Jaar: 2019

Jean De Groote ontmoet Emma Van Roey

kramboer Geen categorie , ,

2 generaties 2 kunstenaars

Jean De Groote (64jaar) en Emma Van Roey (26jaar), namen plaats aan mijn tafel in De Krook, de stadsbibliotheek van Gent. De Krook staat symbool voor kennis en cultuur, een ideale plaats voor onze ontmoeting. Het beeld ‘De passanten’ van Michaël Borremans op het Maria Makebaplein fungeerde als meeting point.

Een clash tussen 2 generaties is het niet geworden maar wel een constructief gesprek. Boeiend hoe beide elkaars gedachten volgden en die in elkaar vloeiden.

Kunstpoort Ik ontdekte deze tekst over ‘De Passanten’: ‘Het beeld van Michaël Borremans is samengesteld uit 4 figuren die de hoofden letterlijk bij elkaar steken. Ze hebben verschillende achtergronden en vertonen imperfecties. Het is een symbool voor het doorgeven van kennis en informatie. De kunstenaar heeft de beelden met de hand beschilderd met zijn specifieke schilderstijl.’
Zijn jullie het hier mee eens? Hebben jullie een menig over dit beeld?
Emma Deze tekst is wat algemeen en kan op vele sculpturen van toepassing zijn.
Jean Voor mij is dit een beeld zonder inhoud enkel met een verhaaltje. Ik hou er niet van.

Kunstpoort Graag jullie mening over werk in de publieke ruimte, een noodzakelijk kwaad?
Emma Het is belangrijk dat burgers in contact komen met kunst in een alledaagse setting. Vaak poot een gemeentebestuur die werken ergens ondoordacht neer. Zo zie je miskleunen opduiken zoals De koningin van de Schelde van Peter Bijls aan de rotonde te Eine.
Jean Het was een trend in de jaren 90 rotondes aan te leggen en op elke rotonde moest en zou er kunst komen: immense metaalsculpturen, een hulde aan en artistieke interpretaties van de streek… Er is een wildgroei, een overaanbod. De meeste werken zijn opvulling. Essentieel is een degelijk selectie comité. Waarom ook niet de burger, de belastingbetaler, een stem geven? Ik vind het kortom volksverlakkerij.

Jean De Groote

 

Kunstpoort Ik weet niet of jullie weet hebben van elkaars werk. Zelf voel ik een zekere verwantschap. Het ademt eenzelfde sfeer uit. Jean je schildert eenvoudige objecten, stoel, tafel, lamp, een lint…. Eén van je thema’s is trouwens ‘the essence of things’, een object is niet zomaar een ding maar een voorwerp met een eigenheid. Je hecht belang aan de stilte. Je atelier is voor jou een monnikencel,  ‘une histoire de solitude’. Emma jij gebruikt eenvoudige materialen: zand, hout, textiel…. Deze staan symbool voor vergankelijkheid, stilte, er is het contrast tussen ruw en zacht…
Vinden jullie zelf ook dat er raakvlakken zijn?
Emma Inderdaad, ik herken mezelf in de manier van werken van Jean. Ik kan niet constant omringd worden door mensen. Ik sluit me op, niemand mag me storen.
Jean Noodzakelijk om mijn kunst te creëren is onthechting. Eenvoudige voorwerpen zoals een tas, lamp, stoel, bril… schilder je niet zomaar. Schilderen is contemplatie.
Emma Werken zonder nadenken levert hapklare kunst zoals de schilderijen van Michaël Borremans, kunst zonder diepte.

Emma Van Roey – foto: Daphne Mulder

 

Kunstpoort Jean ik veronderstel dat je een plaatsje in het MSK, SMAK of een ander museum ambieert. Emma, als jonge kunstenares was je al te zien in het SMAK. Vind je jou jonge  carrière daarom nu al geslaagd? En Jean waarom zou je het fijn vinden je werk aan een muur van een gerenommeerd museum te zien. Wat doet dat met een kunstenaar?
Emma Wim Lambrecht, directeur van Lucas School of art, organiseerde een tentoonstelling in het SMAK en koos een werk van mij voor de tentoonstelling. Er is geen enkel contact uit voortgevloeid. Door onze samenwerking heb ik wel nog een band met de mede exposant Hannelore Van Dijck. Zo belangrijk is het dus niet.
Jean Het is aan de curatoren van het SMAK om je op te volgen en voor feedback te zorgen. Werk in een museum staat prachtig op je cv, niets meer en niets minder. Wie achter je werk staat is cruciaal. Jan Hoet bewonderde mijn werk, dat was pas een grote stimulans.

Kunstpoort Vinden jullie de exuberante bedragen die een kunstkoper betaalt voor sommige werken verantwoord?
Jean Niet correct.
Emma Belachelijk. Mijn werk is trouwens moeilijk verkoopbaar. Ik verkocht wel reeds aan een verzamelaar.

Kunstpoort Zouden jullie het fijn vinden in één of andere privécollectie te vertoeven zoals de schilderijen van Luc Tuymans in de collectie van verzamelaar en ondernemer Francois Pinault
Of is dat een vergiftigd geschenk?
Emma Natuurlijk.
Jean Vanzelfsprekend.

Jean De Groote

Kunstpoort Vinden jullie het noodzakelijk de grenzen over te steken? Of geef je de voorkeur je publiek, kopers te kennen. Heb je behoefte aan internationale interesse?
Jean Als het een goede tentoonstelling is, graag. Tentoonstellen op een slechte locatie, een frituur, haalt je werk naar beneden. Een kunstenaar heeft tenslotte bevestiging nodig. Je kunst moet worden  gezien. Als oudere kunstenaar vind ik het mijn taak jonge kunstenaars op te sporen en aan te bevelen. Zo ontdekte ik de rapper Omar Pluymers. Kunst is tegenwoordig marketing. De essentie van de kunst verdwijnt. Door management zijn Tuymans en Borremans tegenwoordig de meest voorkomende kunstenaars in de media.
Emma Ze hebben macht over de kunstscène en macht spreekt aan. Zelf kan ik me moeilijk managen. Subsidies aanvragen, dossiers aanleggen, lobbyen… dat ligt me niet. Een imago uitbouwen is niet aan mij besteed.
Jean Als je goed bent heb je geen imago nodig. Het zijn slechts would-be kunstenaars die zich een imago aanmeten en vaak extravagant gekleed gaan.

Kunstpoort Lezen jullie kunstrecensies? Beinvloeden recensies de kunstwereld? Kunnen ze een kunstenaar maken of breken? Wat is jullie wapen tegen kritiek?
Emma Het is een vereiste dat kunstenaars recensies lezen. Ik vind het nodig weet te hebben wat anderen over mijn werk denken. Ik pas er wel voor op dat recensies mijn werk niet sturen, dat recensies mijn creaties niet beïnvloeden.
Jean Recensies lees ik ook. Essentieel voor me is wie de recensie schrijft. Als Marc Ruyters zich in magazine (H) ART lovend uitlaat over mijn werk dan betekent dat heel veel voor mij. Kortom je hebt de juiste mensen nodig. Wanneer iemand zegt je schilderij is mooi, dan is dat nietszeggend. Het betekent dat de criticus niets van je werk begrepen heeft.

