een tentoonstelling met werk van Hilde Cannie en Pascale Bentein

De expotitel ‘Sous les platanes’ past wonderwel bij  het frans zuiders sfeertje aan het Gentse Beverhoutplein waar de tentoonstelling van Hilde Cannie en Pascale Bentein plaatsvindt.
Als ik de exporuimte binnenwandel loopt de ‘accrochage’ op zijn eind. Een gezellige drukte vult de ruimte. Hangt dit werk wat scheef? Is die schouw wel recht of mijn canvas niet haaks? Met dergelijke kleine probleempjes krijg je af te rekenen bij een expo opstelling. Een nageltje hier en daar zorgt dat alles optisch recht oogt. Onmiddellijk ontsnapt me een wow. Het werk van de 2 kunstenaars vormt een coherent geheel. Pascale verklaart dit nader: ‘Wat mij bij onze eerste gesprekken al opviel, was de alchemie van onze kleuren. Naast donkere reeksen, maak ik zelf ook graag gebruik van volle en rijke kleuren, licht donker contrasten, licht en schaduw. Iets dat ook sterk opvalt bij het werk van Hilde.’ Hoewel verschillend van techniek en onderwerp versterken en heffen de werken elkaar op naar een hoger niveau.
Het interview verloopt niet voor 100 percent in een ontspannen sfeer. Werk wordt tussendoor nog opgehangen, prentbriefkaarten klaargelegd, opgeruimd, het geheel gewikt en gewogen… En toch… met een vanzelfsprekendheid krijg ik levendig en gevat respons op mijn vele vragen.

Kunstpoort Vanwaar de interesse voor kunst?
Hilde Als klein meisje tekende ik graag en veel. Van huis uit werd ik gestimuleerd. Vanaf het hoger middelbaar volgde ik kunsthumaniora daarna schilderkunst aan de academie van Antwerpen en schakelde na 2 jaar over naar de academie van Gent wat een spijtige beslissing was. Antwerpen bood meer een klassieke opleiding, voor mij toch wel belangrijk. Toen ik mijn partner, een bakker, leerde kennen, kwam een kunst periode van ups en downs door het vele werk in de bakkerij. Nu volg ik schilderkunst aan de academie in Tielt, avondonderwijs.
Pascale Mijn ma was een huisvrouw die schilderde. Kunst kreeg ik met de paplepel mee. Ik liep ook academie maar de kunst verdween zoals bij Hilde naar de achtergrond toen ik me engageerde als Chiro leidster. Later studeerde ik Functionele grafiek aan het Sint-Lucasinstituut Gent. Ik had het juiste pad gekozen, illustreren was mijn ‘ding’. Al dertig jaar ben ik docent aan het VTI Roeselare: tegenwoordig leerkracht decoratie, schilderen en restauratie technieken. Zelf bleef ik actief kunst beoefenen.

Kunstpoort Hoe kwamen jullie in contact met elkaar, was er onmiddellijk een klik?
Pascale We kwamen in aanraking met elkaars werk via sociale media, communiceren af en toe vanop afstand. Pas in juli 2021 ontmoetten we elkaar fysiek op Fay-Art in Brugge. Ik nam toen deel aan een groepsexpo met het collectief Zwart Verdriet. Aanvang Januari 2022 staken we voor het eerst de koppen samen tussen de boeken van boekhandel Limerick 2.1. Hilde dronk er een ultramarijn blauwe thee, ik een absint groene limonade. Dat voorspelde toen al vonken en vuurwerk.

Kunstpoort Verkiezen jullie een duo tentoonstelling boven een solo en waarom?
Pascale Een groepstentoonstelling is complex. Een duo tentoonstelling verloopt vlotter. Eind augustus 2021 stuurde ik naar Hilde Cannie volgend bericht: ‘Dag Hilde. Wat denk je van een duo expo ergens in 2022?’ Kijk nu is die expo er, alive and kicking.
Hilde Door mijn wel niet parcours ben ik een groentje in tentoonstellen. De tijd was nog niet rijp, mijn werk niet mature genoeg. Vorig jaar stelde ik in groep tentoon in de Garemijnzaal te Brugge. De klik onder de deelnemers ontbrak. Nu heb ik een beter gevoel. Omdat er nog twijfel hangt over mijn werk, is een duo-expo ideaal. We zijn elkaars vangnet. De confrontatie is boeiend, een solo expo kan later nog.

