TANU VERBINDT

verbeelding aan zet

tekst en foto Kathleen Ramboer

Pia Cabuy, organisator/curator en kunstenaar van TANU VERBINDT nodigde me uit voor een preview. Ik was aangenaam verrast door de locatie. Tien kunstenaars palmen een prachtige villa in tot de nok.  Ze benutten ook de serres en een paviljoen, opgetrokken in 1874. De villa, verscholen in het groen, dateert van het interbellum. Dit is meteen een trigger om de tentoonstelling te bezoeken. De kunstenaars brengen er grotendeels kleurrijke, opvallende in het interieur geïntegreerde kunst. Vergis je niet, achter de façade huist een kritische wereld die diverse maatschappelijke en menselijke problemen aankaart. Neem vooral de tijd om verder te kijken dan het mooie plaatje. Niets is wat het lijkt. Het aantrekkelijke blijkt slechts een lokmiddel.
Met Pia voerde ik een uitvoerig gesprek over de inhoud en vorm van de expo, over haar rol als curator, de moeilijkheden, de aanpak, de ervaring… de weg die ze samen aflegde met de 9 andere kunstenaars. 

Kunstpoort Waarom deze expo? Waar en wanneer groeide het idee? Waarom wil je graag als kunstenaar ook curator zijn: uit onvrede met het tentoonstellingsaanbod, om alles zelf in de hand te hebben, om ongekende kunstenaars een kans te geven of voor de ervaring?
Pia Cabuy Toevallig kwam ik in gesprek met de mede eigenaar van de villa Nicole De Kezel. Ze stelde me voor in de villa tentoon te stellen. Een solo expo zag ik niet zitten. Door vroegere ervaringen in ‘Het Achterhuis’, een pand doorlopend ingericht met een wisselende verzameling van beeldende kunst, kriebelde het om dat nog eens over te doen. Ik was op slag verliefd op de locatie. Het feit dat de eigenaars in de villa ruimtes diverse therapieën aanbieden die matchen met de thematiek van mijn persoonlijk werk, gaf de doorslag.
Met TANU VERBINDT tip ik op verbinding tussen de kunstenaars onderling, een interactie met het publiek, een inleving in het gebouw waar therapieën rond kwetsbaarheid van kind, mens en maatschappij, centraal staan.

Kunstpoort Hoe gebeurde je selectie als curator? Zocht je naar gelijkgezinden, werken rond een bepaald thema? Ken je bepaalde kunstenaars persoonlijk en vooral dan hun werk?
Pia Cabuy Vooral heb ik me geconcentreerd op thema’s die gelinkt zijn aan de activiteiten van TANU. TANU brengt met zijn team onder meer gesprekstherapie, EMDR-therapie, dans- en bewegingstherapie, mindfulness, yoga… Ook kinderpsychologie vanuit verschillende perspectieven komt aan bod.
De persoonlijkheid van de kunstenaars speelt voor me een rol. Het zijn stuk voor stuk bescheiden individuen, niet commercieel, met een academische vorming, maatschappijkritisch en professioneel ingesteld. Hun gevoelswereld leunt aan bij de mijne. Het werk van de deelnemende kunstenaars ken ik onder meer via opendeurdagen in de academie. Door mijn studies cross-over, mixed media ontmoet ik vele kunstenaars, een keuze maken viel me niet moeilijk.

Kunstpoort Koos je zelf de werken, of in samenspraak? Ging je op atelierbezoek of raadpleegde je digitale kanalen?
Pia Cabuy Ik ken hun werk en kon me veroorloven de keuze aan de kunstenaar over te laten.

Kunstpoort Was er een klik met de kunstenaars? Is je persoonlijke interessesfeer weerspiegeld in de expo?
Pia Cabuy Absoluut. Hun kritische creaties leunen aan bij mijn werk. Ze zijn een bron tot communicatie over belangrijke maatschappelijke problematieken.

Kunstpoort Kan je het voorgaande illustreren?
Pia Cabuy Alle kunstenaars zijn voor me even belangrijk. Daarom wil ik met graagte het werk en de thema’s van allen één voor één belichten.

Ann Costenoble
Het werk van Ann Costenoble gaat over de huisvesting problematiek.
Zij creëert kunstige ‘krotten’, constructies uit afvalmateriaal, karton, bamboe, plastic… Hiermee refereert ze naar het recuperatiemateriaal dat dakloze mensen gebruiken als bouwmateriaal.

Ann de Winne
Ann is geïnspireerd door haar onmiddellijke omgeving en leefwereld, door haar huis, haar buurt, haar trajecten met de fiets en wandelingen. Met geassembleerde, bijeen geknutselde voorwerpen en fijngevoelige, tedere tekeningen, vaak verknipt en terug in scene gezet, gaat ze als een detective op zoek naar haar persoonlijke levensweg. Ann de Winne verbindt op een subtiele wijze heden met verleden. Ze bekijkt en illustreert het leven als een schouwtoneel. Haar werken zijn intense doordenkers.
www.instagram.com/ann.dewinne.180

Eva Nauwelaerts
Haar werk is het resultaat van een lang proces dat uitmondt in organische psychedelica. Restmateriaal wordt kunst. De intense kleuren, die een hoofdrol spelen, zijn niet vrijblijvend. Ze verleiden en misleiden. Zij tovert het kind in ons tevoorschijn.
www.instagram.com/evanauwelaerts

Freya Van den Bossche
Zij eert de kringloop van het leven. Leven Dood Leven. Door haar werk en performances met bomen en vogels probeert Freya de verbinding tussen mensen, het zichtbare en onzichtbare, het heden en verleden te herstellen.
www.dewereldvanfreya.be 
www.instagram.com/dewereldvanfreya

Hilde Van Peteghem
Het werk van Hilde komt uitbundig over. Bij een tweede doortastende blik ontdek je de kreukels van het leven. Ze laat zich inspireren door landschappen, dans of religieuze symbolen. Verbondenheid en vergankelijkheid zijn terugkerende thema’s.
hildevanpeteghem.wixsite.com/stikstof/
www.instagram.com/hildevanpeteghem

Jenny Lemaire
Zij exposeert in het paviljoen originele objecten vervaardigd uit porselein, zand, glas, polyester, met gerecycleerde voorwerpen, materiaal gesprokkeld in de natuur. Haar oogstrelende objecten laten ons genieten van schoonheid. Een minder positieve zijde van het leven komt ook aan bod. Vaak ging Jenny op humanitaire missies. Haar keramieken zijn geïnspireerd op de zware aardbevingen die Turkije en Syrië teisterden in 2023.
www.instragram.com/lemjen1

Katrin Dekoninck
Het werk van Katrin Dekoninck doet een belletje rinkelen vanwege haar project BREEK JE SCHILD. De installatie bestaat uit verschillende levensgrote figuren in brons en klei, omringd door een kleine 3000 stekels die een reuzengroot schild voorstellen: het schild of het harnas waarmee jongeren zich beschermen. Voor haar project kreeg ze medewerking van de leerlingen van scholen in Mol. Op deze manier maakt ze de kwetsbaarheid van jongeren bespreekbaar. Dit project wil ze uitbreiden onder meer naar scholen in Oost-Vlaanderen. TANU VERBINDT toont een mini-versie van het grote geheel.
www.katrindekoninck.be/nl
www.instagram.com/katrindekoninck

Nicole De Kezel
Nicole De Kezel ging aan het werk met onderdelen van glasramen gevonden in het 19de -eeuwse tuinpaviljoen van Villa de cèdres nu Tanu. De kunstenaar verbindt verleden en heden met respect voor haar materiaal. Ze plaatste de onderdelen van het glasraam in een hedendaagse context los van de religieuze symboliek en vroegere architectonische context.

Kunstpoort Pia ik ben zo vrij zelf je werk te belichten.
Pia Cabuy
Haar hoofdthema is sinds de start van haar kunstenaarschap de kwetsbaarheid van het kind. Ze probeert door gebruik van uiteenlopende technieken dit thema daadkracht bij te brengen. Haar jarenlange ervaring, vakmanschap en kennis van diverse materialen komen samen in de hier tentoongestelde werken. Voor mij brengt deze intieme zolderruimte, Pia’s wunderkammer in Tanu, een apotheose door een perfect en ongelimiteerd samensmelten van kunde en gevoelswereld.
piacabuypaintings.weebly.com
www.instagram.com/piacabuy

Veerle de Smet
Graag citeer ik kunstrecensent Hilde Van Canneyt over deze kunstenaar:
Als we even je werk inhoudelijk uitdiepen zouden we het zo kunnen stellen dat je de verbinding onderzoekt tussen de mens en de innerlijke natuur en die ontwrichting probeert in beeld te brengen. Maar dan meer als toeschouwer dan als moralist.
Pia: Ik herinner me haar grappig, ludiek sculptuur: een kerkstoel met gezwel. Van een doordenkertje gesproken!Over haar recent werk rond bijen schrijft Veerle zelf: Nu ik ook mijn diploma van imker heb gehaald en me verder heb verdiept in de solitaire bij die alleen leeft in de bijenkorven, wil ik dit spiegelen aan de groepsdynamiek. Deels wil ik kijken hoe systemen functioneren en ook zien hoe de mens door deze systemen is verzwakt en wordt gemanipuleerd …
www.veerledesmet.be
www.instagram.com/smetveerle

Kunstpoort Ben je niet bang dat de expo wat zwaar op de hand is?
Pia Cabuy De expo kan iedereen bekoren. Er is humor, kleur, fantasie. TANU VERBINDT spreekt tot de verbeelding en maakt het kind in ons wakker. Ik keek uit naar een ideale balans: lichtvoetigheid versus inhoud. De verbeelding aan zet… Als toeschouwer zoek je naar het verhaal achter het beeld. In één oogopslag kijken en voelen is de ideale manier om deze tentoonstelling te benaderen. Laat je vervoeren.