Kunstpoort Een kunstrecensent opperde de mening dat wat aan een kunstwerk voorafgaat het eigenlijke kunstwerk is. Het tastbare eindresultaat is dan een soort resumé waar vaak het interessante deel van weggespoeld is zoals het zoeken, de twijfels, de vragen, het onderzoek….
Jean Dat is lulkoek.

Kunstpoort Hedendaagse kunst is meestal gelaagd. Moet je een kunstwerk begrijpen? Of mag het mysterie blijven? Je kan het mooi vinden ‘tout court’. In andere disciplines aanvaardt men algemeen de term ‘mooi’ zoals in de muziek.
Emma Niet alles moet je willen verklaren. Ik werk vaak repetitief, naai het ene streepje na het andere, heb je daar een uitleg voor nodig?
Jean Wat duiding kan een vereiste zijn zoals bij het werk van Emma. Je begint met niets en komt tot iets buitengewoons. De schepping mag mysterie blijven. Trouwens goed werk is niet te verklaren of je zou een ziener moeten zijn. Eens verkocht ik een werk aan een veehandelaar, een blauwe stier. Hij vond het mooi en stelde zich geen vragen naar de ziel van het werk. De koper had zelfs niet opgemerkt dat de B van de Belgische spoorwegen als stempel voorkwam op het schilderij.

Kunstpoort Heb je als kunstenaar kennis van kunststijlen, stromingen en periodes nodig om goede kunst te maken?
Emma Dit is een eerste vereiste om een goede kunstenaar te worden. Zelf heb ik superveel interesse in kunst. Het is nodig dat je weet wat in de kunstwereld en wereld omgaat.
Jean Het is een voorwaarde dat staat vast. Zelfs een autodidact heeft nood aan kennis van de kunstgeschiedenis. Zonder voorkennis werk je in het luchtledige en maak je alleen toevalstreffers. Kunstgeschiedenis zou voor 10jarigen moeten worden verplicht. Op Instagram haal ik de werken eruit waar geen kennis achter zit. Die kunstenaars vallen door de mand.
Emma Op mijn school, tijdens het middelbaar onderwijs, doceerde geen enkele leraar kunstgeschiedenis. Iedereen bleek stomverbaasd toen ik meedeelde kunstenaar te willen worden.

Kunstpoort Zijn de sociale media HET middel bij uitstek om je eigen kunst  te promoten, te netwerken. Of blijft het oppervlakkig?
Emma Je kan er niet naast. Als kunstenaar heb ik via instagram zelf een overzicht van mijn werk wat handig is. Oppervlakkig? Ja  maar je wordt gezien. Ik publiceer enkel op het einde van een project. Het scheppingsproces is een intiem traag proces dat ik afscherm. Andere mensen wil ik daar niet bij betrekken, ik deel het alleen met mezelf.
Jean Curator van mijn volgende tentoonstelling Koen Van Damme is overtuigd van het nut. Vaak heb ik twijfels en bevestiging nodig. Een kunstenaar is een slechte beoordelaar van eigen werk. Instagram helpt de twijfels overwinnen. Wie de persoon is die ‘liket’ is dan een pertinente vraag. Voor jonge kunstenaars is Instagram HET medium naar naambekendheid.
Verder plaats ik de verschillende fases van een schilderij op Instagram. Ook een schilderij in situ, in het atelier tonen helpt om de aandacht te trekken en dwingt de surfer langer te kijken naar je post.

Emma Van Roey – foto: Romy Finke

Kunstpoort Welke eigenschappen zijn onmisbaar voor een kunstenaar en voor jou?
Emma Doorzettingsvermogen en interesse in de wereld rondom je zijn essentieel. Zelf heb ik rust nodig om uren na elkaar te werken. Niemand mag me storen. Uiterlijk ben ik kalm maar in mijn hoofd passeren tal van zaken de rubriek.
Jean Zelf kom ik ook over als het rustige type maar innerlijk voer ik een gevecht. Er is de onmogelijkheid weer te geven wat in je zit. Daarom grenst de genialiteit van een kunstenaar vaak aan de waanzin. Ik apprecieer de bewogenheid van een kunstenaar, de verwondering, de vechtlust. Er is zoveel schoonheid op de wereld. Kunst kan de wereld redden! Emma beschouw ik als een filosoof aan het werk.

Kunstpoort Voor welke nog levende kunstenaar hebben jullie bewondering?
Emma heeft wat tijd nodig.
Kunstpoort Het mag ook iemand zijn zonder naambekendheid.
Emma Lieselotte Vloeberghs die spreekt me wel aan. Van de vrienden van het SMAK kreeg ze de publieksprijs Coming people 2018. Ze creëert met haar tekeningen, performances, installaties… een eigen imaginaire bevreemdende wereld; Een wereld die zijn geheimen niet prijsgeeft. Ze behandelt mystieke zweverige thema’s. Telkens opnieuw laat ze de kijker zoekend achter.
Jean Mijn bewondering gaat uit naar Gerhard Richter. Hij is 85 jaar maar blijft een vernieuwer. Elke kunstenaar is schatplichtig aan Richter. Het is een bescheiden man die zich niet voordoet als de GROTE kunstenaar. Voor Walter Swennen heb ik ook veel respect.
Emma De naam Francis Alÿs schiet me ook te binnen.
Jean Die vergat ik nog te vernoemen. Francis Alÿs is uit Antwerpen afkomstig en vestigde zich eind jaren tachtig in Mexico City. Zijn kunst zet aan tot nadenken.

Kunstpoort Tot slot. Beschouw je deze namiddag als ‘verloren tijd’?
Jean Ik heb weinig kans met jonge kunstenaars in confrontatie te gaan, het was een positief gesprek.
Emma Ook ik ben blij dat ik de mogelijkheid kreeg met een oudere kunstenaar van mening te wisselen.

 

https://www.jeandegroote.com/          instagram @sebastiandmorra
https://www.emmavanroey.com/        instagram @emmavanroey

tekst Kathleen Ramboer
foto Kathleen Ramboer -Jean De Groote – Daphne Mulder – Romy Finke

TALENT PRESENT

bertvannoten2 Geen categorie , , , ,

Talent Present
Voor 100% handgemaakt

Op zondag 08 december kon je terecht in De Kapel voor ‘Talent Present’.
Fan van unieke items en mag eens iets meer zijn, dan vond je hier alvast inspiratie. Kadootjes tijd komt snel dichterbij, dus haal dat lijstje maar boven..
Kies jij een zachte sjaal van zijde en vilt (Els Martens), unieke schoenen (Lazoulli), of een handgemaakte handtas (Soi Sac)?
Of ga je eerder voor grafisch werk, (Somaj), een fijn papieren object (Atelier schepsels) of één van houten hebbedingen, en kleine meubels (Atelier Qube)?
Laat je inspireren voor de feesttafel door het handgedraaid tafelservies van VeraStoefs.
De beelden van Keramikaatje zullen er ook zijn. Ze laten niemand onberoerd.
Nog op zoek naar een juweel om je feestoutfit af te maken : kies er eens eentje van glas (Veerle-V) of van fijn geknoopte kralen ( ‘Mix’ Art), succes verzekerd!
Het initiatief van dit event is genomen door Veerle, van GlasAtelier Veerle-V. Ze verzamelde voor de gelegenheid 10 Belgische zielsgenoten: “De Talenten”. Deze ontwerpers werken dagelijks met hun materialen : glas, zijde en vilt, natuurlijk leder, papier, hout, keramiek, en porselein. Fijne materialen plus vakmanschap: dat levert unieke resultaten op.
Deze 10 talenten stellen hun handgemaakte topproducten graag persoonlijk aan u voor op dit event.
TalentPresent vond plaats in de – De Kapel – Leuvensesteenweg 769 – 2812 Muizen (bij Mechelen) op zondag 08 december van 11-18u.
In deze Kapel is er ook een uniek glasraam aanwezig, en het gebouw is onlangs grondig gerenoveerd, dus op zich is de locatie ook al een bezoekje waard.
Je kan het verhaal van TalentPresent volgen:

https://talentpresent.be/
https://www.facebook.com/TalentPresent.be
https://www.instagram.com/talentpresent/

