Beeldhouwen is als thuis komen. Monique Caboor

Monique Caboor is een all-round kunstenares: ze schildert, schrijft gedichten… maar bovenal is ze beeldhouwer. “Beeldhouwen is als thuis komen” vertelt ze me. Ik ben ongelooflijk blij dat ik hier de mogelijkheid voor heb. De sculpturen, verspreid over haar fantastische tuin, nodigen uit tot een interview met de schepper van al dat moois.

Kunstpoort Hoelang beeldhouw je al? Heb je een tekenopleiding gevolgd en vanwaar de interesse voor beeldhouwkunst?
Monique Caboor Eerst volgde ik schilderkunst in het KASK te Gent, later 6 jaar beeldhouwen aan de academie in Dendermonde. Nu volg ik een jaar crossover. Dit is een opleiding waarbij je een hoofddiscipline en een nevendiscipline aanduidt. Ik koos in de eerste plaats voor beeldhouwkunst en daarnaast tekenkunst. Beter leren tekenen trekt me aan. Ik heb interesse voor alle aspecten van een werk inclusief het technische. Betrokken zijn bij het begin van een proces betekent een meerwaarde voor de beleving van het materiaal. Zo las ik zelf het armatuur voor mijn beelden, span ik eigenhandig mijn canvas op en prepareer het.

Kunstpoort Een bepaald beeldhouwwerk dat ik hier in je tuin zie, valt me direct op en intrigeert. Het reminisceert aan Zadkine. Heb je bewondering voor Zadkine of kortom voor het kubisme?
Monique Caboor Ik kijk op naar beeldhouwers zoals Zadkine, Archipenko, Lipchitz… Graag zou ik die richting uitgaan, evolueren naar meer abstractie met behoud van het figuratieve. Aan de creatie van dit sculptuur heb ik veel plezier beleefd.

Kunstpoort Wat is de bron van je inspiratie?
Monique Caboor Het menselijk lichaam vind ik boeiend: het bestuderen van verhoudingen, boetseren van een spiermassa, het vatten van een beweging. Beeldhouwen is vooral observeren, leren kijken en zien.

Kunstpoort Maak je eerst voorstudies, tekeningen, schetsen, maquettes… voor je aan het ‘grote’ werk begint?
Monique Caboor Op voorhand maak ik nooit schetsen. Dat werkt niet bij mij. Ik vind het boeiend achteraf een detail of het geheel te tekenen. Een model poseert voor me meestal 5 tot 6 maal. Model staan is bijzonder vermoeiend omdat het model dezelfde lange pose tijdens een aantal sessies moet volhouden. Beeldhouwen vergt de hoogste concentratie. Als het model zich comfortabel voelt in de gekozen houding dan zie je dat ook in mijn beeld, dan komt het goed. Tijdens het werkproces maak ik veel foto’s. Aan de hand van deze foto’s zie ik gemakkelijker wat nog te corrigeren valt.

Kunstpoort Vind je dat een sculptuur naast vorm ook inhoudelijk sterk moet zijn? Is het noodzakelijk dat een werk niet alleen schoon is maar ook betekenisvol?
                                     

Monique Caboor  Ik hou van “gesloten” houdingen. Het laat je raden naar de innerlijke wereld van een figuur. Het zijn kleine details die van het sculptuur een beleving maken. Het hoofd van dit rechtopstaand beeld kijkt lichtjes naar een punt beneden, een knie wat gebogen, met voet een weinig naar binnen gedraaid…. Dit beeld “leest” op een andere manier dan een figuur die je recht aankijkt, de voeten stevig op de grond.
Bij de vraag of beelden al dan niet iets moeten betekenen denk ik aan het kleine vrouwelijke Sisyphus-beeldje dat moeizaam een zware bol op een trap naar boven duwt …

