Hanny Poot, dichtkunst en Linda Robaye, schilderkunst

Tekst Bernadette Van de Velde

Hanny

Ze leerden elkaar kennen, hun relatie verdiepte zich. Ze ontdekten overeenkomsten  in hun leven en in hun kunst. Zo ontstond het idee om samen een kaartendeck te  creëren met de schilderijtjes van Linda enerzijds en de poëzie van Hanny anderzijds

Linda

Hanny is een vriendin van ondergetekende.

Zij vertelde me over haar samenwerking met Linda en toonde me het kaartendeck:  een doosje met 37 kaartjes met Linda’s schilderijtjes en een bijhorend boekje met  Hanny’s passende poëzie.
Op de keerzijde van elk kaartje ook een affirmatie.
Ik had een vermoeden wat een affirmatie betekent maar zocht het woord toch even  op. ‘Een affirmatie is een positieve, versterkende gedachte over iets wat je graag wil  hebben of wil zijn en welke je regelmatig moet herhalen zodat het greep op je krijgt.  Bijvoorbeeld: ‘ik ben zelfverzekerd’, ‘ik ben succesvol’. De kracht zit in de herhaling.

Graag wilde ik kennis maken met Linda en dus nodigde ik beide dames uit bij mij  thuis.
Zij kwamen uit het, voor mij, verre Zoersel. Linda gewapend met drie van haar  schilderijen.
Bij een koffie en een gebakje vertelden beiden honderduit over hun leven, het  ontstaan, het hoe en waarom van hun kunst. Ze hebben elkaar leren kennen in een workshop ‘intuïtief schilderen’, geleid door  Linda. Er was onmiddellijk een klik. Ze voelden heel wat overeenkomst in hun leven  en in hun werk. Zo is beider werk gestoeld op instant emoties, op wat ze op het moment van  creëren voelen. Hun creaties zijn weergaves van een gemoedstoestand. Beiden hebben een zware crash in hun leven doorgemaakt.

Bij Hanny was dat een zwaar auto-ongeval, op haar 22ste, met een bijna-dood ervaring (BDE). Hanny was in het Licht en de Liefdesenergie opgenomen, de Bron: de prachtige,  krachtige, liefdevolle, onaangetaste, zuivere, maagdelijke beginenergie. Het “weten” van die bronkracht, waaruit alles kan ontstaan wilde ze aan de mensen  mededelen/ terug opnieuw mee kennis laten maken. De schoonheid en wijsheid  ervan laten incarneren.

Wat een immense taak!

Eerst moest ze het in haar lichaam, dat zeer zwaar gehavend was, waar maken. Gedurende vele jaren van pijn, fysiek en mentaal(emotioneel), vol met opruimwerk  kreeg die innerlijke kracht van harmonie, liefde en wijsheid stilaan de boventoon. Boosheid, verdriet, angst, veroordeling, onmacht, hardheid, werden met veel geduld,  mededogen en hulp van buitenaf getransformeerd.
Dat was de boodschap die haar was getoond bij haar BDE.

Meditatie, stilte, rust, bezinning waren één van de hulpmiddelen. Maar ook het uiten van haar gevoelens was een belangrijk element. Wie zijn gevoelswereld niet kent, herkent en erkent zit met vele blokkades die maar  niet opgelost raken om die “Hemel op Aarde” te kunnen beleven. Dit uiten gebeurde langs vele wegen waarvan 2 heel voorname onderdelen: ademhaling/zingen en poëzie schrijven. Dit bracht haar dichterbij het leven waar vrede, harmonie, liefde en vreugde een  grotere rol gingen spelen.