Videograaf: Bert VANNOTEN

Mystieke liefde

bertvannoten2 Geen categorie

Boekvoorstelling van Sophie Buyse en Evrahim Baran

Mystieke liefde is een verbinding die het menselijk kennen en kunnen overstijgt.
Pure liefde, onvoorwaardelijk en goddelijk, verheft de intermenselijke relatie naar een
hoger niveau.
Aan de grens van de rationele wetenschap, begint de zoektocht naar de waarheid via
spirituele beleving.
De kaballa en het soeffisme, waarvan sprake is in de romans van beide auteurs,
nodigen uit om met een andere blik naar het leven te kijken.

https://www.facebook.com/sophie.buyse.7
https://www.facebook.com/lamaisondulivre/

Videograaf: Bert VANNOTEN

Een ontmoeting met 2 warme schrijvers

kramboer Geen categorie ,

Schrijvers interviewen dat boeit me. Twee auteurs met een warme persoonlijkheid, Marc Geyens en Ingrid Van Spittael, nodigden me uit voor een gesprek waar ik gretig op inging. Beide schreven een totaal verschillend boek. Marc vertelt een gedeeltelijk fictief drama, de geschiedenis van een roofmoord. Ingrid beschrijft vanuit haar eigen ervaring het ontroerend verhaal van de sluipende ziekte, frontotemporale dementie, die binnensloop in het leven van haar man.
Marc Geyens maakt deel uit van het team rond uitgeverij HET PUNT. Zie een vroegere reportage op KUNSTPOORT https://kunstpoort.com/2019/05/10/marc-geysen-een-warme-vlaamse-schrijver-uitgever/

 

DE BOEKENBEURS 2019

KUNSTPOORT Hoe was de Boekenbeurs? Op jullie site zag ik foto’s van jullie uitgeverij HET PUNT, een mooie warme stand zoals het hoort bij de warmste uitgeverij van Vlaanderen. Zijn de verwachtingen ingelost?
Marc Voor uitgeverij HET PUNT was het de beste beurs sinds jaren, ook wat verkoopcijfers betreft. Wij werken met Vlaamse auteurs, auteurs van eigen bodem. Een trouw publiek weet dat te waarderen en komt graag terug.

KUNSTPOORT De boekenbeurs lokte 3000 bezoekers meer dan vorig jaar. Hoe verklaar je dit?
Marc Een bepaalde pers kraakte de Boekenbeurs af en dat had blijkbaar een averechts effect. Het leesgedrag is trouwens niet verminderd.

KUNSTPOORT Denkt de uitgeverij ook aan e-boeken of hou je de boot af en waarom?
Marc Wij hebben weinig of geen vraag naar e-boeken. Die komen er voorlopig niet. Trouwens wat is er heerlijker dan papier voelen, aanraken? Een boek lezen is ook een fysieke beleving. Het tastbare boek mag en zal niet verdwijnen.
Ingrid Hartjes op facebook, liefs via What’s App … kan een fysieke stevige knuffel niet vervangen. Het e-book heeft niet de mogelijkheid een boek op papier te vervangen.

KUNSTPOORT Werkten jullie mee aan de signeersessies, vind je dat boeiend? Heb je dankzij het signeren interessante contacten gelegd? Is dat niet te vermoeiend?
Ingrid Ik heb een menselijk boek geschreven en probeer een moeilijk onderwerp aan te kaarten. Daarom geven de vele positieve reacties van lotgenoten, studentes en personeel uit de zorgsector… me een boost. Een signeersessie geeft je energie en biedt troost.
Marc Signeersessies bieden een ideale mogelijkheid om rechtstreeks contact te hebben met potentiële lezers. Gevolg is dat ik ook na de Boekenbeurs nog vele reacties heb ontvangen, met dank aan de signeersessies.

KUNSTPOORT Marc, men beweert dat de jeugd taalarm is, schrijffouten maakt en veel Engelse woorden gebruikt. Merken jullie dat in de manuscripten die je aangeboden krijgt?
Marc Inderdaad sommige manuscripten vertonen een gebrek aan taalbeheersing. De uitgeverij vraagt een manuscript dat voor 95% in orde is, wat ons redelijk lijkt. Het aantal anderstalige woorden valt nog mee. Wij zijn een Vlaamse uitgeverij, een goed taalgebruik is van kapitaal belang. Vele woorden belanden jammer genoeg in de vergeetput. Zo ontmoette ik op de Boekenbeurs twee jonge mensen die het woord ‘huichelarij’ niet kenden. Laten we onze fantastische woordenschat doorgeven, laat deze voortleven in Vlaamse boeken. Wij geven auteurs ruimte om te spelen met taal. Zo vind ik het woord ‘sneldra’ prachtig, een samenvoeging van ‘tot snel’ en ‘weldra’.

TE JONG VOOR DEMENTIE

De strijd van een vijftiger met frontotemporale dementie

De partner vertelt
INGRID VAN SPITTAEL

KUNSTPOORT Hoe ben je bij uitgeverij HET PUNT terecht gekomen?
Ingrid Drie personen gaf ik een preview van mijn tekst: mijn broer, nicht en een arts. Ze waren unaniem, dit moet naar een drukker. Ik stuurde het manuscript naar vier uitgeverijen. HET PUNT ontdekte ik via Google. Twee gaven respons onder wie HET PUNT. Mijn buikgevoel zei me HET PUNT daar zit je goed. Hilde, de secretaresse, klonk overtuigend aan de telefoon, raadde aan het manuscript naar Marc door te sturen en de rest is geschiedenis.

KUNSTPOORT Schreef je het boek TE JONG VOOR DEMENTIE tijdens de ziekte van je man of achteraf?
Ingrid Het boek schreef ik na het overlijden van mijn echtgenoot. Voor mij betekent dit boek geen verwerkingsproces. Ik wil veeleer mijn man een stem geven. Het is een getuigenis van jong dementie, een statement met het doel de zorg voor jonge mensen met dementie te verbeteren.