Kunstpoort Met welk materiaal werk je zoal en wat verkies je?
Monique Caboor  Meestal  boetseer ik in klei, ik geniet van de tactiliteit van de materie. Het afgewerkte kleibeeld wordt slechts af en toe gebakken (Terracotta). Daar heb je al snel een grote oven voor nodig. Meestal wordt op de klei een mal gemaakt in gips of silicone, waarna het uiteindelijk vervaardigd wordt in kunststof (Acryl resin, polyester….) of brons. Kleine bronzen beeldjes kunnen rechtstreeks in was geboetseerd worden. Ik hou van brons, een traditioneel en duurzaam materiaal, maar de prijs loopt nogal op, zeker voor grotere sculpturen. Kunststof maakt een beeldhouwwerk betaalbaarder en is gemakkelijker te verplaatsen.
Een groot beeld in klei weegt snel 130 à 150 kilo. Bij het manipuleren van zware mallen enz. komt hulp van sterke helpers thuis of in het atelier in Dendermonde goed van pas.
Het brons gieten gebeurt vanzelfsprekend in een bronsgieterij. *

Kunstpoort Hoe bepaal je de grootte van een werk? Van welke factoren is dit afhankelijk?
Monique Caboor De grootte bepaal ik niet vooraf, ik werk intuïtief. Van zodra een beeld ietsje omvangrijker is, ligt het formaat op voorhand vast want dan is een armatuur nodig.

Kunstpoort Voel je zelf aan of een sculptuur goed is, twijfel je vaak? Is het moeilijk te zeggen ‘Mijn sculptuur is af en klaar voor de buitenwereld’? Kan je op tijd stoppen?
Monique Caboor Tijdens de realisatie sluipt de twijfel wel eens binnen. Er zijn zo veel inspirerende kunstenaars soms vraag ik me af: Wat heb ik eraan toe te voegen? Eenmaal het beeld voltooid ben ik overtuigd. Ik voel wanneer een werk af is, als de verhouding klopt, de spier op de juiste plaats zit. Zelf werk ik graag met een iets ruwere toets. Een glad oppervlak nijgt soms naar kitsch. Waar ligt de grens tussen kitsch en kunst?

Kunstpoort Zou je het fijn vinden je werk terug te vinden in een museumpark, openbare ruimte of op een rotonde, of hoeft dat niet voor je? Heb je ambitie?
Monique Caboor Een rotonde? Waarschijnlijk komt het er nooit van, maar heel even erover fantaseren moet kunnen …

Kunstpoort Kan je gemakkelijk afstand nemen van je werk, het loslaten en verkopen?
Monique Caboor Voor mij vormt dit geen probleem. Ik heb een mal, ik kan een tweede exemplaar maken indien ik dit zou willen. Een werk verkopen geeft je de mogelijkheid om nieuw materiaal aan te schaffen. Ook belangrijk: je zelfvertrouwen krijgt een duwtje.

Kunstpoort Frons je soms de wenkbrauwen bij de aanblik van je kunstwerk in een andere setting?
Denk je dan bijvoorbeeld dit werk komt niet tot zijn recht?
Monique Caboor Wie een sculptuur koopt heeft vaak al een idee waar ze het willen opstellen. Soms stuurt de eigenaar me een foto van het beeld in de tuin tijdens verschillende seizoenen, vb. in de winter met een laagje sneeuw erop… leuk!

Kunstpoort Hoeveel uren per week ben je bezig met kunst? Heb je een vast ritme?
Monique Caboor Dat varieert. In mijn hoofd ben ik constant actief, tast ik de mogelijkheden af. Ik bezoek veel expo’s, lees over kunst, over beeldhouwers die mijn bewondering wegdragen zoals Rodin en Camille Claudel, Anthony Gormley, Hanneke Beaumont, en vele andere. Niet onbelangrijk, hierdoor kweek je een visie.

