TaLe Art Gallery in Vlierzele is stilaan een vaste waarde in de kunstwereld. Telkens opnieuw brengt galeriehoudster Tanja Leys verrassende groepsexpo’s. Deze zijn enorm divers wat thema, stijl, discipline en kunstenaars betreft. Op zeker spelen doet ze helemaal niet. Het siert de galeriehoudster dat ze zich niet wil vastpinnen op een genre. Vele kunstliefhebbers komen er graag terug.
Dit maal presenteert ze vrolijke, kleurrijke schilderkunst onder de toepasselijke titel ‘Kaleidoscoop’. De vier mannelijke kunstenaars tonen een persoonlijk, feeëriek universum waarbij je heerlijk kunt wegdromen en de fantasie laten werken. Ik ervaar een mengeling van Matisse, Kamagurka en, nu we toch in het Ensor jaar zijn, een vleugje Ensor. Door met grote namen te goochelen doe ik echter afbreuk aan de eigenheid van elk van de kunstenaars. Daarom zet ik ze hier graag op een rijtje.
Geert Koekoeckx °1983
Als natuurliefhebber bestudeer ik met grote belangstelling zijn fauna en flora op het doek. Of hij de natuur in zijn hart draagt, daar heb ik geen weet van, ik heb wel een vermoeden. De kunstenaar wilde archeologie studeren, heeft een passie voor alles wat verweerd is, dat verklaart volgens Geert Koekoeckx zijn basislaag die pasteus en oneffen is. Giraffen met een takken-gewei, lachende walvissen, vreemde wezens buitelen in hallucinante landschappen over een hobbelig canvas. Ik vermoed een cartoonist in de schilder maar ik sla de bal compleet mis. Tekenen doet de kunstenaar niet, zelfs geen voortekening op het doek. Met het penseel in de aanslag voert hij onmiddellijk kleurrijke gevechten met de beestjes op het doek.
@ Geert Koekoeckx
Laurent Dierckx °1976
Zijn werk lijkt één grote chaos, een chaos van kleuren en organische vormen die de kunstenaar weet te temmen op het canvas en tot orde te roepen. De onrust leidt tot introspectie. Schijnbaar onmogelijke kleurencombinaties weet hij om te toveren tot een wervelend kleurenpalet dat ons oog zeker geen geweld aan doet. En tussen al die rebelse kleuren, ontdek ik een man, een vrouw en exotische flora die me doen wegdromen en hopen op een revival van de natuur. Klimaatonrust lijkt plots ver af.
@ Laurent Dierckx
Wim Baes °1977
Misschien doe ik onrecht aan zijn totale oeuvre als ik schrijf dat zijn pink schilderijen me het meeste bijblijven. Na de Barbie revival is deze kleur hot en heb ik een excuus. Eenvoudige lijntekeningen sieren een met appelblauwzeegroene tinten doorspekte roze canvas. Heerlijk! La vie en rose! Het rijk der planten, eenvoudige bloempotten en vazen zijn voor deze kunstenaar een bron van inspiratie en tevens een eerbetoon aan grootvader en vader. Beide waren kunstzinnige bloemisten. Ze schilderden graag, het kunstvirus zit in de genen. Ik hou van de eenvoudige dikke donkere geabstraheerde bloemen en objecten die stil staan wezen op een blauwe, roze achtergrond met gekleurde vlekken (of zijn het vlakken?). De donkere dikke contouren komen telkens terug en doorklieven het canvas met een sprekende soberheid en stabiliteit. De cactussen zijn zachtaardig, prikken niet maar prikkelen en nodigen uit om deze kunst lief te hebben.
@ Wim Baes
Matthieu Claus °1977
Wat Matthieu gemeen heeft met de andere kunstenaars is het gebruik van uitbundige kleuren. Blauwen en groenen verraden dat de kunstenaar een landschap verbeeldt. Rasters en strakke lijnen doen me denken aan een stedelijk industrieel landschap. Matthieu Claus ploetert op het canvas, is niet tevreden met één enkele laag. Zijn werk vraagt om introspectie. De kunstenaar is niet alleen een schilder maar ook een bouwvakker die construeert, laag na laag, soms aarzelend en vaak trefzeker tot een doorwrocht resultaat uit de verf naar voor treedt en het canvas klaar is voor bewonderende en vragende blikken van de toeschouwer. Plots zie ik een wolk, is het wel een wolk? Mijn verbeelding slaat op hol. En dit is terug wat Matthieu Claus met de andere kunstenaars gemeen heeft, hij doet beroep op de creativiteit van de toeschouwer.
