De Scheldezonen met
Wie is bang voor Virgina Woolf?

schrijver Edward Albee

Toneelstuk opgevoerd door De Scheldezonen Heusden http://www.tschat.be/

Over het theater, de acteurs en nog zo veel meer…

Het werd voor Eric en mezelf een aangename en vooral verrassende avond bij vzw De Scheldezonen. We maakten er kennis met 2 bestuursleden Gabriël D’Haene en Paul Gyselinck die erbij waren vanaf het eerste uur en we begrepen dat De Scheldezonen voor hen maar ook omgekeerd zeer belangrijk zijn. Het podium en zaal, een pareltje, stralen een soort nostalgie uit die je nergens meer vindt. Prachtige oude rode pluchen zetels afkomstig van de KVS te Brussel doen je mijmeren over lang vervlogen tijden. Het theaterstuk die ‘t Schat deze avond brengt heeft zeker niets met de tijd van toen te maken maar alles met hedendaagse menselijke conflicten binnen een relatie. Wie is bang voor Virginia Woolf? is een wereldklassieker van Edward Albee in een eigentijdse regie van Roel and de Trazegnies.

De verfilming van het toneelstuk ligt waarschijnlijk alle film- en theaterliefhebbers nog in het geheugen door de intrigerende vertolking van Elizabeth Taylor en Richard Burton. Ook de cast van De Scheldezonen zet hier in Heusden een uitzonderlijke prestatie neer, een groot publiek waardig. En net dat grote publiek zullen ze bereiken op 9 juni in de toneeltempel van het NTGent waar ze meewerken aan het spiegelproject. In het kader van de viering van 50 jaar NTGent werd ’t Schat uitgenodigd om Wie is bang van Virginia Woolf? op te voeren in de schouwburg van het NTGent op het Sint-Baafsplein op woensdag 10 juni om 20u.

Het stuk

citaat uit de programmafolder
In het stuk is het publiek getuige van de langzame instorting van een huwelijk. Tijdens een destructieve nacht nodigt een koppel van middelbare leeftijd enkele gasten uit. Al snel is duidelijk dat tijdens die nacht, met behulp van veel alcohol, de duivels van een kapot huwelijk uitgedreven zullen worden.
De gasten, een jong koppel, wordt langzamerhand in een echtelijke oorlog betrokken.  Door te veel aan drank is de verbale marteling groot en de laatste illusies van een perfect huwelijk wordt genadeloos om zeep gebracht. Alles wordt ingezet om de pijnlijke realiteit niet onder ogen te hoeven zien. Met een lachwekkende en tegelijkertijd pijnlijke en wrede woordenstrijd vraagt Albee aandacht voor de nietszeggendheid, onpersoonlijke moderne tijd.

Het decor

Een reuzegroot aquarium met vissen, straalt rust uit in de turbulente wereld van het echtpaar. Het brengt contact met de natuur in huis, een contact dat slechts een illusie is. Zo is het decor een verlengstuk van de illusie van het theaterstuk.

De acteurs

Voor de opvoering spraken we met drie van de vier acteurs. Het waren aangename gesprekspartners en de fotograaf Eric bleek gecharmeerd door hun uitstraling. Blij was ik dat ze wat tijd voor ons maakten vlak voor de opvoering van een stuk waar concentratie niet alleen op het toneel maar ook vooraf een belangrijke rol speelt.

Hendrik Blondeel

die de rol van Georges op zich neemt, stond me eerst te woord. Door gebruik te maken van het briljante decor als gespreksruimte was de toon onmiddellijk gezet. Hendrik Blondeel  acteerde reeds op zijn twaalfde. De rol van Georges, de helft van het koppel van middelbare leeftijd, eist dan ook iemand met ervaring.
Hoe kon je je inleven in de  psyche van Georges?
Hendrik: Dit is een lang denkproces. Eerst volgt een lezing van de tekst, daarna een tekstanalyse en bespreking van het karakter. Het is vooral putten uit eigen ervaring en ervaringen van mensen rondom mij. Een groot empatisch vermogen mag zeker niet ontbreken.
Heb je de film onlangs gezien?
14 dagen voor de repetities bekeek ik de film. Maar het was zeker niet de bedoeling Richard Burton te kopiëren. Een eigen inbreng is noodzakelijk.
Zou je met om het even wie deze rol kunnen spelen?
Mijn tegenspeelster die de rol van Martha op zich neemt zou niet om het even wie kunnen zijn. Er moet een match zijn en klikken. Een eerste vereiste in dit stuk is dat de personages voluit gaan, zich kwetsbaar opstellen, emoties oproepen. Elkander aanvoelen is een eerste vereiste.

Anne Remerie

vertolkt de rol van Honey, de jonge vrouw. Ook zij acteerde reeds op jonge leeftijd
Wat vond zij het moeilijkste aan je rol?
Anne: Geloofwaardig overkomen, dronken worden zonder een karikatuur op de planken neer te zetten. Lichaamstaal, gezichtsuitdrukking en houding spelen hier een belangrijke rol.
Gelukkig kon ik samenwerken met een goede regisseur.
Roeland de Trazegnies heeft echt de gave van het regisseren, geeft op een eerlijke en goede manier kritiek en staat positief tegenover een eigen creatieve inbreng.

Verder vertelde Anne me dat ze mama van twee jonge kinderen is en het een goed gevoel heeft toch nog op de planken te kunnen staan.

Giovanni Vandendaele

 Nick op het toneel, de andere helft van het jonge koppel, speelde als zesjarige ook reeds toneel. Hij is nieuw in dit gezelschap maar had geen enkele moeite om zich te integreren. Hij looft ook de eigen creatieve inbreng die hier mogelijk is. Ook hij bekeek de film om over een basis te beschikken.
Verder koestert hij regisseurambities. Ook dat boeit hem. In september volgt hij lessen om als regisseur aan de slag te kunnen gaan.
 

 

Een half uurtje na ons gesprek ging het licht uit en lieten we ons meeslepen op de golven van de illusie. Het prachtige decor, een muurgroot aquarium, versterkt de magische sfeer. We beleefden samen met Martha, Georges, Honey en Nick een intense, emotionele avond. Na de voorstelling ontglipte me de gedachte dat deze irreële theaterwereld  ook wel een heel klein beetje werkelijkheid kan zijn.

Proficiat aan het ganse team die dit moeilijke stuk echt geloofwaardig wist te brengen voor ons het publiek.
Het theaterstuk Wie is bang van Virginia Woolf?
De Scheldezonen Heusden
kan je nog meemaken tijdens het Spiegelfestival
NTGent schouwburg
woensdag 10 juni
Sint-Baafsplein om 20u
reserveren kan  via het NTGent +32 9 225 01 01

tekst Kathleen Ramboer
foto’s Eric Rottée