Kunstpoort Speelt er muziek op de achtergrond als je werkt? Heb je muziek nodig om in de sfeer te komen? Of leidt dat maar af?
Monique Caboor Er zijn ogenblikken van stilte om ideeën of woorden te laten rijpen maar bij het boetseren of een andere handeling werk ik graag met muziek, gaande van klassiek over jazz en rock…  Ze laten de gedachten vloeien. Jazz muziek geeft me energie. Het belangrijkste is dat niemand me stoort zodat ik in opperste concentratie kan beeldhouwen.

Kunstpoort Welke toekomstplannen heb je?
Monique Caboor In de toekomst zou ik graag in steen of hout kappen. Dat betekent voor mij een hele uitdaging. Kappen in hout of steen is materie wegnemen tot het de gewenste vorm heeft. Werken met klei, was e.d. betekent opbouwen, toevoegen en vergt een andere manier van denken. Kappen, misschien wel het échte beeld-houwen, is moeilijk, lastig en een werk van lange adem. Dat wil ik ook onder de knie krijgen.

 

contact

caboormonique@gmail.com

* voor meer info over brons gieten zie de reportage op KUNSTPOORT https://kunstpoort.com/2019/01/21/het-productieproces-van-het-bronsgieten/

Tekst Kathleen Ramboer
Fotografie Bip Van de Velde
Foto zittende figuur copyright Monique Caboor

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Katrien Van Hecke schrijft geschiedenis

Ze zijn zeldzaam de jeugdschrijvers die als uitgangspunt eeuwenoude historische feiten verkiezen voor fantastische boeiende jeugdboeken en verhalen. Katrien Van Hecke behoort tot die groep. De auteur studeerde geschiedenis maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ze koos voor het niet vanzelfsprekende beroep van jeugdschrijver. Haar jeugd bracht ze door in het West-Vlaamse Lichtervelde, toevallig liggen daar ook mijn roots. We kwamen elkaar zomaar tegen in Gent waar ze nu ook woont. Een interview lag voor de hand.

Kunstpoort Je studeerde geschiedenis. Toch maak je van schrijven je beroep. Is daar een reden voor? Wat deed je naar de pen grijpen?
Katrien Van Hecke Als studierichting twijfelde ik tussen Germaanse en Geschiedenis. Het werd Geschiedenis. De Nederlandse taal is een prachttaal, ik beheerste ze volkomen maar ik had twijfels over mijn kennis van de andere talen die in die richting ook aan bod komen. Toch bleef het idee – ik wil schrijver worden van historische romans – in mijn hoofd rondspoken. “Is dit wel financieel haalbaar?” was mijn bezorgdheid. Ik startte met het schrijven van gedichten. Herman De Coninck, één van de grootste dichters van Vlaanderen was toen hoofdredacteur van het Nieuw Wereldtijdschrift, een kruising tussen literatuur en journalistiek. Ik besloot mijn gedichten naar hem op te sturen en… kreeg snel antwoord. “Er zit iets in. Maar ze lijken me wat te absurdistisch en sprookjesachtig”,was het commentaar. Zo ben ik met sprookjes gestart.
In 1994 verscheen mijn gedichtenbundel -Een zwerver in mijn huid- bij Zuid en Noord.
Wie de verzen leest, wordt ondergedompeld in een vreemde innerlijke wereld vol van mythologische en sprookjeselementen. Achter keizers, maanvrouwen, wolven en schaduwen schuilen verlangens naar tederheid, zelfinzicht en uitdagingen. Zie site www.katrienvanhecke.be
Het jaar 1998 rolde mijn eerste kinderboek van de pers –Twee koningen– een sprookjesboek met illustraties van de bekende kunstenares Gerda Dendooven.

Kunstpoort Leuk is dat je boeken, jeugdboeken, altijd gestoeld zijn op echte geschiedkundige feiten. Komt hier veel research aan te pas? Hoeveel tijd in percentage uitgedrukt besteed je aan onderzoekswerk in vergelijking met het opstellen van je boek?
Katrien Van Hecke 25% van mijn tijd gaat op in opzoekingswerk, de rest 75% aan het vastleggen van de roman.