@ Matthieu Claus
Graag vermeld ik dit nog: de galerie biedt de bezoeker een brochure aan waarin kunstrecensent Yves Joris elke kunstenaar belicht. blog van Yves Joris https://kunstflaneur.be/
Gesprek naar aanleiding van de komende expo extended CLOSE-ENCOUTERS op de Kwaremont
Een interview met initiatiefneemster van RAAM103, Céline Geeraert, is meer dan vragen stellen en antwoorden noteren. Het is een ontmoeting met een kunstenaar/leerkracht/platformbeheerder die interactie en dialoog met anderen, ook niet-kunstenaars, vooropstelt. ONTMOETING is de sleutel tot de ziel van RAAM103. Op een rustige maandagmorgen stond de deur van RAAM103 (Baliestraat 103, stationsbuurt Gent) open voor een boeiende dialoog met kunstpoort.
Céline Geeraert in RAAM103 met passant
Kunstpoort Céline, je bent zelf kunstenares, geeft les en toch vind je ook nog de tijd andere kunstenaars te ondersteunen en een platform te geven. RAAM103 vzw heb je in het leven geroepen, waarom? Wat houdt dat precies in? Kan je er iets meer over vertellen? Céline Als goudsmid werkte ik 12 jaar samen met mijn vader. Mijn creaties bestonden uit concrete opdrachten. Wat miste ik de volledige vrijheid! Toen de samenwerking met mijn pa ophield, kreeg ik nood aan contact met andere kunstenaars. ‘Kunstenaar’ is een eenzaam beroep. Met Roeland Nieuwborg ging ik op zoek naar een locatie en kunstenaars om mee te exposeren. Roeland stelde me de vraag: ‘Waarom niet bij jou?’ Ik verlegde toen mijn focus van tentoonstellen naar ontmoeten. Tentoonstellen is niet de hoofdzaak, het maakproces is voor mij veel belangrijker. Een kunstenaar of collectief krijgt de gelegenheid de ruimte, een kamer, RAAM103, gedurende een bepaalde periode als persoonlijk atelier in gebruik te nemen. Tijdens een finissage mag het publiek door de deur naar binnen. De overige dagen geeft de etalage aan voorbijgangers een inkijk in het werkproces, de vooruitgang en de evolutie van een installatie, performance…
Kunstpoort Hou je je persoonlijk werk gescheiden van de RAAM103 vzw. Of is het niet los te koppelen? Heeft het een met het ander te maken? Beinvloeden ze elkaar? Is het net omdat je kunstenaar bent dat je RAAM103 gestart bent? Céline Onbewust heeft RAAM103 invloed op mijn kunst zoals er na een tentoonstellingsbezoek ook frappante zaken in het geheugen blijven hangen. Als kunstenaar ben ik nieuwsgierig naar het creatieproces. Waar is een kunstenaar mee bezig? Je krijgt prikkels. ONT-moeten, niets moeten is belangrijk, een gevoel van vrijheid kan stilletjes je bewustzijn binnensluipen. Dank zij RAAM103 kon ik me heroriënteren. Als goudsmid was er werkstress. Eenmaal mijn pa er niet meer was, stond ik er alleen voor. Nu zijn we een team en kan ik dank zij mijn samenwerking met Kim Vandaele, Vic Van der Hoeven, Tim Stroobants, Marlies Nachtergaele, Ruben Laflere en Jozefien Muylle, de stress kanaliseren. Ik bemerk ook paralellen met vroeger. Mijn vormentaal van goudsmid neem ik mee in mijn huidige kunst. In het verleden ontwierp ik een gepersonaliseerd juweel. Tegenwoordig realiseer ik werk voor een welbepaalde locatie.
