Een nieuwe wind waait doorheen de Maurus Moreelsroute in het Mechels begijnhof.
De vertrouwde kunstroute heeft sinds dit jaar een nieuwe thuis gevonden bij Sjarabang.
Sjarabang is een exclusief creatief atelier waar kunst en cultuurparticipatie van mensen
met verstandelijke beperking bevorderd worden, zowel op een actieve als op een passieve manier.
Voor de eerste editie is Sjarabang er in geslaagd om diverse en getalenteerde kunstenaars voor te stellen in diverse huisjes in het begijnhof evenals op enkele toplocaties.
THE BIG DRAW IS BACK, MAAR IN EEN GEHEEL NIEUW JASJE.
http://www.drawingdays.be Drawing Days, een initiatief van KUNSTWERKT, komt eraan! The Big Draw is back, maar in een geheel nieuw jasje. Het doel van het jaarlijkse tekenfestival blijft geniaal en eenvoudig: iedereen aan het tekenen krijgen.
Dit jaar is Gent aan de beurt.
vrijdag 29 september tot en met zondag 1 oktober 2017.
Kom je mee tekenen?
Een greep uit alle tekenactiviteiten…
… de Bijlokesite wordt het festivalcentrum met heel diverse activiteiten, alle musea zullen samen met een kunstenaar aan de slag gaan, de Window Walk zal zijn sporen nalaten in het centrum, de galeries openen hun deuren lekker vroeg tijdens Gent Matinee, je kunt zwierend tekenen onder de stadshal, kinderen kunnen zoeken naar de gekke figuur Wasco in de stad, je kunt in de prachtige plantentuin aan het werk en zo veel meer!
Alle activiteiten kan je bekijken op www.drawingdays.be! Er zijn het hele weekend activiteiten: expo’s, workshops, routes, … noem maar op! Schrijf je in waar nodig, de plaatsen zijn soms beperkt.
Het werk van Pia Cabuy leerde ik kennen via de sociale media.
Het intrigeerde me en ik was benieuwd naar het verhaal achter de werken. Haar tentoonstelling in Het Achterhuis bleek hét geschikte moment voor een interview.
Pia Cabuy ontving me hartelijk op een zonnige namiddag in het Achterhuis. Na een aandachtige observatie van de schilderijen kon het interview van start gaan. De ruimte op de eerste verdieping met mooi diffuus licht, ook aan de fotograaf werd gedacht, leek ons daarvoor uitermate geschikt.
Kunstpoort: Je werk lijkt me zeer persoonlijk. Kunstenaar Gery De Smet maakte in KUNSTLETTERS met reden de opmerking Eindelijk iemand die geen fotootjes schildert, ze hebben iets therapeutisch. Waaruit put je je inspiratie? Ervaringen? Positieve of negatieve? Pia Cabuy: Ik schilder nooit naar foto’s. De eerste jaren moest ik als het ware een eigen rugzak leegschilderen. Via mijn werk kwam ik in aanraking met slachtofferhulp en teleonthaal, heel veel ellende, vaak bij kinderen en dat vindt zijn terugslag in mijn werk. Nu wordt de ellende doorgetrokken naar terreur, terreur die ik van me moet afschilderen.
Kunstpoort: Op je site las ik het volgende Freud slaagt erin te duiden dat het unheimische een esthetisch concept is omdat we in de kunst kunnen genieten van een ervaring die in de werkelijkheid onaangenaam is. Nergens vind ik in je werk iets dat afstoot integendeel, ik vind ze enorm aantrekkelijk wat kleur betreft en zelfs decoratief. Maar dat is waarschijnlijk niet de onderliggende bedoeling? Geeft je werk je innerlijke ziel weer? Pia Cabuy: In mijn werk of beter gezegd onder mijn werk zit er een ziel. En toch drama werken maken wil ik niet. Mijn schilderijen zijn wel ‘unheimlich’, bevreemdend, beklemmend maar blijven esthetisch en aangenaam om te bekijken. De boodschap laat ik open. De kijker zorgt voor een eigen interpretatie. Ik vertrek vanuit de wereld van het kind, een wereld vol fantasie en vrolijkheid die in bepaalde situaties aan flarden wordt gescheurd. Vandaar vrolijke monsters en feeërieke landschappen die opduiken in mijn schilderijen.
Kunstpoort: Je kleurgebruik is niet alledaags. Paarse tot roze tinten tegenover variaties van groen. Denk je bewust na over een kleur of werk je eerder impulsief? Wil je iets speciaals uitdrukken met je kleurgebruik? Een stemming bijvoorbeeld, een gevoel?
“JE SUIS UNE PRINCESSE ET JE VOUS EMMERDE”
Pia Cabuy: Mijn kleurgebruik is bewust. Omdat ik vertrek vanuit de wereld van het kind gebruik ik vaak rooskleurige en pastel tinten. Tegenwoordig gebruik ik zelfs glitters en parels waarop kinderen enthousiast reageren. Ze vinden mijn werk tof en mooi en maken er een verhaaltje rond. Ik schep vreemde situaties zoals een gordijn in het landschap. Wat zou daarachter zitten? Waar brengt het schilderij me naar toe?
