Kunstenaar Johan Clarysse troont me mee naar zijn atelier. Vol verwachting en met enige schroom klim ik de trappen op naar een ruimte waar zachte blauwen en aardetinten elkaar op het canvas omarmen. Het atelier baadt in een winterzonlicht, een licht dat de soms ‘donkere’ zwaarmoedige gedachten die zweven rond zijn werk verjaagt. De kunstenaar laat mijn blik dwalen over een groot deel van zijn oeuvre. Zoveel indrukken, zoveel bespiegelingen dringen zich aan me op. Zonder vragen te stellen krijg ik antwoord op prangende vragen die ik voor de kunstenaar klaar had. Terug ‘down to earth’ kan het werkelijke interview beginnen.

Kunstpoort Ik lees dat je voor je naar de academie trok een opleiding filosofie en agogiek genoot. Zijn je werken filosofische bespiegelingen? Zit je opleiding er voor iets tussen dat je begon te schilderen? En wat je schildert?

Johan Clarysse Via taal de werkelijkheid benaderen gaf me geen voldoening. Daarom volgde ik tijdens mijn studies aan de universiteit lessen aan de academie. De taal van het beeld graaft dieper, is genuanceerder. ‘Verf is huid én gedachte. Via het tastbare wordt iets ontastbaars opgeroepen.’
(Parijse notities Johan Clarysse, deel 1,2 en 3)

Kunstpoort Is het mogelijk dat een auteur door middel van een zorgvuldig gekozen taalgebruik kunst beschrijft of omschrijft? Laat het geschilderde beeld niet meer over aan de verbeelding? Niets is zoals het eruit ziet. Ervaar je het als een pluspunt als iemand over je werk schrijft?

Johan Clarysse De essentie van schilderijen is moeilijk te vatten in een tekst, niet in een alledaagse noch in een wetenschappelijke taal. Tegenwoordig schrijft een auteur in eerder filosofische termen over kunst. Kunstrecensies zetten de deur op een kier. Het is aan de lezer/kijker om die deur open te stoten en te verdwalen in een werk. Beschouwingen over kunst triggeren om zich te verdiepen in die kunst. Voorwaarde: een werk moet de kracht in zich hebben om erover te schrijven. Als een recensent dan over een schilderij van mij schrijft dan kan ik het alleen maar toejuichen. Een quote van Willem Elias, filosoof, docent en publicist, is me wat dat betreft altijd bijgebleven: ‘Hoe interessanter de kijker, hoe interessanter het werk.’

Kunstpoort Zijn er bepaalde gebeurtenissen in je leven die je werk/schilderkunst getekend hebben, een evolutie teweeg brachten of een kleine revolutie?

Johan Clarysse Een bezoek aan de concentratiekampen van Dachau deed me grijpen naar de figuratieve kunst. Ik zat vast in een abstracte beeldtaal. Bacon had het bij het rechte eind wanneer hij zei: ‘Ik schilder geen abstract werk want abstracte schilderijen kunnen niet wreed zijn.’ Vanaf toen begon ik naast figuratieve en geometrische elementen, woordbeelden te plaatsen in mijn werk zoals in mijn reeks Lentebeelden, geïnspireerd op Japanse erotische prenten.

Kunstpoort Wat is de bron van je inspiratie? Wanneer komt die, onder welke omstandigheden?
En ga je dan onmiddellijk aan het werk of laat je gewoon die indrukken eerst bezinken?