Kunstpoort Laat ons naar een minder intense vraag overstappen. Wanneer ben je aan de voorbereiding gestart? Hoe verliep het verder?
Pia Cabuy Persoonlijk heb ik gedurende 9 maanden doelgericht kunstwerken gemaakt en nar onze expo TANU VERBINDT toegeleefd. In het najaar van 2023 kwamen de kunstenaars op de locatie voor het eerst samen met Nicole en Luc, de eigenaars van villa Tanu. De verdeling van de ruimtes verliep vlot. Verder hielden we contact via Teams. Een google shared document bleek een handig instrument. Ik probeerde zoveel als mogelijk gestructureerd te werken. Een degelijke takenverdeling zorgt voor structuur. Regelmatig werkte ik met twee kunstenaars en petit comité: feedback gevraagd en beslissingen bevraagd. De opstelling verliep in een gemoedelijke, vriendschappelijke sfeer.

Kunstpoort Door kunst te maken, door naar kunst te kijken, leer je jezelf beter kennen, je innerlijke zelf. Je gaat in interactie met de buitenwereld. Kan je dat beamen? Zien we hier kunstenaars op zoek naar zichzelf, die zichzelf vinden door de kunst, door interactie met de kijker?
Pia Cabuy Ik heb het gevoel dat de deelnemende kunstenaars ‘down to earth’ zijn en doelgericht een creatief pad volgen. Enkele zijn nog zoekende, andere uitermate zelfbewust.

Kunstpoort Benadert een kunstliefhebber en kenner rationeler, minder empathisch, een kunstwerk? Het therapeutische verdwijnt op de achtergrond, de impact is dan minder sterk. Ben je als curator je daarvan bewust?
Pia Cabuy Puur technisch kijken kan evenwaardig zijn. Het ontdekken van schoonheid houdt ook emotie in.

Kunstpoort Slaat de stress toe nu vlak voor de opening?
Pia Cabuy Die is nu compleet verdwenen. Toen ik bij de opstelling de werken zag, besefte ik, deze expo is goed, voor mij klikt alles in elkaar.

Kunstpoort Deze tentoonstelling is pure girl power. Heb je bewust ‘mannen’ niet toegelaten?
Pia Cabuy Je moet me geloven, 10 vrouwen, dat is louter toeval.

Kunstpoort Na deze ervaring, kan je zeggen wat je het meeste ligt, cureren of kunst maken? Wil je beide verder doen? Heb je nog plannen in die richting?
Pia Cabuy Laat mij maar kunst creëren op mijn zolderkamer. Hoewel ik dit een spannend proces vond, wil ik nu het liefst van al de pauzeknop indrukken. De kans zelf deel te nemen aan een groepstentoonstelling, zou ik niet laten liggen.

Kunstpoort Tot slot nog deze vraag. Zelfs al ligt het niet in je bereik, voor welk museum of voor welke galerie zou je graag één enkele keer curator zijn, waarom? Heb je dan een voorkeur voor een bepaald thema, voor kunstenaars, zelfs al zijn die voor je onbereikbaar?
Pia Cabuy Zonder twijfel zou ik werken van Geneviève Van Bastelaere tonen in Museum Voorlinden in Wassenaer.

Kunstpoort Mag ik een beetje uitleg?
Pia Cabuy Ik dacht eerst aan het museum Dr. Guislain te Gent maar dan duw je de kunstenaar in een bepaald hoekje. Museum Voorlinden? Omdat de kunstenaars en werken die ze daar tonen me aanspreken zoals: Louise Bourgeois, Anish Kapoor…

Wat me opvalt is dat elke kunstenaar heel creatief omgaat met origineel materiaal, recuperatie of niet. Ze houden zich niet bij één enkele techniek en realiseren met sterk diverse benodigdheden een perfecte samenhang tussen vorm en inhoud. TANU VERBINDT is een wervelende, uitbundige expo waarin de kunstenaars speels, op een unieke locatie, de toekomst van de mensheid in vraag stellen.

Tekst en foto Kathleen Ramboer

INFO

tentoonstelling TANU VERBINDT
de verbeelding aan zet
10 tot 25 augustus 2024

copy right Tanu

locatie

Grote Baan 18
9920 Lievegem
www.tanu.be

opening

vrijdag 9 augustus 2024 vanaf 18u
openingswoord om 19u30
Dhr. Jeroen Van Acker, cultuurschepen Lievegem

openingsuren

zaterdag en zondag van 14u tot 18u
ook open op 15 augustus

Parkeermogelijkheid

Koning Leopoldstraat of Bierstal

Kwa-Art 2024

tekst Kathleen Ramboer

De groene kunstroute op en rond de Kwaremont verbindt het verleden met het heden en kijkt uit naar de toekomst.

De Kwa-Art kunstroute dat is wandelen in een schilderij met vele tinten groen, dat betekent een constant vakantiegevoel en vooral dat is genieten van monumentale kunst, sculpturen, schilderkunst, tekenkunst, collages, grafiek, fotografie, glaskunst, keramiek, assemblages…
Kwa-Art lijkt me een geschikt medium om verhalen te vertellen over het idyllische groene dorp Kwaremont: het dorp, midden de Vlaamse Ardennen, ooit een residentie voor vele kunstenaars en talrijke galeries, was vroeger ‘the place to be’ voor kunst. Vandaag brengt Kwa-Art op een originele manier kunstenaars, kunstliefhebbers en bewoners opnieuw samen om niet alleen een groene brok natuur maar vooral kunst te ontdekken en dit op pittoreske en landelijke locaties; dragers van een glansrijk verleden. Kwa-Art blaast het dorp Kwaremont nieuw leven in, weet de omgeving op te waarderen en zorgt voor de toekomst.

Keuzelingstraat, sculptuur van deelnemend kunstenaar Bruno Plaghri


Hoe de organisatie rond Kwa-Art dat aanpakt, vertellen ze me met veel animo in een betoverend huis midden in het groen, langs de Keuzelingstraat, waar kunst centraal staat en een fantastische beeldentuin me in de sfeer brengt.

Aan de kerk van Kwaremont
van links naar rechts bestuursleden Johnny Duquin, Christine Beleyn, Bert Noterman, Jos Vanoverberghe
@Dirk Liviau

Kunstpoort Dit jaar swingen de kunstroutes opnieuw de pan uit. Is er niet te veel concurrentie of zien jullie organisatoren van andere kunstroutes als collega’s?
Bestuur Kwa-Art Er is totaal geen rivaliteit. Een wisselwerking is zelfs mogelijk. Vele kunstevenementen zijn inspirerend en kunnen ons op ideeën brengen.

Kunstpoort De hoeveelste editie organiseren jullie nu? Wordt Kwa-Art een traditie?
Bestuur Kwa-Art De derde; de vroegste was in 2014, de vorige in 2022. In de toekomst opteren we voor een Biënnale.

Kunstpoort Wat maakt jullie kunstroute anders dan andere kunst evenementen?
Bestuur Kwa-Art Kwaremont was 25 jaar een kunstdorp, een trekpleister voor kunst. Galeries en kunstenaars voelden zich hier thuis. Daarom brengen we naast actuele kunst ook een ode aan het verleden. Dit jaar plaatsen we William Clevers (1911-1974) en Freya Clevers, vader en dochter, in de kijker.
De pers, over het vaak surrealistisch werk van William Clevers: ’Grote visionaire gehelen in felle kleuren, waarbij het vergankelijke van de mens in de wereld expressionistisch en surrealistisch wordt uitgebeeld. Hij legt vaak de nadruk op sociale onrechtvaardigheid. ’Tekst Belgian Art Gallery
Ook de schilderkunst van Gie Kee 1953-2023, staat onder het spotlicht.
De pers, over het werk van Gie Kee: ‘In zijn oeuvre staat de mens centraal als model of in zijn of haar eigen omgeving. De kunstenaar experimenteert graag met de materie. Veel van zijn werken verraden een gemengde techniek: krijtlijnen, aquarel, acryl en olieverf. Daardoor krijgt zijn werk een warm en erg rijk coloriet.’ Tekst krant KW
We hebben oog voor kunstenaars van de streek en geven die graag een forum.

Kunstpoort Zijn jullie tevreden over de vorige editie, de opkomst, de geboden kwaliteit van het werk, van de kunstenaars…? Heb je geleerd uit de vorige editie?
Bestuur Kwa-Art Met een talrijke opkomst van 4000 tot 4500 bezoekers, was Kwa-Art een succes. Enthousiaste kunstliefhebbers beweren: ‘de volgende editie willen we niet missen.’ Eerlijk, het weer was ons gunstig gezind. Ondertussen is Kwa-Art vzw een feit en zijn er bestuursleden bijgekomen. Door het in leven roepen van een vzw kunnen we professioneler te werk gaan. Dit jaar staan er nieuwe locaties op het programma en hebben we de openingsuren verlengd tot 19u. Het publiek had te weinig tijd om alles grondig te bekijken en daarbij een gesprek aan te gaan met de kunstenaars. We mikken op een nog grotere opkomst. Een groeimarge behoort tot de mogelijkheid.

Kunstpoort Kwamen de bezoekers voor de sfeer, de wandelroute, de natuur, de kunst…een mix?
Bestuur Kwa-Art Zonder twijfel, het publiek kwam voor de kunst. We stippelden 2 routes uit, nu 2,5 en 4,5km, deze zijn te kort om specifiek wandelaars aan te trekken.

Kunstpoort Hebben jullie een andere aanpak in vgl. met 2022? Hoe verliep de selectie?
Bestuur Kwa-Art Op onze website publiceerden we een open call. We kregen 76 reacties uit alle Vlaamse provincies en selecteerden 29 kunstenaars. De respons kwam uit diverse kunstrichtingen, van gevestigde waarden tot minder gekende kunstenaars. Een volgende editie hopen we meer jonge mensen te bereiken.

Kunstpoort Wie selecteerde de kunstenaars? Kozen jullie bewust voor alle mogelijke disciplines?
Bestuur Kwa-Art Twee curatoren (kunstenaar/curator Free Pectoor, Nadine Prieels bezielster van CAS Zottegem, CAS Oostende) en drie bestuursleden reduceerden het aantal van 76 naar 29 kunstenaars. De nadruk ligt op toegankelijke, hedendaagse kunst. Monumentale kunst heeft een voetje voor.
Elke kunstenaar kan 8 werken tentoonstellen. Op Kwa-Art komen galeries niet aan bod, we zijn er voor de kunstenaars persoonlijk.

