het concert

Eric Rottée tekst en Foto’s

Kunstmarkt Nieuwpoort 2021

Het centrum van Nieuwpoort werd afgelopen zaterdag 14 augustus omgetoverd tot een kunstmarkt met kunstenaars aan het werk uit verschillende disciplines. Schilderijen, beeldhouwwerken, juwelen, werken in keramiek, glas en nog veel meer kwamen aan bod.  Verschillende muzikale & kunstzinnige acts zorgden voor de juiste sfeer.
Via workshops gegeven door enkele kunstenaars kon de bezoeker kennis maken met verschillende kunstvormen en zijn creatieve zelf ontdekken.

Videograaf: Bert VANNOTEN

Retro sur mer 2021-Wenduine

Wenduine maakt zich op voor Retro Sur Mer

WENDUINE

Vanaf woensdag 28 juli 2021 weerklinken in Wenduine opnieuw nummers uit de jaren 50 en 60. Terwijl er anders een heus dansfeest ontstaat aan de rotonde op de zeedijk, moet het dit jaar noodgedwongen met zitplaatsen. Toch doet de organisatie er alles aan om er opnieuw een gezellig festival van te maken met 120 oldtimers en heel wat optredens en animatie.

Retro Sur mer is uitgegroeid tot een groot feest tijdens de zomer in Wenduine. Na een coronajaar kan het festival opnieuw plaatsvinden. Het festival moest weliswaar heel wat aanpassingen doen voor de coronamaatregelen. Zo moeten mensen reserveren en zijn er 2.000 zitplaatsen gecreëerd. “Er mag dit jaar niet gedanst worden. Dat is natuurlijk zeer jammer. We zijn normaal echt een dansfeest en ik ben zelf een fervent danser, maar daarop is het dus nog een jaartje wachten. Dat is niet leuk, maar je moet roeien met de riemen die je hebt. We hebben ook bewust voor deze formule gekozen omdat we echt een familiefestival zijn”, vertelt organisator Ben Mouling. Er wordt wel voor extra sfeer gezorgd. “We hebben een LED-scherm voorzien waarop de clips getoond worden van de nummers die gedraaid worden. Er is ook heel wat animatie met een Beauty Boudoir by The Modernettes, een Barber Shop by Barbier Tom, een retro fotobox van Photomatique en een Fun Fair. We hebben ook een foodtruckplein. Natuurlijk zijn er ook heel wat bands. We doen dit jaar een special rond popcornmuziek. Er komen 16 Popcorndj’s. Dit was een typische stijl voor België met onder meer een bekende club in Oostende. Het is vergelijkbaar met New Beat uit de jaren 70. We brengen sowieso de top uit ons genre van Rockabilly, Jive en Swing bij elkaar.”

Oldtimers

Op de zeedijk zullen een 30-tal oldtimers opgesteld staan. “De andere wagens mogen dit jaar niet op de zeedijk staan van het gemeentebestuur. Ze verhuizen daarom naar de markt van Wenduine met de retromarkt. Mensen die geen plaats op het festival reserveerden kunnen hier ook nog altijd terecht. Sowieso was het onze bedoeling om op termijn zo mogelijk mensen in Wenduine bij het festival te betrekken. De verhuis is dan ook mooi meegenomen voor de horeca daar”, zegt Mouling nog.

Op woensdag en donderdag mogen bewoners en tweedeverblijvers gratis langskomen. “De zaterdag zitten we al bijna vol. Mensen kopen een ticket voor 15 euro, maar kunnen deze gebruiken om drank of eten te kopen. We willen een gratis festival blijven maar op deze manier hebben we iets meer zekerheid dat mensen die een tafel reserveerden ook echt langskomen en hebben we al zeker inkomsten. Het was een drempel voor bezoekers, maar we zien dat mensen toch bereid zijn om te komen en dat doet toch wel deugd.”

http://www.radarevents.be
http://www.retrosurmer.be

Videograaf: Bert VANNOTEN
Interview: Martine STERCKX

BLIJVEND CREATIEF Flanders Boys Choir

KUNSTPOORT bevraagt de kunstenaars, die ooit aan bod kwamen in haar reportages, digitaal naar hun leven en werk in deze surreële tijden.
Flanders Boys Choir is een koor met knapen. De zangers, de knapen, zijn tussen 8 en 15 jaar oud.
KUNSTPOORT publiceerde in het verleden een reportage over het koor, zie link
https://kunstpoort.com/2018/11/14/flanders-boys-choir-een-requiem-voor-een-goed-doel/

We laten Dieter Van Handenhoven, de dirigent van Flanders Boy Choir aan het woord.