Johan Clarysse Ik neem notities, verzamel foto’s in een beeldarchief, dat kunnen foto’s van het internet zijn, eigen foto’s, filmstills… Ik vertrek soms ook van een tekening die ik maakte. Aangezien ik rond thema’s werk, in reeksen, is er niet enkel sprake van inspiratie in het hier en nu. Een schilderij moet je opbouwen, is gelaagd, is een proces in de tijd. Een tekening daarentegen kan wel in een impuls geboren worden.
Inspiratie haalde ik uit suggesties van mijn leraars, bijvoorbeeld: ‘een goed schilderij is een overwinning op zijn eigen onderwerp’ of ‘breng eenheid in je variaties en variaties in je eenheid’. Dat probeer ik nog altijd toe te passen. In een schilderij moet je ondanks de variatie het handschrift van de kunstenaar herkennen.
De kunstgeschiedenis is voor mij een vat vol inspiratie: Goya, Piero della francesca, (ooit volgde ik een route met locaties die hij frequenteerde) Gerhard Richter, dichter bij ons Spilliaert die een meester is in sfeerscheppen… beïnvloeden onbewust mijn werk.
Een residentie in Parijs was door de vele bezoeken aan het Louvre belangrijk voor mijn kunst. Ik verdiepte me er in de 18^de en 19^de -eeuwse kunst. Het hondje en de twee personen op de achtergrond van mijn schilderij Les charmes discrets du pouvoir, the balcony, 2016 is een knipoog naar Le Balcon van Manet (1868-69).
Tenslotte draagt iedere kunstenaar een eigen rugzak met zich mee. Ervaringen zoals het sterven van mijn vader, liefdes, interesses, (ik ben een filmfreak) houden zich schuil in mijn werk.

Kunstpoort Wat brengen je schilderijen teweeg bij het publiek, troost, emotie, bewondering…

Johan Clarysse Kunst zie ik als een nooit ophoudende dialoog met onze eindigheid. Kunst doorprikt de illusie van het volmaakte, heeft oog voor de niet rationele duistere kanten van ons bestaan.
Schilderijen kan je door verschillende brillen bekijken, hoe meer brillen, hoe interessanter.
Eerst heb je de zintuiglijke, receptieve bril die bij de kijker een onmiddellijke respons losmaakt, die voor ontroering zorgt maar evengoed afkeer of onverschilligheid kan uitlokken.
Kunst kan je ook aanschouwen met een plastische bril, de bril van een kunstenaar waardoor een spanningsveld tussen uitvoering en inhoud ontstaat. Hoe gaat de schilder om met verf, textuur, kleur, compositie, ritme? Hoe organiseert hij zijn verf op het tweedimensionale vlak dat een schilderij is? Ook niet kunstenaars kunnen deze manier van kijken ontwikkelen.
Verder zijn er nog de filosofische en kunsthistorische bril. Deze diverse brillen samen maken een werk alleen maar rijker.

Kunstpoort Het woord ‘suspicious’ komt vaak voor in titels van werken en thema’s van expo’s. Kan je wat meer uitleg geven over het gebruik van dit woord, het waarom?

Johan Clarysse ‘Suspicious’ heeft meerdere betekenissen voor mij. Ik begrijp het als suggestief, dubbelzinnig, meerduidig, vreemd, ambetant, ongemakkelijk… Mijn werk is sowieso gelaagd. Ik plaats de artistieke taal tegenover de wetenschappelijke of alledaagse taal die eenduidigheid nastreeft.

Kunstpoort Je laatste werk is onder andere volgens mij sacraal geïnspireerd, een piëta, een kruisafneming… dat zie ik er toch in, of sla ik de bal helemaal mis? Of mag iedereen je schilderkunst vrij interpreteren?

Johan Clarysse Deze schilderijen refereren naar theater- en hedendaagse dansvoorstellingen die geïnspireerd zijn op de werken van Caravaggio. En deze mag je inderdaad vrij interpreteren.

Kunstpoort Vroeger voegde je tekst toe op of aan je werk zie onder andere ‘suspicious landscapes’. De tekst had niet altijd betrekking op de inhoud. Nu zie ik grafische vormen toegevoegd aan een portret van Sigmund Freud, aan het schilderij Dance for forgiveness. Dance for forgiveness is feeëriek, behaagt het publiek niet alleen door zijn kleur maar ook door de grafische bolletjes/ovalen. Op de eerste plaats verleiden die vormen het publiek, ze zijn visueel aantrekkelijk maar hebben ze ook een functie? En welke?

