Majoretteketet: Omdat we vroeger niet mochten

Op deze mooie zonnige dag zijn alle stoelen op het terras van cc De Markten bezet. Vooraan staat het podium klaar. Niet alle gasten komen voor het Feest!, maar als er een optreden is, geniet iedereen daar met volle teugen van.

Het Feest! is het jaarlijkse slotfeest van cc De Markten waar een overzicht gegeven wordt van wat er gedurende het werkjaar allemaal in het cultureel centrum gebeurt. Wij komen voor Majoretteketet, maar voorafgaand genieten we van een optreden van de dansgroep Watan Watan Dabke.

We verwachten de danseressen van Majoretteketet om 14u. Het eerste wat we aan voorbereidingen te zien krijgen, zijn de muzikanten van Café Marché die zich klaarmaken. Café Marché is een Brussels fanfareorkest van een twintigtal muzikanten (violen, saxen, trompetten, trommels, enz.) die sinds 4 of 5 jaar de vaste begeleiders zijn van Majoretteketet. Het is een gezellige groep uitgedost in opvallende outfits. Ze stellen zich op het podium op. Van Majoretteketet zien we nog niets, maar als Café Marché eenmaal begint met een vrolijke beat zien we zeven dames in majorettekostuums met witte botjes, hoedjes, rood gestifte lippen en een baton naar voren marcheren. Het is een swingend gebeuren waarbij het publiek, jong en oud, enthousiast meedanst. Er wordt muziek gespeeld als ‘Living in a material world’ en ‘Hit the road Jack’. Na een paar nummers wordt de baton ingewisseld voor een rode pompon.

Na het optreden hebben wij het genoegen om met Barbara Luypaert en Nele Vandenbempt van Majoretteketet te spreken en ze wat vragen te stellen.

Hoe is Majoretteketet ontstaan?

We bestaan 15 jaar. 15 jaar geleden hadden de vrouwen van het eerste uur gesprekken op café over de majorettes van vroeger die in elk dorp of stad wel aanwezig waren. Ze leken onbereikbaar, want niemand mocht erbij van haar papa of mama. De wereld van de majorettes stond veraf. Toen ontstond het idee: ‘waarom starten we niet een eigen dans- en majorette groep?’ En zo geschiedde. We gingen op zoek naar een fanfare en omdat niemand ‘majorette-onderlegd’ was, hadden we hulp nodig van ervaren majorettes. We hebben contact gezocht met de majorettegroep van de Marollen, de Mignonettes, die al zo’n vijftig jaar bestaat. We hebben les gekregen van ‘echte oud-majorettes’.

De fanfare die ons de eerste jaren begeleidde was Fanfare Les Fanfoireux. Een Brusselse professionele fanfare die fanfaremuziek maakt met een twist. Toentertijd speelden zij met alleen maar mannen en één vrouw en waren ze Franstalig terwijl wij met alleen vrouwen en één man waren en juist Nederlandstalig zijn. Door cc De Markten hebben we Café Marché leren kennen en treden we nu bijna altijd met hen op. Het is een fanfare die past bij ons als majorettegroep, met ook een hoek af, met een twist in alles wat ze doen.

We hebben ondertussen les gehad in veel verschillende disciplines zoals tapdans, salsa, breakdance, burlesque, theater, straattheater, hedendaagse dans, allemaal om onze eigen dansen te beïnvloeden.
We bestaan dus al vijftien jaar en Nele en ik zijn er van jaar twee bij. De mensen van jaar één dansen niet meer mee, maar waren er vandaag wel. Ze stonden in het publiek.
Vanaf het begin heeft cc De Marketen ons ondersteund en konden we beschikken over repetitieruimte.

Hoe vaak repeteren jullie en doen jullie veel optredens?

We repeteren elke week hier in De Markten en bij mooi weer op straat.
Door de jaren heen zijn wij overal geweest voor optredens, bij veel verschillende gelegenheden. We waren bijvoorbeeld bij de klimaatmars in Parijs en zijn tot in Vietnam geraakt. Een hele belevenis.
Meestal treden we gewoon op straat op. Dat zijn de mooiste optredens. Zo waren we in Aalst, Charleroi, en dus Brussel, Parijs,… overal waar we gevraagd worden.
We bereiden ons voor op een optreden met repetities en workshops, zoals een workshop haar en schminken. Voor vandaag hadden we ook repetities met de fanfare.