Kunstpoort Je schrijft vooral jeugdboeken. Zelf heb ik –Soldaat Marie– een boek over Marie Schellinck die in het leger van Napoleon diende, gelezen. Het is een boek in een beeldende schrijfstijl dat ook volwassenen kan boeien. Is het mogelijk dat je in de toekomst ook voor volwassenen schrijft of toch liever niet?
Katrien Van Hecke Zeg nooit nooit maar hoogstwaarschijnlijk niet. Jeugdboeken schrijven is mijn ding, Hedendaagse verhalen vertellen trekt me niet aan. Ik moet afstand kunnen nemen. Via sprookjesfiguren en historische personages kan ik zeggen wat ik kwijt wil. Ik pen verhalen neer die ik zelf graag zou willen lezen. Mijn lievelingsschrijfster is niet toevallig een vrouw die historische romans schrijft: Hilary Mantel. Ze won tweemaal de Man Booker Prize met haar romans -Wolf Hall en Het boek Henry- over de historische figuur Thomas Cromwell.

Kunstpoort Een leuk weetje: Marie Schellinck, je romanfiguur uit Soldaat Marie, heeft ook een straat naar haar genoemd in het Gentse, waar is die precies?
Katrien Van Hecke In Gentbrugge langs de Scheldekaai kom je de straat tegen.Een weg van de Hogepontstraat naar de Jan Rijmstraat in de Sas- en Bassijnwijk werd naar Marie Schellinck genoemd. In werkelijkheid is het een speelplein.

Kunstpoort Staat er een boek op stapel? Mag ik het onderwerp weten? Heb je een werktitel?
Katrien Van Hecke De werktitel is –De Ganges is niet ver– Mijn opzoekingswerk is voorbij, het neerschrijven gestart. Het verhaal speelt zich af van 1728 tot 1730 toen de Oostendse compagnie handel dreef met Bengalen. De hoofdpersonages zijn 2 tieners, een jongen en een meisje.

Kunstpoort Als ik me niet vergis verhaal je vaak over vrouwen in diverse tijdperken, over hun macht of onmacht, hun leven… de tijdsgeest….  Is er daar belangstelling voor bij de jeugd? Of probeer je precies door je boeken interesse voor de vrouw in diverse culturen aan te wakkeren?
Katrien Van Hecke Ik geef veel lezingen voor de jeugd in bibliotheken, scholen… en merk dat er niet spontaan belangstelling is voor de rol van de vrouw in verschillende tijdperken of kortom voor historische romans. Door tijdens die lezingen verhalen te vertellen probeer ik ze te verleiden tot het lezen van een historisch jeugdboek. In mijn boek Soldaat Marie laat ik haar dochter Jeanne aan het woord, ze schrijft vele brieven aan haar ma. Zo maak ik het verhaal aantrekkelijk. Ieder hoofdstuk voorzie ik ook van een portie emotie en actie. Ik eindig een hoofdstuk met een vraag, een onzekerheid om te triggeren verder te lezen.

Kunstpoort Was je al op jonge leeftijd gefascineerd door geschiedenis?
Katrien Van Hecke Ongetwijfeld. Geschiedenis was altijd mijn beste vak. Typische meisjesboeken waren niet aan mij besteed. Wel las ik alle delen van De Vijf van Enid Blyton over 4 kinderen en 1 hond die avonturen en mysteries al mijlenver konden ruiken, en De Hardy’s over twee jonge broers die meester-detectives waren. In de jaren zestig en begin jaren zeventig was het aanbod jeugdboeken maar magertjes in vergelijking met nu.

Kunstpoort Vinden je kinderen het leuk dat hun ma schrijft? Hebben ze interesse voor literatuur?
Katrien Van Hecke Als kind waren zij zich daar niet van bewust. Ze vonden het super dat ik verhaaltjes vertelde. Mijn dochter leest wel af en toe een boek maar jonge mensen vliegen graag uit, ontmoeten vrienden, studeren, veel tijd om te lezen is er niet.