Kunstpoort Ik merk enkele publiekstrekkers zoals William Roobrouck, Sander Buyck, Jan Desmarets… Hebben jullie die zelf gecontacteerd? Was William Roobrouck, een gerenommeerd artiest, onmiddellijk bereid om mee te werken?
Bestuur Kwa-Art We hebben William Roobrouck telefonisch gecontacteerd. De kunstenaar besloot het deelnemingsformulier, toen op onze site, te downloaden en in te vullen. Een voorkeursbehandeling was er niet. Het landschapssculptuur van William Roobrouck ‘Absence’ is in preview te bewonderen op de Kwaremont in de tuin van home Sint-Franciscus

Het bestuur bij het werk van William Roobrouck, in de tuin van home Sint-Franciscus
links @Dirk Liviau, rechts @ William Roobrouck

Kunstpoort Wat doen jullie met de opbrengst, als er al één is: investeren in materiaal, aanwenden voor een volgende kunstroute, voor het verbeteren van de infrastructuur, de locaties…?
Bestuur Kwa-Art We zijn de vorige editie gestart met 0 euro. Door de verkoop van de programmabrochure werd het een nuloperatie. Sponsoring is onmisbaar. Nu we een vzw zijn, is er bij winst, de optie andere kunstevenementen te organiseren. Een concert komt in aanmerking.

Kunstpoort Gebeurt de opstelling samen met de organisatie? Kunnen jullie gebruik maken van materiaal van de gemeente? Is er een goede samenwerking?
Bestuur Kwa-Art We krijgen financiële steun van de gemeente, geen logistieke. We hebben een persoonlijke technische ploeg die helpt waar nodig.

Kunstpoort Er zijn ook locaties in buitenlucht. Staan jullie garant voor de veiligheid, voor eventuele beschadiging? Is er een verzekering waarop de kunstenaar zich kan beroepen?
Bestuur Kwa-Art De meeste buiten locaties zijn privaat domein, een probleem is er dan niet. Als vzw zijn we ook verzekerd.

Kunstpoort Welke kanalen gebruiken jullie om promo te voeren?
Bestuur Kwa-Art We hebben flyers laten drukken die we verspreiden op diverse plaatsen bijvoorbeeld in de kunstacademies. ‘De Zondag’ publiceert een reportage, ook de plaatselijke radio besteed aandacht aan Kwa-Art.

Kunstpoort Is er een opening, een gastspreker?
Bestuur Kwa-Art De opening heeft op 6 september plaats in de kerk. De kerk is niet ontwijd maar we tonen respect voor het religieuze. We verkiezen een virtuele rondleiding boven een gastspreker. Een drone filmt alle locaties met de kunstwerken. Deze film projecteren we tijdens de opening in de kerk. Zo kunnen alle kunstenaars, sponsors, organisatoren en genodigden zoals de burgemeester en schepen, nader kennis maken met de kunst langs de volledige kunstroute.

Kwa-Art dat is kunsttoerisme van de bovenste plank; dat is kunst ontdekken in een idyllisch landschap, barstend van charme met zijn bekoorlijke vergezichten, dat is in één woord GENIETEN. Voor zowel de organisatoren als voor de kunstenaars hopen we, dat naast wielerliefhebbers ook kunstliefhebbers de weg vinden naar Kwaremont, Kwaremont het dorp dat zo veel te bieden heeft.

INFO

Kwa-Art kunstroute op- en rond de Kwaremont
11 locaties, 32 kunstenaars
7-8 september 2024
14-15 september 2024
21-22 september 2024
telkens van 13u tot 19u

STARTPUNT

kerk Kwaremont
Kwaremontplein
Kwaremont (Kluisbergen)

DEELNEMERS

Hilde Van de Walle – Beeldhouwkunst
Suzanne Laura Deryckere  – Schilderijen/Keramiek/grafiek
Felix Breda – Glassculpturen
Jean-Marie Waelkens – Houten poppen
Marc Galle – Schilderkunst
Pejo Glass – Art Glassculpturen
Jeannine Vandenabeele – Schilderkunst
Rik Vanovenacker – Monumentale kunst
Bruno Plaghki – Sculpturen Cortenstaal
Gie Kee (retro) – Schilderkunst
Jos Vanoverberghe – Houtsculpturen
Jo Van Nieuwenhuyze – Schilderkunst
Krist Van de Casteele – Beeldhouwkunst steen
Jos Rudi Snauwaert – Collage surrealisme
Adi Steurbaut -Schilderkunst
Jan Leenknegt – Glassculpturen
Rita Craeynest – Beeldhouwkunst brons
Sander Buyck – Monumentale foto’s
Dirk Liviau – Fotografie
Martine Depypere – Schilderkunst
Xavier Claes – Schilderkunst composiet
Luc Dusauchoit – Pentekeningen
Jan Desmarets – Beeldhouwkunst brons
Barry Raçon – Beeldhouwkunst cortenstaal
William Roobrouck – Beeldhouwkunst cortenstaal
Herman Van Nazareth – Monumentale beelden
Edward Vandaele – Monumentale beelden
Jan Dewilde – Figuratieve assemblage
Freya Clevers (retro) – Schilderkunst
William Clevers(retro) – Schilderkunst
Dirk Santens – Beeldhouwkunst Cortenstaal


www.kwa-art.be
https://www.facebook.com/groups/602909151430294
https://www.instagram.com/kwa_art_kunstroute

Tekst Kathleen Ramboer

Betty Glorieux

Tekst en foto’s : Bernadette Van de Velde

Schilderes en keramiste
Energieke en gepassioneerde dame
Met haar 91 lentes is ze het levende bewijs dat er op creëren geen leeftijd of grens staat.

Toen ze in 1988 op 55-jarige leeftijd als docente voedingsleer met pensioen ging, zegden haar zoons: ‘Mama hoe ga jij die zee van vrije tijd opvullen? Wij geven je een raad: je tekent graag, schrijf je in aan de Academie!’. Haar echtgenoot was dezelfde mening toegedaan en zo geschiedde.
7 jaren volgde ze les aan de Academie van Wetteren, haar woonplaats: te beginnen bij tekenen over schilderen tot uiteindelijk keramiek.
Het vergde moed en volharding want de leraren destijds geloofden niet in de creatieve capaciteiten van een oudere dame (toen pas 55!) en richtten hun aandacht liever naar hun jongere leerlingen. Zij voelde zich vaak gepasseerd, ‘quantité négligeable‘ als het ware.
Maar Betty zette door. En hoe! Ondanks de tegenwerking studeerde ze cum laude af.
Naderhand hebben directeur en leraren zich bij haar verontschuldigd omdat ze haar verkeerd hadden ingeschat en onheus behandeld.
Betty ontvangt me bij haar thuis waar ook haar atelier is.
Ze vertelt hoe haar creaties tot stand komen, hoeveel vreugde haar kunst haar verschaft, hoe het haar jong en actief houdt zowel naar geest als naar lichaam. Dat alles straalt ze ook uit. 91 is ze nu, onvoorstelbaar energiek is ze!

Vooreerst toont ze me de werken die in haar living staan en hangen. Het zijn deze die haar het nauwst aan het hart liggen en het beste passen bij haar interieur.
Zo is er een driehoekige vaas, haar lievelingsvaas, een uitdaging om die te maken, het kostte energie en tijd, maar het resultaat mag er zijn en daarom zal ze er nooit afstand van doen.
Al haar creaties hebben een verhaal. Iets in haar omgeving treft, intrigeert of triggert haar, ze gaat er in gedachten mee spelen, geeft er een twist aan en maakt die tastbaar in een werk.
Zo is er het verhaal van de knoop op een winterjas. Die knoop had een diepte. Zij heeft die knoop uitvergroot. Zij dacht: dat is iets om in te kruipen, ik zet er een figuurtje bij, deze kan op de rand zitten of erin tuimelen. Figuurlijk betekent dat dan: in de put zitten en er weer uitkruipen.

Maak je een voorontwerp? vraag ik haar.
Min of meer. Ze krijgt een ingeving, maakt een vlugge schets en gaat ermee aan de slag. Terwijl ze bezig is kan het idee veranderen en iets totaal anders worden als wat ze oorspronkelijk in gedachten had. Er komen stukken bij of af. Soms wordt iets omvangrijks later een mini kunstwerkje of andersom.
Elk kunstwerk bevat een kiem voor een volgende en soms komen ideeën samen in een nieuwe creatie.

Voorontwerpen met bijgekleefde foto’s van het afgewerkt product

Ze werkt graag abstract. Spelen met lijnen en vormen. Onconventionele vormen, zeker geen alledaagse. Zo maakt ze driehoekige serveerkommetjes i.p.v. van ronde en tekent ze geen bloemetjes, ‘die kunnen beter groeien en bloeien in ’t echt dan op een afbeelding’

Van de living troont ze me mee naar een bijgebouwtje waar haar computergestuurde keramiekoven staat en het nodige materiaal om klei te bewerken en te kleuren. Ze leert me wat ‘engobe’  en wat een ‘mirette’ is.

Bokalen met engobe en 2 mirettes

Betty werkt met natuurklei en wil dat men de ruwe klei, die staat voor ‘binding met de aarde‘, kan voelen en zien. Daarom combineert ze vaak in haar werkjes gepolijste en blinkende keramiek met ruwe gedeeltes.

Een ruwe kop in een geglazuurde krans en daarachter een schilderij

Resultaten van een les model  en waarnemingstekenen aan de academie

Betty wil nog kwijt dat ze seriewerk haat, 100 keer hetzelfde maken is niet aan haar besteedt. Al haar werken zijn uniek. En nog dit : keramiek maken is een ambacht. Men moet dit ambacht onder de knie hebben om een kunstwerk te kunnen maken maar niet elke ambachtsman is kunstenaar en niet elke kunstenaar is het ambacht machtig.
Van het tuinhuis gaan we terug het huis binnen, de trap op naar de zolder. Daar schildert ze en stelt ze haar werken tentoon. Het huis had vroeger een plat dak maar wegens de nood aan meer ruimte werd een puntdak geplaatst. Hier bewaart ze tekeningen en schilderijtjes uit haar academietijd maar ook recente schilderijen en keramieken.

