“Je suis Norma et vous? Basile, Julien. et toi? Larissa. Lahissa? non Larissa. Et toi? Amar, c’est algérien”.
We bevinden ons op het terras van Zinnema. Labelnight is nog niet begonnen. Mensen roken en beginnen te socializen. Basile, Julien en Larissa komen voor de Jam Session. Durven optreden, plezier om samen te spelen, daar komen ze voor.
Nathalie De Boelpaep: “vanavond zijn er kunstenaars die in onze studio muziek gespeeld en opgenomen hebben.”
Wij begrijpen volledig dat de muzikanten de Zennestudio willen gebruiken. Tijdens de ganse avond zijn er geen geluidsproblemen geweest. Geen één. Het materiaal is zeker van topniveau.
Toch is de man, achter het digitale mengpaneel, de sleutelfiguur. Dries, die de spil van het gebeuren is, blijft niet alleen achter de “pupitre”, maar hij loopt ook over het podium met kabels in de hand, sluit de instrumenten aan en verzekert de twijfelende kunstenaars dat alles goed zal gaan.
Een violist, een synthesizer en een beatmaker, de avond begint.
Zweef YUMY, zweef YUMX
De muziek is zacht met een langzaam ritme. Diana Dobrescu, de leider van de groep gebruikt de synthesizer om ons te laten zweven. Met twee elektronische toestellen en een violist spelen ze het eerste lied dat ….meer dan twintig minuten duurt. Twintig minuten, dit is geen format voor een radio maar alleen voor concerten of thuis.
Diana verwoordt een thema dat haar nauw aan het hart ligt zoals abortus, pro-choice. Ze mixt de talen, we horen Duits. We zweven op de muziek.
Na Yumy Yumx wordt er fors gewerkt op het podium, kabels, instrumenten en…
Astrid, Julia, Kris, Marijke, Ondine, Seraina, Sien, “quel cirque”,
hebben elkaar ontmoet op de middelbare school, in hun tienerjaren. Wacht! Was dat ook niet zo voor de Beatles en de Rolling Stones? En nog talrijke groepen na hen?
De muziek van Belcirque, de naam van de groep, is een moderne versie van de meerstemmige zanggroepen uit de jaren 60 en 70. Jazz, swing vocals achter de frontvrouw, de vocals maken bewegingen die de tekst ondersteunen. Die van de jaren 90 en 2000 zijn meer rond de empowerment van de vrouwen, met rap, R&B en elektronische muziek. Bij Belcirque bevinden we ons in de buurt van de groepen die in Dranouter optreden.
Belcirque heeft zonet een nieuw Album opgenomen in de studio van Zinnema. Een vriend van Belcirque kende Dries en Zinnema. Astrid prijst de medewerking met Dries. Ze zijn trots op het resultaat.
In een van de laatste liedjes van Belcirque zingt Astrid “Montre ton visage”.
“Montre ton visage” Jam session
Het is jamtijd! Dries hoeft opnieuw overal rond te lopen om kabels aan te sluiten. Er is veel volk op het podium. Bizarre muziekinstrumenten komen tevoorschijn.
Ben Maicha, degene die de groepen geïntroduceerd heeft, neemt nu de fakkel over. Ze moedigt iedereen aan om op het podium te komen en aan de jam session deel te nemen. Het podium loopt snel vol en elke muzikant start om de zang van Maïcha te begeleiden.
Toegegeven, het heeft niet de samenhang van bijvoorbeeld Belcirque. Als toeschouwer heb je wel een aanpassingstijd nodig. De vreugde van de muzikanten is mooi om te zien en soms om te beluisteren.
Labelnight
In bepaalde vormen van kunst is de grens tussen professional en amateur heel dun. De kunstenaars dromen van hun kunst te kunnen leven. Dit is evident voor muziek, dans, schrijven. Het is de verdienste van Zinnema, jongeren aan te trekken en hun de gelegenheid te bieden deze sprong te wagen.
https://www.facebook.com/belcirque/
https://www.facebook.com/yumyyumxband/
Tekst en Foto’s Eric Rottee
kunstpoort 