Maand: april 2019

Dansende Samenleving

bertvannoten2 Geen categorie

Een multiculturele sterke samenleving is wat we zijn.

Allemaal zijn we bedreven in een taal waarmee we communiceren, ons uitdrukken,…

Maar bestaan er niet nog andere communicatiemiddelen?

Hoe zou jij je redden moest je de taal niet machtig zijn?

Wij onderzoeken hoe dans deze functie kan belichamen.

Dansend gaan we van chaos naar rust, naar een plek waar iedereen zichzelf kan zijn. Iedereen wordt aanvaard, iedereen wordt ondersteund.

SAMEN sterk!

Toonmoment

Moorkensplein
Borgerhout
zondag 28 april 19u

https://madamfortuna.be/projecten/feestweekend-10-jarig-jubileum
https://www.facebook.com/Kunstpoort-161497037867809/

Videograaf: Bert VANNOTEN

 

BREDENSE Keramiek Academie & Kunstatelier BREDENE

bertvannoten2 Geen categorie , , , , ,

24 jaar geleden werd de afdeling pottendraaien en keramiek opgericht in de Bredense kunst academie. Tot op heden is deze afdeling, onder leiding van Peter Wouters, nog steeds in volle bloei en expansie.
Een vijftigtal cursisten stellen daarom hun werk, geïnspireerd op hun fantasie, natuur enz. tentoon in het gemeentehuis te Bredene.

Kunstatelier Bredene bestaat alweer zes jaar. Tekenen en schilderen op basis van olie, acryl of aquarel … Vanaf 16 maart hangen, voor de derde keer reeds, werken van al hun leden in het Gemeentehuis van Bredene. Kom gerust eens langs en misschien mogen zij ook u binnenkort begroeten binnen hun enthousiaste schilderskring. Of spring even binnen in het Dienstencentrum Bredene, Prinses Elisabethlaan 47, op dinsdag- en vrijdagnamiddag van 14.00 tot 17.00 en iedere dinsdag- en woensdagavond van 19.00 tot 21.30.

De expo is gratis te bezoeken tijdens de openingsuren van het gemeentehuis en loopt nog tot 20 april 2019.

Meer info cultuur@bredene.be of 059 59 19 60

www.uitinbredene.be/index.asp?pId=1
http://www.uitinbredene.be/uit_zoek.asp?pid=53&search-result%5B0%5D%5Bpage%5D=1&cdbid=2676972a-9a71-4feb-ada8-7e4803145f1f
https://www.facebook.com/Kunstpoort-161497037867809/

Videograaf: Bert VANNOTEN

5 jaar Galerie Wivina Ockier

kramboer Geen categorie , , , ,

Met de regelmaat van een klok duiken kunstgaleries op om later te verdwijnen, niet Galerie Wivina Ockier. Deze galerie in Deinze is een blijver en wordt stilaan een vaste waarde. 5 jaar geleden besloot Wivina Ockier een galerie te starten. Ze wou haar eigen schilderijen in perfecte omstandigheden en sfeer tentoonstellen. 5 jaar dat moet gevierd worden hoe kan het ook anders met een tentoonstelling; schilderijen van Wivina Ockier, sculpturen van gastkunstenaar Joost Gevaert
Dit was dé gelegenheid om Wivina Ockier in haar galerie te ontmoeten.

Kunstpoort Het thema van je tentoonstelling luidt People are strange. Vanwaar komt deze naam?
Wivina Ockier Het onderwerp is het resultaat van een maatschappelijke waarneming. Ik observeer de wereld en kom telkens tot de vaststelling People are strange.

Kunstpoort Hoe ontstaat een schilderij,
werk je met foto’s, stills…?
Wivina Ockier Ik zoek gericht foto’s op het net. Met die verzamelde beelden creëer ik een collage. Dan begin het schilderen. Soms sla ik een totaal andere weg in dan die ik voor ogen had. Een figuur in een landschap? Die kan verdwijnen door ze weg te schilderen.

Kunstpoort Laat dit sporen na op het schilderij?
Wivina Ockier Soms wel maar dat is helemaal niet erg. Een schilderij heeft een geschiedenis en die mag je voelen. Ik hou van de imperfectie van een schilderij, van de gelaagdheid.

Kunstpoort Op een ander schilderij valt te lezen
‘niet te dicht’.
Wivina Ockier Mensen mogen niet te close komen, ik hou graag wat afstand. De roze wolk verhindert contact en verzacht.