Wat kan je vertellen over jullie kleding?

We hebben al een tijdje hetzelfde kostuum. Dit is ons derde.
We hebben al eens meegemaakt dat onze kostuums gestolen waren uit een auto. We hebben toen een crowdfundingactie gedaan met kaartjes en daarvan gelukkig nieuwe kostuums kunnen kopen. Er is een ex-majorette die de kostuums maakt en die al heel veel voor ons gedaan heeft.
We hebben door de jaren heen een groot majorettenetwerk om ons heen gekregen van mensen die betrokken zijn en die ons helpen met allerlei zaken. Dat is zeer waardevol.

Wie maakt de choreografieën?

De choreografieën maken we meestal samen en er is iemand die ons daarbij helpt. We leggen de ideeën samen, kiezen het thema en gaan daarop verder. Er zijn een paar trekkers onder de nieuwe generatie majorettes. Die heb je nodig. Iemand die zegt: ‘oké, we doen het zo’.

Hebben jullie een missie?

Jazeker, maar, even denken, wat zijn de belangrijkste elementen: witte botjes, rode onderbroeken, baton, Brussel, dans met een hoek af, twist, verrassing, mensen doen lachen, de straat, interactie met publiek, mensen moeten er blij van worden, een ander contact met de mensen, positiviteit, …
‘Die ‘hoek af heeft mij ook overtuigd’, vertel Barbara. ‘Mijn man had Majoretteketet zien dansen op autoloze zondag met in plaats van een baton een fietspomp. Nele en ik hebben dan een cursus gevolgd en zijn direct daarna lid geworden.
De leeftijden van de dansers zijn uiteenlopend. En terwijl ze zwaait naar een jonge vrouw die vertrekt, vertelt ze dat die vrouw de jongste danseres is. Ze is komen dansen in haar pauze tijdens het studeren. Dat kan omdat ze maar op 10 minuten afstand woont. De dansers zijn allemaal van Brussel of omgeving. In ieder geval hebben ze altijd wel een band met Brussel.

Peter Pype van Café Marché komt naar onze tafel. In gesprek met Barbara en Nele bevestigt hij dat ze al vijf jaar samen optreden. Hij vindt het een heel fijne combinatie en zegt: “Voor ons is het visuele een mooie aanvulling en voor hen de live muziek. Het is een win-win.

Kan je iets zeggen over de financiering?

Wij proberen een minimaal aantal optredens te doen om van de opbrengst de kostuums, een weekend, allerlei kosten te betalen. Niemand betaalt lidgeld, maar iedereen staat altijd klaar. We werken alleen met vrijwilligers.
Nele merkt nog op: “We merken de besparingen in de culturele sector. Heel jammer. We worden wel geboekt voor Pukkelopo, maar de culturele centra hebben het duidelijk moeilijk.

Wat wil je zelf nog aanvullen?

Iedereen die ons wil boeken, die ons wil uitnodigen voor een straatfeest, stuur een mail. We komen met heel veel enthousiasme jullie straatfeest, festival opluisteren. E-mail: majoretteketet@gmail.com

En dat geloven wij helemaal. Weinig mensen die bij het zien van Majoretteketet kunnen blijven stilzitten op hun stoel. Het is een feest om Majoretteketet bezig te zien en met een optreden is succes van straatfeest of festival verzekerd.

Majoretteketet: https://www.facebook.com/majoretteketetbrussel
Café Marché: https://www.facebook.com/orkest.cafe.marche

Diana van Bergeijk Tekst
Eric Rottée Foto’s

Shaken Not Stirred

Drie professionele choreografen coachen een groep van 21 dansers: ervaren of wat minder ervaren, urban, klassiek, anders of niet geschoold. Een diverse groep enthousiaste dansers werken 4 maanden lang met coaches Kim Bui (urban – Let’s go urban), Fanny Heuten (Afrikaans – Stage Rumours) en Philine Janssens (hedendaags – Dans!Apen).

Dansers en coaches werken toe naar een poëtische voorstelling waarbij vanuit verschillende stijlen wordt vertrokken: van cabaret tot burlesk, maar ook afro, hip hop en hedendaagse moves.
Een dynamische mix van stijlen en disciplines die uitmondt in een productie waarbij de dansers op zoek gaan naar hun eigenheid én naar de eigenheid van de personages die ze vertolken. De wereld op en achter de scène wordt onthuld, de ervaring op en àf de scène staat centraal.