Johan Clarysse In mijn schilderijen ontdek je een letterlijke en figuurlijke gelaagdheid. Beeld, lijntekeningen en taal zijn ambigu, verhinderen een eenduidige interpretatie. Voor mijn komende expo schilderde ik portretten van beeldende kunstenaars, schrijvers, wetenschappers… die me fascineren. De grafische elementen ontstonden in mijn hoofd tijdens het schilderproces. Bij het schilderen van het portret van Courbet zag ik het toen provocerende schilderij L’origine du monde voor ogen. De eigenaar, een Turkse diplomaat Khalil-Bey, onttrok het schilderij aan het oog van het publiek door een groen gordijntje – de kleur van de islam- er voor te hangen. Uitsluitend voor genodigden opende hij het gordijn. Het gordijn, getekend op het portret van Courbet, uit een kunsthistorische context gejat, wekt bevreemding op. De vloeiende, zachte penseelstreken van het portret contrasterend met de grafische lijnen van het gordijn verlenen het schilderij een speelse dubbelzinnigheid en zorgen in mijn ogen voor frictie en spanning.

Kunstpoort Je werk pendelt tussen het voltooide en het onaffe. Vaak zie je het werkproces, de zoektocht nog op je schilderijen. Je laat de aanzettekening gewoon staan, je moffelt die niet weg. Wat is de bedoeling? Wat beoog je hiermee?

Johan Clarysse Een aanzet, een onderschildering blijft zichtbaar. Zo wint mijn werk aan picturaliteit en gelaagdheid. De haas, die een belangrijke rol speelt in de wereld van Joseph Beuys, schetste ik op het schilderij. Later maakte de haas een sprongetje, kwam en face met Joseph Beuys. Zo won het schilderij aan kracht en lijkt de haas in dialoog te gaan met de kunstenaar.

Kunstpoort Je maakt schilderijen als een wereldbeschouwer. Je schildert de mens in zijn omgeving met zijn emoties, gezichtsuitdrukkingen die verraden wat erin hem omgaat. Ben je een schilder die de wereld op afstand bekijkt, weergeeft en schildert of een kunstenaar die empathisch is en een gamma aan emoties en verlangen schildert?

Johan Clarysse Het is een en/en verhaal. Ik bekijk de wereld op afstand en schilder met gecontroleerde empathie. Het lijden van de mens houdt me bezig, ik hou van kunst geankerd in het leven, de mooie en duistere kanten van de mens. Door onder meer gebruik te maken van tekst en symbolen creëer ik afstand, verhinder ik dat empathie omslaat in overdreven sentiment.

Kunstpoort Tekeningen laten de kunstenaar ‘pur sang’ zien, daarom hou ik ook zo van je tekeningen. Zijn dit studies voor je schilderijen? Beschouw je ze als een vorm van inlevingsoefening voor je schilderkunst? Hebben ze eenzelfde thema als je schilderijen? Ben je als je tekent gefocust op het thema van je schilderkunst?

Johan Clarysse De tekeningen staan op zich, ze zijn niet bedoeld als voorstudie. Sommige monden uit in een schilderij. Net als in mijn schilderijen gaan ze over onze condition humaine, de ambiguïteit van onze menselijke verlangens, drijfveren, emoties.

Kunstpoort Heb je ooit zelfportretten geschilderd?

Johan Clarysse Ja, niet het klassieke zelfportret maar met ingrepen. Ik stelde ze niet tentoon. Ooit verkocht ik wel een zelfportret.

Kunstpoort Je hebt een heel speciaal kleurenpalet, geen felle, noch zuivere kleuren. Wil je met dit ingehouden kleurgebruik een intimistische sfeer scheppen? Denk je na over je kleurgebruik of groeit je kleurenpalet spontaan?

Johan Clarysse Ik gebruik mijn kleuren intuïtief. Felle kleuren zoals ik die aanwendde in mijn vroegere abstract werk zouden de ingetogen sfeer verstoren, uitbundige kleuren sluiten niet aan bij mijn thema’s. Ik ben een tonalist, gebruik diverse nuances in eenzelfde palet. De aardekleur die mijn abstract werk van begin de jaren negentig ondersteunde, is wel een constante.