Haar eerste schilderijtjes waren in olieverf, later schakelde ze over op acryl.


Ik zie een grote variatie in het tentoongestelde werk. Vele  kunstenaars kennen  verschillende periodes, elk gekenmerkt door een andere vormgeving, interpretatie, kleurgebruik, enz… zo ook bij Betty.

                   

2 schilderijen, in gezelschap van keramieken kunstwerkjes

Na het bezoek aan de zolder babbelen we nog wat na in de living en aanpalende ruimtes.
Ze toont me de map met voorontwerpen en notities.
In de hall het schilderij waar Betty bij poseert (zie bij de inleiding van dit artikel)
Ook: 2 zware koppen, bedoeld als steunen voor grote boeken, met daarboven een schilderij van een zeelandschap. Alles made by Betty.

Een map met recensies en foto’s van gemaakte werken waaronder de foto van een baby op een schelp, in opdracht gemaakt. De schelp als attribuut om de baby op te presenteren op het geboortekaartje.

Tot hier mijn bezoek aan deze bijzondere kunstenares en warme persoonlijkheid.

KUNSTBIËNNALE
INFO BETTY GLORIEUX

Betty is sinds 2 jaar lid van Lakart, een collectief van kunstenaars uit  Laarne, Kalken en Wetteren. Deze vereniging viert op 15-16 juni  2024 haar 10-jarig bestaan met een Kunstbiennale onder de noemer
‘Project X’
zaal Skala
Colmanstraat 51
Laarne
34 leden/kunstenaars waaronder Betty nemen eraan deel.
Zaterdag 15 juni van 13 tot 19 uur, zondag 16 juni van 11 tot 18uur

Wil u meer weten over Lakart, zie : www.lakart.be
Betty wordt op de website als eerste en -in leeftijd- oudste lid voorgesteld door Christel Foncke in ‘Ontmoet de kunstenaars’
https://www.lakart.be/kunstnieuws/1627172_ontmoet-onze-kunstenaars-betty-glorieux
Glorieux Betty | Lak@rt (lakart.be)

Tekst en foto’s: Bernadette Van de Velde

Beyond Borders: Magic of Mixed Materials 

tekst en fotografie Bip Van de Velde

Clo Dierickx °Zottegem, 1951

Als talentvolle leerling 4de jaar Beeldhouwen aan de Hamse Academie kreeg Claudine Dierickx, alias Clo, de eer om haar werk tentoon te stellen in de exporuimte van het Academiegebouw waar ze les volgt.
Wat zij, onder de noemer ‘Beyond Borders’ exposeert zijn assemblages: eigen en gevonden voorwerpen, kunstig tot één geheel vervlochten. Fijne kunstwerken zijn het, zowel letterlijk als figuurlijk. Zelfs een meer volumineus werk oogt fijn.

In alle werkjes zitten symbolen verborgen, je kan ze als toeschouwer ontdekken of er gewoon een eigen invulling aan geven.

Herken je de symbolen in dit werk?

“Dat is wat zo heerlijk is aan kunst”, zegt Clo, “in alle vrijheid creëren, zonder regels, zonder een patroon te moeten volgen, vrij om gevoelens gestalte te geven. Vaak zijn dat innerlijke gevoelens die niet met woorden uit te drukken zijn. Ook de vrijheid die de toeschouwer heeft bij het interpreteren van een werk. Alles mag, niets moet.”
Clo geeft de toeschouwer een zet, een duwtje en de rest, de invulling, is aan hem/haar.  


Clo werkt intuïtief. Geen vooraf bedacht plan of voorontwerp. Soms werkt ze aan één stuk door, soms blijft het werk een hele tijd liggen, waarna ze het door een plotse ingeving, een andere look geeft en alsnog afwerkt.
Ze is heel bedreven in het werken met kleur. Clo ademt kleur, in haar werk en in haar voorkomen. In een vorig leven was ze mannequin, werkte ze in de modewereld, en ook als kleur- en stijlconsulente .
Clo heeft veel gereisd, veel van de wereld gezien, diverse culturen opgesnoven, er zelfs in geleefd. Maar 4 jaar geleden begon ze aan een heel speciale reis, met name een artistieke, aan de Academie van Hamme, in haar woonplaats.

Eerst volgde ze 2 jaar ‘initiatie’, waarin alles kan uitgeprobeerd worden wat er ook maar in beeldende kunsten gegeven wordt: schilderen, boetseren, tekenen, etsen, grafiek etc.
Daarna koos ze de richting beeldhouwen waar ze nu in het 4e jaar zit. Haar leraar is Wim Van Den Bossche, een ‘crème’ van een leraar, zegt ze. Hij helpt de student met raad en daad en stimuleert hem/haar om zijn/haar eigen stijl te ontwikkelen en geeft hem/haar bovendien het nodige zelfvertrouwen om out of the box te durven komen.

© Clo Dierickx

De academie is pas 2 jaar geleden gebouwd en is super gelegen. Ze heeft mooie grote ruimtes met de nodige accommodatie en veel licht. Clo is blij dat ze daar kan en mag werken. Clo troont me mee naar de grote atelierruimte waar haar beeldhouwwerken vorm krijgen.

Ze boetseert nu een hoofd waarvoor een vrouw met hoofddoek model heeft gestaan. Ook een archaisch uitziende kop en een buste wachten op de laatste toets. 

Clo is een bezige bij, met heel veel interesses. Zij blijft zich vervolmaken in allerlei disciplines. Naast beeldhouwen heeft ze nu ook een opleiding schilderen aangevat.

© Clo Dierickx

De tentoonstelling ‘Beyond Borders’ loopt nog tot 07/05/2024 gedurende de openingsuren van de Academie Hamme, academiezaal, Marktplein 20, 9220 Hamme.
https://www.academiehamme.be/expobeyondborders

Van 10 tot en met 12 mei zijn er 2 werken van Clo te zien op het Kunstenparcours ‘Kunst Onderweg 2024’, parcours dat loopt langs de gemeenten Elversele, Waasmunster en Hamme. Haar werken pronken in Natuuratelier en Orangerie Sombekedries 3, Waasmunster.
https://www.facebook.com/natuuratelier/?locale=nl_BE

clodierickx@gmail.com
https://www.facebook.com/clo.dierickx
https://www.instagram.com/dierickxclo/?hl=nl

Van deze kunstenares  hebben we zeker het laatste nog niet gezien. Er volgen ongetwijfeld nog exposities.

Tekst en fotografie: Bip Van de Velde

Christophe Annys maakt kunst om bij stil te staan.

Tekst Kathleen Ramboer

Kunstenaar Christophe Annys is ontroerd en beroerd door de wereld om zich heen. Met zijn kunst weet hij woordeloos de kijker te treffen, een ervaring mee te geven en een poëtische vinger op de wonden van onze maatschappij te leggen.
De werken van Christophe Annys zijn als puzzelstukken die in elkaar passen met als rode draad de kwetsbaarheid van mens, natuur en maatschappij. Toch staat hij positief in het leven.
Spreken over kunst, over zijn beeldhouwkunst, brengt een risico met zich mee. Door erover te praten gaat de poëzie van een werk vaak verloren. Zijn werk heeft het overleefd.
Zijn kunst ‘is een boek dat nog niet af is’ dixit Christophe Annys
De kunstenaar verhaalde me hoe het allemaal begon en evolueerde. Tijdens het interview maakte ik kennis met een kunstenaar ‘pur sang’.

Kunstpoort Door welk voorval ben je kunstenaar geworden?
Christophe Annys Een goede student was ik niet, ik wilde naar de kunstschool Sint-Lucas te Gent maar stootte op een neen van mijn ouders. Gent dat was te ver van Brugge. Ik behaalde het diploma van drukker maar dat beroep was niet mijn ding. Per toeval ontmoette ikPieter Boudens en leerde bij hem 2 jaar lang het ambacht van letterkapper. Als freelancer werkte ik af en toe bij de beeldhouwer Karel Van Roy van Beernem. Voor mij is hij heel belangrijk geweest. Door hem werd mijn kennis over stenen en technieken aangescherpt. Ik verhuisde naar Gent en startte een eigen zaak als letterkapper. Dat deed ik 25 jaar lang maar de laatste 10 jaar was de fut eruit.

Kunstpoort Bij een gebrek aan uitdagingen?
Christophe Annys Neen dat was het probleem niet. Ik hunkerde naar meer dan alleen het ambachtelijke. Ruimtelijk denken is mij aangeboren, waarom zou ik geen beeldhouwer worden? Mijn job liet ik achter me en ik koos resoluut voor de kunstwereld. Met enthousiasme besloot ik les te volgen aan de academie van Gent, het volwassenen onderwijs, in de Offerlaan. Kunst moet je leren. Sommige krijgen gevoel voor kunst mee van hun ouders die ook kunstenaar zijn, bij anderen stond hun wieg in een kunstminnend nest. Ik verlangde mijn hele leven lang al naar het kunstenaarschap. Pas in de academie leerde ik wat kunst is of kunstenaar zijn betekent.

Kunstpoort Aanvankelijk werkte je figuratief, sculpturen, hoofden… denk je ooit nog terug te keren naar het figuratieve of blijf je bij je installaties, assemblages, eerder conceptuele kunst?
Christophe Annys Ambachtelijk werken dat wou ik achter mij laten. Ik stortte me op de ruwe handelingen van de beeldhouwkunst. Het mocht woest en rauw zijn. Werken met een slijpschijf, sporen nalaten, vechten met steen, ik hield ervan. In de academie creëerde ik 2 figuren met onder meer betonijzer, 2 destructieve figuren in een gevecht verwikkeld. Of ik ooit nog figuratief zal werken, daar heb ik geen idee van, wie weet?

Kunstpoort Van waar komt de liefde voor carrara marmer? Waar haal je die marmer vandaan? Zoek je die persoonlijk uit? Ik weet dat kunstenaars vaak zelf naar Italië trekken om marmer uit te kiezen.
Christophe Annys Het is een logisch gevolg van mijn tegenwoordige job. Ik werk drie dagen in de week bij een firma die stenen tabletten voor keukens vervaardigt. Ik zit dus aan de bron, zo kan ik me industrieel marmer aanschaffen. Het is een job zonder mentale verplichtingen of bekommernissen die me in staat stelt mijn geest vrij houden voor het creatieve proces in mijn werkplaats.