KUNSTPOORT Je schreef het boek ongetwijfeld niet alleen voor jezelf maar ook voor anderen die met de ziekte geconfronteerd zijn.
Ingrid Inderdaad, het is mijn bedoeling dat dit boek herkenning en troost kan bieden aan mensen met een simultaan verhaal. Het boek is neergepend in de hoop dat de toekomst een beter omgaan met de ziekteprocessen van FTD brengt. FTD is een vorm van dementie die na Alzheimer de meest voorkomende vorm van jongdementie is en het voorste gedeelte van de hersenen aantast. Dit heeft invloed op gedrag, emotie en taal. Iedereen kent de ziekte van Alzheimer, FTD is minder of niet gekend en krijgt daardoor minder aandacht. Stilaan komt daar nu beweging in.
Mijn echtgenoot wachtte 6 jaar op de juiste diagnose. De dokters spraken van een depressie. In Nederland staat de diagnostiek verder. Na onderkenning van de ziekte begon de zoektocht naar de aangepaste hulp, later naar dagopvang en daarna naar een permanent verblijf in een aangepaste omgeving. In Vlaanderen zijn er weinig adequate opvangmogelijkheden. Binnen de zorg is er een gebrek aan de juiste kennis. In het studiepakket van de verpleegsters zou het aspect dementie meer aandacht moeten krijgen.

KUNSTPOORT Ga je lezingen geven over je ervaringen met de ziekte FTD Frontotemporale dementie? Of doe je dat liever niet?
Ingrid Als voorzitster van onze Vlaamse lotgenotengroep Frontotemporale dementie geef ik vooral advies. Het ECD, expertisecentra voor jong dementie, afdeling MEMO vroeg me als spreker.

KUNSTPOORT Je eerste boek is autobiografisch, vanuit je ervaring neergeschreven. Ga je nog boeken schrijven? Doe je dit opnieuw vanuit je eigen leefwereld of wordt het volgende boek fictie?
Ingrid Wie weet schrijf ik ooit een fictie boek voor kinderen of over een bepaald onderwerp dat me boeit. Tijdens mijn schooltijd was ik ervan overtuigd ooit een boek te schrijven. Mijn talent werd toen al herkend. Kijk nu is dat boek van de pers gerold. Ik had nooit gedacht dat mijn boek zou gaan over de ongeneeslijke ziekte van mijn echtgenoot.

KUNSTPOORT Lees jezelf ook veel? En welke boeken?
Ingrid Stilaan begin ik terug te lezen: zowel fictie als non-fictie. Zo las ik over het leven van Poetin, de Kruisvaarten… Mijn interesse is veelzijdig.

PROMOTIE EN VERSPREIDING

KUNSTPOORT Pikt de media de boeken van HET PUNT op? Hoe zorgen jullie voor promo?
MARC We voorzien flyers en versturen gerichte mails. Vooral de auteurs zorgen voor een koperspubliek. Starters zoals Ingrid zijn welkom bij ons. Het boek TE JONG VOOR DEMENTIE maakte indruk. Dit boek is zeker ook geschikt voor een grote uitgeverij.  Het is Leo’s laatste stem. Zijn verhaal moet gehoord worden en kan het verschil maken.
Wie interesse heeft in boeken van HET PUNT kan die bestellen via de site, de auteurs zelf, de onafhankelijke boekhandels. Ook met De Standaard Boekhandel hebben we een prima samenwerking. Onze auteurs mailen naar bibliotheken en vragen hun boek op te nemen in de catalogus. Als één bib overboord gaat volgen weldra andere. De reden? Zij kunnen elkaars aankopen zien.
Mijn boek stelde ik voor in Opglabbeek, een evenement georganiseerd door vrienden. Een 150-tal lezers kwamen erop af. Zelfs Paul Geerts, de 2e vader van Suske en Wiske deed zijn opwachting en hield een toespraak. Ik heb een trouw publiek. Het volgende boek OPA wordt totaal iets anders. Nu al ben ik benieuwd naar de reacties. Ik geloof in de toekomst van het boek. Onze uitgeverij bestaat nu 7 jaar, we groeien nog altijd. Auteurs zoeken we niet, ze benaderen ons zelf. De vraag is hoe brengen we hun boeken naar de lezer? De media vormt het probleem, laat kleine uitgeverijen spijtig genoeg niet of zelden aan het woord. De weg is dus nog lang en de uitdaging blijft groot. Maar opgeven staat niet in het woordenboek van Gunther Leroy en Marc Geyens.

HET KRUIS VAN DE OORLOG

Marc Geyens

KUNSTPOORT Van waar komt de inspiratie voor je laatste boek HET KRUIS VAN DE OORLOG. Is het waar gebeurd, heeft het een geschiedkundige oorsprong? Kan je over de inhoud iets vertellen?
Marc Het is een verhaal dat zich afspeelt tijdens de 2de wereldoorlog, de jaren 1940-1941. Enkele fragmenten zoals de bombardementen op Leuven zijn gebaseerd op waargebeurde feiten. Tot voor enkele jaren herinnerde in Oudsberg een houten kruis met ijzeren plaat ons nog aan een roofmoord. Ik breng een fictieve reconstructie van die roofmoord. Onlangs gaf ik een lezing over mijn boek. Personen uit het publiek kenden de ware toedracht van de zaak. Wat bleek? Mijn fictieve verhaal leunt verdacht sterk aan bij de realiteit.

KUNSTPOORT Hoe lang heb je eraan gewerkt? Verliep het vlot?
Marc In een viertal maanden was het boek geschreven. Ik werk gelijktijdig aan een viertal manuscripten. Voor het ogenblik schrijf ik het boek OPA. Het boek lag een tijdje stil, nu heb ik de draad terug opgepikt. Na mijn roman HET KRUIS VAN DE OORLOG had ik me opnieuw moeten inleven. Door fictie met non-fictie te mengen kan ik me met “OPA” ietsjes meer permitteren. Zo kan ik v.b. bepaalde wantoestanden in RVT-huizen aantikken. Anderzijds leent het verhaal zich ook prima tot vrolijke situaties en warme emoties.

KUNSTPOORT Soms ga je in afzondering om intensief te schrijven aan een boek? Was dit nu ook het geval?
Marc Inderdaad, in Hotel Koener in Clervaux gebruik ik steeds dezelfde hotelkamer als schrijflocatie. Ik heb behoefte aan structuur, aan een vast ritme van schrijven en wandelen. Ook tijdens de nachtelijke uurtjes van 3 tot 5 ben ik geïnspireerd.
Ingrid De vrijdagnamiddag was vroeger mijn baknamiddag. Na het overlijden van Leo zat ik op vrijdagnamiddag notities te maken aan de keukentafel. Voor plotselinge invallen lag een boekje paraat op mijn nachtkastje.

KUNSTPOORT Je schreef al een aantal boeken, heb je nog stress bij het uitgeven van een nieuw boek? Ben je bang van eventueel negatieve reacties? Val je in een zwart gat eens het boek uit is?
Marc Tot dusver schreef ik reeds meer dan 20 boeken en stress is me grotendeels vreemd. Alleen vroeger bij examens heb ik ooit stress ervaren. Het beruchte zwarte gat bestaat niet voor mij gezien ik aan een aantal manuscripten gelijktijdig werk.

KUNSTPOORT Stop je soms wat van jezelf in de personages?
Marc Emoties in het verhaal komen uit eigen gevoelens. Er zit veel van mezelf in de personages. Schuilt er niet in ieder mens goed én kwaad?

KUNSTPOORT Zit het plot al in je hoofd als je gaat schrijven? Wijzigt het verhaal onderweg? Zijn er bepaalde trucjes die je gebruikt zodat de lezer meteen mee is in je verhaal of getriggerd wordt om verder te lezen?
Marc Het plot weet ik nooit vooraf en bepaal ik al schrijvend. Mijn truc is: een boek moet onvoorspelbaar blijven. Ik schrijf enkel boeken die ik zelf graag zou willen lezen.

