Bijeenkomst schrijfgroep Iedereen gepubliceerd
Cafetaria Permeke bibliotheek Antwerpen
15 december 2018
15 uur stipt stapte ik de cafetaria binnen en ja hoor de schrijfgroep was al druk bezig.
De schrijfgroep Iedereen gepubliceerd viert haar 5 jarig bestaan. Daar mogen ze best trots op zijn. Twee onder hen publiceerden al.
Arlette, Katrien, Lieve, Anneleen en Tine zijn een hecht schrijfgraag literair groepje. De groep is organisch gegroeid. Anneleen en Tine ontmoetten elkaar via een schrijfcursus. Lieve, vriendin van Anneleen, zocht een hobby en sloot zich aan bij de groep. Ondertussen zijn ze 5 jaar verder en hebben ze al heel wat van elkaar geleerd. De groep is hecht en vast. Afvallers of nieuwkomers zijn er niet. Iedereen gepubliceerd is nu een literaire vriendengroep waar men constructieve kritiek durft geven. Dat ondervond ik die namiddag in de Permeke bibliotheek te Antwerpen.
Hoe gaat de groep te werk?
Om de vijf weken komen ze samen in Antwerpen. Arlette maakt de trip van Limburg naar Antwerpen, Katrien is Antwerpse, de rest woonachtig te Gent. Antwerpen is voor iedereen gemakkelijk te bereiken. Één week leestijd is voorzien. De groep stelt een ultimatum. Elk lid mailt zijn tekst naar de anderen uiterlijk één week voor de bijeenkomst voor zondagavond 23u59.. Zo creëert het schrijversteam discipline en is elk lid extra gemotiveerd. Vragen worden opgemaakt, opmerkingen genoteerd en op voorhand doorgegeven. In de groep is iedereen gelijkwaardig. Er is geen docent, niemand neemt de leiding.
Arlette – Katrien – Lieve
De bespreking
Arlette Henek
Arlette Henek schrijft aan een tweede boek. In haar eerste roman Achter-land, Vertelpunt Uitgevers beschrijft ze de eerste (Poolse) migrantenvrouwen en hun kinderen in de Limburgse 
steenkoolmijngemeenten. Zie https://kunstpoort.com/2018/06/11/onverwacht-plot-en-arlette-henek/ Ook voor haar tweede roman put Arlette inspiratie uit haar Poolse afkomst.
Is het niet langdradig? Werpt ze in de groep. Als titel dacht ik aan ‘Gelukkig’ of ‘Zosja’. De groep is unaniem. Het moet ‘Zosja’ worden. Een naam is sterk als titel.
Arlette twijfelt nog. Geef ik de roman uit in eigen beheer of via een uitgeverij? Ze wikt en weegt. Een uitgeverij betekent ongetwijfeld erkenning, bezorgt je aanzien en je wordt ‘au serieux’ genomen. Doe je het in eigen beheer, dan heb je alles in eigen handen.
Katrien Goris
De tekst van Katrien is een opdracht voor de schrijfcursus die ze volgt. Het wordt een lang verhaal. De groep is van mening dat er een stijlbreuk is tussen de verschillende hoofdstukken. Tine twijfelt aan de geloofwaardigheid van de tekst. Er volgt een inhoudelijke interessante discussie. Tenslotte is men het erover eens dat de tekst visueel sterk is. Arlette bracht een boek mee ‘Ansicht’ van Emily Puck en raadt Katrien aan dit te lezen maar Tine repliceert onmiddellijk: “Laat je niet te veel beïnvloeden door andere lectuur.”
Tine Draeck
Ook Tine schrijft een verhaal. Eerlijk bekent ze me: “Als ik een lang verhaal schrijf, maak ik het nooit af.” Nochtans Arlette vindt dat het verhaal zoals altijd goed geschreven is. Ook hier twijfelt de groep aan de geloofwaardigheid.
Tine en Anneleen
Waarom schrijven ze? Waarom maken ze deel uit van deze schrijfgroep?
Arlette Henek
Ik schrijf omdat ik het graag doen. Er is een soort gedrevenheid. Ik heb ook heel veel twijfel. Een kleine troost, zelfs gerenommeerde auteurs zijn niet altijd zelfzeker. Zo verandert auteur Stefan Hertmans in een 2de druk vaak nog een onjuistheid. Onze groep is divers. Elk lid heeft zijn eigen sterkte, grammaticaal, visueel of wat stijl betreft. Een kritische beoordeling is niet altijd fijn om horen. Na een discussie verander ik vaak mijn tekst om achteraf vast te stellen, ze hadden toch gelijk.
Anneleen Van den Berge
Iedere schrijver wil in zijn achterhoofd erkenning en houdt ervan dat men zijn schrijfsel leest. Ik startte zelf een reisblog. https://www.onder-andere-wolken.be/ In feite is publiceren je kwetsbaar opstellen. De schrik zit er goed in telkens ik op de knop verzenden druk. Er is geen weg terug!
Anneleen vertrekt op 24 december voor een viertal maanden op reis door Azië. Haar twijfels en problemen voor de trip lees je via deze link https://www.onder-andere-wolken.be/belgie/reisverhalen/struikelblok-china/
Lieve Reynebeau
Schrijven doe je alleen. Hier kan je je solowerk aftoetsen in groep. Het is fijn dat je tekst tot leven komt.
Welk medium verkiezen ze om te schrijven? Pen en Papier? Computer?
Het romantische beeld van een schrijver met pen en papier in een afgesloten ruimte vervaagt stilaan.
Katrien Goris en Tine Draeck
schrijven ideeën, gedachten… in schriftjes, op blaadjes papier.
Anneleen Van den Berge
Schrijven is knutselwerk. Puzzelen gaat nog altijd best met de computer.
Katrien Goris
Met pen schrijven heeft tot gevolg dat je meer nadenkt over de essentie. Het gaat langzamer, je hebt tijd tot nadenken. Onderweg wijzig ik soms mijn zin.
Volgen jullie nog schrijfcursussen?
Ze zijn het erover eens. De leader van een schrijfcursus dicteert wat je moet doen. Met deze groep doen we ons eigen ding. We leren enorm veel van elkaar, meer dan we van een docent zouden opsteken. Voor beginnende schrijvers raden we een cursus schrijven wel aan.
De leden maken de planning op voor de eerste helft van 2019 en wensen Anneleen een goede reis, een reis die ongetwijfeld schitterende, avontuurlijke verhalen zal opleveren. Ik vertrek terug naar Gent. Mijn tekst sluimert in mijn hoofd. De lange treinrit, er zijn werken op de lijn Antwerpen-Gent, blijkt ideaal om mijn nota’s door te nemen.
Misschien schrijven Arlette, Katrien, Lieve, Anneleen en Tine straks bij hun thuiskomst ook verder aan hun verhaal, de opmerkingen in gedachte?
Mijn wandelingetje naar het station brengt me voorbij de feeërieke lichtjes van China Light Zoo, een aangename afsluiter voor deze interessante uurtjes met Arlette, Anneleen, Katrien, Lieve en Tine.
Tekst en fotografie Kathleen Ramboer
kunstpoort 