Kunstpoort Je tekent en schildert ook op marmer: ‘painted landscapes’. Had je een landschap voor ogen als je deze werken maakte?
Christophe Annys Eerst waren er de ruimtelijke tekeningen op marmer later de schilderijen. Vorig jaar maakten we een reis door Laos. We trokken door fantastische berglandschappen, de drang om in mijn atelier te werken overviel me. Eenmaal thuis, kreeg ik de ets drukinkt van mijn dochter in het vizier en ging geestdriftig aan de slag. Mijn foto’s inspireerden me. Voor de duurzaamheid fixeer ik de inkt.

‘painted landscapes’

Kunstpoort Is het schilderen op marmer een zijsprong of iets waar je verder mee wil?
Christophe Annys Geen idee.

Kunstpoort Je vervaardigde ook een werk voor een openbare ruimte, voor een kinderdagverblijf te Deurne. Vaak is publiek werk moeilijk omdat je rekening moet houden met de ruimte, voorbijgangers, bezoekers, klimaatomstandigheden, duurzaamheid… Hou je van dergelijke uitdaging?
Christophe Annys Dit werk in de openbare ruimte is een buitenbeentje. Ik diende een voorstel in en men keurde het goed. De ruimte vulde ik met keien in diverse volumes en materialen zoals inox, marmer, steen… en daarnaast kwamen een viertal stapstenen. Op die manier creëerde ik een tactiele omgeving die aanzet tot interactie. De keien en stapstenen prikkelen en stimuleren het kind tot een spel van glijden, klimmen, springen, vallen en opnieuw opstaan.

Kunstpoort Het gebruik van keien doet me denken aan een installatie van je: de iglotenten waar een kei in geborgen ligt. Deze was opgesteld bij IJsberg, Damme voor ‘niemand is een eiland’
Christophe Annys Dit werk was oorspronkelijk niet bedoeld als een blijvend kunstwerk. Het is eerder een therapeutisch werk dat deel uitmaakt van een verwerkingsproces. Na een bezoek aan de vluchtelingen kampen aan de noord Franse kust was ik enorm geëmotioneerd. Als persoonlijk verwerkingsproces drapeerde ik een gouden deken, vervaardigd  van survivaldekens, over een bunker, ooit een onderdeel van de Atlantikwall en nu een stille getuige van een donker verleden.  Enerzijds houdt een survival deken onderkoelde mensen, mensen in nood warm, anderzijds heb je daar ook die gouden glans, goud een symbool van onze rijke westerse wereld.
Ik ontwierp ook kleine tentjes van plastic boodschappentassen, die symbool staan voor een wegwerp- en kapitalistische maatschappij die de ongelijkheid in stand houdt. In de tent deponeerde ik een kei van de stranden waar de vluchtelingen hun kampen opslaan.
link naar video van de installatie
https://www.christopheannys.be/?18
Later kwam een tent op grotere schaal voor Damme.

‘ataraxia’

Kunstpoort In je sculpturen van marmer integreer je telkens opnieuw het survival deken. Zo is er het fragiele kaartenhuis in carrara marmer dat je op een survival deken presenteert. Valt onze wereld uit elkaar zoals een kaartenhuisje? Een rijke grondstof zoals carrara marmer, plaats je tegenover het survivaldeken, een redmiddel om te overleven. Je werken zijn eyeopeners. Kan kunst bijdragen tot een bewustwording van de problemen in deze wereld? Is je kunst sociaal bewogen?
Christophe Annys Ik ben geen rebel, ik sta niet op de barricades. Het is wel de plicht van een kunstenaar de tijd waarin hij leeft mee te nemen in zijn werk. Mijn sculpturen en installaties zijn eerder beschouwend, niet hoogdravend, stellen de wereld van vandaag in vraag.

‘we build this world’

Kunstpoort Op je website lees ik bij ‘fragments’ het volgende
Naast het maatschappelijk thema waarrond ‘fragments’ draait, legt dit werk een verrassend dilemma bloot: maken of kraken? Als kunstenaar ben ik ervan overtuigd dat ik hier iets creëer. Het landschap dat spontaan ontstaat wanneer de steen de grond raakt. Als niet-kunstenaar zie ik een steen vallen en breken. Iets wat wij, jongens, zo geweldig vinden 🙂
Waarom is dit werk en ook wel deze performance, kunst voor jou? Is deze actie niet veeleer destructief, het vernietigen van schoonheid?
Christophe Annys Het gebroken marmer is een ingreep van een kunstenaar, het resultaat van een performance. De stukken marmer verbeelden de Noordpool met zijn smeltende en gebroken ijskappen, veroorzaakt door menselijke gedragingen, hier het resultaat van een performance. Er is ook nog ‘reconstructing’, de gebroken plaat puzzelde ik terug in elkaar, de stukken schuurde ik glad als kussentjes en kleefde die op een survival deken.

‘reconstructing’ vervolg op ‘fragments’

Kunstpoort In het geheel van je verhaal zie ik sporen van fatalisme en optimisme. Wat haalt de bovenhand?
Christophe Annys Ik ben heel zeker niet fatalistisch en toon kunst in een context.

Kunstpoort Wanneer ik je website en de sociale media raadpleegde, vielen me enkele werken op:
‘are we still OK?’, ‘The other side of the window’  plus ‘ataraxia’ de installatie met iglotenten in recup materiaal. Ze stralen niet alleen kwetsbaarheid uit maar zijn ook heel poëtisch.
Vind je zelf je kunst poëtisch?
Christophe Annys Ik probeer poëtische kunst te creëren die op zijn minst aanspreekt, aantrekkelijk en verrassend is.  ‘borderless perspective’, een gouden zeil zwevend doorheen de ruimte van de ontwijde kerk van Meulestede, Gent, bracht mijn levendige fantasie aan het dagdromen. In mijn creatieve verbeelding  zie ik een immens, 50m lang gouden zeil opbollen, de hoogte in zwiepen, wiegen op het ritme van de wind, en het publiek in een lyrische vervoering brengen. Misschien vind ik ooit een geschikte, voldoende grote locatie. Nu concipieer ik om praktische redenen kleiner werk.

“are we still OK?

Kunstpoort Hoe wordt een idee, een concept, geboren? Ben je geïnspireerd door een ervaring, een foto, een gebeurtenis… ?
Christophe Annys Alles en iedereen kan me, meestal onbewust, inspireren. Onze reizen voeden een interesse voor andere culturen, een belangstelling die ik met mijn vrouw die modeontwerpster is, deel. Zo waren we ooit op reis in Japan en ik kreeg als geschenk een workshop kalligrafie bij Hiroshi Ueta. zie account @hiroshi_ueta op instagram Toen ik voorstudies aan het maken was, ontdekte ik plots de vlekken van de Japanse kunstenaar.
Ik heb een zwak voor de suggestieve kunst van Sarah Sze. Wie weet sluipt gedachteloos haar kunst in mijn werk. Bij sommige werken speelt emotie een rol zoals bij het visualiseren van het vluchtelingenprobleem. Ervaringen op reis, foto’s kunnen een rol spelen.

Kunstpoort Prikkelt Gent, je thuishaven, je tot het voortbrengen van kunst?
Christophe Annys Niet echt. Op reis kom je in een andere sfeer terecht, weg van het alledaagse, buiten de werksfeer. Dat maakt je ontvankelijker voor creativiteit.

Kunstpoort Als een beeld af is, wat voel je dan? Tevreden? Twijfel? Ben je in je hoofd al bezig met een volgend werk of project?
Christophe Annys Meestal ben ik overtuigd en wanneer niet dan herwerk ik het werk of maak ik een andere versie. Wanneer ik ontevreden ben over een schilderij op marmer, dan kan ik gewoon de inkt afschuren en opnieuw beginnen.

Kunstpoort Vind je het belangrijk om tentoon te stellen?
Christophe Annys Ik werk graag aan mijn kunst en heb behoefte om tentoon te stellen, dat ben ik aan mijn werken verplicht.

Kunstpoort Wat is echte kunst? Heb jij daar een visie op?
Christophe Annys Niemand heeft daar een sluitend antwoord op. Kunst moet je in zijn context zien en vraagt integratie in de maatschappij. Er is ook de vraag, kan je elementen van kunst die horen tot de cultuur van een minderheid zoals de Inuit, de Native Americans of de eerste bewoners van het Australisch continent… aanwenden buiten zijn origineel kader? Culturele toe-eigening kan dat? Wanneer ben je geïnspireerd en wanneer eigen je je iets toe? Kunst moet in hoofdzaak weten te ontroeren, je raken.

Kunstpoort Antony Gormley, antropoloog en beeldhouwer, beweert ‘Eigenlijk is kunst onze manier om de tijd die alsmaar doorgaat stil te zetten. Via kunst zetten we iets in de wereld dat ons als het ware vereeuwigt. Dat ‘iets’ zegt: ‘Dit ben ik, ik ben hier geweest en dit laat ik hier achter om te tonen dat de mens de tijd toch kan stilzetten.’ Kan je  je hierin vinden?
Christophe Annys Ongetwijfeld. Mijn drang is groot om iets achter te laten, om wat te betekenen voor iemand. Bevestiging opzoeken zoals zovele kunstenaars op sociale media, ga ik niet doen.

Kunstpoort TOT SLOT Mocht je één dagje mogen samenwerken met een kunstenaar om een gezamenlijk kunstwerk te scheppen, aan welke kunstenaar denk je dan?
Christophe Annys Ik weet het echt niet. Veel kunstenaars zijn ego trippers dus makkelijk zou dat niet worden, misschien een kunstenaar met een andere discipline? Een performer lijkt me het meest geschikt omdat een performance niet blijvend is en vluchtig, als een soort tegengewicht voor mijn beeldhouwwerk.