Shaken not stirred, een cocktail van stijlen, dansers en disciplines met als resultaat een speelse voorstelling voor jong en oud!

ook op KUNSTPOORT het verhaal van een avond repeteren te Antwerpen
https://kunstpoort.com/2017/03/19/shaken-not-stirred/

Op zaterdag 27 mei om 20u30 tonen we jullie het resultaat in CC Berchem.
Tickets: 6 euro, via http://www.ccberchem.be/nl/event/35303/shaken-not-stirred

Videorealisatie en interview:
Bert VANNOTEN

 

SHAKEN NOT STIRRED

Een dansproject van FAMEUS

“May we present you our cocktail menu, created to fulfill all your needs.

This cocktail menu is a beautiful marriage between classics like West Side Story, Romeo & Juliette and our crazy invented mixtures”

Waar staat Fameus voor?

Fameus vzw is een professionele organisatie die alle socioculturele organisaties en amateurkunstenaars, ongeacht hun achtergrond in Antwerpen en districten wil inspireren, stimuleren én ondersteunen. Fameus staat open voor een brede waaier aan kunstdisciplines en is een absolute must voor de vele amateurkunstenaars van grootstad Antwerpen. Hun welluidende slogan FAMEUS! EEN BROEDPLAATS VOOR AMATEURKUNSTEN is zeker toepasselijk.

Shaken not stirred, een woordje uitleg.

Fameus verzocht drie professionele choreografen 21 dansers 4 maanden lang  te coachen en toe te werken naar een poëtische voorstelling waarin verschillende stijlen aan bod komen: van cabaret naar burlesk, van afro en hip hop naar hedendaagse dans…

De drie choreografen/coaches Kim Bui (Urban – Let’s go urban), Fanny Heuten (Afrikaans – Stage Rumours) en Philine Janssens (hedendaags – Dans!Apen) selecteerden de dansers via een auditie. De groep van 21 dansers is heel verscheiden: ervaren en minder ervaren, urban en klassiek, geschoold en niet geschoold.

De drie choreografen: Kim Bui, Philine Janssens en Fanny Heuten

Fameus http://www.fameus.be/
Let’s go urban http://www.lguacademy.be/
Stage Rumours http://www.stagerumours.be/index.php/nl/
Dans!Apen http://dansapen.be/

Het relaas van een repetitie

Wij, reporters van KUNSTPOORT, mochten woensdag 15 maart een kijkje nemen achter de schermen en de vierde Shaken not stirred repetitie bijwonen in de Stedelijke Basisschool De Evenaar te Antwerpen. Stille lege gangen en trappen leiden ons naar een turnzaal waar gezellige drukte heerst. Hier wordt gedanst tussen turnrekken, touwen en gymtoestellen, ver weg van schijnwerpers en podia. Burlesque kledij, hoeden, hoge hakken verraden dat er hier fel geoefend wordt voor een wervelende dansvoorstelling met showallures.

 


Kim Bui houdt vooral de passen van de eerste choreo, een cabareteske openingsscène, in de gaten en telt luidop 1 2 3 4 5 6 7 8 …
Het lied Non je ne regrette rien van Edith Piaf begeleidt de tweede choreo, die van de wereld achter de scène. Fanny Heuten vraagt vooral emotie en expressie te tonen. Girls, let’s have fun! Je moet alles geven, laat je gaan! Verzorg je mimiek! Iedere danser speelt een rol, een karakter. Wij (de drie choreografen) kunnen jullie ideeën, tips geven, motiveren, helpen, begeleiden maar jullie dansers moeten het doen! Belangrijk is dat je elkaar aanvoelt en samen meegaat in het verhaal. Onversaagd, ontelbare keren worden de scènes opnieuw gedanst, perfectie moet er zijn.
Fanny Heuten legt de nadruk op 2 aandachtspuntjes: op tijd zijn voor de repetitie en niets achterlaten na de repetitie. Discipline moet er zijn om tot een goed resultaat te komen.

