‘Nature Morte’: een expo in deWeverij
DeWeverij is een industriële ruimte omgetoverd tot mensenruimte. Marc Mestdagh brengt er mensen samen, hij steunt en helpt kunstenaars contacten te leggen. Kunstenaars die werken rond een bepaald thema geeft hij een forum. Dit maal staat de natuur centraal, specifiek ‘Nature Morte’.
‘Stilleven’ is een genre dat door de eeuwen heen haar plaats veroverde in de kunstgeschiedenis. In de Romaanse talen spreekt men van ‘Nature Morte’ of dode natuur. Oorspronkelijk was het stilleven bedoeld als een virtuoze studie van roerloze voorwerpen en als ode aan de wonderen van de natuur.
Vandaag visualiseert een hedendaags kunstenaar een ‘Nature Morte’ veeleer om de relatie en band van mens en natuur in vraag te stellen. In de 21ste eeuw dragen ondoordachte, egoïstische acties van de mens bij tot vergankelijkheid, zelfs vernietiging van de natuur. Nature Morte… het begrip krijgt stilaan een duistere donkere betekenis.
Voor de vier deelnemende kunstenaars is de ‘Nature Morte’ helemaal geen donkere dode materie maar natuur in beweging, natuur die leeft. Elke kunstenaar benadert deze op een eigen persoonlijke plastische wijze, in een breed visueel veld.
De 4 kunstenaars in deWeverij nemen je mee op een tocht doorheen de wonderen van de natuur, ze roepen emoties op en stellen vragen en vooral… ze overvallen de toeschouwer met de krachtige schoonheid die een inspirerende natuur ons te bieden heeft.
Mieke Van Den Ouweland heeft vooral oog voor de kleur van vogels. Geen enkel kleur in de natuur is overbodig of in disharmonie. Elke vogel heeft een scala aan kleuren die hij nodig heeft om te overleven, een mannetje vaak om te behagen. Zo zorgen donkere kleuren voor meer efficiëntie tijdens het vliegen of ze bieden bescherming tegen uv-stralen… er zijn tal van voorbeelden.
Mieke aan het woord: ‘In mijn kunstwerken laat ik meer en meer de vorm verdwijnen zodat enkel kleur overblijft. Dit is mijn zoektocht om kleur te eren en om te zetten naar emotie.’
Subtiele mixed media werken met ronkende vogelnamen als ‘Ciconia nigra’ ‘Picus viridis’ ‘Fringilla coelebs’… zijn hier een voorbeeld van. Zonder een vogel te visualiseren geeft ze de essentie van het dier weer. Bij het bekijken van haar kunst, neem ik beweging waar, droom ik me een poëtische vlucht in gezelschap van een kleurrijke vrije vogel.
Haar interesse voor de natuur is breed. Die bezorgdheid voor de achteruitgang van de egel in Vlaanderen vertaalt zich in enkele werken. Het steeds veranderende lichtinval op de stekels zijn voor haar een dankbare inspiratiebron.
Bij Werner Van Lierde zit kunst in alledaagse dingen. De kunstenaar zoekt geen onderwerpen, hij vindt ze, in de tuin, de keuken, op straat…. in zijn eigen leefmilieu. Een stukje bloemkool, een groente, een takje… isoleert Werner Van Lierde en presenteert hij op een neutrale achtergrond, vaak een wit vlak nu en dan een zwart. De kunstenaar speelt met het alledaagse en verheft een banaal voorwerp tot kunst door het met een gericht fotografisch oog uit zijn context te halen. Photoshop trucjes komen er niet aan te pas, minieme ingrepen zoals verhogen van contrasten verlenen het onderwerp meer zeggingskracht. De verbeelding van de toeschouwer doet de rest, die kan en mag er een eigen interpretatie aan geven.
Katleen Van der Gucht trekt aan de alarmbel door in haar werk het crashen van de biodiversiteit centraal te stellen. Onze natuur doet het slecht, dit betekent een immens probleem voor de mensheid, voor voedsel- en water voorziening, kortom voor het overleven.
Katleen Van der Gucht wil specifiek planten een podium geven. Een persoonlijk herbarium is voor haar niet alleen een studieobject maar ook een middel om te communiceren omtrent de extreme bedreigingen van het milieu. Het is een hulde aan de biodiversiteit. Dit eerbetoon bestaat uit een reeks kleine olieverfschilderijen (12,5 x 12,5 cm) met gedroogd plantenmateriaal in verwerkt. Elk schilderij vertegenwoordigt een soort. De installatie vertoont enkele hiaten, witte vlakken. Deze vertegenwoordigen de snelheid van uitsterven van soorten. Sinds 1900 zijn er gemiddeld elke drie jaar meer dan acht plantensoorten verdwenen.
Een andere reeks ‘Fading landscapes’ illustreert niet alleen haar verdriet om de, door de klimaatcrisis, verschraling van het landschap maar toont de kijker eveneens de schoonheid en fragiliteit van moeder aarde.
Haar reeksen stemmen me melancholisch. Heel eventjes verlies ik me in een wereld van dagdromen over vroegere tijden en denk ik na over een onzekere toekomst.
Kathleen Ramboer eert in haar foto’s hoofdzakelijk het Vlaamse landschap meestal bevolkt met bomen. Haar fotografisch oog is picturaal. De benaming van haar reeks verklaart veel: ‘Wanneer fotografie de schilderkunst ontmoet’
Voor haar is natuurfotografie meer dan het schieten van mooie plaatjes, meer dan een optelsom van pixels. Ze vraagt anders waar te nemen, te observeren wat zachtjes fluistert: het kleine, het onbekende, de vergeten kunst in de natuur.
‘Nature Morte’ vindt ze dé gelegenheid bij uitstek om een kleine installatie, een verzameling van vruchten, tentoon te stellen. Hiermee sluit ze aan bij haar collega Katleen Van der Gucht. Vruchten betekenen een schatkist aan zaden die zich verspreiden en helpen de biodiversiteit in stand te houden. Haar weckpotten met vruchten staan symbool voor het bewaren van die soorten rijkdom. Kunst als wake up call voor de mensheid.
De expo ‘Nature Morte’ laat je niet alleen heerlijk genieten van natuurschoon maar ook bang nadenken over ons zorgeloos omspringen en lichtzinnig omgaan met al die schoonheid.
Reeks RIZOOM
Naast ‘Nature Morte’ kan je ook nieuw werk van Marc Mestdagh bekijken.
Het nieuw werk bestaat uit een 20-tal werken uit de reeks Rizoom die als baseline meekreeg: ‘Niet verlangen naar een hard nieuw begin, maar vertrouwen op de kracht van diversiteit en verbinding die breed verspreid en onderhuids tot nieuwe kiemen leidt.’
https://marcmestdagh.be/
INFO
NATURE MORTE
zondag 2 februari en zondag 2 maart
telkens van 10u tot 18u
gratis toegang – de kunstenaars zijn beide dagen aanwezig
mensenruimte
deWeverij
Dellaertsdreef 9 – 9940 Evergem (Sleidinge)
https://deweverij.be/naturemorte/
Tekst: Kathleen Ramboer
Foto’s gefotografeerd tijdens de opbouw: Kathleen Ramboer
kunstpoort 