Kunstpoort Met welke kunstenaar: schilder, beeldhouwer, muzikant, choreograaf, schrijver… voel je een verwantschap?

Johan Clarysse Ik kan daar niet één naam uitpikken. Kunstgeschiedenis, literatuur, filosofie, muziek… het boeit en inspireert mij allemaal. Tegelijk ben je als kunstenaar ook een kind van je tijd. Stromingen, groepen, manifesten… zijn niet meer aan de orde in deze postmoderne tijd. We leven in het tijdperk van de post avantgarde. Zeker wat schilderkunst betreft is in de eerste helft van de vorige eeuw bijna alles uitgeprobeerd. Tegenwoordig heeft elke kunstenaar zijn eigen menu. Vandaag de dag zijn kunstenaars meer individuen die in het beste geval hun eigen mythologie, iconografie of universum creëren. In vroegere tijden kon kunst nog subversief zijn, zich afzetten tegen de burgerlijke waarden en normen. Vandaag de dag is dit veel minder het geval. Kunst heeft nu nog weinig politieke impact. Teleurstellend hoe de kunst vermarkt is en object van speculatie werd, op het perverse af.

Kunstpoort Je werken vind ik tijdloos wat techniek en inhoud betreft.
Zou je het fijn vinden als men over pakweg 200 jaar nog over je kunst spreekt? Schilder je voor de eeuwigheid of zegt dat je niet veel?

Johan Clarysse Ik ben daar niet mee bezig. Ik ben geen grensverlegger, heb een fascinatie voor de grote meesters. Ik schilder klassiek en eigentijds. Ik breng graag frictie in mijn schilderijen door bijvoorbeeld de ongebruikelijke combinatie van tekst, symbolen of grafische voorstellingen met het figuratieve beeld.

Kunstpoort Wat heeft schilderkunst tegenwoordig nog te betekenen? Het belang van schilderkunst vervaagde door de opkomst van de fotografie. Het digitale tijdperk, een overvloed aan beelden, conceptuele kunst… duwen het schilderij in een hoek. Toch overleeft de schilderkunst en is vooral de figuratieve schilderkunst zoals jij die creëert in opmars. Wat is voor jou de reden hiervan?

Johan Clarysse Schilderkunst is menig maal dood verklaard maar herrijst altijd opnieuw als een feniks uit de as. Waarom? Het is een oermedium. De kunstwereld dacht over het beroemdste en meest kenmerkend suprematistische schilderij het Zwart vierkant van de Russische avant-gardistische schilder Kazimir Malevitsj, dit is het einde. Het Zwart vierkant is de vormgeving van de absolute nul. Maar de kunstenaar vindt de schilderkunst telkens opnieuw uit, geeft schilderkunst een nieuwe moderne invulling.

Kunstpoort  Wat drijft je om te blijven schilderen?

Johan Clarysse  Schilderen is voor mij een daad van zelfbevestiging: ik schilder, dus ik besta. Het heeft iets driftmatigs, op het dwangmatige af. Het is voor mij ook een manier om -al schilderend- meer greep te krijgen op de werkelijkheid rondom mij en in mezelf. De schrijver en essayist Julian Barnes maakt, misschien iets te kort door de bocht, een interessant onderscheid tussen twee types kunstenaars. Het type Picasso en Lucian Freud, het meer extravagante type, ze trekken de aandacht op zichzelf en hun stijl. Het zijn zij die eerst moeten vernietigen om iets nieuws te creëren. Dat zie je ook in hun ietwat verwoestende houding tegenover vrouwen. Daartegenover plaatst hij het type Bonnard, Matisse, Vuillard, de ‘stillere’ kunstenaars die er nood aan hebben de wereld voor te stellen op een interessante manier, die de wereld niet heruitvinden maar wel beter begrijpen door hem te schilderen, dag na dag. Ik vermoed eerder tot die tweede groep te behoren.