KUNSTPOORT De covers zijn aantrekkelijk, het zijn eyecatchers.
Ingrid De cover toont een prachtig stukje natuur. Via het trefwoord ‘verloren’ vond ik deze foto. Leo was verloren in zijn eigen kapotte hoofd.
Marc Het eigenlijke kruis plakte niet op een cover, het werkte niet. Via een fotoagentschap vonden we het geschikte beeld.

KUNSTPOORT De covers zijn mooi, twee aantrekkelijke uitgaves met een boeiende inhoud; deze boeken verdienen om gelezen te worden.

https://uitgeverijhetpunt.be/

Marc Geyens
https://uitgeverijhetpunt.be/product/het-kruis-van-de-oorlog/
https://www.marcgeyens.be

 

 

 

 

Ingrid Van Spittael
https://uitgeverijhetpunt.be/book-author/ingrid-van-spittael/
https://www.facebook.com/ingrid.vanspittael.7?fref=jewel

 

 

 

 

Tekst en fotografie Kathleen Ramboer

 

ten huize van Kristel VAN LENT -Glasartist

bertvannoten2 Geen categorie ,

Kristel Van Lent °1960 Mechelen

We leven in een snelle wereld, waar gevoelens en intuïtie soms op de achtergrond geraken.
15 jaar geleden ontdekte ik op zoek naar een creatieve uitingsvorm dat glas meer was dan een drinkglas of een glasraam.
Ik leerde vele glastechnieken kennen die me steeds meer de mogelijkheden geven om mijn gevoelens, intuïtie en droombeelden te uiten.
Glas inspireert me, verleidt me en daagt me uit.
Mijn werk gaat over wat ik voel en wat me raakt in het leven: pijn, verdriet, verlangen, agressie, liefde, kwetsbaarheid, kracht, geborgenheid, eenzaamheid.
Het glas geeft vorm aan mijn innerlijke gevoelens en mijn leefwereld als vrouw, echtgenoot, moeder, vriendin,..
Gestuurd door mijn bewuste en onbewuste, mijn vrouw zijn en mijn omgeving komen mijn werken uit men handen.
Al boetserend groeien mijn glasobjecten en kan ik mijn gevoelens en gedachten uiten in een eigen beeldtaal.
De vele mensen waar ik mee omga inspireren me steeds weer door hun eigenheid en hun gevoelens.
Ik leerde vele technieken exploreren. Vormgesmolten glas en pate de verre glas kregen mijn voorkeur. Ook het glasblazen blijft me boeien. Het experimenteren gaat verder in deze technieken. Het zelf creëren is hierbij voor mij heel belangrijk.
Mijn werk roept bewuste en onbewuste gevoelens op bij de toeschouwers.
Zo ontstaat er een visuele dialoog met de kijker. Deze versterkt de emotionele inhoud van mijn werk, het benadrukt mee de vreugde, de kwetsbaarheid en de vergankelijkheid van het leven.

http://www.kristelvanlent.be/
https://www.facebook.com/glaskunst.kristelvanlent/

Videograaf: Bert VANNOTEN

 

Poppunt Soundtrack: “Wat mij triggert”

ericrottee Geen categorie ,

Competitie en Kunst

Als muzikant zijn er heel veel paden te volgen om te slagen in de muziekwereld. Zoals vroeger kunt u in de cafés gaan spelen. U kunt aan wedstrijden deelnemen. U kunt uw muziek op Youtube of/en op Facebook plaatsen.

Soundtrack is een project van de eerste categorie, de wedstrijd. Een kansenparcours wordt het genoemd. Kunst en wedstrijd, het klinkt tegenstrijdig. De kunstenaar strijdt voor zijn kunst, niet om de eerste te zijn. Om te slagen moet je toch aan wedstrijden deelnemen. In tegenstelling tot de competitie in de sport , is het een strijd tegen zichzelf, niet tegen de andere.

Een muziekreis door de Vlaamse jeugd

Alle benaderingen willen hetzelfde bereiken: de muzikanten zichtbaar maken voor het brede publiek. Het brede publiek is een jong publiek, net zoals de kandidaten.

Soundtrack is een samenwerking tussen verschillende muziekorganisaties zoals Poppunt, Ancienne Belgique, Muziekdroom enz. of jeugdhuizen zoals Formaat.

Per provincie worden de muzikanten opgeroepen om aan het project deel te nemen. 100 Groepen / muzikanten in Brussel hebben de stap gezet, 16 worden voor de tweede ronde geselecteerd. De tweede ronde bestaat uit een eerste concert van ongeveer 15 tot 20 minuten.

Zinnema, diversiteit op de voorgrond

En daarom zijn wij bij Zinnema, voor de eerste van de vier concertavonden. Vier groepen zullen spelen. De namen van de groepen geven niet veel weg: Azertyklavierwerke, Pega, Leonore, Dilly. Het zal een echte ontdekking worden.

De geluidsingenieur van Zinnema, zoals altijd behulpzaam en efficiënt, helpt bij de samenstelling van de instrumenten en het geluid. Perfect!

Een zachte stem komt uit een tenger lichaam. De naam Leonore staat haar goed. Een klassieke rustige rockmuziek. Het publiek is rustig, niet zo talrijk, het is nog vroeg in de avond. “De eerste groep heeft het moeilijker dan de laatste” zegt Paulo, een jurylid. 

De tweede groep is een persoon, genaamd Azerty Klavierwerke. Een sterk contrast met de vorige groep. Geen gitaar, geen drums. Een paar elektronische DJ-mixers met veel knoppen, een soort steen met iets erop gekleefd. Wat eruit komt is niet altijd aangenaam om te horen. Het geluid heeft iets unieks, misschien zullen wij het binnen een paar jaar op de radio horen. 

Pega is de naam van de derde groep. Er wordt, door de drie vrouwen, een beetje metal rock gespeeld. De drummer dirigeert de groep, met de ogen gericht op de twee zangeressen. De stemmen zijn  soms moeilijk te verdragen. Toch  is het publiek mee.

Opgelet!  De ster van de avond komt op het podium, Dilly, een queer zanger. Wat een energie! wat een stem! Het publiek gaat uit zijn dak! Hij heeft van de 15 minuten, die hem  ter beschikking werden gesteld, een echte show gemaakt.

Het wordt heet.

Paulo draagt geen Marcelleke maar toch wel een pet

“Daar, de jongen met een pet is een jurylid” zegt Rosa, de organisatrice van de avond. Hij ziet eruit als een echte rapper. Eerste verrassing,  Paulo geeft een hand om goeiedag te zeggen, geen high-five of hi, nee een simpele handdruk .“Deels wat ik zelf ervaar, wat mij triggert, wat mij boeit” vertelt Paulo over de manier hoe hij de muzikanten evalueert. Hij gaat verder “Ik probeer heel observerend rond te kijken naar het publiek toe, hoe de toeschouwers applaudisseren”. “Het is heel moeilijk in te schatten, het is een balansoefening”. “De eerste groep heeft het moeilijker dan de laatste”. Wij zijn verbaasd hoeveel belang hij hecht aan de mening van het publiek. 

Paulo is niet zomaar een jurylid. Hij schrijft zelf ook liedjes en werkt vaak samen met Stikstof. Hij ziet zichzelf wel niet als een Vlaming, maar als een Nederlandstalige Brusselaar.
Mooie uitspraak!

