Zo’n jaar geleden was heel België bezet door de soldaten van de somberheid. Heel België? Nee een kleine nederzetting bleef moedig weerstand bieden aan de bezetters. Lydwine, na een kort verleden van popkoor, heeft beslist dat Dilbeek zich moest verzetten.

Eerst moest ze de cultuurinstelling overtuigen. Dit gedaan hebbend, moest ze op zoek gaan naar een koordirigent. Niet om die aan de boom vast te binden maar om die zijn/haar vleugels te laten openslaan. Ze vroeg rond in haar kennissenkring .. en dan kwam Magalie: “na mijn studies wou ik zelf ook een koor oprichten.” Zo heeft Lydwine met haar vriendin Lieve alles in gang gezet: o.a. de logistiek en de marketing.

Op 27 januari anno 2017

staat de bard,  Magalie dus, vooraan. Het hele dorp zit daar in de feestzaal van de Westrand. Het koor erachter. Het eerste lied is van … het publiek. Zo begint Magalie hen op te warmen.

Ze legt uit wat en hoe het publiek kan zingen en plots wordt er gezongen. Het publiek laten meezingen, een klassieker in de popconcerten. Hier voelt het publiek wat het betekent om samen te zingen en hoe leuk het kan zijn. Het publiek werd meegesleept.

Het koor is aan de beurt. Magalie heeft het arrangement geschreven, het wordt spannend want het is de eerste keer dat ze dit doet voor zo’n groot publiek. Het klinkt ongedwongen, vloeiend. Je krijgt hetzelfde plezier als wanneer je  een roman leest en de tekst vloeit. Na een paar liedjes met het hele koor komen een gitarist en twee zangeressen op om te zingen. Een kooravond of een zangavond? Magalie legt het uit: ”dit is deels om de tijd te rekken omdat we net gestart zijn en dus niet veel repertoire hebben. Ook om de vele talenten in ons koor te laten zien, beslisten we om solo acts toe te voegen aan ons programma.” Talenten zijn er inderdaad.  

En die nacht vierde het dorp de overwinning tegen de somberheid. Het concert eindigt met een heel warm applaus. Aldus Magalie: “Het was enorm leuk! Het was voor mij ook een uitdaging om voor een 60 tal mensen te staan en om alles tot een goed einde te brengen.” Nog beter is dat iedereen merkte dat het hele “dorp” aanwezig was. Iedereen kende bijna iedereen. Het succes is bescheiden maar reëel. De aantrekkingskracht is groot.  

Op  20 oktober anno 2017

Het koor, de 60 mensen en Magalie, staan voor de cultuurraad van Dilbeek. “Caesar”, de voorzitter van de cultuurraad, heeft popkoor Zwart op Wit gekozen om het jaarlijkse feest te  “animeren”. Vandaag bestaat de cultuurraad 40 jaar. Gedurende het eerste discours…..

Iedereen bereidt zich voor op het feest. Iedereen gaat op de tippen van zijn tenen het podium op.

  

Iedereen ontspant of concentreert zich in afwachting op de volgende beurt.

  

Iedereen doet met volle overgave mee.

Iedereen is dankbaar en gelukkig

Iedereen beseft dat het hier alleen maar om een tussenstop gaat.
De voorstelling is wel af, rijp, maar de ambitie gaat verder.

                

 

 

Op één jaar hebben Magalie, Lydwine en Lieve het volgende verwezenlijkt: drie koren gesticht: een groep van een 60 tal, eentje van een 20 tal en een jeugdkoor; vier concerten voor een groot publiek gegeven en een erkenning bekomen van de cultuurraad van Dilbeek.

In één jaar zijn Magalie’s eigen muziekstukken gecomponeerd, een keuze van liedjes die ingewikkelder zijn.

In minder dan één jaar wordt een groot concert in het auditorium van de Westrand gegeven. Allen naar de Westrand op 17 juni 2018!

Links:

 http://www.popkoorzwartopwit.be
www.maggiesmelody.be

Tekst en Foto’s: Eric Rottée