Kunstpoort Wat brengt de toekomst volgens je? Schilder je op dezelfde manier verder? Dezelfde thema’s, de mens met zijn duistere kantjes, zijn drijfveren… Of heb je zin om andere disciplines uit te testen? Zoek je naar een vernieuwing, evolutie in je techniek, of zeg je wat komt, komt?

Johan Clarysse De tekeningen met collages die ik nu creëer betekenen een verruiming van mijn schilderkunst. 3D sluit ik niet uit. En wie weet grijp ik ooit opnieuw naar het abstracte? Een kunstenaar zoekt naar de beste manier om zich uit te drukken, om te vertellen wat in hem leeft.

Kunstpoort Heb je tentoonstellingen in het vooruitzicht, zijn er andere plannen?

Johan Clarysse Kortbij is er de tentoonstelling ‘Suspicious minds’ bij galerie S. & H. De Buck. De tentoonstelling is tweeledig. Enerzijds stel ik er portretten tentoon van kunstenaars, wetenschappers, schrijvers, filosofen… die me fascineren, anderzijds schilderijen die een dynamiek en beweging uitstralen: taferelen van straattheater, dans…
In april volgt een expo in o-68 Art Gallery in Arnhem, in dialoog met het fotografische werk van Wanda Tuerlinckx.
In mei volgt de voorstelling van mijn nieuwe monografie ‘This obscure object’, uitgegeven bij MER/Borgerhoff&Lamberigts.
In het najaar volgen nog twee individuele tentoonstellingen: in galerie Pinsart te Brugge en galerie GNG in Parijs.

INFO

https://johan-clarysse.be/

https://www.instagram.com/johanclarysse.art/

https://www.facebook.com/johan.clarysse.9

expo ‘Suspicious minds’

galerie s & h de buck
Zuidstationsstraat 25
9000 Gent
5 maart tot 1 april 2023
opening 5 maart 15u door Hoogleraar Ignaas Devisch

monografie

‘This obscure object’
Borgerhoff & Lamberigts

tekst Kathleen Ramboer
foto @Johan Clarysse en Kathleen Ramboer

Twee jaar geleden ontdekte ik tot mijn grote verbazing een portret van mijn nicht Agnes Debaillie op Instagram. De post bleek gepubliceerd door een jonge kunstenares uit Lichtervelde Eline Vanheule. Eline volgde toen een specialisatiejaar schilderkunst aan het SASK te Roeselare. Als onderwerp koos ze de dorpscinema van Lichtervelde ‘De Keizer’, gesticht in 1923, nu nog altijd bioscoop en ook Cultuurhuis De Keizer.

Kunstpoort Heb je kunst van huis uit meegekregen?
Eline Vanheule Mijn ouders hadden interesse voor kunst, konden goed tekenen maar brachten dit niet in de praktijk. Als klein meisje mocht ik mee naar Parijs en Londen. We bezochten er de highlights. De interesse was gewekt.

Kunstpoort Wanneer begon het idee te rijpen: Ik zou graag kunst maken.
Eline Vanheule De drang om kunst te maken was latent aanwezig en groeide naarmate ik ouder werd. Als kind tekende en schilderde ik de plaatjes uit mijn voorleesboekjes. Van het een kwam het ander.

Kunstpoort Welke opleiding heb je gevolgd?
Eline Vanheule Ik was dolgraag naar de kunstschool, Sint-Lucas, geweest. Mijn ouders vonden het belangrijk eerst een ‘goede’ opleiding te volgen. Kunst kon later nog. Op 22 jarige leeftijd schreef ik me in aan de academie SASK te Roeselare, onmiddellijk aan de afdeling schilderkunst. Ik volgde er 5 jaar plus 2 specialisatiejaren.

Kunstpoort Je behoorde na een jurering bij de 20 geselecteerden van STIMULANS20 KORTRIJK, een wedstrijd voor jong talent en je kon zo tentoonstellen in Kortrijk. Heeft dit concrete positieve gevolgen met zich meegebracht?
Eline Vanheule Niet echt. De tentoonstelling ging door in volle coronatijd. De opening was heel bizar. Bij de openingstoespraak stonden de 20 kunstenaars meters uit elkaar niet in de mogelijkheid contact met elkaar maken. Positief is de uitgave van een mooie cataloog met onder andere mijn schilderijen. Verder motiveert het enorm dat je bijna als enige niet professionele kunstenares geselecteerd bent.