 

In gesprek met choreografe Kim Bui

Kunstpoort: Hoe verliep de auditie? Op welke eigenschappen werden de dansers geselecteerd?
Kim Bui: We hebben de dansers een stukje choreografie voorgelegd. Belangrijk voor ons was dat de kandidaat dansers de passen konden volgen. Fanny had aandacht voor mimiek, emotie en improvisatie.
Kunstpoort: Valt het niet moeilijk de drie stijlen waar jullie 3 choreografen voorstaan te combineren?
Kim Bui: Er is constant overleg tussen ons drie. We letten niet alleen op de choreografie maar ook op het acteren. We brengen een Shakespeareaans Rome & Juliette verhaal. Voor de gevechtsscènes inspireren we ons op de Afrikaanse dans. Bij de liefdesscènes overheerst meer de hedendaagse, moderne dans.
Kunstpoort: De samenstelling van het gezelschap is zeer divers, is dit moeilijk werken?
Kim Bui: Sommige dansers volgen les, andere geven les. Nog andere dansen gewoon weg graag. We werken met het potentieel dat we zien. Niet iedereen kan Urban dansen. Het zit in je lichaam, dat kan je niet leren. Er is niveauverschil maar het werkt, het klikt tussen de dansers onderling.
Kunstpoort: Ik merk op dat de dansers in toepasselijke cabareteske outfits dansen. Waarom?
Kim Bui: Dit geeft een zekere zelfzekerheid die ze nodig hebben. Zo kunnen ze beter hun ‘rol’ spelen.
Kunstpoort: Er zijn slechts 3 mannelijke dansers. Is dat niet spijtig?
Kim Bui: Ja zeker. Er waren 10 mannelijke dansers ingeschreven voor auditie, 6 kwamen er opdagen, drie werden geselecteerd.
Kunstpoort: Een persoonlijke vraag. Ben je constant met dansen bezig en heb je voldoende vrije tijd voor hobby’s, vrienden…?
Kim Bui: Ik geef dansles en dans zelf bij Let’s go Urban. Overdag heb ik wel wat tijd voor mezelf.

In gesprek met danseres Eline

KUNSTPOORT: Waarom heb je aan de audities deelgenomen?
Eline: Ik volg nog maar een jaar dansles en dit bij de choreografe Fanny. Voor mij is dit een uitdaging. Dansen is confronterend, het is uw eigen vinden in de dans. De verschillende dansstijlen vind ik interessant. Door bepaalde stijlen te dansen ontdek je hoe het moet, leer je techniek.
KUNSTPOORT: Zou je graag van dansen je beroep maken?
Eline: Ik ben te laat dans beginnen volgen om het professioneel waar te maken. Telkens ik een dansvoorstelling zie denk ik bij mezelf: Dat zou ik ook graag kunnen. Ik heb altijd de behoefte om het beter te doen. Dansen moet je graag doen en is persoonlijk.
KUNSTPOORT: Is er ruimte voor improvisatie?
Eline: Ja vooral in de tweede scène een scène op het liedje van Edith Piaf. Het leven achter de scène wordt weergegeven. Iedereen vertolkt een eigen karakter en gaat zo op zoek naar zijn eigenheid, zijn eigen verhaal.
KUNSTPOORT: Weet je waar de choreografen naartoe willen? Ken je het complete verhaal?
Eline: Nee, het is een verrassing en dat vind ik keitof en spannend.

Wij zijn ook benieuwd naar de uiteindelijke voorstelling Shaken not stirred,
te zien op zaterdag 27 mei om20u30 in CC Berchem en wensen dit Fameus team enthousiaste creatievelingen een overrompelend succes!
Tickets 6 euro te verkrijgen via http://www.ccberchem.be/nl/event/35303/shaken-not-stirred

 

tekst: Kathleen Ramboer
fotografie: Bernadette Van de Velde

 

On The Roof dansfestival: samenwerkingen aangaan tussen artiesten

Een bijenkorf’. Zinnema ziet eruit als een bijenkorf. Mensen komen binnen en buiten. De foyer beneden is propvol. Op het klein podium in de hoek wordt hip-hop gedanst. Een stroom gaat naar achter, een stroom gaat naar boven.

De koningin van de bijenkorf vandaag is de Dans. In elke vorm. Een festival maar een festival met alle vormen van dansHet is geen chaos. Aan de ingang krijg men het programma met aan één kant alle evenementen van de dag en aan de andere kant een uitleg over de mensen die aan de evenementen deelnemen. Helemaal overzichtelijk.