Bij Linda was het een burn-out, gevolg van een té veeleisende job in combinatie met  een scheiding en de zorg voor haar 3 kinderen. Ze probeerde allerlei therapieën uit om uit de put te raken maar niets hielp. Tot een  vriendin haar aanraadde om te schilderen. Waarop Linda repliceerde: ‘Ik,  schilderen ? Ik kan dat niet!’ Toch nam ze het penseel ter hand. Ze begon met zwarte vegen en een grote zwarte  vlek op het witte canvas maar allengs verscheen er ook wat kleur, rood en geel. Ze  werkte 3 uur aan eén stuk door. Toen ze klaar was, bekeek ze haar werk en  concludeerde : ‘Bah, hoe lelijk ! Zie je wel dat ik het niet kan! Maar tegelijk kwam ze  tot het besef : ‘Ik heb gedurende drie uur aan niets gedacht, mijn anders zo volle  hoofd was leeg ‘. En toen bekeek ze het schilderij nog eens goed en vond : ‘Wauw,  dit is mooi, dit ben ik. En er is hoop, er verschijnt kleur in de donkerte’ . Vanaf dat moment kon ze niet meer stoppen met schilderen. In korte tijd maakte ze  60 schilderijen. Haar therapeute zag de collectie en zei: Dit is een verhaal. Je moet ermee naar  buiten komen. Bezoekers zullen er herkenning in vinden. 
En zo geschiedde, haar eerste expo werd een feit. Het werd een onverwacht succes. Van de 60 schilderijen gingen er onmiddellijk 23 de deur uit.

Wat betreft het kleurenverhaal, een anekdote. Linda gebruikte in den beginne nooit  de kleur groen. Groen staat voor het hart-chakra. Linda’s hart zat op slot. De dag dat  ze spontaan groen gebruikte, betekende dat dat haar hart weer openstond.

Linda schildert abstract. Reproduceren, schilderen naar model, is niet aan haar  besteed. Zo moest ze ooit aan de Kunstacademie, in één van de weinige lessen die  ze daar volgde, een ‘vies, vilten poppetje, bengelend aan een koordje’, natekenen.  Technisch slaagde ze daar in maar natekenen, iets zonder ziel, iets waar ze niets bij  voelde, dat was niet haar ding. Ze citeert nog een andere ervaring aan die academie. Ze kreeg de opdracht de vele  tinten blauw in een zelfportret van Vincent Van Gogh te imiteren. Ze had de voorafgaande  lessen kleurenleer gemist. En toch slaagde ze perfect in de opdracht. Tot grote  verbazing van haar leraar. Besluit : Linda had de Academie niet nodig om artistiek naar buiten te brengen wat er  in haar omging. Linda gebruikt acrylverf voor de grotere canvassen omdat dergelijke verf vlugger droogt dan olieverf. Vlug kunnen werken is nodig om de emotie van het moment te  kunnen weergeven.

De drie schilderijen welke Linda bij haar bezoek meebracht

Eruption of Light
 ‘Vanuit het spelen met blauw (deze kleur staat voor mij vaak voor verdriet, voor donkerte), het verwerken van verdriet, het aankijken van een schaduwstukje wordt toch het Licht geboren.

Moody Blue
‘Heb ik geschilderd na een stukgelopen relatie. Ik werk steeds heel intuïtief. Ik had de dag dat ik aan het schilderij begon boomschors meegebracht uit het bos. Ik verwerkte dat in het schilderij en zo ontstond heel intuïtief een ‘eilandje’ waarop een koppeltje (de boomschors) stond. Ik zag daarin de herinnering aan een oudejaarsnacht op een ‘eilandje’ in de Seine in Parijs. De gelukkigste oudejaarsnacht van heel mijn leven tot nu toe. En toch ervaarde ik een gevoel van verslagenheid…. opnieuw een relatie die stukliep….’

Inner peace/Her Eden

‘Brave as she is 
She tackles life
In her own beautiful Eden,
Her paradise.
With an open mind
A warm heart
A big smile

Brave as she is
She tackles life
In connection with nature
In connection with her loved ones
The only things in her wishlist
Peace, harmony and love.’  