Bij het verlaten van het atelier van kunstenaar Christophe Annys besluipt me deze gedachte.
Veel kunst van nu en van vandaag zal vergeten worden. Niet omdat het slechte kunst is, maar omdat niemand erbij stilstaat. Hier woont een kunstenaar die werkt aan een oeuvre waarin alle werken in relatie staan tot elkaar. Het is een coherent geheel, het ene werk wekt associaties op aan een ander, wat vorm, materiaal en vooral wat inhoud betreft. Hier woont een kunstenaar met visie en betrokkenheid tot de maatschappij, een kunstenaar van deze tijd. In de luwte werkt hij verder, verlangend om zijn werk te tonen. Wie weet laat hij kunst na, om het met de woorden van Antony Gormley te zeggen, ‘die aantoont dat de mens toch de tijd weet stil te zetten’. Ik wens hem een oeuvre dat niet verdwijnt op de bodem van de geschiedenis, een oeuvre dat hem vereeuwigt.
Zijn kunst houdt in elk geval deze gedachte levendig.

INFO

https://www.christopheannys.be

https://www.instagram.com/christophe.annys

https://www.facebook.com/christophe.annys

EXPO
we ask because nothing is certain

Van woensdag 1 mei tot en met zondag 2 juni
vernissage 1 mei om 14u, inleiding 14u30
vrijdag, zaterdag van 9u tot 18u
zondag van 9u tot 14u.

Galerie Drie
Sint-Amelbergastraat 3a
9000 Gent

Tekst Kathleen Ramboer Fotografie © Christophe Annys en Kathleen Ramboer

OPEN CALL voor kunstenaars 2024

Startende kunstenaars gezocht

Ben je een startende kunstenaar met professionele ambities? Stel je dan kandidaat voor de Open Call van Kunst in Huis. Samenwerken met Kunst in Huis bezorgt je zichtbaarheid onder een breed publiek van kunstliefhebbers en een select gezelschap van kunstprofessionals en kan je carrière een boost geven.

In 2024 organiseert Kunst in Huis 2 Open Calls met de deadlines 1 maart en 1 oktober

Kunst in Huis is voortdurend op zoek naar nieuwe kunstenaars om de collectie mee uit te breiden. Daarvoor wordt er actief gescout naar nieuw, opkomend talent door een externe jury van experten. Kunstenaars die zich zelf kandidaat willen stellen voor een samenwerking met Kunst in Huis kunnen deelnemen aan de Open Call. Meer gedetailleerde info over de indien – en selectieprocedure vind je hier.

Kunst in Huis streeft naar een kwalitatief hoogstaand, inhoudelijk sterk en visueel divers aanbod. We engageren ons voor de kunstenaars waar we een samenwerking mee aangaan. Daarom beoordelen we kunstenaars op hun oeuvre: op de ontwikkeling die is doorgemaakt in de afgelopen jaren en het potentieel dat we in iemand zien voor de toekomst. We zetten in op beginnende carrières van zowel jong als niet meer zo jong talent. We zijn vooral opzoek naar talent met een professionele ambitie in de beeldende kunsten. Bekijk hier de informatiebrochure voor kunstenaars.

Denk jij dat je in aanmerking komt voor een samenwerking met Kunst in Huis? Mail dan je digitale dossier (portfolio, cv en een voorstel van werken die voor uitleen in aanmerking komen) op uiterlijk 1 maart 2024 naar artistiek@kunstinhuis.be.

info aan Kunstpoort medegedeeld door Kunst in Huis

Art meets Nature, voor het goede doel ronddwalen tussen kunst en natuur

Een dynamische Peter Trappeniers troont me gezwind mee doorheen het kasteel Bouchout, tot aan het dakterras, om me vol enthousiasme te laten kennis maken met het kasteel, één van de fantastische locaties van Art meets Nature. Zo kan ik torenhoog het park in me op nemen waar weldra kunst de natuur gezelschap houdt. Een weekend lang is één van de grootste en mooiste Plantentuinen van Europa, Meise, het decor van een kunsthappening. Het historische kasteel van Bouchout, de feeërieke tuinen, de groene grasvelden, de Vlaamse hoeve… doen het weekend van 23-24 september de kunst alle eer aan of is het omgekeerd?
Een 800tal kunstwerken van meer dan 60 kunstenaars palmen de plantentuin in.
Art meets Nature beleeft zijn 29ste editie en voor de derde maal in de plantentuin van Meise. Het is een kunstproject voor het goede doel van Kiwanis Club Zaventem Airport. De netto opbrengst van de tentoonstelling schenkt Kiwanis Zaventem Airport aan vaak kleinschalige projecten in eigen land die het welzijn van kinderen behartigen of kansarmoede onder kinderen bestrijden.
Op een zitbank voor het kasteel, in een aangename septemberzon, beantwoordt Peter Trappeniers, één van de organisatoren, met passie, animo en geestdrift mijn vragen.

   

Peter Trappeniers

Kunstpoort Kiwanis Zaventem Airport, wie zijn jullie? Wat doen jullie? Wie is er lid van Kiwanis?
Peter Trappeniers Het lidmaatschap staat open voor iedereen, beroepsbezigheden spelen bij ons geen rol. Onze club heeft 24 actieve leden. Kiwanis streeft er naar via duurzame vriendschappen aan fundraising te doen. We helpen organisaties die kinderen op het voorplan plaatsen.

Kunstpoort Ben je zelf een kunstliefhebber/kenner? Naar welke kunst gaat je voorkeur?
Peter Trappeniers Via en dank zij Art meets Nature ontdekte ik de kunstwereld, ik beleef nu kunst met plezier en overgave. De laatste 2 edities hielp ik mee aan de selectie. De atelierbezoeken, onder meer aan het atelier van Martine Vyvey, resulteerden in een grotere affiniteit voor kunst. Door een bezoek aan galerijen en tentoonstellingen stelde ik vast dat de kunstmarkt het kunstpubliek overspoelt met zwaar op de hand liggende zelfs depressieve kunst. Daarom gaan we resoluut voor het thema: ‘Plezier van het (her)leven’. Kunst die ons blij maakt, die een heerlijk gevoel opwekt, die doet glimlachen, dergelijke positieve kunst wil Art meets Nature tentoonstellen. Verder hebben we respect voor oude materialen. Vandaar het belang van het (her)leven van oogstrelende grondstoffen. Upcycling Art, ambachtelijke kunst, komt ook aan bod. Mag ik naar Sander Miesse en Mknives verwijzen?

Danse Macabre, Martine Vyvey

Kunstpoort Wanneer ben je de voorbereiding van Art meets Nature gestart?
Hoe groot is het team dat deze expo organiseert?
Peter Trappeniers Gedurende de maand maart startten de voorbereidingen. Elke dag vraagt dit project 2 tot 3 uur van mijn tijd plus nu een weekje verlof. We zijn met 3 organisatoren: Bob van Damme, ook kunstenaar en de grondlegger van het gebeuren, Henk Declercq en mezelf. We kunnen rekenen op een 40tal vrijwilligers om alles in goede banen te leiden.

Propslibelle, Panamarenko

Kunstpoort Hoe kon je grote namen, coryfeeën zoals Luc Tuymans, Michael Borremans… binnenhalen?
Peter Trappeniers We hebben de volle medewerking van Svanson Art. Svenson Art is een kunstgalerij met vestigingen te Knokke en Sint-Niklaas en een online kunstgalerij. Zij beschikken over werk van gevestigde waarden en zijn bereid deze tentoon te stellen en te verkopen tijdens Art meets Nature.
Werken van Tuymans, Kamagurka, Borremans, Corneille, Panamarenko, Philippe Vandenbergh, Pierre Alechinsky, Raoul De Keyser…. zijn echte publiekstrekkers. Via deze kunstenaars met internationale faam maakt het publiek kennis met minder gekende namen.

Kunstpoort Hoe gebeurde de selectie?
Peter Trappeniers Met drie curatoren, Bob van Damme, Henk Declercq en mezelf gingen we op zoek naar geschikte kunstenaars. We selecteerden op basis van diversiteit en persoonlijke voorkeur. We zochten werk voor zowel binnen als buiten. Textielkunst, schilderkunst, beeldhouwkunst, installaties, assemblages, fotografie…. alles kan en mag. Vaak ging een atelierbezoek vooraf aan de selectie.

Vibrations, Kim Vandaele

Kunstpoort De werken worden tentoongesteld in het Kasteel van Bouchout, de Vlaamse hoeve, de tuinen en grasvelden van de Plantentuin. Het aanbod is divers. Wie bepaalt wat waar komt? Dat lijkt me niet eenvoudig. Hoe gaan jullie tewerk?
Peter Trappeniers Ik zorgde persoonlijk voor de enscenering, de locatie van de werken.
(Kunstpoort: Peter Trappeniers somt op welke kunstenaar, welk werk op welke plaats terecht komt. Een spiekbriefje heeft hij niet nodig. De setting lijkt weldoodacht.)
De Vlaamse hoeve leent zich voor hedendaagse, moderne kunst, het kasteel vraagt om meer klassieke werken en lijkt me ideaal voor de gevestigde waarden die Svenson Art brengt. We hielden rekening met de grootte en stijl van de kunstwerken. Een match tussen kunstenaars die in eenzelfde ruimte tentoonstellen is wel noodzakelijk hoewel een confrontatie ook kan werken. De kunstenaars kregen medezeggenschap. Drie kijkdagen gingen vooraf.

Assemblage, Marc Mestdagh

Kunstpoort Jullie verwachten een massa bezoekers (vorige editie waren er 3500) in de plantentuin. Is zo’n massa wel goed voor de natuur in het park? Blijven de kijkers wel langs de aangelegde paden?
Peter Trappeniers Uit vorige edities leerden we dat het kunstpubliek gedisciplineerd is. Sommige sculpturen zoals die van Joachim Louis vragen ruimte. Zijn sculpturen zijn een eerbetoon aan de boom, aan de kracht van het jaren spaarzaam opgebouwde hout. Een ode aan de groei. We bezorgen deze beeldhouwwerken een grasveld dat mag betreden worden.

Sculptuur, Joachim Louis
Brochure

Kunstpoort Ongeveer 600 werken lijkt me immens veel om te ondergaan, om in je op te nemen.
Is er een brochure zodat de kijker weet wat waar te vinden is?
Peter Trappeniers We voorzien een cataloog waarin alle kustenaars voorgesteld worden, te verkrijgen voor de zachte prijs van € 5. Verder bezorgen we het publiek ook een plannetje met de kunstroute.