De organisatie achter het festival is On The Roof. Jan Wallyn van On The Roof: “ On The Roof vzw is geboren uit een uit de hand gelopen vriendenkring. Wat ooit begon als een schooloptreden in de middelbare school (Karel Buls, Laken), eindigde in een heuse organisatie”.

Maar wel heel efficiënt!

Workshops en Voorstellingen (Performance genoemd) volgen elkaar op. Jan Wallyn: “Uiteenlopende genres worden in elkaars buurt (zowel tijd als ruimte) geprogrammeerd om ontmoetingen te stimuleren. In principe is alles zo geprogrammeerd op basis van verschillende profielen van bezoekers die we tijdens onze eerste editie reeds hebben kunnen werven. Zo was er een volledig hedendaags en urban traject verspreid doorheen het verloop van de dag. Mensen konden zich na een workshop of toonmoment verdiepen in een volgende activiteit die in dezelfde lijn lag, of konden naadloos aansluiten bij iets wat hen meer uit hun comfort zone trok.

Een indruk van de workshops:

Jan Wallyn: “Waar het kan, worden er samenwerkingen aangegaan tussen artiesten: zo bereidde hedendaagse choreograaf Ugo Dehaes samen met urban choreograaf Kalila Hermant een contempo meets hiphop workshop voor. Maar ook poppin’ & lockin’ werd in een workshop gegoten samen met modern. Bij de performances gingen enkele artiesten op zoek naar hoe ze urban met cabaret konden combineren. B-boy Kiske ging dan weer kijken hoe hij zijn breakdance skills kon toepassen op hedendaagse improvisatietechnieken.

“Ca va, Gaat het goed?” schreeuwt Emilie Harnie van FM Brussel. Het publiek antwoordt matig. Ze herhaalt het een beetje luider, dan schreeuwt het publiek terug, het verandert in een supportersploeg. Dit is ook zo voor de Performance, heel verschillende groepen en dansgenres. Hier een indruk:

En nu de uitdaging. Nice Meeting You. Jan Wallyn: “het is een festival exclusieve voorstelling die gemaakt werd door 8 dansers die elkaar niet kennen en met de meest diverse dansachtergrond. In 12 uur tijd steken zij een voorstelling in elkaar die al hun stijlen en achtergronden verzoent tot een volgende generatie dans.”

Jan Wallyn: “Het is belangrijk om enerzijds verschillende dansgenres te verrijken door de verschillende technieken en benaderingen met elkaar in contact te laten komen, maar anderzijds is het ook van essentieel belang om de niet-professionele kunstenaar zijn netwerk te vergroten. Kunstenaars hebben elkaar nodig om te inspireren en te helpen. Ontmoeting is daarbij de eerste stap.”

Geslaagd!

In de nachtelijke sfeer van Anderlecht trekken de dansers, met hun koffer en het geratel van wieltjes op de stenen, naar nieuwe avonturen vol inspiratie en uitdagingen.

Hier een paar links:

http://www.ontheroof.be

http://www.zinnema.be/events/on-the-roof-dansfestival-2/

www.facebook.com/ontheroofvzw

 

Tekst en foto’s Eric Rottée

Redactie (en laatste hoofdstuk eigenlijk) Ivan Bernage

Dansen in ’t park

Voor iedereen is er een dans


breeze 6ablog

 
logoIedere zomer wordt het Azaleapark te Sint-Amandsberg voor één weekend omgetoverd in een feeërieke openluchtdanszaal. Wij lieten ons onderdompelen in de danswereld op zaterdag 22 augustus 2015. Er heerste een gezellige, aangename drukte, een zomerse losse sfeer met blije dansende mensen.

De drie danspodia

Podium in de tent

DSCF0535 1ablogOp het podium in de tent maakten we kennis met lach-yoga, een middel om je stressvrij te maken, de controle en het denken los te laten en een speelse houding aan te nemen. Een denkbeeldige douche bleek hier een middel om stress weg te spoelen, een plakwashandje om de lach op je te plakken. Sommige ogenblikken grensde de lichaamstaal aan mime.

 

Het tweede podium, de centrale dansvloer

DSCF2046ablogbracht ons in een zuiderse latino sfeer.  We pikten enkele dansers uit voor een babbel over het belang en het waarom van dansen.