Kunstpoort Hoe kom je bij je onderwerp terecht?
Katrien Van Hecke Door zelf veel te lezen,ontdek ik mijn thema’s.
Zo is het boek –Ahatani en het geheim van het oudste verhaal– ontstaan uit mijn fascinatie voor het Gilgamesj verhaal. Met het epos maakte ik kennis tijdens mijn studies eerste kandidatuur geschiedenis.
Zo boeiende boekenover Napoleon van voormalig journalist en nieuwspresentator Johan Op De Beeck me uitermate. Hij vermeldde in zijn boek een Gentse vrouw die, verkleed als man, in het leger van Napoleon diende. Via facebookcontacteerde ik de auteur. Meer informatie kon hij me niet geven omtrent de figuur van Marie Schellinck. Uit mijn vele opzoekingswerk bleek dat Marie Schellinck geen fabeltje is. Zo werd het boek Soldaat Marie geboren.

Kunstpoort Heb je contact met andere schrijvers/schrijfsters?
Katrien Van Hecke Met 2 jeugdschrijfsters heb ik contact via e-mail. We geven nuttige commentaar bij elkaars teksten.

Kunstpoort Is het moeilijk een uitgever te vinden voor je boeken?
Katrien Van Hecke Vlot verloopt het niet. In mijn beginperiode werd mijn manuscript vaak afgewezen. Ik werkte samen met diverse uitgeverijen zoals Lannoo – De Eenhoorn – Clavis…
Schrijver is geen vanzelfsprekend beroep maar dit is wat ik wil. Ik kan me geen enkel andere job bedenken die ik met evenveel passie zou uitoefenen. Het is de drive in mijn leven.

Kunstpoort Mag je als auteur mede beslissen over de cover van je boek?
Katrien Van Hecke Bij Soldaat Marie was dit zeker het geval. De uitgeverij stelde een foto voor, een soldaat op een paard. Marie Schellinck reed niet te paard dus paste de lay-outredactie het ontwerp aan.

Kunstpoort Heb je een vast werkritme? Kan je overal schrijven?
Katrien Van Hecke Ik schrijf dagelijks. Na het ontbijt begin ik. In de namiddag werk ik verder. Ideeën, scenario’s kan ik overal neerschrijven, het uiteindelijke boek ziet het licht op een vaste locatie.

Kunstpoort Heb je een ultieme droom als schrijfster?
Katrien Van Hecke Ik hoop nog een 5-tal goede jeugdboeken te schrijven.

Kunstpoort We twijfelen er niet aan dat die er komen.

Info

www.katrienvanhecke.be 
https://www.facebook.com/katrien.van.hecke.ahatani
https://www.instagram.com/katrievaheck/

Katrien Van Hecke werkt samen met BRANDWERK, een organisatie die creatieve opleidingen aanbiedt.
Zij is er docent -Kinderverhalen schrijven- In de loop van de maand september heb je gelegenheid een introductieles te volgen, in november staat een module van 5 lessen geprogrammeerd.
meer info op https://brandwerkopleidingen.be/team/

tekst en fotografie Kathleen Ramboer

 

 

 

 

Open Call van DIEPSEE

Diepsee lanceert een oproep aan alle kunstenaars om mee te werken aan het mailartproject POST—ART FROM THE EDGE#2

Wie of wat is DIEPSEE?