Tekening en juweel: Céline Geeraert
Kunstpoort Hoelang bestaat RAAM103 al? Céline We zijn al 6 jaar actief waarvan de nadruk ligt op onderzoek en experimenteren. Residerende kunstenaars werken achter een vitrine terwijl passanten kunnen binnen gluren. Eén keer par jaar, nu voor de derde maal, treden we naar buiten en gaan we op zoek naar een niet conventionele ruimte om werk van RAAMkunstenaars tentoon te stellen.
Kunstpoort Velen vinden een atelier een inspirerende ruimte waar in eenzame afzondering ideeën worden uitgebroed. Kunstenaar Felix-Gonzales Torres*, een Cubaanse kunstenaar daarentegen vindt het atelier een angstaanjagend decor dat hem plankenkoorts bezorgt. Hij begon daarom in zijn eigen appartement te werken, installaties te maken die geïntegreerd zijn in bijvoorbeeld zijn keuken. Toevallige bezoekers krijgen de vrijheid iets van zijn installaties mee te nemen. Kan RAAM103 ook zo iets betekenen voor een kunstenaar, een nieuwe ruimte die ze kunnen innemen en waarop de kijker kan anticiperen, waar ze een kunstblok analoog aan een writersblock, het niet meer kunnen creëren, kunnen overstijgen? Of misschien kan het ook remmend werken. Zo iets van: ‘Nu moet ik verplicht kunst maken, er mee bezig zijn. Oei, de mensen kijken naar me. Wat denk je?’
Céline We hebben hier zo’n 25 tal kunstenaars op residentie gehad waaronder 2 kunstenaars die inderdaad een ‘kunstblok’ meemaakten. Als kunstenaar moet je je overgeven aan de ruimte wat niet altijd lukt. RAAM103 wil zeker geen druk zetten op de kunstenaar. De 2 kunstenaars werkten toen thuis en stelden later hier tentoon.
Kunstpoort Heb je zelf ervaring met het gebruik maken van een residentie? Céline Nadat 15 kunstenaars de revue gepasseerd hadden, besloot ik zelf het experiment te wagen. Eenmaal de residentie afgelopen, had ik moeite om opnieuw in de eenzaamheid te verdwijnen. RAAM103 is een soort gedeeld atelier. Gesprekken ontstaan automatisch; bij de koffie, bij een ontmoeting op de gang… In de aanvang is het eventjes doorbijten. Wanneer een kunstenaar RAAM103 verlaat betekent dit voor beide partijen altijd opnieuw afscheid nemen van een mooi verhaal.
Kunstpoort Hoe selecteer je een kunstenaar voor een residentie? Waarop let je? Wat is er belangrijk? Zijn visie? Zijn werk? Leeftijd? De discipline? De communicatiebereidheid?…. Let je op de diversiteit wat materiaal, discipline… betreft? Céline Meestal bepaal ik de resident. De keuze gebeurt gevoelsmatig, intuïtief. Leeftijd speelt geen rol wel gedrevenheid en passie. Zoveel mogelijk ga ik vooraf op atelierbezoek en voer een individueel gesprek. De ‘klik’ is belangrijk. Tenslotte resideert een kunstenaar in mijn eigen huis. Telkens opnieuw ontstaat een heel speciale sfeer, creëer je een unieke band die je leven als kunstenaar zin geeft.
Kunstpoort Een kunstwerk kan je soms begrijpen door het in zijn omgeving te plaatsen, te bekijken. Zijn de kunstwerken gecreëerd in RAAM103 specifiek aan de ruimte aangepast? Of kan je ze meestal los van de ruimte bekijken? Céline Vele kunstenaars maken werk speciaal voor deze ruimte. Het resultaat is ontzettend persoonlijk. Je exposeert hier tenslotte je eigen werkproces en je persoonlijke ‘ik’. Marlies Nachtergaele die laatst resideerde, maakte een werk ‘mensen manoeuvreren – bomen begeesteren’ volledig aangepast aan de ruimte. In dit werk voel je werkelijk het creatieve proces.