Lie Versmaelen en Frederick Roegiers zijn een jong stel dat graag samen danst. Lie is een jonge grafisch ontwerpster. Als peuter beleefde zij reeds veel plezier aan dansen. Zowel Hiphop als Latino boeit haar. Met haar partner Frederick zocht ze een gezamenlijke activiteit.  Het werd dansen. Het matcht perfect met die andere passie van Frederick die deejee is. Veel plezier beleven ze samen met  het koppeldansen.
Stephane Fontaine was voorbestemd om te dansen.
Ma was een ballerina. Het stond in de sterren DSCF2051abloggeschreven dat ook hij van dansen zijn passie zou maken. Nochtans is hij computerprogrammeur maar alle vrije tijd gaat uit naar dansen en nog een dansen. Het begon allemaal in de gekende dansschool van Rose De Leyn te Brugge. Nu volgt hij lessen bij Danswijzer, P.U.R.E. Dance Academy en B.O.S.S. Dance Complex. Tussendoor doet hij ook nog aan yoga, Pilates en oefeningen met de fitnessbal en rekker. Zo pas heeft hij een stage achter de rug en dat voelt hij aan lijf en leden. Het is vooral nodig om bezig te blijven vandaar die stage. Stephane legt me wat basisdanspassen uit want ik ben een leek in het dansen. Nu weet ik wat een -Pas de bourrée- is. Stephane vindt het een pluspunt eerst klassiek ballet te leren dansen om daarna met succes te kunnen overstappen naar andere dansvormen. Klassieke dans, Hiphop, Hedendaagse dans, Jazz, House alles boeit hem maar zijn grootste passie is dansen op Lyriek, gezongen tekst. Zou hij graag van dansen zijn beroep maken vraag ik hem? Graag zou hij zelf workshops geven bijvoorbeeld in Danspunt maar dat is nog toekomstmuziek.

In de schaduw op de derde dansvloer in ’t Bos

werd een initiatie in Afrikaans dansen gegeven, swingende bewegingen maakten het lichaam van de vele enthousiaste dansers los op de opzwepende traditionele ritmes van de djembe.  De jeugd, mama’s, papa’s en kleuters, ze vonden het allemaal leuk.

Interview

met Sven Schoukens en Elza Bogaerts van Danshuis De Ingang, één van de initiatiefnemers van dansen in ’t park

http://www.de-ingang.be/InformCMS/preview/index.php
Wiedauwkaai 52J, 9000 Gent
info@de-ingang.be

Hoe lang bestaat -dansen in ‘t park- al en wie zijn de organisatoren?

Sven
Dansen in ’t park bestaat reeds een achttal jaren, misschien zelfs negen. Samen met Anamma, Wisper, Palariteit en Platform K zorgen we voor de organisatie.

Kom je zelf uit de danswereld?

DSCF2056blogSven Helemaal niet. ik ben fotograaf van opleiding. Het is puur toeval. Het begon allemaal toen ik vrijwilligerswerk deed in kunstencentrum De Fantast in de Burgstraat te Gent. Het Hoste-Sabbattini Theater had hier ooit zijn stek. Toen het kunstencentrum dicht moest, ben ik onmiddellijk Danshuis De Ingang gestart. Danshuis De Ingang bleek een schot in de roos vooral omdat er toen slechts een klein aanbod aan dansscholen was in Gent.
Elza
ik danste reeds als kind. Dansen deed ik als amateurkunstenaar, niet professioneel. Toevallig werkte ik ook als vrijwilliger in het kunstencentrum De Fantast en ik ben mee in het verhaal van Danshuis De Ingang gestapt.

Waar zijn jullie gehuisvest?

Sven
We hebben 6 dansstudio’s aan de Wiedauwkaai, in een oude textielfabriek. De fabriek is een uitstekende keuze. Het gebouw is stevig en de ruimtes zijn groot zonder ondersteunende pilaren, dit is van cruciaal belang voor een danszaal.

Waarom volgt er iemand dansles?

Elza
Dansen is een sport maar minder belastend dan sommige andere sporten. Het is niet enkel sport maar ook expressie. Het sociale aspect mag je ook niet vergeten.

Worden sommige van jullie leerlingen soms professionele dansers?