Kunstpoort De titel  van jullie expo en schilderijen zijn in de Franse taal. Zijn jullie beide verliefd op de Franse taal?
Hilde Mijn grootmoeder is een Française. Waarom Franstalige titels? Frans is gewoonweg een mooie poëtische taal.
Pascale Ook ik heb in Frankrijk wonende familie. Ik hou heel veel van de Franse taal, lees Franstalige literatuur, luister naar Franstalige chansons…  

Kunstpoort Hilde De titel van je tentoongestelde serie ‘Mais Elles Sont où les fleurs?’ draagt een zekere symboliek in zich. Je schreef me: ‘Verdorde flora krijgt nieuw leven via mijn innerlijke ups en downs’. Door de royale kleuren schep je een feeërieke en tevens hoopvolle sfeer die helemaal niet down aan doet. Ik had geen vermoeden dat het onderwerp van je canvassen verdorde bloemen zijn.
Hilde  Door het drogen vertonen de bloemen hoekiger vormen, ook op het doek. Ik vertrek van dit onderwerp maar wandel er van weg, Dit verklaart de titel ‘Mais Elles Sont où les fleurs?’
Kunstpoort Je werk lijkt me autobiografisch.
Hilde De gedroogde bloemen zijn de aanleiding tot schilderen. Er schuilt heel wat tristesse in mij al heeft bijna niemand daar een vermoeden van. Ik kies mijn kleuren gevoelsmatig. Vroeger schilderde ik donker en somber werk. Ik wou van die donkerte af. Mijn huidige werk kan je mijn kleurrijke tristesse noemen. De prikkel, het gevoel van het ogenblik primeert. Zo kleurt mijn doek het enige ogenblik oranje, het andere zwart, twee momentopnames, het ene kleur hoort bij het andere. Daarom zijn mijn doeken zo gelaagd. Ooit merkte een wiskunde leraar op, wat je niet van een rationeel persoon zou verwachten: ‘Velen kunnen haar werk niet lezen.’ Mijn kijkpubliek noemt ‘bloemen schilderen’ een mooie hobby. Het is zoveel meer, betekent heel veel voor me. Met deze expo zoek ik de spotlights op en doe mijn verhaal.

Kunstpoort Pascale De kleuren die je gebruikt, donkere blauwen en groenen, matchen ongelooflijk goed met die van Hilde. Via kleur bereik je een beklemmende sfeer. Welk gevoel wil je opwekken bij de kijker?
Pascale Een mysterieuze sfeer, dat is waar ik naar streef. Ik heb een zwak voor melancholische films, verlatenheid, verstilde objecten, de duistere kant, de weemoed op zich. Voor mijn schilderijen maak ik gebruik van stills. Met schilderen verlies ik me in de tijd. Het vergt enorm veel energie en toch zijn achteraf de batterijen terug opgeladen.
Kunstpoort Schilder je uitsluitend naar stills? Staan er personen model voor de portretten of schilder je naar foto?
Pascale Eigen foto’s van wat mijn aandacht trok, zijn tevens een inspiratiebron. Voor mijn portretten maak ik gebruik van foto’s, enkel voor een zelfportret niet. Vijftien jaar lang scheur ik wat me boeit uit tijdschriften. Het onderwerp kan heel divers zijn: een beweging, teksten, citaten, een mooi lettertype… De knipsels kleef ik zorgvuldig in A4 dummy’s. Blader je door mijn boeken, dan blader je door mij. Mijn plakboeken inspireren me voor een nieuwe reeks.

Kunstpoort Hilde schilder je naar reëel verdorde bloemen of naar foto’s?
Hilde Ik schilder naar foto’s die ik van de bloemen maak. Het is onhandig mijn boeketten te transporteren naar de academie waar ik meestal schilder.

Kunstpoort Pascale Je tekeningen bekijk ik als een tekening in een tekening. Gelaatskenmerken vervang je door een landschap of wat dan ook. Hebben deze werken een autobiografische kant?
Pascale Mijn tekeningen vertonen een escapisme, droomlandschappen, reizen in mijn hoofd.
Kunstpoort In welke omstandigheden teken je deze gezichten? Locatie? Tijdens verloren momenten?
Pascale Ik teken altijd en overal meestal met een zwarte balpen: op de trein, tijdens de pauze, aan tafel…
Kunstpoort Beschouw je die tekeningen als ‘vingeroefeningen’ of op zichzelf staande kunst?
Pascale Hoewel het meestal ‘snelle’ tekeningen zijn ze kunst op zich.