Tekst: Linda

Het kaarten-deck

Uit het doosje pik ik een schilderijtje uit. In een bijhorende gedichtje beschrijft Hanny  wat ze heeft doorgemaakt met als Affirmatie : ‘Uit schaduw en licht her-rijs ik als een  feniks’ 
In het kader van wat ik hierboven vertelde over Hanny zal de lezer de inhoud goed  begrijpen.

Kaartje 13 

‘Als een… 
Ik was
Gekraakt-uiteengereten en kapot
Dof van ellende 
Schrijnend van verdriet 
Verscheurd van pijn
Kwaad van onrechtvaardigheid
Waarom-waarom-waarom
Waarom ik?
Vijandig-eenzaam-nijdig-jaloers
Donker-loodzwaar en diep
Was de hel 
Verdoemd voor heel mijn leven, 
Gebroken-verbrijzeld-gebrandmerkt! 
Kreupel, strompelend moest ik verder
Een schaduw van mezelf! 
Uitgedoofd-gevoelloos 
En bijna dood! 
Vandaag ben kuit deze as verrezen 
Licht wil ik zijn, de schaduw achter mij
Met innerlijke gloed 
Met innerlijke moed 
Met innerlijke fierheid 
Kaarsrecht maar soepel stromend 
Stap ik dankbaar en wetend 
Het leven tegemoet! 
Als een feniks verrezen uit mijn as 
Als een bloem die bloeit naar het licht 
Als een vogel die jubelend zijn lied verheft
Naar het al 
Als één in lichaam en ziel … 
Als een geheel volwaardig ik, 

OHM !!!

Linda had een geschenkje voor me mee: het origineel van het schilderijtje op kaartje nr 28. Ze had van Hanny vernomen naar welk van de 37 kaartjes mijn voorkeur uitging. Ik kan me in dat werkje helemaal vinden.

Dank jullie wel Linda en Hanny !

Kaartje 28 

Bijhorend gedichtje 
‘Luisteren’ 

Als ik heel stil in mij luister
Hoor ik het gefluister 
Hoor ik hoe … klank in mij ontstaat 
Voel ik hoe … adem door mij gaat 
Proef ik hoe … tonen smaken 
Voel ik hoe … ze aan mij raken 
Ruik ik ook het kruidige boeket
Voel ik … sferen in mij neergezet 
Dit verbindt in mij … stilte … met actie 
Als een oneindige vreugdereactie

Tekst en foto’s mbt het kaartendeck: Bernadette Van de Velde
Overige foto’s: aangeleverd door beide kandidates

INFO

Met het kaartendeckdoosje willen Linda en Hanny hun levensvisie, gevoelens en lichtkracht  met hun publiek delen. 
Het doosje wordt aangeboden aan 30 €

Linda
http://www.lindarobaye.be
0499 18 18 16

Hanny
hanny.p@telenet.be
0473 51 72 29

FACES

videograaf Bert Vannoten

FACES
Galerie Duende opent zaterdag expo met werk van Tin Van den Eynde

Galerie Duende in de Sint-Katelijnestraat te Mechelen opent zaterdag Faces, een expo met werk van kunstenares Tin Van den Eynde.

Tin Van den Eynde exposeert portretten, maar niet ziet zomaar portretten. Ze nodigt haar jongvolwassen leerlingen uit om een zelfportret te schilderen. Dat brengt ze vervolgens aan op haar eigen gezicht met theaterschmink om vervolgens zichzelf te fotograferen of filmen. Op die manier ontstaat niet enkel een veelgelaagde mix van identiteiten, maar ook van verschillende media. Het resultaat is te zien tot en met 12 april in Sint-Katelijnestraat 3, elke zaterdag van 13 tot 17 uur.


https://www.gva.be/regio/antwerpen/rivierenland/mechelen/galerie-duende-exposeert-verrassend-werk-van-tin-van-den-eynde/45464351.html

https://beeld.be/nl/kunstenaars/tin-van-den-eynde

galerieduende.weebly.com
https://visit.mechelen.be/gallery-duende

Videograaf: Bert VANNOTEN