Maand: januari 2018

DANSANDERS

kramboer Geen categorie

dansen voor kinderen met een beperking

De les

Op een koude wintermorgen woonden we een les Dansanders bij onder begeleiding van Hanne Poullet. Dansanders zijn danslessen voor kinderen met een beperking. Warm vanbinnen werden we bij het horen van de kinderstemmetjes en zien van zoveel blije gezichtjes in het danscollege in Oostakker. http://danscollege.be/

De grootste groep, de 4 tot 8 jarigen, kwamen eerst aan de beurt, later maakten we kennis met Joery en Dimitri in het groepje 8 tot 12 jarigen.

De lessen hebben een terugkerende structuur wat belangrijk is voor de kinderen.
Starten doet Hanne met een welkomlied. Gezellig in een kring zittend, wensen kinderen, juf en vrijwilligster Stephanie elkaar een goede morgen. Daarna volgt een opwarming met hulp van een tot de verbeelding sprekende transparante bal gevuld met muziekspeeltjes, de toon is gezet. Het Pink Panther deuntje en Move tegen pesten van Ketnet sporen Joery en Dimitri aan uitbundig te bewegen. Move er maar op los! Hanne en Stephanie reageren alert en gaan constant interactie aan met de kleine dansers.
Het spelelement helpt de aandacht bij de les te houden. Springen op kleurcirkels, werpen met vrolijke dobbelstenen, tollen met speeltjes in alle kleuren van de regenboog… dit alles helpt de kinderen een spannende nieuwe leefwereld te exploreren. Pas echt cool wordt het als Joery zich in de muurlange spiegel ontdekt.
Een uurtje les verdient een beloning. Joery en Dimitri genieten languit op de sleepdoek. Heerlijk is dat!

    

Interview met Hanne Poullet

Kunstpoort: Door je bezig te zien met de kleine dansers veronderstel ik dat dans je passie is.
Hanne Poullet: Inderdaad, toen ik klein was volgde ik de ballet school. Het was nooit de bedoeling een prima ballerina te worden. Tegenwoordig gaat mijn interesse uit naar hedendaagse dans en bewegingsexpressie. Ik nam meerdere malen dansles bij Wisper en Danshuis De Ingang.

Kunstpoort: Volgde je een aangepaste opleiding om dansles te geven aan kinderen met een beperking?
Hanne Poullet: Niet echt maar door mijn opleiding ergotherapie leerde ik bepaalde tools. Een postgraduaat Creatief Agogisch werk onderwees me de mogelijkheden om met dans, muziek, beweging de doelgroep kinderen met een beperking te coachen.
Een opleiding Bewegingsmethodiek Sherborne, Opvoeden via het lichaam, hielp me ook op de goede weg. Veronica Sherborne, een docente lichamelijke opvoeding en kinesiste beoogt naast de motorische en cognitieve ontwikkeling, ook doelstellingen op sociaal en affectief-emotioneel vlak. Bij de groep van 4 tot 8 jaar wordt aandacht gevraagd voor de andere kindjes. Enthousiast dansen is niet genoeg, tegen andere kindjes aanbotsen mag niet, oog en oor hebben voor andere kindjes is vereist. Naast ‘bewegen’ is aanleren van sociale vaardigheden belangrijk.


Kunstpoort: Ik merk dat in de twee groepen het niveau wel heel verschillend is, een nadeel?
Hanne Poullet: Integendeel, er moet een zekere groepsdynamiek zijn. Ik bekijk na een kennismaking in welk groepje een kindje zich best thuis zal voelen. De leeftijd speelt niet altijd een rol. Soms kan een kleuter te veel prikkels hebben en is de kleinere groep van 8 tot 12 jaar beter.

Kunstpoort: Bemerk je zelf dat de motoriek beter wordt na een aantal lessen?
Hanne Poullet: Ja zeker en niet alleen dat, sommige leren al dansend het onderscheid kennen tussen links en rechts, de kleuren en zo veel meer.

Kunstpoort: Laten de kindjes blijken dat ze dansen leuk vinden?
Hanne Poullet: Jazeker na de les komen er soms een kleuter terug binnen om me een knuffel te geven.

Kunstpoort: Hoe lang bestaat DANSANDERS al?
Hanne Poullet: Drie jaar en ik hoop dit nog een lange tijd te mogen doen

Kunstpoort: Zijn de lessen niet verschrikkelijk arbeidsintensief en vermoeiend voor je? Heb je daarna zin om languit in een luie zetel te liggen?
Hanne Poullet: Moe wel maar altijd komt nieuwe energie vrij en voel ik positieve adrenaline.

Kunstpoort: Heb je voor je zelf nog voldoende vrije tijd?
Hanne Poullet: Toch wel. Met een vriendin muzikante, een klarinettiste, creëer ik een dansvoorstelling voor kinderen met een beperking. We mikken op groepjes van 5 kinderen. Kinderen met een beperking voelen zich meestal niet op hun gemak in een grote massa en op een plaats die ze niet kennen. Daarom zou ik graag die voorstellingen laten doorgaan op school, een gebouw waar ze zich thuis voelen. In mei komen er try-outs. Alle kindjes zijn welkom, ook kindjes met een fysieke beperking bijvoorbeeld slechtziende.