Kunstpoort Hilde Pascale Aan welk materiaal geven jullie de voorkeur? Olieverf? Acryl? Zwarte balpen?
Wat is de reden daarvoor?
Pascale Mijn lievelingsmateriaal kan van alles en nog wat zijn: zwarte balpen, kleurpotloden, kleurmarkers… Voor mijn schilderijen werk ik uitsluitend met acryl.
Hilde Op doek en hardboard werk ik met acrylverf, bister, houtskool en pastelkrijt. Verder maak ik op eenzelfde canvas gebruik van mat en glanzend medium. Daarom verkies ik mijn werken niet te vernissen, zo verlies je niet het mat glanzend effect.

Kunstpoort Hilde Pascale Is er een wederzijdse beïnvloeding? Ben je nieuwsgierig naar het werk van de ander? Vraag je elkaars mening? Blijf je op de hoogte van de kunst van de ander?
Pascale We volgen elkaar op de sociale media en hebben een gezamenlijke FB pagina in het leven geroepen https://www.facebook.com/%C3%80-deux-sous-les-platanes-101746539294353
Als reactie op het werk van Hilde schilderde ik bloemblaadjes.

Kunstpoort Vinden jullie dat je tijd genoeg hebt voor je kunst?
Hilde Pascale zeker niet
Hilde Werkende in de bakkerij, vocht ik tegen de tijd, de run naar de academie zorgde telkens opnieuw voor stress. Eenmaal de bakkerij verkocht, miste ik het sociale contact en zocht halftijds werk. Verder is er altijd wel iets dat roept en waaraan ik voorrang geef: de tuin, taken in het huishouden… Misschien moet ik meer de uitdrukking je-m’en-fous gebruiken.

Kunstpoort Hilde Pascale Hoe zien jullie jezelf nog evolueren als kunstenaar?
Pascale Rustig verder werken, eigen kleinschalige projecten realiseren. Ik hou van zelf initiatief te nemen. De galeriewereld afschuimen is niets voor mij. Beeldhouwen? Dat valt te overwegen maar dan heb je 2 ateliers nodig, dat is de grote struikelblok.
Hilde Mijn grootste schrik is niet verder evolueren. Te veel kunstenaars blijven, eenmaal ze succes hebben, uit hetzelfde vaatje tappen. Een bevriend fotograaf, die ik als mijn mentor beschouw, vroeg ik me te waarschuwen als ik mezelf blijf herhalen. Wie weet maak ik ooit sculpturen.

Kunstpoort Stel je voor, je krijgt een onmogelijk hoog bedrag om uit te geven aan kunst, welke kunstwerken krijgen je voorkeur?
Hilde De dood van Marat, 1793, een schilderij van Jacques-Louis David.
Het beeldhouwwerk Balzac, 1898, van Auguste Rodin.
Onder de hedendaagse kunstenaars heb ik een zwak voor Frans Gentils. Hij schept monumentale werken die afstoten, zelfs pijn doen. Ze blijven onuitwisbaar in je geheugen hangen.
Pascale Een werk van Caravaggio,1571-1610, badend in clair-obscur. Zijn schilderkunst straalt een duistere pathetische sfeer uit.
Verder hou ik ook van de schilderkunst van Artemisia Gentileschi, 1593-1652, een vrouw als kunstschilder, in de 17^de eeuw was dit niet vanzelfsprekend. Ze gebruikt het dramatisch lichtdonker contrast, clair-obscur, ook kenmerkend voor Caravaggio.

Voor ik me terug in de drukte van een stad als Gent begeef, werp ik nog een laatste blik op hun werk en de exporuimte. Het is alsof de werken van Hilde en Pascale converseren met elkaar en het volledige verhaal nog niet verteld is. We mogen vast en zeker nog meer boeiende kunst van beide verwachten.

Locatie tentoonstelling

Galerie kunstwerkkunst
Beverhoutplein 6
Gent

Openingsuren

Vernissage vrijdag 26 augustus vanaf 18u30
van woensdag 24 augustus tot zondag 28 augustus van 11u tot 18u30

Facebook

https://www.facebook.com/KUNSTWERKKUNST
https://www.facebook.com/hilde.cannie.7
https://www.facebook.com/profile.php?id=100012544097063
https://www.facebook.com/%C3%80-deux-sous-les-platanes-101746539294353

Instagram

https://www.instagram.com/kwk_diy_gallery/
https://www.instagram.com/hildecannie/
https://www.instagram.com/pascalebentein/

Tekst en fotografie Kathleen Ramboer