Kunstpoort Hoe zit het met de prijssetting?
Peter Trappeniers De kunstenaar beslist zelf over de verkoopprijs en is bereid een door ons bepaald percentage af te staan voor het goede doel.

Kunstpoort Wie is jullie doelgroep? Kunstliefhebbers? Komen er veel verzamelaars op af?
Peter Trappeniers Svenson Art mikt op de investeerder. Ook de modale kunstliefhebber bezoekt Art Meets Nature, niet altijd  met de intentie van te kopen. Vaak valt een werk in de smaak, laat de kijker zich verleiden en schaft een kunstwerk aan. Er is dan ook al kunst beschikbaar vanaf € 400 tot € 50.000.

Werk van Frie Jacobs

Peter Trappeniers Nog even dit. Sinds 2010 werken we samen met bekende champagnehuizen om aan de liefhebbers van champagne en aan verzamelaars van muselets, unieke flessen aan te bieden. Dit jaar hebben we terug 12 flessen champagne met afbeeldingen van kunstwerken op zowel capsule als etiket. Champagne Michel Littière is de leverancier van deze flessen, met werk van kunstenaars Veerle De Vos / Lisa-Marie Billiet / Christel Weyts / Tessy Willems / Bart Deglin / 3X Linde Ergo  / Sylvie De Meerleer / Francis Méan / Françoise Dragon /  Koen Van Nieuwenhuyze

Kunstpoort Is er al een bestemming voor de eventuele opbrengst?
Peter Trappeniers We krijgen diverse aanvragen, zo is er vraag naar voedselhulp voor kinderen, naar een snoezelruimte, naar sponsoring van borden voor niet talige kinderen in een kruidentuin…

Mirabile visu, Philippe Timmermans

Kunstpoort We hopen op een stralend weekend van 23 en 24 september.
Peter Trappeniers Liefst een weekend zonder storm.
Nog een tip: wie Art meets Nature bezoekt, raden we aan de auto zo veel mogelijk thuis te laten en een alternatief te zoeken. De parking rechtover de plantentuin is in aanbouw maar nog niet klaar.
Er zullen ook shuttlebusjes rijden om voetgangers op te pikken.

INFO

Plantentuin Meise
Nieuwelaan 38
1860 Meise

Vrijdag 22 september 2023
18u tot 23u
Zaterdag 23 September en Zondag 24 September 2023
10u tot 18u
Inkom tentoonstelling met gratis bezoek Plantentuin:
€5 i.p.v. €12
Bezoek met museumpas gratis
Brochure €5

https://www.artmeetsnature.be/

tekst Kathleen Ramboer
fotografie @de kunstenaars @Kiwanis Club Zaventem Airport @Kathleen Ramboer

Karel Mus

RAAM103 laat de passant binnenkijken in het werk van residerende kunstenaars

Gesprek naar aanleiding van de komende expo extended
CLOSE-ENCOUTERS op de Kwaremont
 

Een interview met initiatiefneemster van RAAM103, Céline Geeraert, is meer dan vragen stellen en antwoorden noteren. Het is een ontmoeting met een kunstenaar/leerkracht/platformbeheerder die interactie en dialoog met anderen, ook niet-kunstenaars, vooropstelt. ONTMOETING is de sleutel tot de ziel van RAAM103. Op een rustige maandagmorgen stond de deur van RAAM103 (Baliestraat 103, stationsbuurt Gent) open voor een boeiende dialoog met kunstpoort.

Céline Geeraert in RAAM103 met passant

Kunstpoort Céline, je bent zelf kunstenares, geeft les en toch vind je ook nog de tijd andere kunstenaars te ondersteunen en een platform te geven. RAAM103 vzw heb je in het leven geroepen, waarom? Wat houdt dat precies in? Kan je er iets meer over vertellen?
Céline Als goudsmid werkte ik 12 jaar samen met mijn vader. Mijn creaties bestonden uit concrete opdrachten. Wat miste ik de volledige vrijheid! Toen de samenwerking met mijn pa ophield, kreeg ik nood aan contact met andere kunstenaars. ‘Kunstenaar’ is een eenzaam beroep. Met Roeland Nieuwborg ging ik op zoek naar een locatie en kunstenaars om mee te exposeren. Roeland stelde me de vraag: ‘Waarom niet bij jou?’ Ik verlegde toen mijn focus van tentoonstellen naar ontmoeten. Tentoonstellen is niet de hoofdzaak, het maakproces is voor mij veel belangrijker. Een kunstenaar of collectief krijgt de gelegenheid de ruimte, een kamer, RAAM103, gedurende een bepaalde periode als persoonlijk atelier in gebruik te nemen. Tijdens een finissage mag het publiek door de deur naar binnen. De overige dagen geeft de etalage aan voorbijgangers een inkijk in het werkproces, de vooruitgang en de evolutie van een installatie, performance…

Kunstpoort Hou je je persoonlijk werk gescheiden van de RAAM103 vzw. Of is het niet los te koppelen? Heeft het een met het ander te maken? Beinvloeden ze elkaar? Is het net omdat je kunstenaar bent dat je RAAM103 gestart bent?
Céline Onbewust heeft RAAM103 invloed op mijn kunst zoals er na een tentoonstellingsbezoek ook frappante zaken in het geheugen blijven hangen. Als kunstenaar ben ik nieuwsgierig naar het creatieproces. Waar is een kunstenaar mee bezig? Je krijgt prikkels. ONT-moeten, niets moeten is belangrijk, een gevoel van vrijheid kan stilletjes je bewustzijn binnensluipen.
Dank zij RAAM103 kon ik me heroriënteren. Als goudsmid was er werkstress. Eenmaal mijn pa er niet meer was, stond ik er alleen voor. Nu zijn we een team en kan ik dank zij mijn samenwerking met Kim Vandaele, Vic Van der Hoeven, Tim Stroobants, Marlies Nachtergaele, Ruben Laflere en Jozefien Muylle, de stress kanaliseren. Ik bemerk ook paralellen met vroeger. Mijn vormentaal van goudsmid neem ik mee in mijn huidige kunst. In het verleden ontwierp ik een gepersonaliseerd juweel. Tegenwoordig realiseer ik werk voor een welbepaalde locatie.

Tekening en juweel: Céline Geeraert

Kunstpoort Hoelang bestaat RAAM103 al?
Céline We zijn al 6 jaar actief waarvan de nadruk ligt op onderzoek en experimenteren. Residerende kunstenaars werken achter een vitrine terwijl passanten kunnen binnen gluren. Eén keer par jaar, nu voor de derde maal, treden we naar buiten en gaan we op zoek naar een niet conventionele ruimte om werk van RAAMkunstenaars tentoon te stellen.

Kunstpoort Velen vinden een atelier een inspirerende ruimte waar in eenzame afzondering ideeën worden uitgebroed. Kunstenaar Felix-Gonzales Torres*, een Cubaanse kunstenaar daarentegen vindt het atelier een angstaanjagend decor dat hem plankenkoorts bezorgt. Hij begon daarom in zijn eigen appartement te werken, installaties te maken die geïntegreerd zijn in bijvoorbeeld zijn keuken. Toevallige bezoekers krijgen de vrijheid iets van zijn installaties mee te nemen. Kan RAAM103 ook zo iets betekenen voor een kunstenaar, een nieuwe ruimte die ze kunnen innemen en waarop de kijker kan anticiperen, waar ze een kunstblok analoog aan een writersblock, het niet meer kunnen creëren, kunnen overstijgen? Of misschien kan het ook remmend werken. Zo iets van: ‘Nu moet ik verplicht kunst maken, er mee bezig zijn. Oei, de mensen kijken naar me. Wat denk je?’

*Gertjan Oskar in The Art Couch *https://www.theartcouch.be/nieuws/de-tentoonstelling-als-artistieke-conversatie-felix-gonzalez-torres-en-roni-horn-in-de-bourse-de-commerce/

Céline We hebben hier zo’n 25 tal kunstenaars op residentie gehad waaronder 2 kunstenaars die inderdaad een ‘kunstblok’ meemaakten. Als kunstenaar moet je je overgeven aan de ruimte wat niet altijd lukt. RAAM103 wil zeker geen druk zetten op de kunstenaar. De 2 kunstenaars werkten toen thuis en stelden later hier tentoon.

Kunstpoort Heb je zelf ervaring met het gebruik maken van een residentie?
Céline Nadat 15 kunstenaars de revue gepasseerd hadden, besloot ik zelf het experiment te wagen.
Eenmaal de residentie afgelopen, had ik moeite om opnieuw in de eenzaamheid te verdwijnen. RAAM103 is een soort gedeeld atelier. Gesprekken ontstaan automatisch; bij de koffie, bij een ontmoeting op de gang… In de aanvang is het eventjes doorbijten. Wanneer een kunstenaar RAAM103 verlaat betekent dit voor beide partijen altijd opnieuw afscheid nemen van een mooi verhaal.

Kunstpoort Hoe selecteer je een kunstenaar voor een residentie? Waarop let je? Wat is er belangrijk? Zijn visie? Zijn werk? Leeftijd? De discipline? De communicatiebereidheid?…. Let je op de diversiteit wat materiaal, discipline… betreft?
Céline Meestal bepaal ik de resident. De keuze gebeurt gevoelsmatig, intuïtief. Leeftijd speelt geen rol wel gedrevenheid en passie. Zoveel mogelijk ga ik vooraf op atelierbezoek en voer een individueel gesprek. De ‘klik’ is belangrijk. Tenslotte resideert een kunstenaar in mijn eigen huis. Telkens opnieuw ontstaat een heel speciale sfeer, creëer je een unieke band die je leven als kunstenaar zin geeft.