Diepsee is een kunstenaarsinitiatief te Oostende.
Diepsee is een collectief met een sociale structuur waarbij de identiteit en rol van de leden inwisselbaar en ondergeschikt is aan het project. Een uitdijend creatief proces waarbij de reis belangrijker is dan de bestemming en de kaart groter dan het gebied. Een multidisciplinair initiatief dat naast actuele beeldende kunst een kruisbestuiving wil brengen van performance, muziek, literatuur en film. De werking van het initiatief probeert een verbindende factor te creëren tussen makers en publiek. Korte toonmomenten zorgen ervoor dat de opening het karakter van een happening krijgt.
Co-artistieke werking, productie & communicatie
Hans Defer, Ron Van de Vyver, Philippe Badert, Chris Vanderschaeghe, Luc Barbier
info@diepsee.be
www.diepsee.be
https://www.facebook.com/Diepsee/

OPROEP
POST—ART FROM THE EDGE#2
MAIL ART PROJECT

In 2017 lanceerde Diepsee-Kunstenaarsinitiatief Post—Art from the edge; een project waarin ze kunstenaars uitnodigden deel te nemen aan een mail art project. De enige beperking was dat het kunstwerk niet groter mocht zijn dan een postkaart, A6, 105x148mm.
Nu, als gevolg van de corona-crisis is het tijd voor een follow-up. Expo’s over de hele wereld worden afgelast, maar de kunst blijft bestaan.

Hoe werk je mee aan POST—ART FROM THE EDGE#2 ?

  • maak een werk formaat A6 105x148mm
  • mail een afbeelding naar info@diepsee.be
  • tag je werk op je instagram account met @diepsee
  • voeg hashtag #postartfromtheedge toe

DIEPSEE zet het tevens op hun instagram en Facebook account
https://www.instagram.com/diepsee/
https://www.facebook.com/Diepsee/

De expo van POST—ART FROM THE EDGE#2

Op een later tijdstip volgt ook een expo van de werken.
Wil je aan de expo deelnemen, stuur dan je werk op naar:
DIEPSEE-KUNSTENAARSINITIATIEF, Plantenstraat 65, B-8400 Oostende, België

Alle postwerken worden niet geretourneerd.

Een greep uit reeds ingestuurde werken

 

 

 

 

Ron Van de Vyver
‘Feeling BRIGHT/Feeling BLUE’

 

 

 

 

 

 

 

 

Carine Booghs

 

 

 

 

 

 

Hans Defer
s.t. 04.0420
‘De schuldigen en onschuldigen lijken allemaal op elkaar’

 

 

 

 

 

 

 

 

Pascale Dobbelaere

 

 

Info en tekst diepsee
Kathleen Ramboer

Copyright beelden diepsee

Galerie S&H De Buck tijdens en na de quarantaine

KUNSTPOORT vroeg kunstenaars naar hun leven en werk tijdens de lockdown. Maar niet alleen voor kunstenaars maar ook voor galeries is dit een moeilijke periode. Daarom peilden wij Hermine De Groeve naar haar ervaringen tijdens de lockdown en naar de heropstart van artgalerie S&H De Buck.

KUNSTPOORT De coronacrisis daagt galeries uit om nieuwe, creatieve manieren te vinden om kunst te tonen en te verkopen. Welke actie(s) heeft Galerie S&H De Buck ondernomen?
HERMINE DE GROEVE Gedreven door het verlangen -desiderio- de schoonheid die kunstenaars teweeg brengen, in beeld te brengen ontwierp ik het boekje “Le parole, le immagini del desiderio” met werken en teksten van JOHAN CLARYSSE – HANS DEFER – SIEGFRIED DE BUCK – ALEX DE BRUYCKER – PHILIP HENDERICKX – JEAN DE GROOTE – ROGER LAUTE – ALESSANDRA RUYTEN – STEFAAN VAN BIESEN – MAY OOSTVOGELS – FRANS WESTERS – W. VYNCK – KATHLEEN RAMBOER – PATRICK KEULEMANS – HANNE LAMON – FRANS LABATH – CHRISTINE MARCHAND – SVEN VERHAEGHE – CHRISTINA MIGNOLET – MAUREEN BACHAUS – JETON MUJA – HERVÉ MARTIJN – MATTHIEU LOBELLE – ANDREAS LYBERATOS – ROBINE CLIGNETT – KLAUS BAUMGÄRTNER – FELICIA PARENT – PATRICK VERLAAK