Kunstpoort Als eindwerk maakte je de reeks over de dorpsbioscoop Cinema De Keizer, erkend als historisch en cultureel erfgoed. Waarom dit onderwerp? Uit nostalgie? Van een jonge kunstenares verwacht je een terugkijk naar het verleden niet.
Eline Vanheule Ik maakte kennis met de cinema via het bioscoopbezoek van mijn 2 meisjes. Telkens opnieuw overdonderde de sfeer me en kriebelde het om te fotograferen. Je stapt een andere wereld binnen. Ik hou van de aantrekkelijke nostalgische sfeer, de ziel, het verhaal. Een onderwerp bepalen voor mijn eindwerk bleek geen moeilijke keuze.

Kunstpoort Wat was het moeilijkst bij het schilderen van de interieurs: het nauwkeurig weergeven van het perspectief, details, decorelementen, het gedempte licht, het vatten van de ‘bruine’ sfeer?
Eline Vanheule Perspectief tekenen herinnert me aan mijn schooltijd in het middelbaar. Bij de opzet van een schilderij is perspectief belangrijk. De basis moet goed zijn. Later bekommer ik me daar niet meer over. Het uittekenen van de vloer op het schilderij ‘Counting squares in my sleep’ betekende een meetoefening van een 2tal uren. Het schilderen van materie: de gordijnen in velours, de glazen stolp met het Oscar beeldje, de rode zetels, het licht op de vloertegeltjes… vond ik een echte uitdaging. Sfeer en kleur zijn cruciaal in mijn ‘cinema’ schilderijen. Ik werk met kleuraccenten die een toeschouwer vaak niet waarneemt. Het juiste kleur zoeken, mengen, lichtgradaties aanbrengen… dat boeit me.

• 

• 

Kunstpoort Was het Oscar beeldje op je schilderij te zien in het bezit van Cinema De Keizer? Ken je het verhaal achter het beeldje?
Eline Vanheule Het beeldje, een Lichterveldse Oscar, werd aan Agnes uitgereikt door Lieven Debrauwer, naar aanleiding van de avant-première van de Belgische film (2001) ‘Pauline & Paulette’.

Kunstpoort Maakte je op voorhand studies, schetsen? Gebruikte je foto’s? Je schilderde waarschijnlijk in laagjes, klopt dit?
Eline Vanheule Om het onderwerp in de vingers te krijgen maak ik vooraf schetsen, veelal van foto’s. Voor het schilderen van portretten, zoals  dat van Agnes, is dit gewenst. Ik hou van portretten tekenen. Vooral krachtige koppen zoals van Reinhilde Decleir schets ik graag.
Door in dunne laagjes te werken, vaak met veel terpentijn, kon ik het licht, de sfeer vatten.

Kunstpoort Wat was de rol van de leerkracht schilderkunst Tina Feys in het productieproces?
Eline Vanheule We zaten op eenzelfde golflengte. Ze gaf me raad bij perspectief tekenen en het interpreteren van onduidelijke fragmenten op foto’s. Haar suggestie snelle 5 minuten schetsen te maken met zwarte bic, zonder potlood, zonder gom heb ik letterlijk met beide handen aangegrepen.
Ze raadde me aan te kijken naar de schilderkunst van Koen van den Broek. Hij werkt met grote slagschaduwen. Zo maakte ik een aantal strandportretten van mijn kinderen waar de felle schaduwen van de zon op het zand een grote rol spelen.

• 

• 

Kunstpoort Ook Léon Spilliaert durft met sterke slagschaduwen werken.
Eline Vanheule Vóór ik de armaturen van de cinema (zie eerste foto) schilderde, heb ik de luster op het werk ‘Het restaurant’ van Leon Spilliaert bestudeerd.
Ik mis haar tips nu al.