Elza
Soms wel. Zo is er bijvoorbeeld Dieter Vandeputte, ondertussen gekend door het TV programma So you think you can Dance? Hij heeft nu een eigen dansschool.
Wij werken graag professioneel. Onze lesgevers geven hun professionele instelling door en zorgen voor dat tikkeltje meer. Ook artistiek komen de leerlingen hier aan hun trekken. Onze lessen zorgen niet alleen voor inhoud maar ook voor vuur.DSCF2070ablog
Lesgeefster Nicole Kohler werkt met enkele leerlingen een jaar lang samen aan een intense voorbereiding op een auditie in een school of van een dansgezelschap.
Nicole Kohler is één van onze toplesgeefsters. Nicole Kohler, geboren in Zwitserland, werd op haar 17de uit meer dan honderd kandidaten geselecteerd voor de Mudra school van Maurice Béjart. Haar droom werd werkelijkheid. Ze stond op het podium met sterdansers Jorge Donn, Michael Barichnikov en Maïa Plissetkaïa.  In 1991 besloot ze haar eigen weg te gaan. De liefde bracht haar naar Gent en nu geeft ze bij ons oa klassiek ballet.
Zo is er ook  de Indiase Bhumika Parekh die de leerlingen van september tot december laat kennismaken met de swingende, energieke Bollywoord dansstijl en zijn culturele achtergrond. Ze is geboren en getogen in Mumbai, de stad waar Bollywood gevestigd is en volgde er een ballet- en jazzopleiding. Dit hielp haar om haar eigen Bollywood-stijl verder uit te diepen.

De voorstelling Breeze

20u30 tijd voor de voorstelling Breeze op het centrale podium.
Ik citeer de programmatekst, beter kan ik het niet verwoorden.
Dingen gebeuren, ze laten een spoor achter, zuchtjes, opgave en overgave. Tot ze transformeren in een bries van aanvaarding. Choreografie: Nicole Kohler Dans: Nick De Roo, Eva Leemans, Karlien De Savoye, Dieter Vandeputte Davy Desloovere (leerlingen Danshuis De Ingang)

DSCF0569 fuji 160CblogDe voorstelling was verrassend en professioneel. De dansers waren duidelijk op elkaar ingespeeld, de moderne muziek versterkte de bewegingen, de dansers dansten met passie en overgave. Het publiek keek geboeid toe. Dansen in openlucht zorgde bij Breeze voor een extra dimensie.

 

 

 

 

 

Interview met één van de dansers
Karlien De Savoye

Is dit de eerste maal dat je Breeze danst?

Het is een nieuw stuk en een première. Het is telkens bang afwachten hoe het publiek het stuk onthaalt.

Wordt er geïmproviseerd en heb je een eigen inbreng?

DSCF2131 face onlyblogDe dansbewegingen liggen vast, ook de volgorde enkel ritme en richting veranderen. Zo is de voorstelling telkens nieuw. Het is vooral een kwestie van elkaar aanvoelen. Met Eva dans ik reeds 2 jaar samen en zo gaat het een stuk gemakkelijker. Dansen vergt fysisch enorm veel van je, niet alleen fysisch maar ook mentaal, soms ga je erover. Ik dans reeds van toen ik zeer klein was en nu werk ik mee aan projecten op professionele basis. Zo werkte ik mee aan het Straattheatercircus te Aalst aan de  stadschoreografie ‘Bodies in Urban Spaces’  sculptuur van mensenlichamen van de Oostenrijkse choreograaf Willi Dornereen .

Wat is je droom?

ik stel me zelf geen doel. ik volg zo veel mogelijk workshops en stages en dans tot 20 uur per week. Voorlopig heb ik nog geen noemenswaardige letsels opgelopen. We zien wel wat de toekomst me brengt.

Dit interview was een mooie afsluiter van ons ‘Dansen in ’t park”
We leerden heel wat bij over danspassen, de ideale dansvloer, choreografen, dansscholen… Maar wat me vooral zal bijblijven is dat de dans een middel is tot sociaal contact, bijdraagt tot uitwisseling van culturen en ons verlost van de dagelijkse stress. Dansen vergt fysische inspanning maar voedt uiteindelijk ook de geest.

 

tekst Kathleen Ramboer
foto’s Eric Rottée

DSCF0525 1blog