Kunstpoort Was het voor jou evident een galerie te starten? Kom je uit een kunstminnende familie?
Wivina Ockier Een familielid van me runt Galerie Gevaert vandaar misschien het idee om een galerie te starten. http://www.galeriegevaert.be/

Kunstpoort Sluit dit de deur van andere galeries of stel je toch nog in andere galeries tentoon? Vind je dat niet erg?
Wivina Ockier De sociale media vermindert het belang van een galerijhouder als tussenpersoon. Kunstenaars zitten op eenzelfde markt, de sociale media. Ik zoek niet om in galeries tentoon te stellen en richt me meer op kunstroutes, events, kunstbeurzen, allerhande projecten rondom kunst, artistieke interventies… onafhankelijke initiatieven… In de toekomst organiseren Els Wuyts en Yves Velter voor me een toonmoment in hun Salon Blanc te Oostende. Een deel van hun woonhuis veranderen ze voor één namiddag in een kleinschalige tentoonstellingsruimte. Salon Blanc is een knipoog naar de vroegere saloncultuur. De salons waren een mogelijkheid om ideeën uit te wisselen, kunst te tonen, te discussiëren en te kijken.

Kunstpoort Valt het moeilijk je eigen werk te promoten of net niet?
Wivina Ockier Het is lastig. Jaarlijks organiseer ik een tentoonstelling in mijn galerie met een vernissage en receptie. Ik werk het ganse jaar door aan een thema, dit jaar, People are strange. Dat motiveert.  Ik mis wel een duwtje van buitenaf. In feite moet je als galeriehouder een goed marketeer zijn. Sommige kunstenaars zijn marketingspecialisten andere missen dat talent.

Kunstpoort Je was ook vertegenwoordigd op de BAD beurs te Gent. Voelt dit als een positieve ervaring?
Wivina Ockier Belgian Art & Design heeft zijn waarde bewezen bij zowel het netwerken als het bereiken van een ruim publiek, een publiek dat de weg vindt naar mijn galerie. Veel deelnemers proppen hun stand overvol, gebruiken de muren als cataloog. Het is aan te raden niet alles te tonen wat je in huis hebt, less is more. Kitsch, emoties, felle kleuren verkopen goed. Zelf breng ik emoties niet expliciet in beeld. Mijn figuren zijn neutraal. Ik schilder geen emoties maar suggereer gevoelens. Met een gedempt palet roep ik een kwetsbare bevreemdende wereld op in een sfeer van stilte en weemoed. Donkere, zwaarmoedige werken verkopen moeilijk want niet iedereen wil een droefgeestig werk in een leefruimte aan zijn muur.

Kunstpoort Vind je Deinze geschikt als locatie voor een galerie en waarom?
Wivina Ockier Deinze is niet de ideale locatie voor een galerie. Hoewel de Gentstraat in het koopcentrum gelegen is, krijg ik weinig toevallige passanten over de vloer. De Deinzenaar heeft drempelvrees. In Gent centrum kent een shopper, voorbijganger minder schroom.

Kunstpoort Wat is de aanleiding voor een galeriebezoek? Wie is je publiek? Publiek van alle leeftijden?
Wivina Ockier Een galerie heeft nood aan een netwerk. Belangrijk zijn curatoren, kunstrecensenten die over je werk schrijven en zo zorgen voor promotie. Een ‘kunstpaus’ die in je gelooft, triggert het kunstpubliek en lokt ze naar je galerie. Mijn schilderijen interesseren vooral een mannelijk publiek.

Kunstpoort Kan je dit verklaren?
Wivina Ockier Door getemperde kleuren vallen mijn schilderijen niet direct op. Ze zijn niet schreeuwerig en scheppen een zekere intimiteit. Het zijn verstilde werken. Dat spreekt wellicht een mannelijk iets ouder niet piepjong publiek aan. Vroeger schilderde ik kinderen. Ook dat verkocht goed maar de drang is er niet meer om kinderen af te beelden. Als de bezieling weg is, het schilderen niet recht uit het hart komt, stop je best met het onderwerp.