KUNSTPOORT Kunst kopen in crisistijden?
De voorbije weken waren er heel wat online initiatieven vooral om jonge beginnende kunstenaars te steunen. Wat denk je zelf over ‘online’ kunst verkopen? Is dit voor deze periode het ultieme redmiddel voor de kunstenaar? Wordt dit de nieuwe manier om kunst aan te schaffen, ook na coronatijden?
HERMINE DE GROEVE Omdat het zo onpersoonlijk is, hou ik niet van online verkoop. Onlineverkoop is ontwricht van elk gevoel waarbij mensen die om elkaar en hun werk geven de kans niet krijgen dit juist over te brengen. Kunstwerken moet je van nabij kunnen zien, voelen, ruiken. Zo ervaar ik kunst.
Ik hoop dat dit de norm niet wordt. Ik begrijp de nood die er heerst bij kunstenaars om middelen te ontdekken hun werk aan de man te brengen. Maar galerieën kunnen hier wel hun steentje bijdragen.

KUNSTPOORT Door het tijdelijk verplicht sluiten van de galerie kwam er ongetwijfeld meer tijd vrij voor reflectie. Heb je de intentie na de exit dezelfde werking aan te houden of ga je het beleid van de galerie anders aanpakken?
HERMINE DE GROEVE Zo veel is er niet veranderd in ons patroon van denken en werken. Het leven met een kunstenaar Siegfried De Buck, die dagelijks naar zijn atelier trekt om er te werken, maakt dat onze wereld niet zo verschillend is. De stilte rondom ons gaf wel meer rust om te bezinnen, om na te denken hoe het verder moet.
Door aan het boekje te werken was ik dagelijks begaan met dit werk.

KUNSTPOORT De tentoonstelling ‘What we do is secret’ met geplande vernissage op 15 maart is nu pas open voor publiek. Komt het bezoek aan de galerie traag of vlot op gang? Krijg je toch meer kunstliefhebbers over de vloer dan verwacht? Wordt het ooit nog als vroeger?
HERMINE DE GROEVE Alles loopt trager, dat merk je ook in de stad. Daarom laste ik tijdens de tentoonstelling de aanwezigheid van de kunstenaars in op 23 mei en 6 juni van 15 u tot 18 u.
De eerste zaterdag, 23 mei, is goed verlopen. Er kwamen mensen op bezoek uit Oostende, Gent en omstreken. Hopelijk bereiken we hetzelfde resultaat op 6 juni.
Of het ooit wordt als vroeger is een open vraag. Wie weet?
Veel is afhankelijk van de bekendheid van de kunstenaar wiens werk wordt getoond. Voor sommige is er een breed publiek en voor andere moet je de interesse opbouwen. Het is echter niet de massa die telt, diegenen die echt belangstelling hebben helpen de kunstenaars vooruit, o.a. door aankoop.

tentoonstelling ‘What we do is secret’

KUNSTPOORT Zijn er door jou geplande tentoonstellingen die dit jaar niet kunnen doorgaan vanwege de coronacrisis?
HERMINE DE GROEVE We hebben sommige tentoonstellingen moeten verplaatsen naar volgend jaar, inderdaad. Uitstel is geen afstel.

KUNSTPOORT Denk je dat sommige galeries deze crisis niet zullen overleven? Diversiteit in het kunstlandschap komt hier wel door op de helling te staan. Is dit ook jou mening?
HERMINE DE GROEVE Veel verandert dit niet voor mij.
Ik heb altijd werk gebracht in de loop der jaren dat onbekend dus onbemind is.
Dit vraagt voortdurend inzicht en vasthoudendheid, geloof in je kunstenaars.
Dat heb ik, denk ik steeds doorgedreven.
En soms loont het, soms gaat het trager.
Door de gesprekken, het delen van de inzichten, komen er soms goede resultaten. Recent nog werd het werk van Patrick Verlaak opgepikt door een galeriehouder Michael Werner met verschillende galeries in Keulen, Berlijn en New York.
Daar heeft zijn boek “De aankondiging van een landschap” een grote rol in gespeeld.
Zoiets valt niet uit de hemel, daar gaan jaren voorbereiding aan vooraf en ja, soms ook een beetje geluk. Deze periode heeft mij ook aan het denken gezet: met wie neem ik nog contact op om onze kunstenaars in de picture te zetten.