• 

• 

Kunstpoort Ben je zelf een filmfanaat?
Eline Vanheule Een sfeervol avondje uit naar de cinema kan me bekoren. Ik hou van de acteerstijl van Robin Williams. Hij schittert in ‘Dead Poets Society’. Deze film was ook een favoriet van Agnes.

Kunstpoort Mag ik de reeks fotorealistisch noemen? Gaat het verder dan dat? Heb je er eigen touch aan gegeven?
Eline Vanheule Een fotorealistisch schilderij lijkt me niet zo interessant. Ik wou een schilderachtige nostalgische sfeer creëren door een persoonlijke zoektocht naar het juiste kleur en licht.

Kunstpoort Beschouw je de reeks als af of komt er een vervolg?
Eline Vanheule De reeks is afgerond. Ze omvat 15 werken, ik heb alles vastgelegd wat ik wou.

Kunstpoort Wat is de volgende stap? Ga je andere technieken uittesten? Begin je een nieuwe reeks?
Eline Vanheule Aan het SASK volg ik nu tekenkunst. Werken met diverse materialen boeit me. Er waait een frisse wind. Ik opteer om in de toekomst dagelijkse taferelen te schilderen: familie, vrienden aan een tafel…
Mijn kinderen penseel ik in iedere levensfase. Met mijn schilderijen zet ik de tijd stil. De reeks van mijn kinderen is sterk confronterend. Wat gaat de tijd toch snel.

Kunstpoort Voor welke kunstenaar, hedendaags of niet, heb je bewondering? Ben je geïnspireerd door het werk van een andere kunstenaar?
Eline Vanheule Dat wisselt nogal. Ik noem enkel namen: Koen van den Broek, Jenny Saville…
De affiches van Toulouse Lautrec zijn inspirerend door zijn kleurgebruik.

Kunstpoort Stel je voor: Je hoeft met niets rekening te houden, geen prijs, nationaliteit kunstenaar, omvang, discipline…. Welk kunstwerk zou je dan graag in je bezit hebben, er elke dag mee samenleven?
Eline Vanheule Een werk van de hedendaagse kunstenares Jenny Saville mag bij mij aan de muur! De manier waarop ze een vrouwelijke, vlezige lichaamsmassa vorm geeft, spreekt me aan.

Kunstpoort Vind je als mama van 2 kinderen genoeg tijd om met je schilderkunst bezig te zijn? Wil je graag meer tijd voor je artistieke carrière?
Eline Vanheule Vroeger viel het me moeilijk de strijk opzij te zetten om toch maar te kunnen schilderen. Nu lukt dat beter. De drang is te groot.

Kunstpoort Geef je de fakkel door aan je 2 jonge kinderen? Hebben die interesse voor de kunst van mama?
Eline Vanheule Soms zitten we samen, wel 2 uur lang, in het atelier om te tekenen en te schilderen. Ze tekenen zelfs elkaars portret. ’s Avonds wanneer ze rustig slapen, kijk ik stiekem in hun schetsboek naar hun tekeningen van de dag.
Kunstpoort De opvolging is verzekerd!

Kunstpoort Wat zijn je toekomstdromen wat je persoonlijke kunst betreft?
Eline Vaznheule Ik hou van het werken in mijn atelier, kunstenaar zijn is een eenzaam beroep. Toch is het nodig uit je comfortzone te treden en de confrontatie met het publiek aan te gaan. Verkopen is leuk, erkenning heb ik liever. Dat motiveert pas.

INFO

elinevanheule@gmail.com
https://www.instagram.com/_elinevh_/
https://beeld.be/kunstenaars/eline-vanheule

EXPO
Lichtervelde – Cinema De Keizer

Cultuurhuis De Keizer
Neerstraat 11
8810 Lichtervelde
van 1 tot 29 oktober

https://www.cultuurhuisdekeizer.com/tentoonstelling-eline-vanheule.html
https://kunstpoort.com/tentoonstellingen/

tekst Kathleen Ramboer
fotografie Kathleen Ramboer – Eline Vanheule