Kunstpoort Je viel reeds enkele malen in de prijzen, je sleepte tal van nominaties voor prestigieuze prijzen in de wacht, helpt dit om belangstelling voor je werk en galerie op te wekken? Noot van de redactie Wivina won onder andere de kunstwedstrijd De Curieuze Collectie 2013
Wivina Ockier Helemaal niet, het bezoekersaantal is hierdoor niet gestegen.

Kunstpoort Hoe kies je de gastkunstenaars, volgens discipline, stijl, moeten ze bij de sfeer van jouw werk aansluiten?
Wivina Ockier Ik ga niet op zoek naar gevestigde namen en/of commercieel werk maar naar sculpturen die dezelfde uitstraling hebben als mijn schilderijen. Ik bezoek eindejaar expo’s van kunstscholen of ontdek beeldende kunst in de webgalerie van KUNSTWERKT, op Facebook… Met plezier toon ik werk van gastkunstenaars maar treed niet op als verkoper.

Kunstpoort Waar haal je het meest voldoening uit? Appreciatie? Verkoop? Een prijs? Of gewoon het feit dat je kan schilderen wat je wil zonder management achter je?
Wivina Ockier Het is belangrijk voor me dat ik op mijn eigen tempo kan schilderen. Ik heb een vrijheid in wat en wanneer ik schilder. Dat is pas luxe. Een toevallig gesprek met een galeriebezoeker daar geniet ik nog het meeste van. Verkopen is natuurlijk ook leuk en is een must om de galerie draaiende te houden. Een koper knoopt niet altijd een gesprek aan, dat vind ik vreemd. Een schilderij is soms liefde op het eerst gezicht en verder over praten is dan blijkbaar geen must voor de gegadigde. Ik geef ook tekenworkshops, dat doe ik enorm graag vooral wanneer een cursist vooruitgang boekt en een goed resultaat neerzet.

Kunstpoort Zijn er galeries waar je zelf een zwak voor hebt? Of waar je graag zou tentoonstellen? Van wat durf je nog te dromen?
Wivina Ockier Ik hoop één of andere dag tentoon te stellen op het Kunstenfestival Watou.

Kunstpoort Eerlijk, je werk ligt ongetwijfeld in de lijn van het Kunstenfestival Watou. We gunnen het je van harte!

Info
Tentoonstelling People are strange
Schilderijen Wivina Ockier
Beelden Joris Gevaert

Galerie Wivina Ockier
Gentstraat 39
9800 Deinze

Opening vrijdag 26 april 2019 om 19u
Open
zaterdag 27 april van 14u tot 17u
zondag 28 april van 10u tot 12u30

Elke zaterdag van 14u tot 17u tot 25 mei 2019

www.wivinaockier.be
https://kunstpoort.com/tentoonstellingen/

tekst Kathleen Ramboer
fotografie Kathleen Ramboer – Wivina Ockier

 

 

ACROSS THE BORDERS

kramboer Geen categorie , , ,

Het gebeurt niet alle dagen dat een Gentse of zelfs Belgische Galerie een samenwerking aangaat met een Gallery uit New York.
Galerie S&H De Buck opteert voor een uitwisselingsproject met de
Envoy-Enterprises Gallery New York. KUNSTPOORT brengt dit unicum graag onder de aandacht van haar lezers.

 

ACROSS THE BORDERS te Gent

De eerste tentoonstelling gaat door van 26 april tot 26 mei 2019 in Galerie De Buck Gent. ACROSS THE BORDERS toont werk van vier Amerikaanse kunstenaars David Alexander Flinn, Erica KEck, Gerald Collins en HRH PR.

David Alexander Flinn

David Alexander Flinn (1987, New York, NY) leeft en werkt in New York, stelt tentoon in groep en solo in de Verenigde Staten en Europa.

Erica KEck

Erika Keck (1976, Albuquerque, NM) leeft en werkt in Brooklyn, New York. Haar werk is wereldwijd in verzamelingen vertegenwoordigd. Ze stelt tentoon in de Verenigde Staten en Europa.

Gerald Collins

Gerald Collings is geboren in 1974 in Tampa, Florida. Hij leeft en werkt in New York. Zijn werk was te zien in het HISK Gent, in  the Contemporary Art Museum Tampa, Florida en in galeries te New York, België, Mexico en Parijs.

HRH P.R

HRH P.R. geboren in 1981 in Dillon, S.C., leeft en werkt in Saginaw, Michigan. Het is zijn eerste tentoonstelling in België.