Werk van Marlies Nachtergaele in RAAM103
Kunstpoort Raam103 lijkt me heel zen. Het is een lege ruimte, kale muren, niets dat je afleiding kan bezorgen. Het zet aan tot meditatie. Slaat een kunstenaar soms een totaal nieuwe richting in als gevolg van de residentie, van de ruimtelijke ervaring? Céline De ruimte is inspirerend door de sfeer. Meestal komt iets nieuws naar boven en werken de kunstenaars verder in die richting. Je ziet het zomaar gebeuren en groeien, niets is gepland. In RAAM103 ontmoet de kunstenaar zichzelf vooral als hij voor zijn eigen werk komt te staan. Enkelen werken hier dagelijks andere wekelijks enkele uren. Je tijd kan je zelf invullen.
Kunstpoort Voelt de passant zich geen voyeur als hij door het raam kijkt? Of moet je het raam meer als een vitrine/etalage beschouwen? Een graag kijken naar iets dat je boeit? Céline Volwassenen voelen schroom om naar binnen te gluren. Kinderen daarentegen die plakken aan het venster. In de winter werkt het verlichte raam uitnodigend en is er minder géne bij het kijken door het raam. Bij aanvang van een residentie kunnen ‘naar binnen kijkers’ een remmende werking hebben op het productieproces. Later kijkt en bekijkt ook de kunstenaar de passanten. Dan is verbinding mogelijk, contact maken met de buurt is een logische stap.
Kunstpoort Nu wat meer over de tentoonstelling CLOSE-ENCOUNTERS die je in september organiseert in het hartje van de Vlaamse Ardennen. De locatie is een oude gerenoveerde vierkantshoeve aan de kerk van Kwaremont: het Hof Ter Kwaremont. ‘Ontmoeting’ staat centraal; de kunstenaar die zichzelf ontmoet, de kunstenaar die kennis maakt met zijn toeschouwer, kunstenaars die elkaar ontmoeten, oeuvres die samenkomen. Je hebt aan residerende kunstenaars gevraagd om mee te werken maar ook nieuwe namen steken de kop op. Selecteer je de nieuwe kunstenaars in functie van de residerende? Zoek je een match of net niet? Maak je een keuze in functie van de confrontatie? Céline We hebben een match gezocht tussen de Gentse ‘Raamkunstenaars’ die geen voeling hebben met de Kwaremont en nieuwe namen die verbonden zijn met Ronse, de Vlaamse Ardennen. Beschouw ze allen als vingers aan één hand, met een rode draad die er langsheen loopt.
De exporuimte van de vierkantshoeve te Kwaremont
Kunstpoort Het gaat volgens je visie tekst ook over ONTmoeten, niets moeten. De kijker moet een werk niet goed vinden, hij hoeft niet geraakt te worden. Maar is het niet belangrijk dat de kunstenaar de toeschouwer wel beroert, dat de kunstenaar een klein beetje moeite doet om tot verbinding te komen. Hermetische werken, alleen voor ingewijden, is dat op zijn plaats in ‘Close Encounters’? Céline We tonen enkele werken die als hermetisch kunnen aanvoelen. We hebben voornamelijk gekeken naar de vormtaal, die zit goed. Dan kan het wel.
Kunstpoort De Kwaremont was in vroegere jaren het mekka van de landschapsschilders met als trekpleister Gies Cosijns. ‘Kunsttoerisme’ was er belangrijk. Is de ‘Kwaremont’ klaar voor hedendaagse en jonge kunst? Welk publiek hopen en denken jullie nu aan te trekken: wandelaars, fietsers, kunstliefhebbers? Céline Kwaremont is een charmant dorp daarom had het kunsttoerisme hier zo’n succes. Een clash is mogelijk met onze jonge, hedendaagse kunst en dito aanpak. Wie weet bezorgen we deze streek een nieuw elan? RAAM103 vertrekt vanuit de ruimte, we zijn niet bezig met welk soort publiek we zullen bereiken. De organisatie vinden we belangrijk. Kunstenaars warm maken voor je project daar droomt elke curator toch van? Natuurlijk wil je ook dat mensen komen kijken. Onze opzet is niet-commercieel. Diverse kunstenaars en ikzelf creëren trouwens vergankelijke kunst die we op CLOSE-ENCOUTERS tentoonstellen. Als mens zijn wij ook niet voor de eeuwigheid.