Kunstpoort Een kunstwerk kan je soms begrijpen door het in zijn omgeving te plaatsen, te bekijken. Zijn de kunstwerken gecreëerd in RAAM103 specifiek aan de ruimte aangepast? Of kan je ze meestal los van de ruimte bekijken?
Céline Vele kunstenaars maken werk speciaal voor deze ruimte. Het resultaat is ontzettend persoonlijk. Je exposeert hier tenslotte je eigen werkproces en je persoonlijke ‘ik’. Marlies Nachtergaele die laatst resideerde, maakte een werk ‘mensen manoeuvreren – bomen begeesteren’ volledig aangepast aan de ruimte. In dit werk voel je werkelijk het creatieve proces.

Werk van Marlies Nachtergaele in RAAM103

Kunstpoort Raam103 lijkt me heel zen. Het is een lege ruimte, kale muren, niets dat je afleiding kan bezorgen. Het zet aan tot meditatie. Slaat een kunstenaar soms een totaal nieuwe richting in als gevolg van de residentie, van de ruimtelijke ervaring?
Céline De ruimte is inspirerend door de sfeer. Meestal komt iets nieuws naar boven en werken de kunstenaars verder in die richting. Je ziet het zomaar gebeuren en groeien, niets is gepland. In RAAM103 ontmoet de kunstenaar zichzelf vooral als hij voor zijn eigen werk komt te staan. Enkelen werken hier dagelijks andere wekelijks enkele uren. Je tijd kan je zelf invullen.

Kunstpoort Voelt de passant zich geen voyeur als hij door het raam kijkt? Of moet je het raam meer als een vitrine/etalage beschouwen? Een graag kijken naar iets dat je boeit?
Céline Volwassenen voelen schroom om naar binnen te gluren. Kinderen daarentegen die plakken aan het venster. In de winter werkt het verlichte raam uitnodigend en is er minder géne bij het kijken door het raam. Bij aanvang van een residentie kunnen ‘naar binnen kijkers’ een remmende werking hebben op het productieproces. Later kijkt en bekijkt ook de kunstenaar de passanten. Dan is verbinding mogelijk, contact maken met de buurt is een logische stap.

Kunstpoort Nu wat meer over de tentoonstelling CLOSE-ENCOUNTERS die je in september organiseert in het hartje van de Vlaamse Ardennen. De locatie is een oude gerenoveerde vierkantshoeve aan de kerk van Kwaremont: het Hof Ter Kwaremont.
‘Ontmoeting’ staat centraal; de kunstenaar die zichzelf ontmoet, de kunstenaar die kennis maakt met zijn toeschouwer, kunstenaars die elkaar ontmoeten, oeuvres die samenkomen. Je hebt aan residerende kunstenaars gevraagd om mee te werken maar ook nieuwe namen steken de kop op. Selecteer je de nieuwe kunstenaars in functie van de residerende? Zoek je een match of net niet? Maak je een keuze in functie van de confrontatie?
Céline We hebben een match gezocht tussen de Gentse ‘Raamkunstenaars’ die geen voeling hebben met de Kwaremont en nieuwe namen die verbonden zijn met Ronse, de Vlaamse Ardennen. Beschouw ze allen als vingers aan één hand, met een rode draad die er langsheen loopt.

De exporuimte van de vierkantshoeve te Kwaremont

Kunstpoort Het gaat volgens je visie tekst ook over ONTmoeten, niets moeten. De kijker moet een werk niet goed vinden, hij hoeft niet geraakt te worden. Maar is het niet belangrijk dat de kunstenaar de toeschouwer wel beroert, dat de kunstenaar een klein beetje moeite doet om tot verbinding te komen. Hermetische werken, alleen voor ingewijden, is dat op zijn plaats in ‘Close Encounters’?
Céline We tonen enkele werken die als hermetisch kunnen aanvoelen. We hebben voornamelijk gekeken naar de vormtaal, die zit goed. Dan kan het wel.

Kunstpoort De Kwaremont was in vroegere jaren het mekka van de landschapsschilders met als trekpleister Gies Cosijns. ‘Kunsttoerisme’ was er belangrijk. Is de ‘Kwaremont’ klaar voor hedendaagse en jonge kunst? Welk publiek hopen en denken jullie nu aan te trekken: wandelaars, fietsers, kunstliefhebbers?
Céline Kwaremont is een charmant dorp daarom had het kunsttoerisme hier zo’n succes. Een clash is mogelijk met onze jonge, hedendaagse kunst en dito aanpak. Wie weet bezorgen we deze streek een nieuw elan?
RAAM103 vertrekt vanuit de ruimte, we zijn niet bezig met welk soort publiek we zullen bereiken.
De organisatie vinden we belangrijk. Kunstenaars warm maken voor je project daar droomt elke curator toch van? Natuurlijk wil je ook dat mensen komen kijken. Onze opzet is niet-commercieel. Diverse kunstenaars en ikzelf creëren trouwens vergankelijke kunst die we op CLOSE-ENCOUTERS tentoonstellen. Als mens zijn wij ook niet voor de eeuwigheid.

Kunstpoort Wie bepaalt de opstelling? Hoe komen jullie tot een overeenkomst wie, wat, waar komt te staan?
Céline De opbouw is heel belangrijk. We plegen overleg met de kunstenaars. Kim Vandaele (lid van RAAM103 vzw) en mezelf hebben het laatste woord. We streven naar een tentoonstelling met als rode draad verbondenheid, samenhorigheid. Let op we zijn geen zwevers, we ambiëren een evenwichtige tentoonstelling, geen patchwork; eenvoud zonder glamour.

Kunstpoort Hoe zit het met de financiering?
Céline We hebben een sponsor Passa Porta en als vzw hebben we bepaalde voordelen. We kunnen bijvoorbeeld materiaal van de stad Gent lenen. We vragen ook een kleine bijdrage aan de kunstenaars.

Kunstpoort Hoe ziet volgens jou een ideale tentoonstellingsruimte eruit?
Céline Het is een ruimte die uitdaagt om vanuit een eigen vormentaal nieuw werk te maken en je de tijd laat die te ontwikkelen.

Kunstpoort Ik verlaat de Baliestraat met een zalig gevoel. Er zijn voor de kunstenaar nog goede kleinschalige belangloze initiatieven. RAAM103vzw is er ongetwijfeld één van. Het is een hecht team dat werkt met groot enthousiasme aan warme kunstprojecten waarin de kunstenaar en het maakproces centraal staan.

INFO RAAM103

RAAM103vzw Vrije Creatieve Ruimte
www.raam103.be
www.celinegeeraert.com
https://www.instagram.com/raam_103/?hl=nl
https://www.facebook.com/RAAM103/
Baliestraat 103 – 9000 Gent

INFO EXPO CLOSE-ECOUNTERS

Hof Ter Kwaremont
Ommegangstraat 1, 9690 Kluisbergen
16-17 september 2023
23-24 september 2023
telkens van 11u tot 18u
Opening vrijdag 15 september om 19u, met de performance ‘Part-time Monochrome’ van Karel Thienpont om 20u. Dit alles in het Hof Ter Kwaremont.

KUNSTENAARS
Giannina Urmeneta Ottiker, Kevin Vanwonterghem, Charlie De Voet, Toon Boeckmans, Roeland Nieuwborg, Stijn De Pourcq en Donacienne Wittevrongel, Kim Vandaele en Céline Geeraert. Performance Karel Thienpont

Tekst Kathleen Ramboer
Fotografie Kathleen Ramboer – RAAM103

Kunst maakt vrienden

Expositie Acadisten in het Oud Hospitaal te Oudenaarde

De Acadisten zijn een informele vriendengroep met een gemeenschappelijke passie voor Kunst. Wat ruim vijf jaar geleden op de Koninklijke Academie Beeldende Kunst van Oudenaarde begon met een bemoedigend knikje, een vriendelijke aansporing en een enthousiaste belangstelling voor het werk van een “medestudent”, groeide uit tot een hechte vriendschap buiten de muren van de Academie.

Samen kijken naar kunst en tentoonstellingen bezoeken in binnen- en buitenland zorgt voor artistieke ontdekkingen, nieuwe inzichten, ideeën en esthetische ervaringen.

Hoewel de Acadisten samen optrekken, behouden ze elk hun eigen stijl door de aard van de verschillende disciplines: schilderen, tekenen, beeldhouwen, keramiek, grafisch werk, textiel, fotografie en nature art. Wat bindt is de belangstelling voor kunst en bovenal de passie voor het maken van eigen werk, zowel realistisch, experimenteel als fantasierijk.

Met deze eerste groepstentoonstelling willen de Acadisten laten zien dat creativiteit nooit stopt en willen ze graag hun enthousiasme met de bezoekers delen.

INFO

expositie Oud Hospitaal Oudenaarde
St Walburgstraat
17-18-19 maart
24-25-26 maart
open van 11u tot 18u

tekst Mieke Bailleul

Connecting Minds

groepsexpo TaLe Art Gallery Vlierzele

Kunstpoort Wat vind je zo mooi aan een galerie runnen?
Tanja Leys De toeschouwer meegeven wat de kunstenaar voelt en waarneemt. Een kunstwerk is pas geslaagd als het weet te ontroeren, het publiek meesleept in het verhaal van de kunstenaar. Ik focus niet alleen op het resultaat, het kunstwerk, maar ook op de kunstenaar met zijn verhaal, zijn passies… Mijn missie is de kunstenaar centraal stellen. Een kunstenaar is zeker zo belangrijk als zijn werk. Tanja Leys in een interview met kunstpoort. zie https://kunstpoort.com/2022/03/31/de-geboorte-van-een-kunstgalerie/

Tale Art Gallery stelt ook in haar derde groepsexpo 5 hedendaagse kunstenaars centraal, ieder met een persoonlijk verhaal, met werk met een ziel. Schilderkunst en beeldhouwkunst komen aan bod.

KUNSTENAARS

HERVÉ MARTIJN
SVEN VERHAEGHE
EDITH RONSE
MARC GALLE
ANNOUK THYS

VERNISSAGE: ZONDAG 20 NOVEMBER 11u > 17u
Receptie en voorstelling kunstenaars
door Stef Van Bellingen (WARP) om 11:30

FINISSAGE: ZONDAG 18 DECEMBER 14u > 17u

LOCATIE
TaLe Art Gallery
nieuwe kunstgalerie in de oude textielfabriek
Vlierzeledorp 12A
9520 Vlierzele
+32 476 50 49 52

Voldoende parking voorzien