Mechelsen Iemer gaat naar voormalig politiek vluchtelinge Margarita Hovhannisyan (69)

De Mechelse Cultuurraad heeft woensdagavond in de Salons Van Dijck de zevende Mechelsen Iemer uitgereikt. De eer viel de voormalig politiek vluchtelinge Margarita Hovhannisyan (69) te beurt voor haar verbindend werk. “Ik had dit nooit verwacht”, reageerde ze emotioneel.

De Mechelse Cultuurraad reikt de Mechelsen Iemer uit aan een verdienstelijke Mechelaar of een Mechelse organisatie die zich op bijzondere wijze inzet of ingezet heeft op cultureel vlak. Telkens worden vijf kandidaten genomineerd.

Dat in principe om de drie jaar, maar ten gevolge van corona was het intussen vijf jaar geleden dat nog een Mechelaar de eer te beurt viel. De vijf genomineerden waren het Filmhuis, muzikanten Niels Geerts en Lode Tooten, majorettekorps Va et Vient en dus ook Margarita.

Ze was compleet verbluft toen het beeldje van de Mechelse kunstenares Frieda Mariën haar richting uit kwam. “Dit is een grote verrassing. Ik was al blij en dankbaar hier vandaag aanwezig te mogen zijn. Ik ben heel emotioneel.”

Voorzitter van de cultuurraad Frans De Wachter verduidelijkt de keuze. “Margarita komt uit een moeilijke situatie en integreerde zich hier. Ze gebruikt cultuur als bindmiddel binnen haar eigen gemeenschap, maar ook binnen de buurt. Het is die verbindende kracht van cultuur die we willen waarderen.”
Margarita was in haar geboorteland decennialang journaliste bij een krant, later hoofdredactrice, tot ze Armenië om politieke redenen moest ontvluchten. “Ik had grote problemen nadat ik veel artikels had geschreven, onder meer tegen de toenmalige president. Ik had nooit gedacht mijn land te zullen verlaten.”

Nog altijd heeft ze nostalgie, meteen ook de naam van haar vereniging. “Met Nostalgie organiseren we poëzieavonden, culturele uitstappen, eetavonden en filmbesprekingen. We laten onze cultuur zien en nodigen andere culturen uit om hetzelfde te doen, om zo een brug te slaan.”

Naast een verbindend iemand is Margarita ook dichteres. Tijdens de huldigingsavond droeg ze enkele van haar gedichten voor, zowel in het Armeens als in het Nederlands. “Dit beeldje bewaar ik mijn ganse leven en ik zal mijn kinderen zeggen om het na mijn overlijden te schenken aan de stad.”

Waarderingsprijs

Volgens De Wachter was het overigens moeilijk kiezen tussen vijf fantastische kandidaten. “We hadden ook kunnen kiezen voor klassemuzikant Lode of voor Niels, die zijn beperkingen overstijgt. Ook het Filmhuis en Va et Vient waren verdiende winnaars geweest, maar we hebben maar een beeldje.” Iedereen kreeg een waarderingsprijs.


Videograaf: Bert VANNOTEN