ACROSS THE BORDERS New York

Van 27 september tot 23 november 2019 stellen de kunstenaars Johan Clarysse, Robine Clignett, Christina Mignolet, Sven Verhaeghe op hun beurt tentoon in New York. Het werk van deze kunstenaars was reeds enkele malen te zien in Galerie S&H De Buck Gent.

INFO

opening
door ERE Ambassadeur Luk Darras
vrijdag 26 april 19 u.

van 26 april tot 26 mei 2019
wo.do.vr.za. 15 u tot 18 u en op afspraak.
Gesloten op zon- en feestdagen

locatie
Galerie S&H De Buck
Zuidstationstraat 25
9000 Gent (B)

www.galeriedebuck.be

www.siegfrieddebuck.be

Greenwich: Tic-tac, Tic-Tac, Tic-Tac

ericrottee Geen categorie

 

Een technische repetitie

“Het is juist”. “Ja, maar het is niet gemakkelijk, een halve centimeter en het is totaal anders”. De toneelmeester probeert de metronoom met die van de opname te synchroniseren. Deze avond heeft een technische repetitie van het toneelstuk Greenwich plaats. Morgen is de generale en overmorgen de première. Juist op tijd om alle technische kanten van de voorstelling op elkaar  af te stemmen. Tic-tac, tic-tac. “Licht, geluid en overgangen van acteurs, moeten op elkaar afgestemd worden” zegt Bart de regisseur.

Kristine: “ik moet door de deur met de rolstoel en het is nipt”. De overgangen, zoals de veranderingen van scène of de bewegingen van de acteurs, moeten geoefend worden.

Kristine rijdt naar de voorkant van het podium. “Waar zijn de toeschouwers?” vraagt Kristine. “Ik zal heel dichtbij komen”, “ik moet boven hun hoofd kijken”.

De familie van de glorieuze jaren ‘30

Tot op het einde van de jaren ‘70 dachten we dat de vooruitgang en de economische groei geluk zou brengen aan de mensheid. De koelkast, de stofzuiger, een moderne badkamer, een auto om op vakantie te gaan, deze elementen gaven die indruk.

Doch kwamen de eerste tekenen van een sluipende crisis in de staalindustrie en de mijnen. De families van de werknemers werden als eersten getroffen. Walter van den Broeck, de schrijver van het toneelstuk Greenwich, groeide in deze omgeving op. Hij situeert deze tragikomedie in die tijd.

Bart, de regisseur: “ Samen met Marc hebben wij een aantal toneelstukken van Walter van den Broeck gelezen. We hebben een stuk gekozen met spanning en humor dat het dichtst bij Stille Hoop lag, ons theatergezelschap.” Marc: “We hebben Walter ook gekozen vanwege de taal, dicht bij het volk, down to earth.”

De sociologische transgressie

Elisa, de moeder is afkomstig uit de gegoede burgerij, haar man, de vader, komt uit het arbeidersmilieu. Hun eerste kind heeft een psychische aandoening. De tweede dochter is sociaal geïsoleerd maar ondersteunt de hele familie in het dagelijkse leven. De moeder is verlamd, de vader werkloos. Dit is een zwaar plot.

Om het toneelstuk te laten evolueren introduceert Walter van den Broeck een extra-personage: Saturnino. Hij is een mysterieus figuur die een analyse maakt van de personages en die de toeschouwer toelaat om de geheimen van het gezin te ontwarren .

Een liefdesverhaal

Bart:”De klok (van de oudste dochter) mist haar wijzers. Die van de moeder loopt juist. Die van de vader loopt achter, die van de (jongste) dochter loopt voor.”

De pater familias is in feite niet betrouwbaar. Hij verwacht van zijn jongste dochter dat ze een ei perfect kookt. Hij kan niet communiceren met zijn oudste dochter. Hij zoekt werk maar verlaat het heel snel of wordt ontslagen. Hij zoekt tevergeefs naar een optimalisatie van het productieproces van zijn vorige job. Hij vertelt verkeerde verhalen aan de familie. Toch gelooft de moeder elke keer opnieuw wat hij vertelt. En de dochter ook. Ze willen erin geloven. De arrogante houding van de vader is slechts een dekmantel voor zijn onzekerheid. Het is Saturnino die, tijdens een hele emotionele scène, de beide ouders dwingt om tegen elkaar te zeggen dat ze van elkaar houden.