KUNSTPOORT Ben je bezig of werk je tegenwoordig voor het koor?
DIETER VAN HANDENHOVEN Door het Coronavirus zijn als eerste de concerten afgelast. Wij weten niet wanneer dit terug zal mogen maar wellicht duurt dit nog heel lang. Alle concerten die we hadden van maart tot en met de World Choir Games begin juli zijn afgelast. Ons volgende concert zou eind september zijn maar ook hier vrees ik voor.

KUNSTPOORT Hoe probeer je toch met uw koorleden in contact te blijven?
DIETER VAN HANDENHOVEN Over het repeteren zelf: 1,5 meter volstaat niet om op een veilige manier terug samen te komen en te zingen. Studies spreken van 5! meter.  Ook hier zijn we dus nog lang niet aan het einde van de maatregelen. Direct met de hele groep samen repeteren zal niet kunnen. Misschien in kleine groepjes. We denken hier nu over na maar zijn uiteraard gebonden aan de regels en willen ook geen risico nemen.
Een nieuw repertorium is momenteel uitgesloten. Zelfstandig een partituur inoefenen, zelfs met de hulp van een ingezongen partij, is te veel gevraagd. Repeteren is bij een jeugdkoor een proces waarbij heel regelmatig geleidelijk aan een nieuwe compositie wordt gewerkt en de gekende nummers afgewerkt worden.  Er moet vooral steun zijn van de zangers voor elkaar. Individueel lukt dit voor de meesten niet.
We hebben de zangers en ouders regelmatig geïnformeerd en hen ook het een en ander opgestuurd. Zo heb ik zelf een filmpje gemaakt met een boodschap en op het einde gezongen voor de jarigen van de voorbije periode, iets wat normaal gezien op het einde van de repetitie gebeurt.
Ook hebben we video opnames van ons laatste concert, begin februari, doorgestuurd met de vraag thuis mee te zingen en zo het repertorium te onderhouden.

KUNSTPOORT Hoe bereid je het einde van de lockdown voor?
DIETER VAN HANDENHOVEN Voor het mannenkoor zijn we op het vaste repetitie uur gestart met zoom meetings zodat ze op die manier enig contact hebben met elkaar.
Tot slot is er sinds vorige week stemvorming voor de zangers in groepjes van 2 tot 3 zangers en eveneens online. De eerste sessie met de knapen is zeer goed verlopen en komende vrijdag komen ook de mannen er bij.
Dit is een eerste stap om stilaan terug de werking op gang te krijgen.

info

https://flandersboyschoir.org/index.php/nl/
Foto’s copyright Flanders Boy Choir

BLIJVEND CREATIEF De Pandoering

 

KUNSTPOORT bevraagt de kunstenaars, die ooit aan bod kwamen in haar reportages, digitaal naar hun leven en werk in deze surreële tijden. De Pandoering, dat is folksmuziek op zijn balkans. Wat voor een ritme, wat voor een energie!
KUNSTPOORT
 publiceerde een reportage met en over deze band, zie https://kunstpoort.com/2019/05/27/sint-niklaas-befolkt-folk-in-de-stad/
We laten Peter Verdonck, de sax man aan het woord.

KUNSTPOORT Welke creatie staat er voor het ogenblik op stapel?
PETER VERDONCK De Pandoering had geheel los van de lockdown eigenlijk al het jaar 2020 ingepland voor vernieuwing. We hebben nu 7 jaar hetzelfde repertoire gespeeld en dan voel je dat de creativiteit en de muzikale speelsheid die ons eigen is wat begint te verdwijnen. In de wintermaanden had ik zelf reeds een heel aantal nieuwe balkanmelodieën en traditionals uitgeschreven waar we in maart voor de eerste keer aan gerepeteerd hebben. Het genre blijft dus wel hetzelfde, maar het biedt ons de kans om meer improvisatie, creativiteit en humor te laten ontstaan tijdens het spelen. Ook de kostuums gaan lichtjes veranderen, het wordt een soort De Pandoering 2.0

KUNSTPOORT Heeft het risico dat verbonden is aan het virus invloed op je muziek?
PETER VERDONCK Zeer zeker, want onze band bestaat voor het grootste deel uit blaasinstrumenten. Wij zijn dus m.a.w. doorlopend bezig met onze ademhaling en gebruiken onze mond om muziek voort te brengen op onze instrumenten. Door de lockdown staat het hoe dan ook vast dat wij deze zomer niet zullen mogen optreden en in het najaar is het nog maar de vraag wat er wel of niet kan en mag georganiseerd worden. Los van De Pandoering denk ik, of vrees ik, dat dit voor de hele muziek- en evenementensector geldt. Ikzelf sta naast mijn beroepsactiviteiten als saxofonist en componist ook nog in het muziekonderwijs, wat maakt dat ik die financiële zekerheid gelukkig wel heb. Dat is voor sommige collega’s binnen De Pandoering jammer genoeg nu een ander verhaal.

