Hotel Frison

Aan de Zavel in Brussel loopt er een straat naar beneden. Aan de ene kant  staat een modern gebouw van een bekend telecom bedrijf. Aan de andere kant staan rijhuizen uit het begin van de 20ste eeuw. De huizen vertonen een mix van stijlen. Het geheel lijkt niet indrukwekkend. Op nummer 36 van de straat, boven de grote deur, zit een glasraam in jugendstil. Een paar treden op, naar binnen en dan gebeurt het. Rechts een ruimte, vroeger waarschijnlijk de eetzaal, dan een soort wintertuin en dan links het salon; boordevol licht, overal glas in jugendstil. Elk architecturaal element heeft iets speciaal, het is een genot voor de ogen. Met jugendstil is het zoals met het impressionisme: veel liefhebbers want men heeft de stijl leren begrijpen, dit in tegenstelling tot het deconstructivisme van bijvoorbeeld Frank Gehry. Daarom is de manier waarop Horta, de architect van Hotel Frison, het licht in het gebouw verwerkt heeft indrukwekkend en absoluut niet verouderd.

Hotel Frison is nu de hoofdzetel van de Hotel Frison Foundation. Gesticht door een Indische, Mevrouw Nupur Tron Chowdhry.

Het concert van Serenata Vocale, een a capella Koor, zal plaatsvinden in dit gebouw.

Serenata Vocale: organisch, zelfsturend

David Navarro Turres, de dirigent: “Het koor is in 2014 gestart, ik was er toen nog niet bij. Het was een kwartet. Dit kwartet heeft mij gevraagd lid te worden van het koor. “U zou ons iets kunnen leren” zeiden ze. Stap per stap zijn wij van 6 koorleden, naar 8 en eindelijk naar 12 gegaan. Na 2 of 3 jaar zijn we gestart met concerten. Het heeft even geduurd, omdat we een originele bezieling zochten, moesten we bepalen wat voor repertoire we wilden en wat voor stukken wij wilden zingen. Het was een belangrijke zoektocht.”

David over het koor: “de zangers en zangeressen zijn divers, een groep van zes nationaliteiten, ze hebben al jaren in andere koren gezongen. Het laat ons toe om een minder bekend repertoire uit te bouwen, dat niet vaak gezongen wordt door andere koren. Ons repertoire is meer gefocust. De toeschouwers moeten er genoegen aan beleven en wij ook, we willen nieuwe paden bewandelen.

David vergelijkt het koor met een coöperatie. Iedereen is solidair. Iedereen kan zijn gevoelens uiten over de keuze van de liedjes of over de manier van repeteren. Het is het tegenovergestelde van wat David geleerd heeft. In zijn opleiding leert men dat de dirigent dirigeert en dat de zangers moeten zwijgen. 

Het repertoire

David over het repertoire: “We zoeken componisten. In 2017 heb ik Nydsten ontdekt. Hij komt uit Finland. Ik ben verliefd geworden op zijn muziek. Het is muziek uit het Noorden. Het is fantastisch.

Hoe gaan we te werk? We willen concerten geven in 2019, we komen samen en vragen ons af wat voor stukken we willen zingen. Iedereen draagt bij aan dit proces.  

De repetitie

De laatste repetitie gaat door waar het concert zal plaatsvinden, in Hotel Frison.

“Het klinkt te luid“ zegt een van de zangeressen. Het plafond is hoog maar het is geen kerk. Dus de zangers moeten de sterkte van hun zang aanpassen.

“Jullie moeten het hoofd niet naar onder bewegen, want als je met het hoofd terug naar boven gaat dan wordt het geluid te sterk” zegt David

David: “Elke week bepaal ik wat we zullen repeteren. De repetitie is 50 tot 60% van het geheel. Het is het benadrukken van bepaalde punten. De mensen repeteren niet graag. Zoveel nee, zoveel correcties, er is zoveel techniek. “Jullie moeten dat doen en dat doen.” Als dirigent moet je alles uit de mensen halen. Je moet de mensen laten openbloeien. Soms moet je ja of nee zeggen. Het is niet gemakkelijk, het is zondagmiddag, het weer is mooi.”

Het concert

Eerst thee drinken, thee van het huis. Alle zangers zijn verzameld. David bepaalt de voorbereiding op het concert. De zangers moeten zich in zichzelf verdiepen, ademen, dan A zingen, dan AO zingen. Samen.

Het is tijd, als eerste komt de achterste rij dan de eerste, de dirigent komt als laatste. De toeschouwers zitten heel dicht tegen elkaar want het is een salon. Vijfenveertig minuutjes van een origineel repertoire, Nydsten, Lauridsen. Het klinkt mooi in dit decor. Er werd met diepe gevoelens naar geluisterd.

”In het begin was er veel stress” zegt Delphine na het concert met snelle handbewegingen. Dan bewegen haar handen trager, “daarna luister je naar de anderen, het wordt steeds beter”. “Sur le pont d’Avignon” klinkt op het einde van het concert voluit in deze ruimte.

David: “De repetitie is een manier om jezelf te bevestigen, een verantwoordelijkheid naar jezelf. Op het concert moet je de zangers vrij laten. Je bent vertrokken. Als het fout gezongen werd, tja dat is het leven zoals het is.”

Les chanteurs font comme ça
et puis encore comm’ ça

Volgende concert:
Serenata Vocale, Op de 19 mei in de Chapelle du Sacré-Coeur de Lindhoudt om 17uur.

Serenata Vocale op facebook https://www.facebook.com/serenata.vocale/
Hotel Frison Foundation : https://foundation-frison-horta.be

Tekst en Foto’s Eric Rottée