Een gezelschap, een familie

Bart: “Wij zijn een gezelschap waarvan de leden al 31 jaar samen spelen. De Stille Hoop. Vorig jaar hebben wij Marius gespeeld, met live muziek. Wij kennen de kwaliteiten van de verschillende acteurs en wij proberen hun kwaliteit zo goed mogelijk naar voren te brengen en ik denk dat u dat zal zien. Iedereen kan alles spelen. Maar er zijn dingen die toch beter zijn bij die of die persoon. Als je de luxe hebt om dat te gebruiken, dan moet je dat doen. Wij doen dat voor het publiek, dan moet je het zo goed mogelijk doen.”

Een familie kies je niet. Die groeit organisch. Walter van den Broeck beschrijft een familie met haar moeilijkheden. De rollen zijn gedefinieerd in het begin. Ze evolueren doorheen de tijd door interne en externe invloeden. De jongste dochter droomt bijvoorbeeld van weg te gaan en haar autonomie te veroveren. Op het einde van het stuk keert de familie terug naar de wijk waar ze begonnen is. Wij vermoeden dat de ouders deze wijk verlaten hebben vanwege de druk van de omgeving. De terugkeer naar Greenwich op het einde van het toneelstuk is een overwinning van de liefde op het lijden en op de omgeving.

Op de terugweg

Een deel van het publiek behoort tot de naaste omgeving van de leden van het toneelgezelschap. Mensen die elkaar sinds jaren niet meer gezien hebben, ontmoeten elkaar opnieuw. De sfeer tussen deze mensen is teder. Het verleden komt naar boven en wordt op weg naar huis verteld en besproken. Wat er gebeurde met de families, kinderen, wie met wie is getrouwd en de drama’s. Deze onderwerpen vinden wij, met de nodige spanning, terug in het toneelstuk.

Stille Hoop: https://m.facebook.com/destillehoop/?tsid=0.601780209339322&source=result

Tekst & Foto’s Eric Rottée

 

 

 

Zingen op zondag

kramboer Geen categorie , ,

Las Aceitunas

Las Aceitunas, de olijfjes, is een koor dat resoluut kiest voor het Spaanse lied. Zo treden ze in de voetsporen van de tuna’s. Tuna’s zagen het daglicht eeuwen geleden toen de eerste Spaanse universiteiten het daglicht zagen. Groepjes studenten zongen zichzelf begeleidend op gitaar en tamboerijn in herbergen en op pleinen. Zo voorzagen ze in hun levensonderhoud. Niet in het minst probeerden ze met hun muzikaal talent in de gunst te komen van plaatselijke schoonheden.
Las Aceitunas ontstond in de schoot van het volwassenenonderwijs. De Tuna’s inspireerden een groepje Vlaamse studenten Spaanse taal, studenten die toevallig ook een passie hadden voor het Spaanse lied.

De zanggroep met als dirigent Stefaan De Lange telt 27 leden, mannen en vrouwen. Het koor komt driewekelijks samen op zondagmorgen in Destelbergen. Ik woonde een repetitie bij, snoof de amicale sfeer op en voelde me onmiddellijk welkom. Zondag 2 juni 2019 zingen Las Aceitunas 12 liederen op een koorfestival in Middelburg.  www.middelburgvolkoren.nl
​Deze zondagmorgen stond in teken van het festival.
De liederen zingt het koor vandaag in.
Ritmische handbewegingen met de Ábanico geven het lied een zuiderse, levendige toets. Gitaristen begeleiden het koor.

Luc bespeelt de Bandurria, een mandoline-achtig snaarinstrument afkomstig uit Spanje. Het is wat wennen want voor Luc is de Bandurria nieuw.
Het tweede lied ‘Fonseca Triste et Sola’ dat het koor instudeert klinkt weemoedig in de oren. De dirigent geeft de zangers een hint: Laat het klinken als een herinnering, een beetje zuchtend.
Na een uurtje zingen kunnen de stemmen wat rusten en is er pauze. Tijd om een gesprekje aan te knopen met wat koorleden.