Iedereen voelt zich jurylid

Wijzelf zijn geen fans van wedstrijden voor kunstenaars. Het is een noodzakelijk kwaad. Zoals Soundtrack georganiseerd is, is het een mooie kans voor de muzikanten. De mensen die komen luisteren staan voor veel open, en dat is wel nodig. De juryleden moeten heel alert zijn. Iedereen voelt zich de voetbaltrainer op café, zo voelen wij onszelf ook.  Dilly heeft ons hart veroverd, met zijn levendige performance. Wij zijn benieuwd of hij de eindstreep zal halen.

 

Eric Rottee Tekst en Foto’s

83ste Landjuweel in Brussel

bertvannoten2 Geen categorie , ,

 

LUCKY LEO stelt voor:
De Loonsverhoging

OPENDOEK wil als koepelorganisatie het beoefenen en beleven van theater waarderen, faciliteren en verder ontwikkelen zodat mensen zich sociaal en artistiek kunnen ontplooien.

Het Landjuweelfestival toont het amateurtoneel in al zijn kwaliteit en diversiteit. Het festival toont een scala van de meest belangwekkende voorstellingen die het voorbije seizoen te zien waren in heel Vlaanderen en Brussel.
Sinds 2016 vindt het Landjuweelfestival elk jaar in een andere stad plaats. In 2016 was Mechelen de eerste halte op deze ronde door Vlaanderen. In 2017 meerden we aan in Oostende. In 2018 was Genk aan de beurt. Voor het 83ste Landjuweel nemen we je mee naar Brussel, van 30 OKTOBER tot 3 NOVEMBER.

Het Mechels theatergezelschap Lucky Leo werd dit jaar ( 2019) geselecteerd voor het landjuweelfestival.
Uit 83 Vlaamse en Brusselse producties selecteerde het Landjuweelfestival zeven belangwekkende
producties van het voorbije theaterseizoen.
Uiteraard was het gezelschap best tevreden met deze erkenning.
Het was de derde keer dat ze een stuk indienden voor het landjuweelfestival.

AUTEUR, VERTALER/AUTEUR, TRADUCTEUR: Georges Perec, Alice Toen

Georges Perec staat bekend voor het schrijven van teksten onderworpen aan een wisselende vormbeperking. In ‘De loonsverhoging’ gebruikt Perec een organigram als uitgangspunt van zijn verhaal. Gebruikmakend van het organigram laat hij een kantoorbediende zijn personeelschef om een loonsverhoging vragen.
Door middel van een voorstel, alternatief, positieve hypothese, negatieve hypothese, keuze en besluit wordt een repetitieve tragikomische tekst samengesteld. Het is een onderzoek hoe de structuur en de inhoud van de tekst kan samenvallen met het ritme van de muziek en de bewegingen van de acteurs.

Deze voorstelling haalde de overwinning als eind laureaat van het Landjuweelfestival 2019.
Regie: Hilde Moyson.
Spel: Brien Coppens · Lysbet Cammaer · Lina Lauwens · Robin Mertens · Jessie Glorie · Debbie Jacobs · Pieter Mollemans.
Muziek: Willem Moyson
Productie: Mia Vaes (kostuum) · Ans de Bremme (assistentie) · Gerd Cammaer (make-up) · Femke Nuttin (communicatie)

http://www.luckyleo.be/
https://www.opendoek.be/landjuweel/2019
https://www.facebook.com/pg/www.luckyleo.be/posts/

Videograaf: Bert VANNOTEN

BREEDBEELD FILMGALA 2019

kramboer Geen categorie ,

BREEDBEELD rolde de rode loper uit voor kortfilms gemaakt binnen de lijnen van het filmclubcircuit. Met dit Filmgala wil BREEDBEELD de beste films uit niet-professionele kringen in de kijker plaatsen. Iedere cineast die aangesloten is bij een filmclub kon maximaal twee films insturen. Een selectie van 17 films werd zondag 28 oktober vertoond in
het Cultuurcentrum Scharpoord te Knokke-Heist.

Yirka De Brucker verantwoordelijk voor de organisatie maakte tijdens het Filmgala wat tijd voor KUNSTPOORT.

Kunstpoort Wat is de bedoeling van het Filmgala?
Yirka De Brucker Om dit duidelijk te maken geef ik graag eerst wat duiding over de werking van BREEDBEELD. BREEDBEELD richt zich tot verschillende doelpublieken: de academies, filmclubs, studenten aan de Hogeschool en cineasten die niet in groepsverband ageren. Deze creatievelingen helpen we waar we kunnen. We stimuleren en motiveren door middel van feedback, door toonkansen, een podium te bieden en nuttige info mee te geven. De nadruk ligt op evenementen.
Zo hebben we van 8 tot 10 november het BREEDBEELD KORTFILMFESTIVAL. https://breedbeeld.org/agenda/breedbeeld-kortfilmfestival
Het lidmaatschap is volledig gratis.
https://breedbeeld.org/

Kunstpoort De hoeveelste editie maken we nu mee?
Yirka De Brucker Dit is de achttiende editie. We hadden zo’n 50 tot 60tal inzendingen. Het BREEDBEELDteam selecteerde daaruit een 17tal kortfilms. Op het Filmgala kent ons team prijzen toe in de categorie fictie en non-fictie. Daarnaast kan de jury een extra prijs uitdelen aan een film die buitengewoon is op vlak van cinematografie of scenario. Per prijs reikt
BREEDBEELD een cheque uit van € 500.

Kunstpoort Wie maakt deel uit van de jury?
Yirka De Brucker Er zijn drie juryleden: één jurylid vertrouwd met BREEDBEELD door een medewerking aan verschillende projecten en twee Nederlanders van NOVA, een Nederlandse Organisatie voor Audiovisuele Amateurs. Hierdoor werken we aan een internationale uitstraling.

Kunstpoort Wat waren de criteria voor een selectie?
Yirka De Brucker Belangrijk zijn de cinematografie, het scenario, de auteurs, de tekst, muziek, regie en montage. We streven een diversiteit aan onderwerpen na.

Kunstpoort Het valt me op dat er vooral veel documentaires getoond worden.
Yirka De Brucker Inderdaad zo ongeveer een 50%. De reden? Waarschijnlijk omdat bij een documentaire de auteurs voorhanden zijn. Bij fictie valt scenarioschrijven moeilijker.

Kunstpoort Wie komt naar het Filmgala, welk publiek?
Yirka De Brucker Hoofdzakelijk mensen uit het Filmclubcircuit, vrienden, familie, weinig buitenstaanders.

Kunstpoort Hoe was het niveau dit jaar?
Yirka De Brucker Ongeveer het zelfde als vorige jaren.

Kunstpoort De regisseur Jan Verheyen presenteert het Filmgala en interviewt de cineasten. Was die gemakkelijk te overtuigen?
Yirka De Brucker Hij verleent al jarenlang zijn medewerking aan het Filmgala. Ook tijdens het Kortfilmfestival speelt hij een grote rol.