Kunstpoort: Tegenwoordig werk je ook met texturen, met reliëf accenten. Vanwaar deze evolutie, om je schilderijen nog expressiever te maken? Pia Cabuy: Reliëf geeft de mogelijkheid accenten te leggen en expressief te werken. Gruis en stenen schuilen onder de verf. Dit refereert naar de periode dat ik beelden in keramiek maakte. Dit is ook de reden waarom ik op een niet conventionele manier omga met verf. Ik schilder plastisch, met vingers en handen.
Kunstpoort: Ik merk op aan de hand van oud en nieuw werk dat je direct een eigen stijl had, er zijn geen referenties naar andere kunstenaars. Pia Cabuy: Veel mensen hebben die opmerking al gemaakt. Ik hou van authenticiteit en zal zeker ook nooit trucjes of eenzelfde procedé handhaven omdat die nu eenmaal aanslaan in de wereld van de kunst.
Kunstpoort: Je werken vertonen bijna nergens herkenbare gezichten, gezichten zijn enkel een gekleurde invulling. Heeft dit iets met vervreemding of met het ‘unheimliche’ te maken? Pia Cabuy: De gezichten zijn anoniem en verwijzen naar de onuitsprekelijke verbazing over de ‘lelijkheid’ van de volwassenheid. Ik schilder het universele gezicht. Met het kind en verbaasd als een kind sta ik aan de zijkant te observeren: de soms negatieve wereld van de volwassenen, een wereld van agressie en terreur. Vaak stralen de werken ook een sfeertje uit van ‘sois belle et tais-toi’, een allusie op een onpersoonlijke wereld vol uiterlijke schijn.
Kunstpoort: Je werkt nogal veel met vierkante formaten. Is hier een bepaalde reden voor? Misschien compositorisch? Om een bepaalde stemming uit te drukken? Een vierkant schilderij brengt een gevoel van stabiliteit over, een soort rust. Pia Cabuy: Eerlijk gezegd ik had dit zelf nog niet opgemerkt, het is een onbewuste keuze.
Kunstpoort: De titels zijn soms cijfers, soms logisch en ook wel leuk zoals Press the buttom – Happy little paintings – Hello from the other side- maar ook voor een omstaander soms totaal onbegrijpbaar of zelfs ongrijpbaar. Hecht je veel belang aan je titels, ik veronderstel van wel. Pia Cabuy: De cijfers verwijzen naar de datum waarop het werk gecreëerd is. Vaak vertrek ik vanuit een titel of vanuit een gevoel dat ik kost wat kost wil uitdrukken en zal vastleggen op welke manier dan ook. Soms hou ik de titel voor mezelf de toeschouwer heeft er het raden naar… Bij het werk ‘Ariane’ was er eerst de titel en dan het werk. Het schilderij verwijst naar de zelfmoordaanslag na het concert van Ariana Grande in Manchester, een eerbetoon aan de slachtoffers.
Ariana
Kunstpoort: Je toont je werk op facebook, sociale media, de webgalerie van kunstwerkt, je hebt een eigen site … kortom je werk wordt veel bekeken op een computerscherm. Vrees je niet dat de tactiliteit op het scherm verloren gaat? In een tentoonstelling wordt je rechtstreeks geconfronteerd met een werk, de materie, verf, borstelstreken, doek….op het scherm voel je de materie niet. Je mist een soort beleving. Eist jou werk dit niet? Vind je dat niet erg of vervelend? Pia Cabuy: Met je werk moet je naar buiten treden. Het heeft geen zin de schilderijen op te stapelen in je atelier.
Kunstpoort: Als ik je site en de webgalerie van KUNSTWERKT bekijk, lijk je enorm productief, van waar die scheppingsdrang? Ben je er bij wijze van spreken dag en nacht mee bezig? Pia Cabuy: Ik noem het een gezonde verslaving. Ik werk fulltime en ieder vrij ogenblik is er één om te schilderen. Soms sta ik om vijf uur op, dan is het lekker rustig en heerlijk om te schilderen. Ik heb een enorm grote drang om mijn gevoelens weer te geven en dat lukt me best met mijn schilderkunst. Kleinere werken maak ik thuis. Grotere werken worden op de academie gemaakt al kan ik me daar soms minder concentreren.
Kunstpoort: Welke eigenschappen bewonder je in een kunstenaar, eigenschappen die jezelf niet hebt? Pia Cabuy: Ik ben een bewonderaarster van Louise Bourgeois. Haar werk is uitgepuurd.
Kunstpoort: Reeds meerdere malen werd je werk opgemerkt door onder andere Gery De Smet en laatst nog door Philippe Van Cauteren, artistiek directeur S.M.A.K. Wat doet dat met je?
De keuze van Philippe Van Cauteren artistiek directeur S.M.A.K. – 151214 1
Pia Cabuy: Horen dat je ‘goe’ bezig bent doet deugd. Het is een soort bevestiging, het motiveert en geeft je een duwtje in de rug.
Kunstpoort: Hoe zie je verder je carrière? Pia Cabuy: Zoals Louise Bourgeois wil ik stokoud worden en wil ik verder schilderen tot mijn 98ste. Soms droom ik: als ik met de lotto schandalig rijk wordt dan koop ik de schilderswinkel leeg, de duurste verf, de beste borstels, de mooiste canvassen… heerlijk!
Kunstpoort: Geloof in je dromen en nog veel succes met je zeer persoonlijke schilderkunst.
kunstpoort 