Luc met de Bandurria

Monique Verstraeten

In gesprek met enkele koorleden

Lut Dresselaers

KUNSTPOORT Hoe ben je bij Las Aceitunas terechtgekomen? Heb je voeling met de Spaanse cultuur?
Lut Dresselaers Ik ben er toevallig ingerold. Ik ken helemaal geen Spaans. Op vraag van de dirigent Stefaan De Lange zing ik bij het koor.
KUNSTPOORT Ben je een sopraan, een alt?
Lut Dresselaers Ik volg zangles en heb een breed spectrum zowel alt als sopraan. Stefaan De Lange verkiest mij als een sopraan.
KUNSTPOORT Heb je een muzikale opleiding genoten?
Lut Dresselaers Inderdaad een klassieke muziekopleiding. Muziek zit mij in de genen en is met de paplepel meegegeven. Thuis waren we met 11 kinderen en vormden samen een kamerorkest. Mijn kinderen zijn trouwens ook uiterst muzikaal. Het is fijn als je als gezin dezelfde passie hebt. Muziek verbindt mensen ook dit koor.

Willy Genbrugge dichter Thomas Rubico
info http://www.mens-en-natuur.com/activities/gedichtendag-girn.php

KUNSTPOORT Heb je interesse voor de Spaanse cultuur?
Willy Genbrugge Ongetwijfeld. Ik spreek na 14 jaar Spaanse les vloeiend spaans. Als Santiago Pelgrim ben ik vertrouwd met de Spaanse cultuur en leefwereld. Het begon met de liefde voor America Latina. Mijn zoon nam deel aan een uitwisselingsproject in Columbia en mijn schoondochter is een Costa Ricaanse. Vandaar dat ik Spaans wilde leren. Mijn lerares spaans Francine Baetens ligt samen met de dirigent aan de basis van het koor. Ook de Spaanse literatuur boeit me enorm.
KUNSTPOORT Heb je een muzikale opleiding genoten?
Willy Genbrugge Helemaal niet. Ik zong vroeger in een kerkkoor en zing nu in diverse koren. Ik heb een hoog en laag stembereik.
KUNSTPOORT De mannen zijn hier blijkbaar in de minderheid.
Willy Genbrugge Inderdaad we zijn op zoek naar goede mannenstemmen misschien kan je een oproep doen op KUNSTPOORT?

Claudine De Wilde

KUNSTPOORT Hoe leerde je Las Aceitunas kennen?
Claudine De Wilde Ik woonde enkele optredens bij en vond het tof. Ik ben nu een 2tal jaren bij het koor.
KUNSTPOORT Heb je een boontje voor de Spaanse cultuur?
Claudine De Wilde Om Zuid-Amerika te bereizen leerde ik Spaans later volgde mijn interesse voor Spanje. Ik wandelde een 6tal camino’s en hoop dit jaar de Camino de la lana te stappen. Het Spaanse binnenland trekt mij aan, niet de Costa’s.
KUNSTPOORT Genoot je een muzikale opleiding?
Claudine De Wilde Ik volgde geen notenleer en zing op het gevoel en gehoor. Ingezongen stukken stuurt Stefaan De lange via de computer naar mij. Door veel te luisteren en te oefenen lukt het aardig. Veel liedjes waren mij bekend door mijn Santiago tochten.

Yves Druyve, materiaal meester en manusje van alles

Een koor heeft niet alleen zangers nodig maar ook logistieke hulp en kennis.
Yves Druyve neemt deze taak voor zijn rekening
KUNSTPOORT Wat doe je zoal voor Las Aceitunas?
Yves Druyve Naast materiaal meester, klusjesman ben ik koffieman, de persoon die zorgt voor de catering.  Ik ben een duiker in Spanje vandaar mijn kennis van de Spaanse taal. Deze kennis kan ik gebruiken in het vertalen van de Spaanse teksten. Samen met de dirigent volgde ik Spaanse les. Zo ben ik hier bij het koor terecht gekomen. Mijn vrouw begeleidt het koor op de gitaar. Als ik vandaag het koor vergelijk met de beginperiode dan zie ik de kwaliteit stijgen.

Yves Druyve bezorgde me de tekst van het melancholische lied dat ik zo mooi vind:
Fonseca Triste et Sola

Ik heb het gevoel dat dit koor op de eerste plaats zingt voor het plezier. De koorleden heb ik leren kennen als een groepje vrienden die houden van de Spaanse cultuur, -taal en -lied. Muziek verbindt.

Info

http://las-aceitunas.weebly.com/

 

Tekst Kathleen Ramboer
Fotografie kleur Kathleen Ramboer
Fotografie zwart/wit
Bernadette Van de Velde