Enkele kortfilms uitgelicht

Left Luggage 14’
Jürgen Depoorter & Kurt Mariën
Capricorn Film Group

https://vimeo.com/299190614

Left Luggage brengt het filmisch portret van de kunstinstallatie van Willy Baeyens. Bij een bezoek aan de Dossin Kazerne te Mechelen werd de kunstenaar getroffen door foto’s van kinderen, slachtoffers van de holocaust. Deze foto’s vertaalde Willy Baeyens naar schilderijen, portretten die hij later voor zijn kunstinstallatie in oude reiskoffers stopte. De kortfilm toont het schilderproces en de zoektocht naar 140 oude reiskoffers. Wat me opvalt zijn de verrassende camerastandpunten en de warme sfeervolle kleuren in contrast met het onderwerp. Niets in deze docu verraadt dat de cameraman Jürgen Depoorter geen professional is. Hij werkt als chauffeur bij De Lijn. De kunstinstallatie Left Luggage lokte 7000 bezoekers naar de Dossin Kazerne en maakt nu een tour door het land.

Famadihana 17’
Jean-Paul Grauwels
filmclub VTB Antwerpen

https://www.youtube.com/watch?v=0VgXMbffFJk

Eens in de 7 jaar graven Malagassiërs, inwoners van Madagascar, hun overleden familieleden op om hen te keren. Die dag dansen ze met hun doden en is het feest.
Jean-Paul Grauwels konden we strikken voor een klein interview. Hij is cameraman en tevens voorzitter van de filmclub VTB Antwerpen.
Kunstpoort Van waar komt je fascinatie voor de film?
Jean-Paul Grauwels Die dateert van eind de jaren 70. Ik ben kinesist. Een patiënte van me filmde toen met een super8 camera en gaf een voorstelling. Het zien van haar film legde de kiem voor mijn passie.

Kunstpoort Waar haal je de inspiratie vandaan?
Jean-Paul Grauwels Mijn reizen zijn mijn inspiratie. Ik reis in functie van het filmen. Soms belicht ik één aspect van een reis zie ‘De zwaveldragers van Java’.

Kunstpoort Hoeveel uren per week besteed je aan je hobby?
Jean-Paul Grauwels Toen ik nog werkte was het vooral nachtwerk. Nu ik op rust ben, speelt de film dag en nacht door mijn hoofd. Het is een passie die me niet meer loslaat.

Kunstpoort Doe je alles zelf, scenario, montage, muziek…?
Jean-Paul Grauwels Inderdaad enkel de tekst spreek ik niet zelf in.

Kunstpoort Film je met een professionele camera?
Jean-Paul Grauwels Ik heb een betere amateurcamera. Montage gebeurt met de computer.

Kunstpoort Beschouwden de Malagassiërs je niet als een indringer bij het filmen van ‘Famadihana’?
Jean-Paul Grauwels Helemaal niet. Ik bezocht Madagaskar 4 maal. Ik leerde Malagassiërs kennen die hier in België woonden. De man die hier werd opgegraven heb ik ontmoet. Ik ben betrokken bij de familie, ze noemen me een vriend.

Kunstpoort Kijk jezelf veel film, video’s, film of televisie?
Jean-Paul Grauwels Helemaal niet. Ik kijk enkel passief tv als mijn vrouw voor de beeldbuis zit. Wel hou ik van documentaires.

Kunstpoort Indien je een prijs wint, wat zou je met de 500 euro doen?
Jean-Paul Grauwels Onmiddellijk op reis vertrekken.

Noot: Van 1980 tot 1991 programmeerde de toenmalige BRT enkele bijzondere toeristische films van Jean-Paul Grauwels.

In goede en kwade dagen 23’
Flore Pensaert
filmclub Nova

Flore Pensaert, studente aan het RITCS brengt een intiem familieportret van haar ongeneeslijk zieke oom/peter Danny en zijn ouders, haar grootouders Maria en Joseph.
Enkele flitsen uit het interview van regisseur Jan Verheyen.
Regisseur Jan Verheyen ‘Waarom dit dubbelportret? Was dit de bedoeling van meet af aan’?
Flore ‘Inderdaad. Het is niet vanzelfsprekend dat ouders hun zoon overleven daarom wilde ik beide verhalen brengen’.
Regisseur Jan Verheyen ‘Was het voor Danny soms niet moeilijk dat je hem filmde’?
Flore ‘Soms was er inderdaad protest. Ik probeerde een balans te vinden tussen filmmaker en familielid’.
Regisseur Jan Verheyen ‘Is dit een kortfilm gemaakt in het kader van je studies aan het Ritcs’?
Flore Pensaert ‘Nee. Ik ben lid van een filmclub vandaar deze productie en inzending’.
https://florepensaert.weebly.com/

PRIJZEN

Left Luggage
Jürgen Depoorter & Kurt Mariën 14′
https://vimeo.com/299190614
beste non fictie & beste Belgische film

 

Ambachtelijk
Tony Jacobs 10′
beste fictie

 

 

Leven in de schemerzone
Ronny Claus 23′
beste cinematografie

 

Niet zonder slag of stoot
Daniël Beckers 23′ (NL)
beste Nederlandse film (samenwerking NOVA)

 

Dit was het eerste BREEDBEELD evenement dat KUNSTPOORT bijwoonde. Het smaakt naar meer. We kijken uit naar andere BREEDBEELD foto-, film- of mediakunstevenementen.

 

Regisseur Jan Verheyen en Yirka De Brucker van BREEDBEELD

Tekst Kathleen Ramboer
Fotografie Eric Rottée
Foto’s stills BREEDBEELD

 

Wanderlust in Marchin

ericrottee Geen categorie

6:30. Opstaan. Midden september is het op dit uur nog donker. Een douche heb je absoluut nodig om wakker te worden. Herinneringen aan vroeg opstaan in de zomer komen terug. Marchin. Er is een Marchin en een Grand-Marchin. Wij vragen ons af waar het cultuurcentrum zich bevindt. Waarschijnlijk in het centrum van Marchin? Nee dus, volgens de GPS. Grand-Marchin is groot. Dus moeten we verder rijden om het cultureel centrum te bereiken. Onderweg valt ons de goede toestand van de huizen op.. Ver weg is het cliché van het arme Wallonië.  

Marchin of Grand-Marchin

“Vous venez pour la Biënnale?” vraagt de vrouw achter een eenvoudige tafel. Het huis, het cultureel centrum ziet er ook eenvoudig uit. Het is Venetië niet.. Op een duidelijke kaart zie je de verschillende plaatsen waar je foto’s kan bekijken. De eerste verrassing komt van een fotografe uit Wit-Rusland, in de bar naast het cultureel centrum. Geen intellectuele, abstracte zwart-wit foto’s, maar frisse kleurenfoto’s met een grote luchtigheid.

Luchtigheid is er ook in de kerk. Bloemen werden gefotografeerd. De foto, afgedrukt op een glazen plaat, is doorzichtig. Je zit op de bank van een familie en je kijkt naar foto’s die zouden kunnen wegvliegen. Wanneer je vertrekt uit de kerk, krijg je een rustig heuvelachtig landschap te zien.

 

Een beetje klimmen en je betreedt een gewoon huis. Foto’s van een man en een vrouw, soms samen, soms apart. Colin Gray , uit Engeland, heeft zijn hele leven lang zijn ouders gefotografeerd. Dat besef je na een tijdje. Indrukwekkend zijn de foto’s van de gestorven moeder in de slaapkamer. 