 

We wensen Hanne een geslaagde try-out en de mogelijkheid om nog jaren les DANSANDERS te geven. Het was voor ons een interessante ontmoeting met een wereld waar wij niet zo vertrouwd mee zijn.

Filmpje

https://www.youtube.com/watch?v=L9tNbKU5yxc&feature=youtu.be

Info en adres

http://danscollege.be/portfolio/dansanders-4-8j/
http://danscollege.be/portfolio/dansanders-8-12j/

Danscollege
Muziekcentrum Goedleven
Goedlevenstraat 179/4
9041 Gent – Oostakker

tekst: Kathleen Ramboer
fotografie: Eric Rottée

Zwart op Wit…. of het verzet tegen de somberheid bij Toutatis

ericrottee Geen categorie ,

Zo’n jaar geleden was heel België bezet door de soldaten van de somberheid. Heel België? Nee een kleine nederzetting bleef moedig weerstand bieden aan de bezetters. Lydwine, na een kort verleden van popkoor, heeft beslist dat Dilbeek zich moest verzetten.

Eerst moest ze de cultuurinstelling overtuigen. Dit gedaan hebbend, moest ze op zoek gaan naar een koordirigent. Niet om die aan de boom vast te binden maar om die zijn/haar vleugels te laten openslaan. Ze vroeg rond in haar kennissenkring .. en dan kwam Magalie: “na mijn studies wou ik zelf ook een koor oprichten.” Zo heeft Lydwine met haar vriendin Lieve alles in gang gezet: o.a. de logistiek en de marketing.

Op 27 januari anno 2017

staat de bard,  Magalie dus, vooraan. Het hele dorp zit daar in de feestzaal van de Westrand. Het koor erachter. Het eerste lied is van … het publiek. Zo begint Magalie hen op te warmen.

Ze legt uit wat en hoe het publiek kan zingen en plots wordt er gezongen. Het publiek laten meezingen, een klassieker in de popconcerten. Hier voelt het publiek wat het betekent om samen te zingen en hoe leuk het kan zijn. Het publiek werd meegesleept.

Het koor is aan de beurt. Magalie heeft het arrangement geschreven, het wordt spannend want het is de eerste keer dat ze dit doet voor zo’n groot publiek. Het klinkt ongedwongen, vloeiend. Je krijgt hetzelfde plezier als wanneer je  een roman leest en de tekst vloeit. Na een paar liedjes met het hele koor komen een gitarist en twee zangeressen op om te zingen. Een kooravond of een zangavond? Magalie legt het uit: ”dit is deels om de tijd te rekken omdat we net gestart zijn en dus niet veel repertoire hebben. Ook om de vele talenten in ons koor te laten zien, beslisten we om solo acts toe te voegen aan ons programma.” Talenten zijn er inderdaad.  

En die nacht vierde het dorp de overwinning tegen de somberheid. Het concert eindigt met een heel warm applaus. Aldus Magalie: “Het was enorm leuk! Het was voor mij ook een uitdaging om voor een 60 tal mensen te staan en om alles tot een goed einde te brengen.” Nog beter is dat iedereen merkte dat het hele “dorp” aanwezig was. Iedereen kende bijna iedereen. Het succes is bescheiden maar reëel. De aantrekkingskracht is groot.  

Op  20 oktober anno 2017

Het koor, de 60 mensen en Magalie, staan voor de cultuurraad van Dilbeek. “Caesar”, de voorzitter van de cultuurraad, heeft popkoor Zwart op Wit gekozen om het jaarlijkse feest te  “animeren”. Vandaag bestaat de cultuurraad 40 jaar. Gedurende het eerste discours…..

Iedereen bereidt zich voor op het feest. Iedereen gaat op de tippen van zijn tenen het podium op.

  

Iedereen ontspant of concentreert zich in afwachting op de volgende beurt.

  

Iedereen doet met volle overgave mee.

Iedereen is dankbaar en gelukkig

Iedereen beseft dat het hier alleen maar om een tussenstop gaat.
De voorstelling is wel af, rijp, maar de ambitie gaat verder.


                

 

 

Op één jaar hebben Magalie, Lydwine en Lieve het volgende verwezenlijkt: drie koren gesticht: een groep van een 60 tal, eentje van een 20 tal en een jeugdkoor; vier concerten voor een groot publiek gegeven en een erkenning bekomen van de cultuurraad van Dilbeek.

In één jaar zijn Magalie’s eigen muziekstukken gecomponeerd, een keuze van liedjes die ingewikkelder zijn.

In minder dan één jaar wordt een groot concert in het auditorium van de Westrand gegeven. Allen naar de Westrand op 17 juni 2018!

Links:

 http://www.popkoorzwartopwit.be
www.maggiesmelody.be

Tekst en Foto’s: Eric Rottée