CASANOVA aan de DIJLE

videograaf Bert Vannoten

Een complexe en mysterieuze persoonlijkheid

Flamboyante meesterspion en geldbelegger in dienst van de Franse koning, oplichter, gokker, briljant causeur met onder meer Mozart, Voltaire en tsarina Catharina II, … Na een avontuur in Londen in de goot, nooit echt rijk, nooit lang zonder geld om een welgevuld leven te leiden en de hoogste middens te frequenteren, maar nooit vermogend genoeg om een vrouw van standing te trouwen.

Vrijdenker, libertijn, sociaal vaardige en gevaarlijk charmante man met een complexe en mysterieuze persoonlijkheid, vrouwenverleider, en nog zo veel meer.

Overvloedige diners, uitbundige feesten met dans en barokmuziek. En ja… 132 amoureuze avonturen. Behoorlijk vermoeiend, vindt hij zelf ook en hij besluit in te treden in een Zwitsers klooster.  Hilarisch, want na twee weken al bezwijkt hij bij de aanblik van een voorbijkomende dame in ruiterstenue.  Hij beleeft twee grote, passionele liefdes die op dramatische wijze eindigen voor hem. Hij staat zelfs even met zijn handen op de leuning van de brug over de Theems. ‘Dove sei amato bene’ – ‘waar ben je, mijn liefste’… tot de volgende verovering dan.

Casanova’s Europese zwerftocht

Europa aan de vooravond van de Franse Revolutie, de ideeën van de Verlichting waren rond in de salons van de intellectuelen. De rechtstaat is nog onbestaande en de Venetiaan Giacomo Casanova ondervindt dit aan den lijve. Hij belandt in de beruchte Piombi-gevangenis naast het Dogenpaleis. Aanklacht? Bezit van een verboden boek. Proces? Overbodig, het oordeel van het Tribunaal is onfeilbaar. Duur van het gevangenschap? Onbekend. gevangenen kan je maar beter in de illusie laten dat ze morgen misschien al vrijkomen.

Zijn ontsnapping uit de Piombi is een thriller van de bovenste plank en geeft het startsignaal voor zijn decennia durende vlucht langs verschillende Europese steden.

Het verhaal van mijn leven

In het verhaal van mijn leven vertelt Casanova in vierduizend bladzijden zijn turbulente levenswandel. Hij schetst een prachtig beeld van het Europa van de hogere middens aan de vooravond van de Franse revolutie.

https://www.facebook.com/Casanova.aan.de.dijle/
https://www.decamerone.be/casanova-casanova/

Videograaf: Bert VANNOTEN



Kidmie IV

Kunstenaars in dialoog met industrie en erfgoed in Schellebelle

Tekst en fotografie Bip Van de Velde

Kidmie is stilaan een vaste waarde in het kunstlandschap in Vlaanderen.
De vierde editie van Kidmie, een hedendaagse kunsttentoonstelling in Schellebelle, zoekt dit jaar ook andere locaties op dan de oude Velba-fabriek. In de Velba fabriek, op het Dorpsplein van de gemeente, in de oude Pastorie en in de kerk tonen 40 kunstenaars hun werk gedurende vier weekends.

8 – 15 – 22 – 29 september 2024
van 10u tot 18u

info https://www.kidmie.be/

Reporter van Kunstpoort, Bernadette Van de Velde, keerde enthousiast terug van haar bezoek aan KIDMIE en besloot zelfs een tweede maal naar het kunstevent af te zakken.
Ze noteerde enkele beschouwingen bij kunstwerken die haar aanspraken.
Fotograferen is haar passie, de kunstwerken fotografeerde ze met de gedrevenheid van een beroepsfotograaf. Ziehier een neerslag van haar kunstbeleving.

Ik heb een grote bewondering voor de fantasie, de creativiteit en de daadkracht van de 40 kunstenaars die deelnemen aan  Kidmie, ook voor hun vermogen om de beelden in hun hoofd om te zetten tot iets tastbaar, vaak iets wonderlijk mooi.
Ik apprecieer ten volle de prestatie van de 2 curatoren Tom Verhoeven en Patrick Meulenijzer. Zovele kunstenaars een locatie geven waar hun werk optimaal tot zijn recht komt, is geen sinecure. Bovendien zijn het plekjes waar je anders als leek nooit komt: de kelder, de zolder en de woonruimtes van de pastorij, het nog niet afgebroken deel van de Velba fabriek, de villa van de bazen… onder andere plaatsen waar in geen 20 jaar bezoekers zijn geweest. In de kerk vallen nu andere dingen te beleven dan in een doorsnee misviering.
Ik geraak niet uitgekeken. Ik liep 2 maal het traject en heb nog niet alles ten gronde gezien of gehoord.

De ‘Tree Of Joy’: te zien op het dorpsplein in Schellebelle, een kleurrijk en monumentaal werk van Marc De Ridder uit Laarne.
‘Bomen vertegenwoordigen en symboliseren het leven zelf. Het is een werk vol vrolijke kleuren maar helaas viel de kruin van de boom. Zo gaat het soms ook in het leven. Soms valt de vreugde en de vrolijkheid door bepaalde gebeurtenissen weg. Maar de stam heeft nieuwe scheuten en bewijst dat de vreugde altijd terugkeert’ zegt de kunstenaar over zijn werk.

De expo-stand van Veerle Verbeke tijdens Kidmie P(art) IV in de kerk van Schellebelle heeft me aangegrepen. Een kerk lijkt mij een geschikte plaats om de vrouw in the picture te zetten. De vrouw in de katholieke wereld krijgt nog steeds een onderdanige rol. De samenwerking en samenvloeiing van de werken van Veerle met die van haar man Jan  De Proost vind ik erg geslaagd.

Hoe mooi kan een mosselschelp zijn… de kleuren en het spel van het licht op het parelmoer! Patrick Meulenijzer redt ze van de vuilnisbak en maakt er kunstige composities mee. Hij bezet de pilaren van de oude fabriek met mosselschelpen. Mij doet het denken aan het keverplafond van Jan Fabre, voor Patrick is het een knipoog naar de mosselpot van Marcel Broodthaers. Toppie en heel erg leuk!
Te zien in de oude Velbafabriek.

Het werk van Vincent Braeckman is toch mijn favoriet. Het is een sprookjesachtig werk, een beuk die mensen knuffelt. Hier zie je kunst één met de natuur, intens en menselijk. Te zien in de Pastorijtuin.

Wie weet ga ik nog eens terug naar Kidmie. In elk geval hoop ik op een Kidmie V

Tekst en fotografie Bip Van de Velde