Kunstpoort Wie bepaalt de opstelling? Hoe komen jullie tot een overeenkomst wie, wat, waar komt te staan? Céline De opbouw is heel belangrijk. We plegen overleg met de kunstenaars. Kim Vandaele (lid van RAAM103 vzw) en mezelf hebben het laatste woord. We streven naar een tentoonstelling met als rode draad verbondenheid, samenhorigheid. Let op we zijn geen zwevers, we ambiëren een evenwichtige tentoonstelling, geen patchwork; eenvoud zonder glamour.
Kunstpoort Hoe zit het met de financiering? Céline We hebben een sponsor Passa Porta en als vzw hebben we bepaalde voordelen. We kunnen bijvoorbeeld materiaal van de stad Gent lenen. We vragen ook een kleine bijdrage aan de kunstenaars.
Kunstpoort Hoe ziet volgens jou een ideale tentoonstellingsruimte eruit? Céline Het is een ruimte die uitdaagt om vanuit een eigen vormentaal nieuw werk te maken en je de tijd laat die te ontwikkelen.
Kunstpoort Ik verlaat de Baliestraat met een zalig gevoel. Er zijn voor de kunstenaar nog goede kleinschalige belangloze initiatieven. RAAM103vzw is er ongetwijfeld één van. Het is een hecht team dat werkt met groot enthousiasme aan warme kunstprojecten waarin de kunstenaar en het maakproces centraal staan.
Hof Ter Kwaremont Ommegangstraat 1, 9690 Kluisbergen 16-17 september 2023 23-24 september 2023 telkens van 11u tot 18u Opening vrijdag 15 september om 19u, met de performance ‘Part-time Monochrome’ van Karel Thienpont om 20u. Dit alles in het Hof Ter Kwaremont.
KUNSTENAARS Giannina Urmeneta Ottiker, Kevin Vanwonterghem, Charlie De Voet, Toon Boeckmans, Roeland Nieuwborg, Stijn De Pourcq en Donacienne Wittevrongel, Kim Vandaele en Céline Geeraert. Performance Karel Thienpont
Tekst Kathleen Ramboer Fotografie Kathleen Ramboer – RAAM103
Free Pectoor is een bevlogen kunstenaar en curator. Voor de derde maal op een rij organiseert hij een expo in het neo-neoclassicistisch Kasteel Borluut en omliggende Borluutpark. 16 kunstenaars participeren aan de expo: EXPOSURE. KUNSTPOORT vroeg Free Pectoor naar het hoe en waarom. What’s in a name?
Kunstpoort Wat is je drijfveer om de taak van curator op je te nemen? Free Pectoor In 2010-2011 heb ik een online cursus gevolgd over curatorschap via Parsons The New School for Design – New York en heb in 2012 een master behaald. Mijn eerste test-project was in 2015 met ONEwork tijdens de Gentse Feesten, in de toenmalige BLANCO ruimte aan de Paddenhoek te Gent. Met de steun van NUCLEO heb ik een oproep gelanceerd naar alle residenten om één werk te tonen. Voor mij was dat een eerste totale verrassing om een harmonische artistieke presentatie te laten zien waar ieder werk afzonderlijk mooi tot zijn recht kwam. Verbinding en diversiteit was ‘key’.
Kunstpoort EXPOSURE is het derde project dat je organiseert in Kasteel Borluut. . 2020: INSIDE/OUT, kunstenaars gingen in dialoog met Jan Van Eyck naar aanleiding van het Van Eyck jaar te Gent. De link naar Van Eyck is Elisabeth Borluut. Kasteel Borluut dankt zijn naam aan de 13de-eeuwse Heerlijkheid van Borluut, de familie van Elisabeth Borluut. Haar man Judocus Vijd gaf de opdracht het Lam Gods te schilderen. . 2021: les invité(e)s, er was de knipoog naar La Grande Bouffe. Elke individuele kunstenaar kende niet noodzakelijk het werk van de anderen. Verbinden, anticiperen, diversiteit, disciplines… stonden centraal onder het motto: Verwacht het onverwachte of verwacht helemaal niets. . 2022: Nu organiseer je EXPOSURE Is er een centraal thema? Free Pectoor Er is geen gemene deler. Elke kunstenaar die zichzelf respecteert, heeft nood aan het verkennen van de muren buiten zijn atelier, met andere woorden s’exposer, zich in al zijn kwetsbaarheid blootgeven aan de buitenwereld. Een kunstenaar heeft behoefte aan interactie. Ik beoog een kruisbestuiving enerzijds onder de kunstenaars onderling en anderzijds tussen kunstenaar en curator.