De volgende etappe is het gelijkvloers van een rijhuis. In de keuken/eetkamer hangen foto’s aan de muur en staan ze op de meubels. Er zijn originele afdrukken bij zegt de zoon van de fotograaf, aanwezig op die dag. Alle in zwart-wit. Het leven van de jaren ‘70 komt naar boven. Een getuigenis van hoe het was in de streek rond en in Luik.

 

 

Ossogne en de kerk

De tentoonstellingen zijn niet alleen in Marchin maar ook in Ossogne. Hoe ver is dat? 8 km. De mooie landschappen met heuvels verleiden ons om er te voet naar toe te gaan. Toch is het een beetje te ver. Wanneer wij aankomen valt het op dat in een zo’n klein dorp, hameau in het Frans, ze toch een kerk hebben gebouwd. Een andere tijd. 

Twee fotografen trekken de aandacht. Beiden spelen ze rechtstreeks in op het gevoel van medelijden en sympathie.

Sarah Seené heeft blinde of slechtziende mensen gefotografeerd. Het zijn sterke portretten, met een tekst in braille. Er straalt veel emotie uit deze foto’s en uit de verhalen van deze jonge mensen.

Jef van den Bossche heeft mensen in het volkscafé gefotografeerd. Nu. Ze bestaan nog, zowel het volkscafé als de mensen die het bezoeken. Groot formaat en in kleur, de foto’s  geven de indruk dat u de mensen kunt horen, ruiken, voelen. 

Wanderlust

De volgende keer, dus binnen twee jaar, nemen wij de fiets mee. Zo ontdekt je een Belgische streek, maar te voet gaat ook. Heuvelachtig, een mix van pure natuur en akkers. Je ontdekt huizen, kerken, boerderijen met hun schuur, kasteeltjes en lokale bars. Je ontdekt fotografen en hun foto’s. De Biënnale is een leuke en rijke ontdekkingstocht.

LINKS:

Eric Rottée tekst en foto’s
Guy Verschueren foto’s

6 vrouwen, 6 kunstenaars, 6x sterk werk

kramboer Geen categorie , ,

Tentoonstelling schilderkunst ALLE 6 GOED

De open deur van het Hof van Rijhove Gent nodigt uit om binnen te wandelen in de tentoonstelling van 6 dames/kunstenaars. Ik bezoek die nu een tweede maal, de vernissage overtuigde me. De schilderkunst van -ALLE 6 GOED- charmeert en vraagt om een recensie; -alle 6 goed- bezig!
Kunstpoort plaatst de 6 op een rij.

 

 

 

 

Miet Verschelden bereikt met haar huiselijke, intimistische taferelen op klein formaat een groots resultaat. Warme kleuren, goede composities, tedere en gevoelige penseelvoering maken de schilderijen tot juweeltjes. Piet is voor Miet Verschelden zoals Nel was voor schilder/beeldhouwer Rik Wouters: partner, model en een bron van inspiratie.

 

De schilderijen van Det Cambien verraden dat ze een zwak heeft voor appelblauwzeegroen, een bijna cyaanblauw. Het eerder agressieve cyaan verzacht met titaanbuff en de wervelende penseelvoering dwingt de bezoeker tot een studie van de portretten. De dwingende portretten ogen niet lieflijk, schijnen niet gemaakt om te behagen en vragen juist daarom om veroverd te worden. Eenmaal ontdekt laten ze je niet meer los.

 

De werkwijze van Katleen Vandenberghe is uniek. Een beeld uit haar map met foto’s en krantenknipsels vormt de basis van haar avontuur op doek. Angstloos, vol enthousiasme staat ze voor het uitdagende witte doek. Zonder voorstudies, zonder doel, zonder kleurstudie, zonder plan begint ze te schilderen, intuïtief en spontaan. Het formaat is een keuze van het moment. Het resultaat? Geabstraheerde landschapjes, geïsoleerde vogels, felle bloemen, eenvoudige portretjes… die getuigen van een groot abstraheringsvermogen en een gevoel voor kleur.

 

Abstracte werken, landschappen en paarden vormen de thematiek van het werk van Martine Deleu. Vooral het expressieve heftige kleurgebruik springt in het oog. Ze schuwt de roden niet. De levendige doeken tonen een interessant creatieproces: een laag op laag schildertechniek, wegvegen, schrapen… Ik citeer Gerolf Van de Perre: Schilderen is steeds weer een positie zoeken tussen twee kanten: de zichtbare werkelijkheid buiten het canvas weergeven of net wegnemen binnen dat canvas.  …  Wie kijkt wil kunnen interpreteren. Om die reden mag een schilderij ook niet uitsluitend om een weergave gaan.  Er moet nog ruimte voor interpretatie zijn; de kijker moet ook nog een stap kunnen zetten. Die ruimte geeft ons Martine Deleu.

 

In dit Hof van Ryhove toont Annick Steyaert een sublieme ‘church’ reeks: gevoelige momentopnames van concertreeksen in de Sint-Michielskerk Gent. De kleine werken zijn sober van kleur, krachtig en op een spontane directe manier geborsteld. De verstilling, kenmerkend voor haar sacrale interieurs zie je ook terugkeren in mooie portretten.

 

Tot slot zijn er de vrouwenlichamen van Ann Vermeersch. Ze zijn raak getekend, soms puur lineair, vaak met aquarel toetsen. Ann Vermeersch kan niet alleen raak tekenen, schilderen lukt ook aardig. Mij treft een schilderij met een donkerharig mannenhoofd achteraan gezien in bruine tinten, gevoelig geschilderd. Geen aangezicht is er te zien toch verraadt het werk de identiteit van een persoon. De tekenkunst is voor Ann Vermeersch duidelijk haar favoriete kunstvorm. Zij is er zeker bedreven in. Toch zou ik graag meer van haar schilderijen zien.

 

Deze zes vrouwen ontmoetten elkaar in het atelier’ levend model’ Sint-Lucas, Gent. Sommigen werkten op dit onderwerp verder, andere gingen op ontdekking met als resultaat een eigen plastische beeldtaal. De accrochage in het Hof van Ryhove lijkt me niet gemakkelijk. Toch hebben de kunstenaars er een mooi samenhangend geheel van gemaakt.
Het is niet de eerste keer dat dit groepje samen tentoonstelt. KUNSTPOORT is alvast benieuwd naar hun volgende tentoonstelling.

Buiten wacht me een grijze regenbui. Gelukkig, de warme ontvangst door de kunstenaars en het heerlijke kleurenspel van hun schilderijen kunnen de pret niet bederven.

INFO

tentoonstelling schilderkunst Hof van Ryhove
van 21 september tot 8 oktober 2019

Onderstraat 20-21
9000 Gent
open woensdag – donderdag – vrijdag van 14u30 tot 1830
zaterdag en zondag van 11u tot 18u30
ingang gratis

Miet Verschelden
https://www.facebook.com/verschelden.miet

Det Cambiern
https://www.facebook.com/det.cambien

Katleen Vandenberghe
https://www.facebook.com/katleen.vandenberghe
https://katleenvandenberghe.weebly.com/index.html

Martine Deleu
www.martinedeleu.be
https://www.facebook.com/martine.deleu.3158
instagram deleu.martine

Annick Steyaert
instagram stey.art
https://www.facebook.com/annick.steyaert

 

Tekst en fotografie Kathleen Ramboer
groepsfoto © alle6goed