Galeries hadden het al moeilijk, wij zijn meestal einzelgänger in het landschap van de kunsten. Men bevraagt zich over het nut van ons bestaan.
Ik blijf erin geloven dat rechtstreeks contact belangrijk is om kunstenaars te promoten. Wij moeten hierin een rol spelen.
Galeries gaan er sneuvelen, misschien niet zo veel. De meeste weten vooraf dat een galerie niet evident is en hebben dit ingecalculeerd. Ik heb het hier wel over deze die het niet in eerste instantie vooral uit winstbejag doen. Let op geld is wel nodig.
Een kunstenaars kan niet van de dauw leven, een galeriehouder ook niet.
Ik hoop dat de mensen die er hun hebben en houden, hun ziel hebben ingestoken niet ten onder gaan door deze crisis.

KUNSTPOORT Is er overheidssteun voorzien voor galeries in tijden van corona? Of gaan de grote kunstinstellingen met de meeste steunmaatregelen lopen?
HERMINE DE GROEVE We hebben wel een premie ontvangen, dit helpt. Steun, in al de voorbije jaren hebben wij nooit subsidies gekregen. We zijn gewoon ons plan te trekken. Wellicht bestaan dergelijke mogelijkheden, maar ik heb mij op dit onderzoek niet toegelegd.
Onlangs vroeg ik hulp bij een tentoonstelling in New York met vier van onze kunstenaars. We kwamen niet in aanmerking, waarom? Je moet de regels kennen, in dat doolhof ben ik niet onderlegd. Het is een job op zich. Je kan iemand aanstellen en betalen die de formulieren op de juiste manier invult, dan lukt het wellicht.
Regeltjes, regeltjes, ik geef het toe, ik hou er niet van en die ‘truckendoos’ ken ik te weinig.

KUNSTPOORT Wat zijn volgens jou de artistieke en financiële gevolgen voor kunstenaars tijdens deze pandemie?
HERMINE DE GROEVE Sommige, vooral in het theater en de muzieksector zullen er erg aan toe zijn, spijtig genoeg.
Ik hoor en lees dat de meeste beeldende kunstenaars deze bizarre periode beleven als een retraite. Vechten om een bestaan te verzekeren doen we al een gans leven en zo zal het spijtig genoeg wellicht doorgaan. Dat wil niet zeggen dat er niet dient nagedacht worden hoe de kunstensector hulp aan te reiken. Zo vaak vindt men het in deze maatschappij voor de hand liggend dat wie cultuur brengt vanzelfsprekend zijn plan trekt. Men vergeet dat de geest gebaat is bij cultuur- kunst. We zijn vrije wezens dit is ook waar. Maar een beetje meer respect zou wel mogen, te beginnen bij de verantwoordelijken, de conservators. Een minimum aan interesse voor hun kunstenaars zou zeker bijdragen aan meer bekendheid en vooruitgang voor deze standvastig werkende elite, ik bedoel hiermee een elite aan kunstenaars.
Tijdens deze crisis heb ik in april een schrijven gericht aan een bekende conservator. Tot nu heb ik daar geen respons op gekregen. Ik had op zijn minst een antwoord verwacht.

info

Galerie S&H De Buck
Zuidstationstraat 25
9000 Gent
http://galeriedebuck.be/

Tentoonstelling: “What we do is secret”
Hans Defer – Matthieu Lobelle
tot 10 juni 2020
Fotokabinet : Hanne Lamon

Permanent: Hedendaagse juwelen en objecten
Siegfried De Buck
http://www.siegfrieddebuck.be/