Kunstpoort De expo is gratis vandaar vrij laagdrempelig. Is dit een must voor jullie? Free Pectoor Na de 2 vorige expo’s was er de vraag van Dekenij Borluut en stad Gent om opnieuw iets te organiseren in de openbare ruimte. De dekenij en stad Gent stellen in het kasteel ruimtes ter beschikking als atelier aan enkele kunstenaars. Zonder de goodwill van hen, onder andere het ter beschikking stellen van het kasteel en park, is EXPOSURE niet mogelijk. Graag willen we als kunstenaar iets concreet teruggeven aan de gemeenschap.
Kunstpoort Hoe selecteerden jullie de kunstenaars? Free Pectoor Samen met de kunstenaars, Céline Geeraert en Kim Vandaele maakten we een long list. Die brachten we terug tot een short list. Uit deze short list maakte ik een persoonlijke keuze. Praktisch alle kunstenaars die hier resideren nemen ook deel aan de expo. We kozen voor diversiteit in aanpak en uitvoering.
Kunstpoort De locatie is niet bepaald een White Cube. Was het moeilijk om voor iedereen de geschikte ruimte in het kasteel te vinden? Free Pectoor Het Kasteel Borluut oogt frivool, is heel decoratief en moeilijk om er werken te implementeren. De locatie biedt wel een meerwaarde voor EXPOSURE. Het publiek maakt niet alleen kennis met hedendaagse kunst maar ook met historisch cultureel erfgoed. Het is een uitdaging om een coherent geheel te brengen. We hebben een fantastische respons van de kunstenaars. Thanh Long Lam, Kim Vandaele, Celine Geeraert, David Bruneel, Kevin Vanwonterghem, Katrin Bosmans en mezelf maken speciaal werk aangepast aan de ruimte. Gezamenlijk overleg is noodzakelijk, wie stelt wat waar tentoon, zowel binnen als buiten. En route kan dat nog wijzigen. Er is enorm respect voor elkaar en een engagement om te komen tot de ultieme presentatie.
Kunstpoort Hoe zie je de opbouw van de tentoonstelling? Free Pectoor De kunstenaars hebben de mogelijkheid op voorhand hun werk, installaties of wat dan ook, uit te testen. Voor de opbouw zelf voorzie ik een viertal dagen. We hangen of plaatsen de werken niet kris kras door elkaar. Ieder kunstenaar kan een eigen ruimte invullen. Wel zijn we verplicht rekening te houden met enkele beperkingen. Zo mogen er geen gaten geboord worden. Voor alles vinden we wel een oplossing. Het succes van een expo is gedeeltelijk afhankelijk van een adequate opstelling, het is meer dan ophangen en wegwezen. De toeschouwer krijgt de kans naar een werk toe te stappen en afzonderlijk te beleven.
Kunstpoort EXPOSURE is een symbiose van 2 werelden: hedendaagse kunst en historisch cultureel erfgoed. 16 beeldende kunstenaars veroveren Kasteel Borluut. Het is aan de toeschouwer zich te laten verrassen.
INFO
Locatie Kasteel Borluut Kleine Gentstraat 46 9051 Sint-Denijs-Westrem
Kunstenaars Katrin Bosmans, Brantt, Ronny Broeckx, David Bruneel, Colette Cleeren, Alex De Bruycker, Elke Desutter, Sonja Geens, Céline Geeraert, Katrien Heijse, Niels Ketelers, Thanh Long Lam, Free Pectoor, Kim Vandaele, Ruben Vandeghinste, Kevin Vanwonterghem
Vernissage 3 juni 2022 vanaf 19 uur
Openingsuren za 4 juni – zo 5 juni: 10u tot 18 u vr 10 juni – zaterdag 11 juni – zondag 12 juni: 10u tot 18u
kunstpoort 