KUNSTPOORT Welk invloed heeft de lockdown op je creatie proces?
PETER VERDONCK De lockdown biedt me natuurlijk wel meer de mogelijkheid en de tijd om verder muziek uit te zoeken en te arrangeren voor De Pandoering, al moet ik eerlijkheidshalve wel toegeven dat dit niet altijd gebeurt. Als componist en arrangeur word ik normaal gezien geïnspireerd door wat ik hoor, zie en voel in het dagelijkse leven. Je krijgt veel input en ideeën door met andere mensen te werken, of zelfs gewoon te praten. Dat valt natuurlijk allemaal weg tijdens de lockdown. Door steeds thuis te zitten en weinig of geen ander volk te zien, blijft de inspiratie en de goesting helaas beperkt.

KUNSTPOORT Hoe bereid je het einde van die lockdown voor?
PETER VERDONCK Op dit moment vooral door te blijven schrijven en arrangeren als ik er de moed toe vind. We willen natuurlijk zo veel mogelijk de baan op met ons orkestje, maar op dit moment weet eigenlijk niemand echt wat hij/zij wel of niet mag organiseren, en op evenementen los van festivals blijft de muzikale omlijsting vaak één van de laatste posten waar invulling aan gegeven wordt. Het is dus grotendeels koffiedik kijken voor ons, maar we gaan wel proberen om De Pandoering in de kijker te plaatsen en onze facebook pagina in leven te houden zodat de mensen zien dat er gewerkt wordt en dat de goesting om te spelen groot is!

info

www.peterverdonck.com

https://www.facebook.com/Pandoering/

Foto’s copyright De Pandoering en Eric Rottée

BLIJVEND CREATIEF Serenata Vocale

KUNSTPOORT LAAT MUZIKANTEN VERHALEN
Ook voor muzikanten is deze bizarre coronatijd ongetwijfeld een bron van emoties. Welke invloed heeft deze periode op hun muziek, op het componeren, spelen en/of zingen?
Serenata Vocale is een koor. David, de dirigent heeft een voorliefde voor liederen uit het Noorden. Hij vindt het niet gemakkelijk om nu samen te werken toch hebben ze een clip gemaakt. Mooi, bekijk en beluister de video op hun Facebook pagina: https://www.facebook.com/serenata.vocale/ 

 

David Navarro Turres aan het woord.

KUNSTPOORT Wat doe jij op dit moment voor je kunst?
DAVID NAVARRO TURRES  Veel partituren zoeken en bestuderen voor de toekomst, ik maak ook een arrangement voor de partituren.

KUNSTPOORT Zoek jij nieuwe liedjes?
DAVID NAVARRO TURRES Inderdaad, ik probeer programma’s op te bouwen en naar nieuwe liedjes te zoeken voor de toekomst.

KUNSTPOORT  Heeft de huidige situatie een invloed op jouw keuze?
DAVID NAVARRO TURRES Ja en nee. Het moeilijkste is het “niet-weten” van een datum waarop wij elkaar terug mogen zien en samen live muziek spelen.

KUNSTPOORT Hoe verlopen de télé repetities?
DAVID NAVARRO TURRES Enerzijds is het goed om aan de muzikanten meer vertrouwen te geven  in hun werk thuis. Anderzijds is muziek een kunst die zich in groep “opbouwt”, dus de virtuele repetities zijn toch moeilijk.

KUNSTPOORT Hoe bereid jij het eind van de lockdown voor?
DAVID NAVARRO TURRES Ik hoop dat wij vooral  de essentiële dingen van het leven niet zullen vergeten zoals muziek, sport ondanks de situatie. Ook tijd maken voor onszelf en die delen met onze dierbaren is belangrijk. Met de rest kunnen wij (wel leven) ons arrangeren.

info

https://www.facebook.com/serenata.vocale/

Foto’s copyright Eric Rottée